เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่ 267 คุณป้านิสัยเสีย
“ไอ้หนูกำลังล้อเล่นอยู่หรือไง? กุญแจของฉันเป็นโลหะ ระวังแขนบิด ฉันไม่รับ…”
เจ้าของร้านพูดไม่ทันจบ ปากก็กลายเป็นรูปตัวO เพราะทันใดนั้นกุญแจก็มีเสียง” แกร็ก” เฉินห้าวดึงห่วงล็อคออกมาดื้อๆ กุญแจอันนี้เสียแล้ว
แต่นิ้วของเฉินห้าวแดงเพียงเล็กน้อยเนื่องจากการออกแรง ร่างกายที่ได้รับการหล่อเลี้ยงจากยาเสริมความแข็งแรงของร่างกายสองเม็ด แม่กุญแจคุณภาพต่ำนี้ไม่สามารถต้านทานเขาได้
“เรียบร้อย เอามาให้ผมหนึ่งกล่อง”
เฉินห้าวโยนกุญแจที่เสียแล้วลงในถังขยะ ทวงสิ่งตอบแทนจากเจ้าของร้าน เจ้ากล่องกุญแจนี้สำหรับเขามันไร้สาระ เพียงแต่เขาอยากสั่งสอนเจ้าของร้านที่โกงกำไรคนนี้
“ไอ้หนูอย่ามาพูดไร้สาระ ทำกุญแจฉันเสีย ฉันไม่เรียกร้องค่าเสียหายก็ดีเท่าไหร่แล้ว จะมาเอาอีกกล่องอะไร”
เจ้าของร้านสมแล้วที่เป็นนักโกงกำไรมือโปร วีนแตกไม่ยอมรับผล เล่นตลกหน้าไม่อาย
“ช่างมันเถอะเฉินห้าว กุญแจคุณภาพแย่ขนาดนี้ ฉันไม่ซื้อมันแล้ว”
โจวซีถงเข้ามาเกลี้ยกล่อม เธอเป็นดั่งสาวน้อยในบางครั้ง อยากมีความโรแมนติกอย่างการซื้อกุญแจคู่รัก แต่กุญแจคู่รักนั้นดึงทีเดียวก็เสียแล้ว เธอไม่ต้องการให้” ความรัก” ของเธอเบาะบางขนาดนั้น
“คุณป้าครับ ผมแนะนำอย่างหนึ่งนะครับ ความซื่อสัตย์เป็นรากฐานของธุรกิจ มิฉะนั้นธุรกิจของคุณป้าจะอยู่ได้ไม่นาน” เฉินห้าวพูดและจ้องมองอย่างเฉียบคม
“เป็นแค่เด็กเมื่อวานซืนอย่าลิอาจมาสอนฉัน อย่ามาเสแสร้ง ฉันคิดว่าพวกเธอคงคบกันได้ไม่นานหรอก ขอให้พวกเธอเลิกกันเร็วๆ!”
เจ้าของร้านเปลี่ยนเป็นหญิงปากจัด สาปแช่งความสัมพันธ์ของเฉินห้าวและโจวซีถง
“มันจะมากเกินไปแล้วนะ”
ตอนนี้โจวซีถงทนไม่ไหว กล่าวตำหนิป้าวัยกลางคนนี้
“ผียาจกสองคน ไม่มีปัญญาซื้อกุญแจ” เจ้าของร้านแสร้งกลอกตา เต็มไปด้วยความปากร้าย
เฉินห้าวฉีกยิ้มแก้มปริอย่างกะทันหัน“คุณป้าครับ คุณป้ากำลังท้าทายผม”
โจวซีถงกลัวว่าเฉินห้าวจะลงไม้ลงมือกับเจ้าของร้าน จึงคว้าแขนเขาไว้และพูด“ช่างเถอะ พวกเราไม่ต้องไปทะเลาะกับคนที่มีความรู้ต่ำกว่า”
“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ทำร้ายใครหรอก ฉันมีวิธีสั่งสอนเขาหลายวิธี”
เฉินห้าวไม่ทำร้ายผู้หญิง เพราะจะทำให้มือเขาสกปรก และหากจะจัดการกับคนประเภทนี้ ยกหูโทรศัพท์ครั้งเดียวก็เกินพอ
เฉินห้าวเอาโทรศัพท์ออกมา ต่อสายหาเจ้าพนักงานราชการสวีซื่อเสียนคนนั้น
“สวัสดีครับประธานเฉิน ผมพึ่งไปหาคุณที่เกสต์เฮาส์พอดี ปรากฏว่าคุณไม่อยู่ หัวหน้าสวีคนนี้เอาชาแก้เมาค้างมาให้คุณล่ะ!” เจ้าพนักงานราชการกล่าวด้วยความเคารพ
“ขอบคุณหัวหน้าสวีมากครับ”
เฉินห้าวพูดตามมารยาทกับเขาสองสามประโยค จากนั้นเจ้าพนักงานราชการจึงถามว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน ต้องการให้คนไปรับไหม
“ไม่ต้องมารับหรอกครับ แต่สภาพแวดล้อมการลงทุนของอำเภอลี่ทงค่อนข้างน่าเป็นห่วง” เฉินห้าวพูดอย่างสบายๆ
เมื่อเจ้าพนักงานคนนี้ได้ยินก็วังกล รีบถามไถ่เรื่องราว
เฉินห้าวพูด“ผมอยู่ที่ลาดคู่รัก มีร้านเล็กแห่งหนึ่งเอาเปรียบลูกค้า และยังดูถูกลูกค้า ผู้ค้าอย่างนี้จะทำลายภาพลักษณ์อำเภอพวกคุณเป็นอย่างมาก”
“อย่างนี้นี่เอง คุณไม่ต้องห่วง ผมจะส่งคนไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้เลย ต้องให้คำตอบที่น่าพอใจกับคุณได้แน่!”
เจ้าพนักงานราชการคนนี้วางสายไปก็ลงมือจัดการทันที เรียกเจ้าพนักงานกรมบังคับคดีที่เกี่ยวข้อง ให้รีบไปตรวจสอบที่ลาดคู่รัก
“ไอ๊หยา เจ้าหนู ไม่ต้องเรียกใครมา บอกไว้ก่อน ฉันรู้จักกับเฮียไล่อู่ ถ้าเธอกล้าทำฉัน ระวังจะออกไปจากอำเภอลี่ทงไม่ได้นะ!”
เจ้าของร้านเป็นคนในสังคม กล่าววาทศิลป์ ไม่รู้ว่าเอาความมั่นใจมาจากไหน
แท้จริงแล้ว มีคำกล่าวหนึ่งบอกว่า มังกรที่แข็งแกร่งไม่ควรกดหัวงูเจ้าถิ่น แต่เธอกลับลืมไป ยังมีคำกล่าวอีกสองประโยค หนึ่งแรงมหาศาลล้มสิบแรงได้ อำนาจมหาศาลก่อเกิดปาฏิหาริย์ เมื่อมังกรมีความแข็งแกร่งพอ งูเจ้าถิ่นก็จะถูกบดขยี้เป็นผุยผง ไม่อาจยิ่งผยองต่อไปได้
เฉินห้าวคร้านจะเสียน้ำลายกับหญิงชั่วคนนี้ ต่อมาเขาหยิบเอาเครื่องดื่มสองขวดออกมาจากกระเป๋า นั่งคุยเล่นบนพื้นหญ้าข้างๆโจวซีถง อีกสักครู่ก็จะเห็นผลลัพธ์แล้ว
อำเภอเล็กก็มีประโยชน์อย่างหนึ่ง ไม่ถึงสิบนาที ก็เห็นรถบังคับใช้กฎหมายทาสีขาวน้ำเงินสองคันมาหยุดอยู่ที่สุดถนน จากนั้นก็มีเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายใส่หมวกหม้อตาล วิ่งเหยาะๆมาทางร้านเล็กๆ
เจ้าของร้านเห็นท่าว่าจะไม่ดี จึงรีบปิดร้านหนี แต่ก็ถูกเจ้าพนักงานบังคับใช้กฎหมายจับตัวไว้ก่อน
“พวกคุณจะทำอะไร ฉันดูแลร้านแทนคนอื่นอยู่ ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น” เจ้าของร้านเริ่มแกล้งทำตัวโง่งม
ตัวอำเภอนี่ไม่ได้ใหญ่มาก เจ้าพนักงานบังคับใช้กฎหมายของลาดคู่รักจึงรู้จักเจ้าของร้านคนนี้ เจ้าพนักงานหลายคนก็เคยมาซื้อน้ำดื่มร้านเธอ คำแก้ตัวข้างๆคูๆของเธอไม่ประสบผล ร้านนี้ก็เป็นร้านของเธอเอง
“คุณถูกสงสัยว่าฉ้อโกงราคา เอาใบอนุญาตประกอบกิจการออกมา!” เจ้าพนักงานบังคับใช้กฎหมายตะโกนอย่างเคร่งขรึม
“ใบอนุญาต ใบอนุญาตอยู่ที่บ้าน รอเดี๋ยวฉันจะไปเอามาให้คุณ”
เจ้าของร้านหวังใช้โอกาสนี้หลบหนี แต่ถูกสกัดไว้ไม่ให้ไป
“อย่างนั้นจึงเป็นการดำเนินกิจการโดยไม่ได้รับอนุญาตและข้อหาโก่งราคา” เจ้าพนักงานบังคับใช้กฎหมายเยาะเย้ย “เชิญไปให้การกับพวกเรา และพวกเราคงต้องอายัดสินค้าภายในร้านของคุณไว้ชั่วคราว”
ปกติเจ้าพนักงานบังคับใช้กฎหมายเหล่านี้จะรู้ว่าสินค้าของเธอคืออะไร ปิดหูปิดตาข้างหนึ่ง แต่เธอมีตาหามีแววไม่ทำให้คนใหญ่คนโตขุ่นเคือง เช่นนี้ก็ต้องดำเนินการตามระเบียบแล้ว ดังนั้นจึงถูกพาตัวขึ้นรถบังคับใช้กฎหมายไปภายใต้ความไม่พอใจ ร้านเล็กๆก็ถูกสั่งปิดด้วย
เจ้าพนักงานในฝ่ายการลงทุนเห็นเฉินห้าว จึงวิ่งเยาะๆเข้ามา รายงานสถานการณ์การจับคุมครั้งนี้ จากการตรวจสอบพบว่ามีความผิดทางกฎหมายเกี่ยวกับการค้า ร้านค้าถูกสั่งผิด ถามเฉินห้าวว่าพอใจกับผลลัพธ์หรือไม่