เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่ 315 CPU รุ่นใหม่
“นายทำฉันตกใจเกือบตายแล้ว” เขากุมหน้าอก กลอกตาแล้วพูดอย่างลิงโลด “นี่ รีบมาดูด้วยกันเร็ว ฉันเพิ่งได้เรื่องใหม่มา นี่เป็นหนังของดาราเกาหลีชื่อดังเชียวนะ”
“ฉันก็ให้เงินเดือนนายไม่ใช่น้อยนะ ตอนนี้นายมีรถมีบ้านแล้ว ไปหาแฟนสาวจริงๆ จังๆ สักคนไม่ดีกว่าเหรอไง? ทำไมมาดุหนังเอวีอยู่ที่นี่อีก?” เฉินห้าวอบรม
“ฉันก็อยากหานะโว้ย ไม่ใช่ว่าไม่หาเลยใช่ไหมล่ะ? สองวันก่อนฉันยังออกไปเจอตัวจริงของสาวทางเน็ตคนหนึ่งอยู่เลย คุยกันมาได้หลายเดือนแล้ว หล่อนบอกว่าเป็นคุณหนูเงินหนาคนหนึ่ง ฉันก็เชื่อ ผลคือพอไปถึงที่หมายแล้ว เป็นคุณหนูตัวหนาจริงๆ ด้วย ทั้งอ้วนทั้งกลม น่ากลัวว่าจะหนักกว่าสามร้อยจิน ทำเอาฉันตกใจจนเผ่นหนีทันทีเลย” ฉิงจื๋อเทาเล่าอย่างหวาดผวา
“รักออนไลน์เดิมทีก็พึ่งพาไม่ได้อยู่แล้ว เอาแบบนี้เถอะ นายชอบแบบไหนล่ะ ฉันจะช่วยแนะนำให้สักสองสามคน” เฉินห้าวเอ่ย
“แน่นอนว่าต้องสวย หุ่นดี ทั้งอ่อนโยน ทั้งเพียบพร้อมด้วยคุณธรรม จะต้องชอบอนิเมะด้วย จะได้มาเล่นคอสเพลย์กับฉันได้!” ฉิงจื๋อเทาเอ่ยอย่างฝันเฟื่อง
“เซี่ยจิ้ง?”
ในสมองของเฉินห้าวมีเงาร่างของเซี่ยจิ้งผุดขึ้นมาเป็นลำดับแรกเลย ดูเหมือนนอกจากอ่อนโยนกับมีคุณธรรมสองข้อนี้แล้ว ที่เหลือล้วนตรงตามเงื่อนไข
“แล้วไปเถอะ เจ้เซี่ยน่ะฉันไม่กล้าแหยมหรอก ช่วงก่อนหล่อนอยากเรียนศิลปะการป้องกันตัวสำหรับผู้หญิง มองหาคนมาเป็นกระสอบทรายมนุษย์อยู่ตลอด แถมยังบอกด้วยว่าขาดเพียงท่าเตะผ่าหมากในขั้นสุดท้ายเท่านั้นที่ยังไม่ได้ฝึกให้ดี ผู้หญิงป่าเถื่อนแบบนี้ คนเปราะบางอย่างฉันทนรับการเคี่ยวกรำของหล่อนไม่ไหวหรอก อีกอย่าง คนอื่นเขามีคนในดวงใจอยู่ก่อนแล้ว ฉันไม่อยากทำเรื่องที่สวรรค์ขุ่นมนุษย์เคืองแบบนั้นหรอกนะ เหอๆ”
คนผู้นี้ที่ฉิงจื๋อเทากล่าวถึง ทั้งสองคนต่างรู้อยู่แก่ใจดี เฉินห้าวจึงไอแห้งๆ คราหนึ่งเพื่อแก้เก้อ
“งั้นก็แล้วไปเถอะ เรื่องส่วนตัวของนาบฉันไม่ยุ่งแล้ว นายจัดการเอาเองเถอะ”
เฉินห้าวเห็นว่าชีวิตของฉิงจื๋อเทาฉ่ำชื่นดียิ่ง จึงไม่สนใจแล้ว นั่งอยู่พักเดียวก็เตรียมจะจากไป
“เดี๋ยวก่อน พี่ห้าว หาทางเอาCPU AMD4990X รุ่นใหม่ล่าสุดมาให้ฉันทีสิ ยังเหลืออีกตั้งสองเดือนกว่าจะออกวางขาย ฉันรอไม่ไหวแล้ว ฉันอยากเป็นคนแรกของโลกที่มีเกินกว่า10G!”
ฉิงจื๋อเทาพนมมือ ไหว้ปลกๆ เหมือนขอทาน
“พวกเราพี่น้องยังต้องเกรงใจอะไรกันอีก ฉันเตรียมไว้ให้นายตั้งนานแล้ว”
ขณะที่เฉินห้าวพูดอยู่ ได้เปิดโหมด VR ขึ้นมา สั่งซื้อ CPU จากแหล่งผลิต
AMD4990X เป็น CPUแบบ Ryzen ThreadRipper PRO (ตัวต้นแบบ) 128 คอร์ 256 เธรด สนนราคาอยู่ที่ 5999 ดอลล่าห์สหรัฐ ราคาในระบบอุดหนุนคือ 11 ดอลล่าห์ จำกัดต่อ 1 ชิ้น
CPUที่ยังไม่ได้ออกสื่อเช่นนี้ สมรรถนะย่อมล้นทะลุฟ้า ราคาก็ไม่เบาเลย อย่างไรก็ตามเฉินห้าวมีเงินอุดหนุนอยู่ ย่อมไม่เกรงกลัวอยู่แล้ว
เฉินห้าวให้ระบบถ่ายโดน CPU ไปไว้ในกระเป๋าของเขา จากนั้นก็หยิบออกมา เนื่องจากเป็นตัวต้นแบบ ดังนั้นจึงอยู่ในบรรจุภัณฑ์พลาสติกธรรมดาๆ ชิ้นหนึ่ง แต่อักษรที่ประทับอยู่ด้านบนแสดงไว้ชัดเจนแล้ว นี่ก็คือ AMD4990X ของแท้แน่นอน
“ยอดไปเลย พี่ห้าวฉันรักนาย!”
พอฉิงจื๋อเทามองเห็น CPU ดวงตาก็ลุกวาวแล้ว ตื่นเต้นจนหมายจะเข้ามากอดเฉิดห้าวด้วยความรัก
“ไปให้พ้น นายยังไม่ได้ล้างมืออย่ามาแตะฉันนะ!”
เฉินห้าวยิ้มแล้วด่าไปประโยคหนึ่ง วาง CPU ไว้บนโต๊ะ แล้วเปิดประตูก้าวออกไป ไม่ถ่วงรั้งการเล่นคอมพิวเตอร์ของไอ้หนุ่มนี่แล้ว
ลงไปที่ชั้นหนึ่ง เฉินห้าวก็มายังห้องหนึ่งศูนย์หนึ่งที่ตนเคยอาศัยอยู่ จะไปหยิบเหล้าออกมาสี่ห้าขวด
สแกนนิ้วเปิดประตู ทุกอย่างยังเป็นเหมือนเดิม เฉินห้าวก้าวเข้าไปด้านใน แต่สัมผัสถึงความผิดปกติได้รางๆ ลางสังหรณ์บอกเขาว่า ในห้องมีความผิดปกติ
เฉินห้าวกวาดตามองรอบหนึ่ง คล้ายว่าจะไม่มีความเปลี่ยนแปลงอะไร เป็นเช่นเดียวกับก่อนที่เขาจะจากไป เนื่องจากไม่ได้มานานหลายวัน มองให้ละเอียดจะเห็นว่าบนพื้นและหน้าโต๊ะมีฝุ่นเกาะอยู่บางๆ ชั้นหนึ่ง
แต่พอเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เฉินห้าวก็หรี่ตาลง ด้วยค่าสายตาระดับ 1.5 ของดวงตาเขาจึงมองเห็นเบาะแสแล้วชั้นฝุ่นบนพื้นห้อง มีรอยเท้าประทับอยู่
เมื่อสังเกตให้ละเอียด รอยเท้านี้ไม่ได้เข้ามาจากทางประตูห้อง แต่เริ่มจากทางหน้าต่าง และหน้าต่างบานนั้น อยู่ในสภาพที่ถูกปลดสลักออก เห็นได้ชัดว่านี่คือการขโมย
เยี่ยมมาก เฉินห้าวก็คาดไม่ถึงเช่นกันว่าบ้านของตนจะถูกขโมยขึ้น
เพียงแต่สถานการณ์นี้ค่อนข้างพิกลอยู่บ้าง ไม่มีร่องรอยการรื้อค้นใดๆ เลย โจรที่ไหนกันถึงได้มีอารยะธรรมขนาดนี้?
“หรือว่าคนที่มาจะมีจุดประสงค์แอบแฝงอยากจะสืบหาความลับของฉัน?”
คล้ายว่าจะมีคำอธิบายเพียงข้อนี้เท่านั้น ผู้มาไม่ได้ต้องการเงินทอง แต่เป็นความลับที่ว่อนอยู่ในตัวเขา
ถึงแม้ในใจของเฉินห้าวจะแปลกใจ แต่ไม่ได้แสดงท่าทางผิดปกติออกมา เขายังคงไปที่ห้องครัวก่อนตามปกติ เปิดตู้เย็นเพื่อหยิบขวดเครื่องดื่ม
ภายในห้องครัวยังคงปกติดี และไม่มีรอยเท้า โจรไม่ได้มาที่นี่ มีเพียงรอยเท้าไม่กี่รอยภายในห้องนอน
เฉินห้าวกังวลว่าโจรจะยังอยู่ในห้อง จึงไปที่ห้องนอนอย่างเงียบเชียบ ด่านแรกที่ต้องเผชิญก็คือห้องนอนห้องนั้นที่เขาใช้เก็บเหล้าชั้นดี
ทันทีที่เปิดประตูเข้าไป ม่านตาเฉินห้าวก็หดตัวทันที เนื่องจากเหล้าชั้นดีที่อยู่ภายในห้องหายไปครึ่งหนึ่ง
ดุเหมือนโจรจะมาขโมยเหล้าไปแล้ว นี่กลับทำให้เฉินห้าวโล่งใจขึ้นไม่น้อยเลย ขอเพียงไม่มีเป้าหมายแอบแฝงโดยเฉพาะ เหล้าหายไปนิดหน่อย ก็ไม่สะเทือนขนหน้าแข็งอยู่แล้ว ล้วนเป็นสิ่งที่เขาซื้อมาในราคาถูกจาก APP เงินอุดหนุนหมื่นล้านทั้งนั้น จะซื้อมาเป็นกองอีกเมื่อไหร่ก็ได้
เพียงแต่ในเมื่อโจรคนนี้ขโมยไปครึ่งหนึ่งแล้ว ตามหลักแล้วไม่น่าจะปล่อยผ่านอีกครึ่งที่เหลือ จะต้องมาอีกแน่นอน
ชั้นฝุ่นบนพื้นมีรอยเท้าปรากฏอยู่มากมาย รอยเบาบางยิ่ง หากว่าไม่ใช่คนสายตาดี ซ้ำยังมีแสงสะท้อนจากด้านนอกส่องเข้ามาพอดี น่าจะไม่พบเห็นง่ายๆ หัวขโมยคนนี้ไม่ได้เก็บกวาดร่องรอย บอกได้เลยว่าตัวเขาเองก็คงไม่ทราบเช่นกันว่าเผยร่องรอยแล้ว
เฉินห้าวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา คิดจะโทรหาตำรวจตามความเคยชิน แต่ก็วางลงในทันที ถ้าหากเขาแจ้งตำรวจ พอถึงเวลานั้นก็บอกที่มาของเหล้าชั้นดีพวกนี้ได้ไม่กระจ่าง นั่นจะเป็นการหาเรื่องวุ่นวายใส่ตัว
จุดนี้ทำให้เฉินห้าวเข้าใจแล้วว่าเหตุใดตอนที่เจ้าหน้าที่กังฉินเหล่านั้นโดนปล้นถึงไม่ยอมแจ้งความ เพียงแต่ยังคงแตกต่างกันอยู่ ทรัพย์สินของเจ้าหน้าที่กังฉินได้มาอย่างผิดกฎหมาย แต่ทรัพย์สินของเฉินห้าวล้วนซื้อมาจาก APP เงินอุดหนุนหมื่นล้าน ถูกต้องตามกฎหมาย เพียงแต่ยากจะอธิบายได้เท่านั้น