เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] - ตอนที่ 273 (I) ฟื้นจากนิทรา

Sign Buddha’s palm 273 (I) ฟื้นจากนิทรา

ฉึก

ประกายแสงคมมีดที่ตัดผ่านมิติฉีกอาณาเขตที่ปกคลุมรอบกายกว่าสิบจ้างของชายชุดเทาได้อย่างง่ายดายมันถูกตัดออกอย่างเงียบๆ

“ไม่ดีแล้ว!”

หนังศีรษะของชายชุดเทาชาวาบทันทีที่เห็นประกายคมมีดสีดำชายในชุดเทารู้สึกได้ถึงความอันตรายที่รุนแรงถึงแก่ชีวิต

“ระเบิดดาบ!”

จิตใจของชายชุดเทาเปลี่ยนเป็นดุร้ายร่องรอยของดาบยาวปรากฏขึ้นจางๆในส่วนลึกของดวงตาจากนั้นภาพของดาบยาวนั้นก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆพลังที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนก็ระเบิดออกมาไอพลังของชายชุดเทาพลันพุ่งทะยานอย่างต่อเนื่องในที่สุดก็มาถึงจุดสูงสุดก่อนที่เขาจะหลับใหลไปและเมื่อเวลาผ่านไปมันก็ยังแข็งแกร่งขึ้นได้อีก

“เจ้าบังคับให้ข้าทำเช่นนี้”

ชายชุดเทาแทบไม่มีเลือดฝาดหลงเหลืออยู่บนหน้าแต่ไอพลังของเขารุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

เคล็ดระเบิดดาบเป็นวิชาต้องห้ามของพรรคหมั่นดาบใช้พลังการบ่มเพาะวิถีดาบของตนเองเป็นเชื้อเพลิงเพื่อระเบิดพลังที่แข็งแกร่งในระดับที่ทำให้ทั้งโลกตกตะลึงข้อบกพร่องอย่างเดียวของวิชาต้องห้ามนี้คือชายชุดเทาจะต้องหลับลึกลงไปอีกครั้งเกิดการสูญเสียครั้งใหญ่แม้แต่ลุกขึ้นมานั่งก็จะไม่สามารถกระทำได้

แต่อย่างไรเสียตอนนี้ชายชุดเทาก็ได้มาซึ่งความแข็งแกร่งที่ไม่เคยไปถึงมาก่อนทุกการเคลื่อนไหวของเขาสามารถยับยั้งตำนานยุทธขั้นสูงสุดธรรมดาๆได้อย่างง่ายดาย

บรรพชนพรรคหมั่นดาบคนอื่นๆเห็นฉากนี้ก็ตื่นตระหนกและลอบถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกความแข็งแกร่งที่ซูฉินแสดงออกมานั้นน่ากลัวเกินไปเพียงแค่ฟาดฝ่ามือเดียวก็บดขยี้บรรพชนพรรคหมื่นดาบจนตกตายได้น่าตกใจอย่างยิ่ง

แต่ตอนนี้เคล็ดระเบิดดาบของชายชุดเทาทำให้ทุกคนรู้สึกมีความหวังประหนึ่งว่ามันเป็นเข็มวิเศษสมุทร1ก็มิปาน

แม้ว่าวิชาต้องห้ามอย่างเคล็ดระเบิดดาบจะอยู่ได้ไม่นานแต่อย่างน้อยก็คงรั้งซูฉินเอาไว้และเปิดโอกาสให้บรรพชนพรรคหมื่นดาบได้หลบหนี

ขณะที่บรรพชนพรรคหมื่นดาบทั้งหลายกำลังรอคอยให้ชายชุดเทาเข้าพัวพันกับซูฉินแล้วพวกเขาจะใช้โอกาสนั้นหนีไปจากที่นี่
ฉีก

ประกายคมมีดพาดผ่านแก่นแท้แห่งพลังและจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ที่เพิ่มสูงขึ้นนับสิบเท่าได้อย่างง่ายดายและแม้แต่กระดูกและกายเนื้อยังถูกตัดออกเป็นสองส่วน

หลังจากที่ชายชุดเทาใช้วิชาต้องห้ามความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วแต่คมมีดเทพเจ้าปีศาจนั้นคมกริบทั้งยังเกี่ยวพันกับเทพเจ้าปีศาจจากโลกถปีศาจใต้พิภพเมื่อซูฉินกระตุ้นมันด้วยปราณชีวิตเลือดเนื้อและแก่นแท้แห่งพลังแม้แต่สัตว์อสูรทรงพลังอย่างมังกรปีศาจที่มีเศษเสี้ยวสายเลือดมังกรที่แท้จริงก็ยังตัดให้ขาดได้นับประสาอะไรกับชายชุดเทา

“ข้า….”

ชายชุดเทาอ้าปากค้างกำลังจะพูดบางอย่างแต่ก็พบว่าเอวของเขาถูกตัดออกจนร่างขาดเป็นสองส่วน
พี่บ!

จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของชายชุดเทากำลังจะหลบหนีแต่ในขณะเดียวกันพลังอันลึกลับของคมมีดที่เหมือนกับหนอนชอนไชเข้าพันธนาการจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ไว้อย่างแน่นหนาสุดท้ายก็เข้าครอบงำจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างรวดเร็ว

ช่วงเวลาต่อมา

ท่ามกลางสายตาที่บ่งบอกได้ถึงความเหลือเชื่อของทุกคนจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของชายชุดเทาก็แตกสลายลงในทันใด

“น่ากลัวเกินไปแล้ว…”

หนังศีรษะของบรรพชนพรรคหมื่นดาบชาวาบเกิดคลื่นลูกใหญ่ซัดโถมในใจ

อย่างไรก็ตามก่อนที่พวกเขาจะทันได้ตอบสนองซูฉินก็ยกมีดในมือขึ้นอีกครั้งตวัดคมมีดเทพเจ้าปีศาจออกไปอีกหลายที

วิ้ง!!!

ประกายคมมีดสีดำสนิทราวกับสามารถตัดผ่านช่องว่างมิติพลันก่อตัวขึ้นมาอีกหลายวงฟันเข้าใส่บรรพชนพรรคหมื่นดาบ

เมื่อต้องเผชิญกับสิ่งที่เกิดตรงหน้าบรรพชนพรรคหมื่นดาบจะไม่รู้ชะตากรรมชีวิตตนเองได้อย่างไรพวกเขาทั้งหมดพยายามอย่างเต็มที่ที่จะต่อต้านบางคนเสียสละอาวุธวิเศษเพื่อพยายามปิดกั้นประกายคมมีดสีดำ

น่าเสียดายที่ภายใต้คมมีดเทพเจ้าปีศาจบรรพชนพรรคหมื่นดาบตำนานยุทธขั้นสูงสุดที่ครั้งหนึ่งเคยมีชื่อเสียงก้องยุทธภพต่างแดนล้วนไม่อาจจะทานทนค่อยๆเดินตามรอยเท้าของชายชุดเทาไปติดๆร่างกายถูกตัดขาดจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกทำลาย

ในตอนนี้ซูฉันมองไปที่บรรพชนพรรคหมื่นดาบสองคนสุดท้าย

บรรพชนพรรคหมื่นดาบทั้งสองคนนั้นมีประสบการณ์ไม่น้อยซ่อนตัวอยู่ด้านหลังตั้งแต่เนิ่นๆดังนั้นพวกเขาจึงยังมีชีวิตรอดอยู่จนถึงตอนนี้

“ท่านผู้ยิ่งใหญ่ข้าผิดไปแล้ว”

“พวกเราไม่ได้ตั้งใจจะนำร่างหัวใจดาบไป…..”

บรรพชนพรรคหมื่นดาบหวาดกลัวมากจนต้องร้องขอความเมตตา

ซูฉินเพิ่งจะลงมือสังหารบรรพชนหลายคนในที่แห่งนี้ได้ภายในกระบวนท่าเดียวแม้แต่ชายชุดเทาที่ใช้เคล็ดระเบิดดาบก็ไม่รอดชีวิตพวกเขายังจะกล้าต่อต้านอยู่อีกหรือ

น่าเสียดายที่ซูฉินลงมือไปแล้วเจตนาฆ่าของเขาก็กำหนดเป้าหมายไว้แล้วไม่จำเป็นต้องยั้งมืออีกต่อไปดังนั้นเขาจึงค่อยๆยกมีดเทพเจ้าปีศาจขึ้นช้าๆ

“ท่านผู้ยิ่งใหญ่”

“ข้ารู้ว่าร่างหัวใจดาบอยู่ที่ไหนข้าเต็มใจจะเป็นผู้นำทางให้กับท่านผู้ยิ่งใหญ่”

บรรพชนพรรคหมื่นดาบกลืนน้ำลายและกล่าวถึงไพ่ใบสุดท้ายในมือของพวกเขา

ในสายตาของบรรพชนพรรคหมื่นดาบเหตุผลที่ซูฉินเริ่มเข่นฆ่านั้นไม่มีอะไรมากกว่าร่างหัวใจแห่งดาบดังนั้นพวกเขาเพียงต้องบอกข่าวเกี่ยวกับร่างหัวใจแห่งดาบซูฉินจะต้องเกิดความกังวลขึ้นมาอย่างแน่นอน

แต่ก็เท่านั้น

ต่อหน้าสายตาอึ้งทึ่งของบรรพชนทั้งสองแห่งพรรคหมื่นดาบซูฉันค่อยๆยกมีดเทพเจ้าปีศาจขึ้นมาอย่างช้าๆโดยแทบไม่หยุดมือเลยด้วยซ้ำ

ในที่สุด

ประกายคมมีดสีดำสองวงก็กะพริบวูบไหวตัดบรรพชนพรรคหมื่นดาบสองคนสุดท้ายจนขาดครึ่งจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์โดนรัศมีสีดำอันลึกซึ้งจากคมมีดเทพเจ้าปีศาจจู่โจม

จนถึงวินาทีสุดท้ายก่อนจะตกตายบรรพชนพรรคหมื่นดาบทั้งสองยังคงสงสัยไม่หายที่ซูฉนลงมือเด็ดขาดเช่นนี้เป็นไปได้ไหมว่าจริงๆแล้วไม่ต้องการจะรู้ว่าร่างหัวใจดาบอยู่ที่ใด?

ถ้าซูฉันรู้ว่าบรรพชนทั้งสองคนของพรรคหมื่นดาบต้องการใช้ที่อยู่ของหลีหว่านเพื่อต่อรองและสุดท้ายมันก็สูญเปล่าเขาคงจะมอบรอยยิ้มที่แสดงความรังเกียจออกไปแน่นอน

ดวงตาแห่งสัจจะของเขาได้จับพลังฉีของหลีหว่านไว้ได้แล้วและรู้ถึงตำแหน่งของหลีหว่านในตอนนี้

เป็นเพราะว่าหลีหวานได้พำนักที่นี่เป็นครั้งสุดท้ายซูฉินจึงแวะหยุดอยู่ที่นี่เพื่อหาจุดประสงค์ของพรรคหมื่นดาบก่อนที่จะไล่ล่าสังหาร

ในเวลานี้ที่ด้านหน้าของตำหนักหินอ่อนบรรพชนหลายคนของพรรคหมื่นดาบต่างนอนตายกันอยู่ที่นี่บรรยากาศที่น่าสยดสยองและเศร้าสร้อยแทรกซึมไปทั่วเกือบจะเปลี่ยนยอดเขาทั้งลูกไปในทันที

รู้หรือไม่ว่าตำนานยุทธทั้งหลายล้วนมีความเข้าใจโลกอย่างลึกซึ้งเมื่อตกตายกลิ่นอายที่เกิดจากการผสมผสานของปราณเลือดเนื้อและจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์จะกระจายออกจนเกิดสนามพลัง

หากจอมยุทธธรรมดาเข้ามาที่นี่โดยไม่ได้ตั้งใจจะต้องเกิดจิตมารขึ้นและสร้างความวุ่นวายใหญ่โตต่อไป

“ตายไปแล้วยังกล้าที่จะสร้างปัญหาอีก?”

ซูฉินเย้ยหยันเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจิตใจของเขาขยับเคลื่อนไหวพลังของเลือดเนื้อเพิ่มขึ้นอีกครั้งพลังงานมหาศาลที่เหมือนกับมหาสมุทรได้เข้าชำระล้างทุกซอกทุกมุมบนยอดเขาแห่งนี้

ในที่สุด

ซูฉินก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นและมองไปยังต่างดินแดน

“จิตวิญญาณแรกกำเนิดเข้ายึดร่าง……”

ซูฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย

หลังจากตำนานยุทธขั้นสูงสุดแปรเปลี่ยนจิตวิญญาณแรกกำเนิดมันจะขจัดข้อจำกัดทางกายและเดินทางไปได้ทั่วโลกด้วยจิตวิญญาณแรกกำเนิด

เพียงแต่ว่าหากต้องการจะเพิ่มพลังในการต่อสู้ให้สูงที่สุดต่อให้เป็นตำนานยุทธขั้นสูงสุดก็ต้องการร่างกายที่เหมาะสม

ยิ่งกว่านั้นหากต้องการจะทะลวงขอบเขตเซียนเทพปฐพี่จริงๆเห็นได้ชัดว่าการพึ่งพาจิตวิญญาณแรกกำเนิดเพียงอย่างเดียวยังห่างไกลจากความเป็นจริงที่จะทำได้

“ตอนนี้ถือว่ายังปลอดภัยอยู่พอสมควร

ซูฉินสังเกตพลังฉีของหลีหว่านจากระยะไกลด้วยดวงตาแห่งสัจจะพยักหน้าออกมาเล็กน้อย

ถ้าหลีหว่านถูกจิตวิญญาณแรกกำเนิดของบรรพชนดาบยึดครองร่างไปแล้วตอนนี้พลังฉีของนางควรจะถูกทำลาย

การที่ซูฉินยังสามารถเห็นพลังฉีของหลีหว่านได้หมายความว่าตอนนี้หลีหว่านยังคงปลอดภัยอยู่

“พรรคหมื่นดาบ……”

แววตาของซูฉินเย็นชา

ด้วยความแข็งแกร่งของซูฉินในปัจจุบันแม้จะเผชิญหน้ากับเซียนเทพปฐพีเขาก็มีความมั่นใจว่าสามารถหลบหนีไปได้นับประสาอะไรกับอีแค่พรรคหมื่นดาบ?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ซูฉินก็ตบเท้าก้าวไปด้านหน้าหายวับไปในพริบตามุ่งหน้าตรงไปยังทางที่หลีหว่านอยู่

[1]เข็มวิเศษ…สมุทรคือกระบองวิเศษของซุนหงอคงแต่ก่อนที่จะมาเป็นกระบองวิเศษของซุนหงอคงมันเคยเป็นเสาที่คอยค้ำยันมหาสมุทรของราชามังกรแห่งทะเลตะวันออกมาก่อน