เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 510 ทุบบริษัท
ตอนที่ 510 ทุบบริษัท!
เย่เฉินตื่นเต้นไม่น้อยทีเดียวเมื่อได้เจอหน้าผู้หญิงคนนี้
นั่นเพราะผู้หญิงคนนี้เคยพูดจาทำร้ายจิตใจเขา
ในตอนนั้นที่สนามรบในเมืองซีเรีย เย่เฉินรับหน้าที่ดูแลหล่อนเป็นบอดี้การ์ดติดตัวหล่อนสามวัน แล้วก็ผ่านประสบการณ์ความเป็นตายมาด้วยกัน
เย่เฉินและคุณภรรยาหลบอยู่ในน้ำใต้หุบเขา HOTA ถือเป็นสถานที่ที่วิวทิวทัศน์สวยที่สุดและโรแมนติกที่สุดในรัศมีร้อยกิโลเมตร
คุณภรรยาจุมพิตเย่เฉินเพื่อแสดงความขอบคุณเขา
ในตอนนั้นรอบๆ บริเวณไร้ผู้คน เย่เฉินเองก็ชอบผู้หญิงที่บุคลิกภาพดีเหมือนนางพญาแบบนี้ เดิมอยากจะสานต่อ
แต่ว่าคุณภรรยากลับปฏิเสธเย่เฉิน แล้วตอบเขาด้วยภาษาอังกฤษ “เธอไม่คู่ควรจะแตะต้องตัวฉันอยากจะนอนกับฉันล่ะก็ รอให้เธอมีอิทธิพลกว่านี้ ยิ่งใหญ่กว่านี้ ค่อยมาหาฉันนะ ฉันจะรอเธออยู่ที่โซล!”
คุณภรรยาคนนั้นพูดจายั่วยวนด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ภาพนั้นยังตราตรึงบนใบหน้าหญิงสาวมาจนวันนี้
เย่เฉินไม่ได้บอกว่าจริงๆ แล้วเขาเป็นใคร ถ้าหากว่าหล่อนรู้ว่าตนเองเป็นตระกูลเย่มาทำภารกิจที่สนามรบ
ถ้ารู้ว่าเขาไม่ใช่ทหารชั้นเลวทั่วๆ ไปบางทีสาวสวยคนนี้ก็คงจะไม่ปฏิเสธตนเองล่ะมั้ง
ซีกวายิ้มเจ้าเล่ห์ “คุณชายเย่ จะไปทักทายคนเคยๆ ไหมครับ?”
หวังเอ้อร์เชอกล่าว “รีบปิดโหมดล่องหนของเหอเฟิงหมายเลข 3 ได้แล้ว คนกับอาวุธจำนวนเพียงนิดหน่อยของพวกเขา สู้อะไรพวกเราไม่ได้หรอก ถ้าหล่อนเห็นคุณชายมีเครื่องบินที่เท่ขนาดนี้ คืนนี้จะต้องเป็นฝ่ายเปิดโรงแรมที่ดีที่สุดในโซลเพื่อรอคุณชายแน่นอน ฮ่าๆ”
ซีกวากล่าวพลางระบายยิ้ม “ยังจะไปโรงแรมอะไรกัน บนเครื่องบินคุณชายไม่ใช่ว่าจะไม่มีห้องเสียหน่อย ฮ่าๆ”
เย่เฉินหันมองซีกวาแล้วกล่าว “นายเป็นทีมฉินเสี่ยวตั่วไม่ใช่เหรอ? ถ้าฉันนอนกับผู้หญิงคนอื่น ด้วยนิสัยของหล่อนแล้ว ไศัตรูหัวใจไม่ว่าใครคนไหนหล่อนก็จะกำจัดทิ้งหมด นายไม่กลัวฉินเสี่ยวตั่วโดนหล่อนฆ่าทิ้งเหรอ?”
ซีกวากล่าวเสียงเข้มทันที “แม่งเอ้ย ผู้หญิงคนนี้โหดขนาดนี้เลยเหรอครับ?”
ชิงหลงยิ้มนิ่งๆ “ผู้หญิงที่กล้าไปซีเรีย จะเป็นผู้หญิงธรรมดาได้ยังไง?”
เย่เฉินพยักหน้าแล้วกล่าว “เรารออีกเดี๋ยวเถอะ รอพวกหล่อนไปก่อน”
แล้วพวกเย่เฉินก็นั่งรอเงียบๆ ที่อยู่ที่เดิมเป็นเวลายี่สิบกว่านาที แล้วหญิงสาวและชายหนุ่มแปลกหน้าก็จบการสนทนากัน
แล้วต่างคนต่างขับรถแยกกันออกไป
จนพวกเขาไปแล้วประมาณ 10 นาที เย่เฉินกับซีกวาถึงได้เดินลงจากเครื่องบินขับรถตรงไปบริษัท GE
ก่อนจะไปบริษัท GE เย่เฉินจ้างล่ามมาด้วย ถึงแม้ว่าคนในเกาหลีจะพูดภาษาอังกฤษพอได้ ดีกว่าคนที่ญี่ปุ่นมาก
แต่ถ้าจะคุยกันยาวๆ ก็คงจะเหนื่อยเอาการ
ซีกวาขับรถมาถึงตึกอันเป็นที่ตั้งของบริษัท GE ตาม GPS เย่เฉินแหงนหน้ามองป้ายหน้าตึก ทันใดนั้นเองก็เหมือนรู้สึกว่าคุ้นๆ อย่างประหลาด
“ตึก Trutec เหรอ? ทำไมชื่อมันคุ้นๆ จังเลย? เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน” เย่เฉินกล่าว
ชิงหลงเตือน “ตึกนี้เหมือนว่าจะเป็นธุรกิจของนายท่าน”
เย่เฉินเข้าใจทุกอย่างในทันที “อ้อ จริงด้วย เป็นตึกที่พี่ใหญ่ซื้อเอาไว้แต่ว่าเจ้าของตึกในตอนนี้เป็นฉันกับเมียฉันแล้ว”
หวังเอ้อร์เชอถามอย่างสงสัย “ทำไมล่ะครับ?”
เย่เฉินถาม “พี่ชายฉันก่อนนี้ยกทรัพย์สินทั่วโลกของเขาและภรรยาให้ฉันกับซูมู่ชิง มู่ชิงเลือกไว้ 15 แห่งซึ่งหนึ่งในนั้นคือตึกนี้”
หวังเอ้อร์เชอกล่าวริษยา “คุณชายเย่ พี่ชายคุณดีกับคุณจริงๆ”
ซีกวากล่าว “สุดยอด พี่ใหญ่ใจกว้างมากเลย ฉันคิดว่าน่าจะราคาสักประมาณพันล้านล่ะมั้ง?”
ชิงหลงกลับกล่าวว่า “พวกนายคิดว่าเงินไม่กี่พันล้าน สำหรับคุณชายมันจะเท่าไรกันเชียว?”
หวังเอ้อร์เชอกล่าว “จะพูดแบบนั้นไม่ได้นะครับ ต่อให้คุณชายเย่มีเงินเยอะแยะขนาดนี้แต่ถ้าตึกนี้เป็นของคนอื่น เงินจำนวนมากเท่าไรก็อาจจะไม่ขายก็ได้นะ”
เย่เฉินเอ่ย “ก็ได้ งั้นเราขึ้นไปกันเถอะ”
ขึ้นลิฟต์มาถึงชั้นอันเป็นที่ตั้งของ GE พนักงานหญิงที่เคาน์เตอร์กล่าวต้อนรับพวกเขา
“คุณๆ ได้นัดหมายล่วงหน้าไหมคะ?” เด็กผู้หญิงที่แต่งหน้าอย่างประณีตถาม
เย่เฉินกล่าว “เมื่อครู่ผมคุยโทรศัพท์กับเจ้าของบริษัทคุณ แต่ว่าตอนนี้ติดต่อเขาไม่ได้ เขาอยู่ที่บริษัทไหมครับ? ผมมีเรื่องจะคุยกับเขา”
สาวสวยที่เคาน์เตอร์กล่าว “ขอโทษด้วยค่ะ ท่านประธานของเราไม่อยู่บริษัท รบกวนคุณผู้ชายทิ้งเบอร์และชื่อไว้นะคะ เราจะติดต่อกลับไปค่ะ”
แล้วจะไล่ให้พวกเขากลับไปแบบนี้เหรอ?
เมื่อได้ยินล่ามตอบซีกวาก็โพล่งออกมาอย่างอดไม่ได้“เรานั่งเครื่องบินมาจากฟิลิปปินส์ แต่ให้เราทิ้งเบอร์ไว้แล้วจะติดต่อกลับมาเหรอ? รู้ไหมว่าคุณผู้นี้คือใคร? นี่ท่านประธานบริษัทเฉินเย่เลยนะ! เป็นคนที่มีอิทธิพลที่สุดในวงการบันเทิงจีนเลยนะ! เรียกเจ้านายของพวกเธอมาเลย!”
หลังจากแปลแล้วหญิงสาวคนนั้นก็หันมองเย่เฉินด้วยแววตาเหลือเชื่อ “คุณคือท่านประธานของบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในวงการบันเทิงเหรอ?”
ที่นี่เรียกผู้บริหารว่าท่านประธาน
เย่เฉินพยักหน้า
สาวสวยคนนี้กล่าวว่า “คุณจะต้องล้อเล่นแน่ๆ คุณอายุน้อยแค่นี้ดูยังไงก็ไม่น่าใช่ท่านประธาน พวกคุณน่ะ ใช่แฟนคลับของศิลปินในสังกัดหรือเปล่า เป็นแฟนคลับที่จงใจมาตีเนียนเพื่อมาพบศิลปินล่ะสิ”
ซีกวาโวยวาย “ไร้สาระ! เราจะเป็นแฟนคลับของดาราในสังกัดคุณได้ยังไง! จีจอนฮีหล่อน้อยกว่าคุณชายของเราด้วยซ้ำ! เราจะเป็นแฟนคลับเขาทำไม!”
ซีกวาสั่งให้ล่ามแปลคำพูดของเขาอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
สาวสวยคนนั้นแค่นเสียงแล้วกอดอก พลางพูดอย่างเย่อหยิ่ง “คุณพูดอะไรนะคะ! จีจอนฮีไม่หล่อเท่าเขาเหรอ? คุณหน้าตาไม่ได้เท่าเศษนิ้วโป้งเขาเลยด้วยซ้ำเลยเข้าใจไหม? เป็น 18 มงกุฎแถมยังหน้าอัปลักษณ์ยังกล้าขอเข้าพบผู้บริการของเรา พวกแก๊งต้มตุ๋นจากประเทศคุณเนี่ย ฉันเห็นมาเยอะ กล้าทำทุกอย่างเพื่อจะได้พบหน้าศิลปินในบริษัทเรา! เก่งมากก็อย่าชอบศิลปินของเราสิ ไปชอบดาราประเทศตัวเองสิไป ประเทศคุณมีไอดอลบ้างไหมล่ะ? ฮ่าๆ ดาราที่ดังที่สุดของพวกคุณก็เริ่มต้นเป็นเด็กฝึกที่ประเทศเราทั้งนั้น แล้วละเมิดสัญญา แต่ละคนก็เป็นพวกคนทรยศ! แล้วก็รายการวาไรตี้ของพวกคุณก็ลอกเรา ฟังๆ ไปแล้วไม่ว่าวันนี้คุณจะมาหาผู้บริหารของเราเพราะอยากคุยเรื่องธุรกิจหรือไม่ เราไม่มีอะไรจะคุยด้วย! ไสหัวไป!”
เพราะไม่เข้าใจภาษาเกาหลี ทำให้พวกซีกวาไม่เข้าใจว่าหล่อนกำลังพูดอะไรอยู่
แต่พวกเขาพอจะฟังออกว่าผู้หญิงคนนี้กำลังด่าตนเองอยู่!
ซีกวาจ้องหน้าล่ามที่พวกเขาจ้างมา“แปลให้ฉันฟังทีละตัวๆ ห้ามพลาดสักตัวล่ะ!”
ล่ามที่อายุน้อยคนนั้นแปลออกมาครบทุกตัวไม่บกพร่อง
เพี้ยะ!
ซีกวาฟาดฝ่ามือลลงบนใบหน้าหญิงสาวที่หน้าเคาน์เตอร์ “สารเลว! กล้าดูถูกวงการบันเทิงของประเทศเราแล้วก็คุณชายด้วย!”
สาวสวยที่หน้าเคาน์เตอร์คนนี้สบถออกมา “พวกแก… พวแกกล้าตบคนคาบริษัทเราเลยเหรอ?”
เย่เฉินเองก็ไม่ชอบขี้หน้าผู้หญิงคนนี้แล้วหันไปสั่งซีกวา “ทุบบริษัทนี้ทิ้งเลย!”