เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 364 ของขวัญมูลค่าสูงสุดยอดของลูกสาว

ตอนที่ 364 ของขวัญมูลค่าสูงสุดยอดของลูกสาว!

หลี่เฉิงเจี๋ยคนนี้รู้ว่าเย่เฉินจะมาหาซือซือตั้งแต่เช้า เขาจึงได้จงใจไปรับซือซือมาตั้งแต่ไก่โห่ แถมยังเลือกสถานที่ที่มีแค่สมาชิกระดับสูงเท่านั้นถึงจะเข้าไปได้

เขาจงใจทำให้เย่เฉินต้องเสียหน้า!

ถ้าเย่เฉินไม่แอบได้ยินคำพูดของซูมู่ชิง ถ้าเย่เซวียนไม่ได้ทิ้งกล่องนิรภัยเอาไว้ งั้นตอนนี้เย่เฉินกคงต้องยืนอยู่ที่นอกร้าน!

มองลูกสาวอยู่นอกร้าน ส่วนตัวเองเข้าไปไม่ได้!

เหมือนเมื่อวานที่ต้องให้ซือซือจ่ายค่ารถให้เขา!

หลี่เฉิงเจี๋ยหัวเสีย “แกกล้าพูดว่าแกอยู่เหนือฉันเหรอ? แกมันไอ้ยาจกไม่รู้จักส่องกระจกหรือไง? ตอนนี้แกมาสภาพยังไง ยังหล้าจะพูดแบบนี้อีก!”

ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนซูมู่หลินอาจยังพอระแวงเย่เฉิน แต่ตอนนี้ทรัพย์สินเขาโดนอายัด ถูกตระกูลซูเล่นงาน ทำให้เขาเลิกกลัวเย่เฉินไปนานแล้ว!

ส่วนซูมู่ชิงในตอนนี้ก็รีบสาวเท้าเดินมา “พอเถอะ ไม่ต้องเถียงกันแล้ว นางเอกของงานวันนี้คือซือซือไม่ใช่เหรอ? พวกคุณมาที่นี่เป็นเพื่อนซือซือไม่ใช่เหรอ?”

หลี่เฉิงเจี๋ยมองซือซือแล้วระบายยิ้ม “ก็จริง อีกสองวันก็จะวันเกิดซือซือแล้ว วันนี้ฉันตั้งใจพาซือซือมาที่นี่เพื่อให้ซือซือได้เลือกของขวัญ! เย่เฉิน นายเองก็เคยเรียนเมืองนอกมา น่าจะพอรู้ว่าร้าน FAO Schwarz เป็นเหมือนแอร์เมสในโลกร้านของเล่น มีแต่ของที่นี่ถึงจะคู่ควรกับซือซือ! เสียดายก็แต่ นายไม่น่ามีปัญญาซื้อของที่นี่ได้แม้แต่ชิ้นเดียว!”

หลี่เฉิงเจี๋ยเองก็ไม่รู้ว่าเย่เฉินไปเอาบัตรสมาชิกมาจากไหน เขาแน่ใจว่าไม่มีทางเป็นของเย่เฉินแน่นอน ต่อให้เป็นบัตรเขาก็ไม่มีประโยชน์

บัตรสมาชิกเป็นแค่หลักฐานยืนยันสถานะเท่านั้น แปลว่าที่ผ่านมาเคยใช้เงินไปเท่าไหร่ บัตรสมาชิกไม่ใช่บัตรธนาคาร ในบัตร

เย่เฉินนั้นกำลังโดนอายัดทรัพย์สิน ของในนี้ทั่วไปก็ราคาปาไปห้าหลักแล้ว หลี่เฉิงเจี๋ยแน่ใจว่าเย่เฉินไม่มีปัญญาจะซื้อของที่นี่แน่นอน!

หลี่เฉิงเจี๋ยกันไปกล่าวกับพนักงานอย่างวางท่า “น้องครับ ช่วยแนะนำของเล่นที่นี่หน่อย โดยเฉพาะของเล่นที่เหมาะกับเด็กผู้หญิง”

พนักงานไม่ได้ตอบรับทันที “คุณชายหลี่คะ เดี๋ยวฉันตามพนักงานคนอื่นมาให้ค่ะ ฉันเป็นพนักงานส่วนตัวของคุณเย่”

“เธอ…” หลี่เฉิงเจี๋ยเสียหน้าอย่างมาก เขาเป็นถึงคุณชายของเมืองหลวง เป็นสมาชิกระดับเพชรด้วยซ้ำคิดไม่ถึงว่าจะสั่งพนักงานในร้านไม่ได้

เย่เฉินกลับเป็นคนกล่าวด้วยรอยยิ้มแทน “ไม่ต้องหรอก อย่างไรก็มาซื้อขอให้ซือซือเหมือนๆ กัน คุณช่วยแนะนำให้หน่อยเถอะนะครับ”

“ได้ค่ะ คุณเย่!”

พอได้ยินเสียงเย่เฉิน พนักงานคนนี้ก็กุลีกุจอเดินนำหน้า แล้วนำคนทั้งหมดเดินไปทางซ้ายแล้วแนะนำ “นี่คือ Bunnies By the bay แบรนด์ชื่อดังของอเมริกา ผลิตภัณฑ์ของแบรนด์นี้เป็นกระต่ายหูยาว แต่จะเป็นสีต่างงๆ ทั้งชมพู ฟ้า ครีม เป็นตุ๊กตาตัวโปรดของเด็กเล็กๆ”

ซือซือเดินมาคว้ากระต่ายสีฟ้าแล้วกล่าว “ตุ๊กตาตัวนี้น่ารักจังเลย!”

หลี่เฉิงเจี๋ยอ้อมไปด้านหลังแล้วลูบหัวซือซือ “ซือซือชอบไหมจ้ะ?”

ซือซือพยักหน้ารับ “ชอบค่ะ!”

หลี่เฉิงเจี๋ยหันไปกล่าวกับพนักงาน “ห่อเลย”

แล้วกล่าว “เลือกต่อสิหนู”

พนักงานพาพวกเขาเดินต่อไปทางชวา แล้วไปหยุดด้านหน้าของรถมินิคูเปอร์พลางแนะนำ “นี่คือรถของเล่น ถึงจะเป็นรถของเล่น แต่ว่าด้านนอกตัวรถประดับด้วยคริสตัลสวารอฟสกี สวยมากและแพงมากด้วย”

“เอ๊ะ? แพงเหรอ? เท่าไหร่?”

พนักานเพิ่งบอกว่าแพงอยู่หยกๆ แต่เขาก็ยังจงใจถามราคา

พนักงานตอบ “299,999 หยวน”

“สองแสนเก้าเหรอ? แพงขนาดนั้นเชียวเหรอ?”

ซูมู่ชิงตกใจ เมื่อครู่หล่อนเพิ่งสังเกตเห็นรถของเล่นสีแดงคันนี้ คริสตัลสีแดงวาววับดูแล้วสวยดี ทว่าไม่ได้แปะราคาเอาไว้ หล่อนจึงไม่รู้ว่าราคาเท่าไหร่

หล่อนยังคิดว่าอย่างมากหลายหมื่นเท่านั้นเอง

หลี่เฉิงเจี๋ยกลับยิ้มเรียบๆ “แค่สามแสนเองเหรอ ห่อเลย! เล่าต่อ!”

พนักงานก็นำทางทุกคนต่อไปหยุดตรงด้านหน้าของทหารจิ๋วสีทองที่ทอแสงเป็นประกาย “นี่คือทหารจิ๋วที่ห่อหุ้มด้วยเพชรสวารอฟสกี แต่ราคาถูกนะคะ แค่ 29,999 หยวน”

“สองหมื่นกว่าเองเหรอ?” หลี่เฉิงเจี๋ยเองก็รู้สึกว่าของเล่นชิ้นนี้ราคาถูกมากทีเดียว จึงไม่อยากจะซื้อ

ดังนั้นเขาขึงหันไปมองเย่เฉินแล้วกล่าว “ให้โอกาสนายได้ซื้อของให้ซือซือ เจ้านี่ราคาถูก นายซื้อสิ!”

เย่เฉินกลอกตาใส่เขา แล้วจึงก้มหน้ามองลูกสาว “ซือซือ หนูชอบทหารจิ๋วพวกนี้ไหม?”

ซือซือหมองทหารวิบวับ ตอนกำลังจะพยักหน้ารับ ใครจะคิดว่ามารดาที่อยู่ด้านหลังจะใช้มือกดหลังลูกสาวแล้วสายหน้า

ถึงแม้ว่าซือซือจะยังเด็กแต่หล่อนกับมารดาเข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย เข้าใจสิ่งที่มารดาต้องการจะสื่อเป็นอย่างดี

จากนั้นซือซือจึงส่ายหน้า “ไม่ชอบค่ะ”

เย่เฉินเองก็ไม่ชอบทหารจิ๋วพวกนี้จึงกล่าว “งั้นก็ไม่ซื้อแล้วกัน”

“ฮ่าๆ” หลี่เฉิงเจี๋ยเห็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ฉันว่าแล้วนายไม่มีปัญญาซื้อหรอก”

จากนั้นหลี่เฉิงเจี๋ยจึงเลือกของเล่นจำนวนสิบกว่าชิ้นให้ซือซือ แล้วกล่าวกับพนักงาน “ลองคิดเงินหน่อยว่าเท่าไหร่”

พนักงานก็แจ้งราคาให้เขาอย่างรวดเร็ว “คุณผู้ชายคะทั้งหมด 1,302,546 หยวน”

ซูมู่ชิงได้ยินราคาก็รู้สึกว่าแพงเกินไปจึงกล่าว “เฉิงเจี๋ย ซือซือยังเด็กอยู่เลย ไม่เข้าใจหรอกว่าของดีไม่ดีคืออะไร ซื้อของหมดไปเป็นล้านแพงเกินไปแล้ว”

บ้านของซูมู่ชิงเองก็มีเงินแต่ว่าหล่อนไม่เคยใช้เงินฟุ่มเฟือยด้วยซ้ำ บวกกับหลายมานี้เพราะไม่แต่งงาน จึงไม่มีหน้าไปขอเงินที่บ้าน ก็เลยทำให้หล่อนกลายเป็นประหยัด

หลี่เฉิงเจี๋ยส่งบัตรธนาคารให้พนักงาน “รูดบัตรนะ”

แล้วจึงหันไปกล่าวกับซูมู่ชิง “ในเมื่อผมกำลังจะเป็นพ่อของซือซือ งั้นผมก็ต้อสรรหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ซือซือสิ ผมไม่เหมือนใครบางคนหรอก เป็นพ่อแท้ๆ แต่ไม่ยอมซื้อของวัญให้ลูกสาวสักชิ้นเลย

เย่เฉินที่นี่มีของขวัญเยอะแยะ นายก็เลือกให้ซือซือสักชิ้นเถอะ นายทำงานล้วไม่ใช่เหรอ? ขอเบิกเงินเดือนล่วงหน้าสักเดือนไม่ได้หรือไง? อ้อ ก็คงไม่ไหวสินะ นายเป็นยาม คงต้องขอเบอกล่วงหน้าสักสามเดือน ฮ่าๆ”

เย่เฉินไม่สนใจหลี่เฉิงเจี๋ยอีก เขาปล่อยให้อีกฝ่ายได้ใจไปเอง นานวันเขายิ่งเกลียดชังหลี่เฉิงเจี๋ยมากขึ้น ที่จริงตอนเจอกันครั้งแรกเขาก็ไม่ได้เกลียดชังหลี่เฉิงเจี๋ยเท่าไหร่

แต่หลี่เฉิงเจี๋ยในตอนนั้น เย็นชา โอหัง ถึงแม้จะชวนให้เกลียดขี้หน้าแต่ก็ยังสงบปากสงบคำ อีกทั้งยังชอบใช้กำลังแก้ปัญหา ถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วจะโดนเย่เฉินต่อยจนหน้าบวม

แต่ว่าหลังจากที่หลี่เฉิงเจี๋ยพบว่าตัวเขาเองสู้เย่เฉินไม่ได้ ก็ยิ่งพูดมากขึ้นทุกที โดยเฉพาะหลังจากที่เย่เฉินตกอับ ก็เหมือนว่าเขาจะสรรหาคำพูดมาถากถางเยเฉิน

เหมือนแมลงวันตอมหึ่งๆ น่ารำคาญ

เย่เฉินหันมองซือซือ แล้วชูถุงพลาสติกของร้าน Bloveswan ขึ้นพลางกล่าว “ซือซือ พ่อซื้อขอขวัญไว้ให้หนูแล้ว”

หลี่เฉิงเจี๋ยถึงเพิ่งจะสังเกตถุงในมือเย่เฉิน ใบหน้าเขาฉายแววดูหมิ่นทันที “Bloveswan เหรอ? ร้านคนจนที่ของเล่นราคาไม่น่าเกินร้อยใช่ไหม? คิดไม่ถึงว่านายจะให้ของขวัญราคาถูกแบบนี้ให้ซือซือ”

เย่เฉินไม่พูดไม่จา แล้วถือตุ๊กตาหมีราคา 2.2 ล้านดอลลาร์หรือว่าประมาณหลายสิบล้านหยวนตัวนั้นออกมาจากในถุง!

ทันทีที่เขาหยิบมันออกมาคนทั้งร้านก็ตกตะลึง!