เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่ 34 เล่นรถบัมพ์ด้วยกัน
บทที่ 34 เล่นรถบัมพ์ด้วยกัน
“แม่งเอ๊ย กล้าชนรถของพวกเรา กูจะชนมันให้ตาย!”
เจิ้งตงแผดเสียงอยู่ในรถ Benz ลูกน้องของเขาขับรถ Passat พุ่งเข้าไปอย่างไม่รู้ที่ตายให้คู่คี่สูสีกับเฉินห้าว ต่อมาก็คอยหักพวงมาลัยไปทางขวาเพื่อชนรถของเฉินห้าว
เฉินห้าวรู้สึกขบขันกับความโกรธของพวกเขา เอารถที่คนใช้ทั่วไปมาชนกับ Military Hummer ไม่รู้ว่าในสมองของพวกเขายัดแต่คุกกี้ Oreo เอาไว้หรือเปล่า เลือกที่จะเอาไข่กระทบหิน
เฉินห้าวเองก็ไม่ยอมให้ได้ดั่งใจเขา ต่อสู้กับรถ Passat อย่างหนัก ผลคือรถทั้งสองคันไม่ชนกัน ชิ้นส่วนของรถ Passat แตกกระเด็นออกไปพร้อมกับเสียง ‘ปังๆๆๆ’ ส่วน Hummer นั้นแทบจะไม่ได้รับความเสียหายเลย ความแตกต่างระหว่างยานพาหนะของทหารและประชาชนนั้นมองปราดเดียวก็เห็นชัดเจน
ในที่สุดการพุ่งชนอย่างกะทันหันของเฉินห้าวก็ทำให้ล้อรถ Passat ผิดรูป ไม่สามารถควบคุมตัวรถได้อีกต่อไป ตรงเข้าชนรั้วกั้นริมถนนพลิกคว่ำทันที
สุดท้ายก็เหลือเพียงรถ Benz ของเจิ้งตง พอเห็นเฉินห้าวห้าวหาญเช่นนี้ ทันใดนั้นเขาก็ลังเลว่าควรจะเข้าไปชนไหม คิดไม่ถึงว่าเฉินห้าวจะชะลอความเร็วรถลง เปิดหน้าต่างแล้วชูนิ้วกลางไปทางด้านหลังเป็นการยั่วยุอย่างเต็มที่
“แม่งเอ๊ย! กูจะฆ่ามึง!”
เจิ้งตงเป็นคนอวดดีบ้าอำนาจมาโดยตลอด เขาทนไม่ไหวอีกต่อไป พลันเหยียบคันเร่งพุ่งขึ้นไป
คราวนี้เขาได้เรียนรู้บทเรียนจากลูกน้อง จึงไม่คิดประลองกำลังกับเฉินห้าวแบบซึ่งหน้าอีก เขาเอาหน้ารถชนเข้ากับท้ายรถของเฉินห้าว แต่มันก็ยังเป็นการเอาไข่กระทบหินอยู่ดี ต่อให้คุณภาพของรถ Benz จะดีแค่ไหนแต่ก็ไม่ใช่เอามาย่ำยีแบบนี้ได้ ครู่ต่อมาด้านหน้ารถได้ยุบเข้าไป ส่วน Hummer มีเพียงป้ายทะเบียนที่เสียรูปทรงไปเล็กน้อย ควรรู้ไว้ว่าวัสดุที่ใช้ผลิต Military Hummer นั้นอยู่ในระดับที่กันกระสุนได้
มุมปากของเฉินห้าวโค้งขึ้น ตอนนี้เขากำลังจะโจมตีเจิ้งตงเป็นครั้งสุดท้าย ขณะที่อีกฝ่ายชนท้ายรถอีกครั้ง เขาก็เหยียบเบรกอย่างกะทันหัน รถหยุดนิ่งทันที เป็นผลให้รถ Benz ชนเข้ากับรถ Hummer อย่างแรงและดันกันออกไปข้างหน้าหลายเมตร
เฉินห้าวไม่ตื่นตระหนก เขาเปลี่ยนเป็นเกียร์ถอยหลัง รถ Hummer 4×4 ปล่อยควันดำออกมาท้ายรถ ปะทะกับรถ Benz อย่างไม่ลดละด้วยอัตรากำลังเต็มที่ คันหนึ่งดันไปข้างหน้า อีกคันหนึ่งถอยกลับ ตอนนี้ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกำลังม้าว่าใครมากกว่าใคร
Military Hummer เหมาะสำหรับภูมิประเทศที่เลวร้ายทุกรูปแบบ กำลังม้าของมันจึงเยอะกว่ามาก เอาชนะการประลองกำลังในรอบนี้ได้อย่างรวดเร็ว มันผลักดันให้รถ Benz ล่าถอยไป ไม่ว่ารถ Benz จะเร่งความเร็วแค่ไหน เครื่องยนต์ส่งเสียงดังอึกทึก ปล่อยควันโขมงไปทั่วท้องฟ้า แต่ก็ไม่สามารถต้านทานแรงม้าของรถ Hummer ได้ มันจึงถูกผลักให้ล่าถอยไปเรื่อยๆ
“ไอ้เวรเอ๊ย! ทำไม Hummer ของมันแข็งแกร่งขนาดนี้วะเนี่ย!”
เจิ้งตงสบถออกมาอย่างโกรธแค้น เขาเคยขับ Hummer มาก่อน เวลาชนมันก็ได้รับความเสียหายเช่นกัน ทำไมรถคันนี้ของเฉินห้าวถึงทำอะไรไม่ได้เลยราวกับเป็นรถถัง
เจิ้งตงมองข้ามไปว่ารูปลักษณ์ภายนอกของ Hummer คันนี้แตกต่างจากที่เขาเคยขับมาก่อนเล็กน้อย รุ่นที่ใช้ในการทหารมันเจ๋งตรงนี้แหละ แข็งแกร่งราวกับรถหุ้มเกราะ ไม่ใช่เรื่องที่จะเอามาล้อเล่น
ในที่สุดรถ Hummer ก็อัดรถ Benz เข้ากับที่กั้นถนน ด้านหลังคือสิ่งกีดขวาง ด้านหน้าคือรถ Hummer และรถ Benz ถูกอัดให้อยู่ตรงกลางเหมือนแซนด์วิช ตัวถังของรถ Benz เสียรูปอย่างรุนแรง ในที่สุดเครื่องยนต์ก็ได้รับความเสียหายสตาร์ทไม่ติด คาดว่าจะพังแหล่มิพังแหล่แล้ว เจิ้งตงตะโกนลั่นในรถอย่างไม่พอใจ
เฉินห้าวเล่นสนุกพอแล้วก็คลายคันเร่ง เมื่อเขากลับรถขับย้อนกลับมาก็สบประสานตากับเจิ้งตงผ่านหน้าต่างรถ
“ขอบคุณที่มาเล่นรถบัมพ์กับผมนะ ขอบคุณ!”
เฉินห้าวทิ้งท้ายด้วยเสียงหัวเราะแล้วขับรถจากไปอย่างสง่างาม
ย้อนกลับไปดูที่เกิดเหตุอีกครั้ง รถยนต์ทั้งสามคันของเจิ้งตงผิดรูปผิดร่างและเสียหายอย่างรุนแรง คาดว่าค่าซ่อมน่าจะไม่ใช่น้อยๆ
ในรถ Benz เจิ้งตงต้องการออกไปข้างนอก แต่กลับพบว่าตัวถังรถผิดรูปจนไม่สามารถเปิดออกได้ จึงต้องโทรศัพท์ขอความช่วยเหลือ
“ไปสืบมาว่ามันเป็นใคร กูจะฆ่ามัน!”
เสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวของเจิ้งตงดังก้องบนถนนที่ว่างเปล่า
หลังจากเฉินห้าวขับรถกลับมาถึงชุมชนเล็กๆ ก็มองรอบๆ เพื่อดูสภาพความเสียหายของตัวถังรถ พบว่ามันผิดรูปเล็กน้อย สีลอกไปเยอะมาก แต่ให้อู่ซ่อมรถจัดการได้ ว่างๆ ค่อยไปโป้วสีก็เรียบร้อย
ไม่ซ่อมก็ได้ เพราะมันให้ความรู้สึกของบาดแผลจากการต่อสู้ เวลาขับมีความเป็นชายแกร่ง
ดึกมากแล้ว เฉินห้าวกำลังจะเข้านอน ก่อนนอนเมื่อเอาโทรศัพท์มาดูอีกครั้งถึงเห็นข้อความจากโจวซีถง ถามไถ่ว่าเขากลับถึงบ้านหรือยัง
เธอเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของเขา เฉินห้าวจึงตอบว่า “กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย”
สิ่งที่โจวซีถงไม่รู้ก็คือ เฉินห้าวกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยในขณะที่เจิ้งตงและพวกซึ่งไล่ล่าเขาไม่ได้ปลอดภัยเช่นนั้น
……
วันรุ่งขึ้น พอตื่นขึ้นมาเฉินห้าวก็ล้างหน้าแปรงฟัน ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคนกดกริ่งข้างนอก
“ท่านประธาน คุณตื่นแล้วเหรอ?” เฉารุ่ยนั่นเอง
เฉินห้าวใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้วเดินไปเปิดประตู แต่กลับพบว่าวันนี้เฉารุ่ยยังอยู่ในชุดเลขาที่มีเสน่ห์ เธอถือถาดอาหารด้วยความขวยเขินเล็กน้อย บนถาดมีอาหารที่ปิดฝาอยู่หลายจาน กลิ่นหอมจากข้างในโชยแตะจมูก
“ฉันทำอาหารเช้าไว้ คุณลองชิมหน่อยสิว่าเป็นไง” เฉารุ่ยกล่าว
“เอ๋?” คุณทำเองเหรอ? ผมจำได้ว่าห้องคุณไม่ได้ซื้อวัตถุดิบใดๆ ไว้” เฉินห้าวรับถาดอาหารพลางถามอย่างสงสัย
“ฉันไปยืมห้องครัวและวัตถุดิบที่ร้านอาหารฝรั่งเศสใช้” เฉารุ่ยกล่าว
“ไม่อยากจะเชื่อเลย!”
เฉินห้าวรู้สึกขบขัน เขาเริ่มคิดโยงไปถึงสีหน้าท่าทางของพ่อครัวต่างชาติเหล่านั้น ยามมีเลขาสาวสวยเซ็กซี่กำลังทำอาหารจีน
เฉินห้าวเปิดฝาและเห็นอาหารเช้าที่อุดมสมบูรณ์ ทั้งเสี่ยวหลงเปา น้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋ และโจ๊ก มีทุกอย่างที่อยากกิน