เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่ 76 ยืมห้องอาบน้ำของนายอาบน้ำหน่อย

บทที่ 76 ยืมห้องอาบน้ำของนายอาบน้ำหน่อย

“ไม่เลว พรสวรรค์การทำอาหารของเธอสุดยอดมาก ไม่น่าเชื่อว่านี่เธอทำครั้งแรก” เฉินห้าวชื่นชม

“ก็ไม่ใช่หรอก จริงๆ แล้วนี่เป็นหม้อที่4 อีก3หม้อก่อนหน้าไม่ได้ดั่งใจ มีแค่หม้อนี้ที่ทำสำเร็จ” เซี่ยจิ้งได้ยินเฉินห้าวชื่นชมแล้วมีความสุขมาก

ก่อนหน้าเซี่ยจิ้งบอกว่าหนึ่งหม้อต้องใช้เวลา 3 ชั่วโมง ทำทั้งหมด 4 ครั้ง งั้นก็แสดงว่าใช้เวลา 12 ชั่วโมง ก็คือเมนูนี้ของเซี่ยจิ้งเธอฝึกทำตั้งแต่เช้าจนค่ำ ทุ่มเทจริงๆ มีความกระตือรือร้นแบบนี้จะต้องได้เป็นเชฟแน่ๆ

เฉินห้าวพูดให้กำลังใจ “จริงๆ เธอไม่ต้องพยายามที่จะเรียนให้ได้วันละ 1 เมนูหรอกนะ แบบนี้มันจะเร่งรีบเกินไป ไม่เป็นผลดีต่อตัวเอง ต้องทำพื้นฐานให้ดีก่อน ขยันเรียนการใช้มีดใช้ช้อน ไม่อยากนั้นเธอก็จะทำได้เพียงอาหารง่ายๆ เท่านั้น”

เซี่ยจิ้งพยักหน้าแล้วพูด “อื้อ คุณปู่ฉันก็พูดแบบนี้ ฉันก็กำลังฝึกการใช้มีดใช้ช้อนอยู่ แต่แค่เห็นผลช้าหน่อย แรกๆ อาจจะทำได้ไม่ดี นายอย่าหัวเราะฉันนะ”

“เธอตั้งใจขนาดนี้ ฉันจะหัวเราะเธอได้ยังไง” เฉินห้าวพูดด้วยรอยยิ้ม

“อย่างนั้นก็ดี” เซี่ยจิ้งยิ้มหวาน ลักยิ้มข้างแก้มบวกกับรูปร่างที่ดีเกินจริงของเธอ เป็นปีศาจที่ทั้งซื่อทั้งร้ายจริงๆ

เฉินห้าวกินโจ๊กหมด เซี่ยจิ้งก็ยังไม่ไป นั่งคุยเล่นกับเขาอยู่บนโซฟา จากนั้นก็ไปเดินดูรอบๆ ห้องของเฉินห้าว ดูจนหมดแล้วเธอก็ชมว่า “ไม่เลวนี่ ห้องสะอาดมาก ไม่เหมือนกับผู้ชายคนอื่นที่เหมือนกับคอกหมูเลย”

“เฉารุ่ยมาทำความสะอาดให้ฉันทุกวัน” เฉินห้าวตอบอย่างไม่ได้ใส่ใจ

เมื่อเซี่ยจิ้งก็ฟังคำนี่ก็ทำปากจู๋เล็กน้อย เหมือนไม่ค่อยพอใจ แล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นต่อไปฉันเป็นคนมาทำความสะอาดห้องนายให้ดีมั้ย?”

เฉินห้าวยิ้ม “เธอทำงานบ้านก็พอไม่ต้องแย่งแล้วมั้ง ฉันก็ทำเองเป็น”

เซี่ยจิ้งไม่ค่อยพอใจกับคำตอบนี้เท่าไหร่ เธอทำปากจู๋ แล้วสายตาเธอก็หันไปเจอกับห้องอาบน้ำ แล้วใช้มือพัดอย่างร้อนๆ “โอ๊ย ต้มโจ๊กจนร้อน เหงื่อออกเต็มตัวเลย ขอยืมห้องอาบน้ำของนายอาบน้ำหน่อยสิ! ”

พูดแล้วเธอก็มุดเข้าไปในห้องอาบน้ำ เฉินห้าวอยากปฏิเสธแต่ก็สายไปแล้ว ไม่นานด้านในก็มีเสียง “ซ่าๆ”

เฉินห้าวตะลึง “หรือว่าเครื่องทำน้ำร้อนห้องเธอเสียอย่างนั้นหรอ? ”

สาวสวยหุ่นแซ่บคนหนึ่งอาบน้ำในห้องอาบน้ำของตัวเอง แค่คิดก็ตื่นเต้น แต่เฉินห้าวไม่ใช่คนที่จะทำอะไรแบบนั้น แม้แต่กระต่ายเองยังไม่กินหญ้าบ้านตัวเองเลย เซี่ยจิ้งก็ถือได้ว่าเป็นลูกจ้างของเขา ถ้าไปยุ่งก็คงจะดูแย่เกินไป

เพราะตอนนี้เธอเปิดน้ำอาบแล้ว เฉินห้าวก็ไม่ได้เรียกเธอออกมา ทำเพียงแค่ยอมรับความจริงนี้ไป

แต่ไม่นาน เซี่ยจิ้งก็ตะโกนออกมา “โอ๊ย ฉันลืมเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยน นายเอาเสื้อของนายให้ฉันใส่ตัวหนึ่งได้มั้ย?”

“นี่……..”

เฉินห้าวรู้สึกหมดหนทาง ทำได้แค่คิดว่าเด็กคนนี้แค่ใจกล้าหรือว่าตั้งใจกันแน่

แต่เขาก็ทำได้เพียงแค่เข้าไปในห้องนอนแล้วเลือกเสื้อเชิ้ตสีขาวมาหนึ่งตัว ใหญ่นี่ใหญ่ไปแต่ก็ดีกว่าไม่มีใส่

เฉินห้าวเดินไปถึงหน้าห้องอาบน้ำ แล้วก็รู้ว่าประตูแง้มไว้ เขาสามารถเข้าไปได้ทุกเมื่อ

“เอามาแล้วหรอ? ”เซี่ยจิ้งถาม ไม่กลัวว่าตัวเองจะถูกเห็นเลยสักนิด

ขณะที่เฉินห้าวกำลังลังเลว่าจะเปิดประตูเข้าไปดีมั้ย ในห้องเขาก็มีเสียงดัง เฉารุ่ยเดินเข้ามา ในมือถือเสื้อผ้าผู้หญิงมาหนึ่งชุด

ที่เธอสามารถเข้ามาได้เพราะเพราะว่าเฉินห้าวเอากุญแจไว้ให้เธอ เพื่อจะได้สะดวกเวลาทำความสะอาด

“เจ้านาย คุณมาด้านหลัง ระวังหล่อนจะทำอะไรไม่ดีกับคุณ! ”

เฉารุ่ยพูดกับเฉินห้าวเหมือนเจอศัตรู แล้วเดินเข้าห้องอาบน้ำ ด้านในมีเสียงกรีดร้อง เซี่ยจิ้งพูด “ทำไมถึงเป็นเธอ? ”

“เธอ เธอให้เจ้านายเอาเสื้อผ้าให้เธอแบบนี้? ไม่ละอาย! ”น้ำเสียงโมโหของเฉารุ่ยพูดตามมา

“ฉันเชื่อว่าเจ้านายเป็นสุภาพบุรุษ ไม่แอบดูหรอก”เซี่ยจิ้งยังมีเหตุผลมาโต้

ทำให้เฉินห้าวทำตัวไม่ถูก เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าเขาเดินเข้าไปจะยังสามารถเป็นสุภาพบุรุษได้อีกอยู่ไหม

“พอแล้ว ใส่เสื้อผ้าซะ แล้วก็ออกไปกับฉัน! ”เฉารุ่ยเอาเสื้อผ้าให้เซี่ยจิ้งใส่ รอสักพักก็ดึงลากเธอออกมา

“เธอทำอะไรเนี่ย ฉันยังต้องคุยงานกับเจ้านายอีกนะ! ”ผมของเซี่ยจิ้งยังเปียกอยู่ เธอพยายามดื้อรั้นที่จะไม่ออกไป

“มีงานค่อยคุยพรุ่งนี้ ตอนนี้ดึกเกินไปแล้ว อย่ามาขัดเวลาพักผ่อนของเจ้านาย! ”

เฉารุ่ยออกแดงดึงอย่าสุดแรง เหมือนกับครั้งก่อน ที่พยายามลากเซี่ยจิ้งกลับไป

“ปึง”

ประตูห้องปิดลง ภายในห้องกลับสู่ความสงบ

เฉินห้าวไม่รู้ว่าควรพูดอะไร หรือว่าชีวิตแบบนี้กลายเป็นเรื่องปกติแล้ว? เฉารุ่ยนี่เป็นผู้ดูแลบ้านที่ดีจริงๆ ช่วยเขากำจัดเรื่องวุ่นวาย

ดังนั้นเฉินห้าวจึงได้พักผ่อนอย่างสงบบนเตียง

ขณะที่เขากำลังสะลึมสะลือ เฉินห้าวก็คิดขึ้นได้ว่าทำไมเฉารุ่ยถึงรู้ว่าเซี่ยจิ้งจะเอาเสื้อผ้า หรือว่าเธอแอบฟัง?

เฉินห้าวเหนื่อยมาก เขาคิดไม่ออกแล้วก็หลับไปเลย

……

วันที่ 2 อาหารเช้าของเฉินห้าวก็มีโจ๊กหมูใส่ไข่เพิ่มเข้ามา พวกเขาสี่คนนั่งล้อมโต๊ะ

ฉิงจื๋อเทาชมโจ๊กหมูไม่หยุด “พี่เซี่ย โจ๊กนี้ของพี่สุดยอดมาก ต่อไปใครได้เป็นเมียนี่โชคดีมากเลย”

เซี่ยจิ้งเงยหน้าอย่างภูมิใจ “แน่นอนอยู่แล้ว ฉันเป็นสาวสวยที่มีพรสวรรค์แล้วหน้าตาดีรวมกัน”

เฉารุ่ยได้ยินคำพูดนี้ก็ไม่ได้พูดอะไร เอาโจ๊กถ้วยของเธอให้กับฉิงจื๋อเทากิน ถึงแม้จะหอมมากแต่เธอก็ไม่กินสักคำ