เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่ 264 หนุนตัก

การลงทุนได้รับคำตกลง ทุกคนต่างยินดีมีความสุข ดื่มกันอย่างสนุกสนาน

มื้อนี้เฉินห้าวดื่มค่อนข้างเยอะ จึงรู้สึกมึนศีรษะนิดหน่อย เดินค่อนข้างลำบาก

สวีซื่อเสียนจัดการเปิดห้องพักสำหรับแขกทางอำเภอสองห้อง ให้โจวซีถงและเฉินห้าวแยกย้ายกันไปพักผ่อน

สวีซื่อเสียนเรียกเจ้าพนักงานชายมาสองสามคน มาช่วยกันพาเฉินห้าวไปห้องพัก เห็นคนรักหลับไปแล้ว โจวซีถงเดินไปที่หัวเตียง และอมยิ้ม

เฉินห้าวตอนเมาก็เหมือนกับเด็กชายตัวโต ทำให้เธอตกหลุมรัก ลูบไปที่ผมสั้นๆของเฉินห้าว โจวซีถงไม่อยากกลับห้องตัวเองเลย เธอเดินไปปิดม่าน หรี่ไฟลง จากนั้นนั่งลงที่หัวเตียงเปิดโน๊ตบุ๊คของตัวเอง ใช้เวลานี้ทำงานรอเฉินห้าวตื่น

ขณะอยู่ในความหลับใหลเฉินห้าวหาที่สะดวกสบายให้ตัวเอง หมอนไม่ยอมหนุน สักพักก็ไหลไปนอนหนุนตักโจวซีถง และถูศีรษะกับขาเบาๆ เมื่อหาตำแหน่งที่สบายได้แล้ว จึงหลับต่อไป

โจวซีถงอดไม่ได้กับความหล่อเหล่า ขนาดตอนหลับเฉินห้าวไม่ซื่อสัตย์ ไม่แปลกใจเลยถ้าเธออยากจะจับเขาทุ่ม เธอใช้ทิชชูเปียกเช็ดมุมปากเขา จากนั้นจึงทำงานต่อ

……

ขณะที่เฉินห้าวกำลังสะลึมสะลือนั้น เขารู้สึกนุ่มเหมือนกับนอนอยู่บนกองนุ่น ยิ่งกว่านั้นมันยังมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ด้วยความคิดนั้นจึงลูบ” หมอน” ที่หนุนอยู่ ความรู้สึกยามมือสัมผัสดีจริงๆ ความนุ่มกำลังดี และยังมีความอุ่นๆ ทำให้เขาไม่อยากตื่น

แต่ความสบายนี้กลับถูกทำลายในพริบตา เพราะถูกตีเข้าที่หลังมือเบาๆ ได้ยินเสียงโจวซีถงพูดขึ้น “อย่ารบกวน จักจี้”

เฉินห้าวลืมตาขึ้นทันที พบว่าตนเองนอนหนุนตักโจวซีถงอยู่ มิน่าล่ะถึงมีกลิ่นหอม ไม่ใช่ว่าทุกคนจะได้มีโอกาสเพลิดเพลินกับตักสาวงาม

เฉินห้าวปีนขึ้น มองหน้าตักสาวสวยของตนเอง อดที่จะกอดรัดอย่างหมั่นเคี้ยวไม่ได้“ทำไมถึงไม่ผลักผมออกไป ขาชาหมดแล้วมั้ง?”

โจวซีถงกล่าวอย่างขบขัน“คุณคิดว่าฉันไม่ผลักเหรอ ฉันอยากดื่มน้ำมาก แต่คุณกอดแน่นไม่ยอมปล่อย แน่นอย่างกับเหล็ก ฉันจะทำอะไรได้”

“ขอโทษนะ หรือว่าผมจะให้คุณหนุนตักคืนทั้งคืนดี” เฉินห้าวกล่าวอย่างแข็งขัน

“ช่างมันเถอะ ขาคุณมีแต่กล้าม ฉันต้องปวดคอแน่”

โจวซีถงกล่าวอย่างไม่อาย ขาของเฉินห้าวทั้งแข็งทั้งขนดก หนุนไปก็ไม่สบายตัว

ทำยังไงได้ นี่เป็นเรื่องของสรีระร่างกาย ใครให้ขาผู้หญิงเหมือนเทพีวีนัส ส่วนขาผู้ชายเหมือนท่อนซุงที่สวมกางเกงขายาวเป็นชั้นๆ สัมผัสนั้นต่างกันราวฟ้ากับเหวหาที่เปรียบไม่ได้เลย

เฉินห้าวลุกไปนั่งพิงหัวเตียง เหยียดแขนและขาของเขาออก รู้สึกมีเรียวมีแรงขึ้น ครั้งนี้เขาหลับอย่างเต็มอิ่มแล้ว เห็นม่านที่หน้าต่างปิดสนิท ตอนนี้เป็นเวลาสี่โมงเย็น เป็นเวลาที่กระฉับกระเฉง แถมยังมีผู้หญิงของเขาอยู่ข้างๆ ปอยผมที่หล่นลงมาบดบังใบหน้า ดึงความสนใจของเฉินห้าว เฉินห้าวคว้าเอาโน๊ตบุ๊คของโจวซีถงไว้บนหัวเตียง จากนั้นกดเธอวางใต้ร่าง

“คุณจะทำอะไร”

โจวซีถงที่อยู่ในชุดสูททางการตาเบิกกว้างและพูดขึ้นด้วยความตกใจ

“แน่นอนก็ทำเรื่องดีๆยังไงล่ะ!”

เฉินห้าวกระโจมไปด้านหน้า พร้อมกับเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อของเธอ ไม่มีอะไรดีไปกว่าเมื่อตื่นนอนขึ้นมา แล้วโอบกอดภรรยาแสนสวยด้วยความรัก

“อ๊าย อย่านะ นี่มันกลางวันแสกๆ!”

คราวนี้โจวซีถงต่อต้านอย่างดุเดือด มือทั้งสองข้างดันศีรษะของเฉินห้าวออกไม่ให้เขาสมปรารถนา

“กลางวันที่ไหน อีกเดี๋ยวก็มืดแล้ว ขอได้ไหม?” เฉินห้าวต่อรอง การจู่โจมทั้งหมดกำลังจะเริ่ม

“ตอนเย็นค่อยว่ากันอีกที ฉันไม่ทำบัดสีตอนกลางวันเด็ดขาด!”

โจวซีถงปฏิเสธอีกครั้ง และใช้มือปิดปากตนเอง เพื่อไม่ให้เฉินห้าวรุกล้ำเข้ามาสำเร็จ

เฉินห้าวสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับโจวซีถง เมื่อก่อนให้ความร่วมมือแบ่งรับแบ่งสู้กัน แต่วันนี้มาแสดงท่าทีปฏิเสธ

ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังจากนอกห้อง“คุณป้า มาทำความสะอาดห้อง302หน่อย ตอนกลางคืนจะมีแขกเข้าเช็คอิน”

“ได้ เดี๋ยวไป ป้าเอาขยะไปทิ้งก่อนแล้วจะไปทำให้” คุณป้าตอบ

เสียงนี้ดังขึ้นข้างหูของพวกเขาสองคน เหมือนไม่มีสิ่งกีดขวาง

เฉินห้าวตระหนักได้ทันทีว่าเกสต์เฮาส์แห่งนี้ของอำเภอด้อยมาตรฐานเกินไป ประตูห้องไม่เก็บเสียงเลย ถ้าเขากับโจวซีถงเปิดศึกสายฟ้าสวรรค์ชักนำอัคคีพสุธากัน ต้องได้ยินไปทั่วทั้งชั้นแน่ มิน่าล่ะโจวซีถงถึงต่อต้านเขา แฟนสาวของเขาเป็นคนมีหน้ามีตา จึงไม่อยากให้มีเรื่องน่าเกลียดออกไป

ในเมื่อปฏิเสธอย่างมีเหตุผล เฉินห้าวจึงยอมปล่อยไป ยังมีเวลาอีกทั้งคืน ไม่จำเป็นต้องเร่งรีบตอนนี้

เฉินห้าวเดินไปเปิดม่านที่หน้าต่าง เห็นว่าดวงอาทิตย์กำลังเอนไปทางทิศตะวันตก อุณหภูมิเริ่มเย็นลง นี้เป็นเวลาที่มีที่จะเดินเล่น ไม่ง่ายเลยที่จะมีโอกาสออกมากับโจวซีถงเพียงสองคน แน่นอนต้องไปเที่ยวสักหน่อย

“พวกเราออกไปเดินเล่นรอบๆเมืองกันเถอะ” เฉินห้าวชวน

“อืม”

โจวซีถงตอบตกลง เธอจัดเสื้อผ้าที่เฉินห้าวแกะออก ทว่ารู้สึกว่าชุดสูทนี้เป็นทางการเกินไป และยังใส่รองเท้าส้นสูงอีก ไม่เหมาะที่จะเดินเที่ยว

เฉินห้าวมองออก จึงดีดนิ้วหนึ่งที“กระเป๋าเสื้อผ้าอยู่ที่ฉัน ฉันเตรียมมาให้เธอแล้ว”

เฉินห้าวเปิดโหมดVRในแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้าน ในบรรดาเสื้อผ้าผู้หญิง เขาเลื่อนดูอย่างรวดเร็ว ไม่ช้าก็เลือกชุดแบรนด์ดังในประเทศมาชุดหนึ่ง

เป็นเสื้อสตรีฉองฉอง ชุดวอมร์มแฟนชั่นสีดำสลับขาว ราคา 1988 หยวน ราคาเงินอุดหนุน 1 หยวน

ชุดนี้เป็นชุดสีดำสลับขาว กางเกงลายทางสีดำ เสื้อด้านในสีขาว เสื้อแจ็คเก็ตด้านนอกมีสีขาวด้านบนสีดำด้านล่าง ดีไซน์ทันสมัย และยังมีกระเป๋าเล็กๆสีดำสลับขาว ดูอ่อนเยาว์และมีชีวิตชีวามาก

ประกอบกับรองเท้าผ้าใบสีขาวที่เหมาะกับการเดินเล่น ดูสบายและระบายอากาศได้ดี