เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่128 ช่วยจัดการ

บทที่128 ช่วยจัดการ

ตอนนี้เฉารุ่ยเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมา เธอถอดชุดเลขาออก แล้วใส่ชุดเดรสสีฟ้าอ่อน ดูแล้วเหมือนกับเด็กสาวข้างบ้านที่ใสซื่อ เรียวขาขาวสวยแสดงออกถึงความสาว

“พวกเธอคุยกัน ฉันไปเตรียมอาหารค่ำ”คุณแม่เฉาจากไปด้วยรอยยิ้ม

“ให้คุณเจอเรื่องตลกแล้ว แม่ของฉันไม่มีความรู้อะไร พูดจาไม่ค่อยเก่ง”เฉารุ่ยพูดอย่างขอโทษ

“คุณป้าพูดเก่งนะ”เฉินห้าวหัวเราะ เขาไม่ได้ถือสาเรื่องพวกนี้ แต่กลับรู้สึกสนิทสนม เหมือนกับว่าคุณแม่ทั่วโลกก็เป็นแบบนี้

“แอปเปิลบ้านเธออยู่ไหน พาฉันไปดูหน่อย”เฉินห้าวลุกขึ้นพูด

“ในบ้านมีส่วนหนึ่ง อีกส่วนอยู่บนต้นยังไม่ได้เก็บค่ะ”

เฉารุ่ยพูดแล้วก็พาเฉินห้าวไปคลังสินค้าชั้นหนึ่ง เข้าไปก็เห็นแอปเปิลที่วางกองอยู่บนกล่อง ผลใหญ่สีสวย ดูแล้วก็น่าอร่อย ล็อตนี้ดูแล้วน่าจะมีประมาณสัก 2 ตันได้

เฉินห้าวหยิบแอปเปิลขึ้นมาหนึ่งลูก ไปล้างที่ก๊อกน้ำแล้วก็กิน เข้าปากกรอบหวานอร่อย หวานฉ่ำ เป็นแอปเปิลที่ดีจริงๆ

“แอปเปิลนี้พวกเธอขายเท่าไหร่?”เฉินห้าวถาม

“ปกติแล้วจะอยู่ที่ 5-6 เหมา ขึ้นลง ที่แน่นอนต้องถามพ่อของฉัน วันนี้เขาไปถามข่าวสารใหม่ๆที่ในหมู่บ้านแล้ว”เฉารุ่ยพูด

เฉินห้าวพยักหน้า จากนั้นก็ดูบรรยากาศรอบบ้าน บ้านนอกก็มีดีของบ้านนอก มองไปก็มีแต่สีเขียว ป่าไม้มากมาย สวยงามเหลือเกิน

ท้องฟ้าเริ่มมืด ส่วนพ่อของเฉารุ่ยก็ขับรถสามล้อกลับมาแล้ว เฉารุ่ยก็แนะนำให้ทั้งสองฝ่าย

“เชิญนั่ง!”

คุณพ่อเฉาเป็นคนที่ดูเคร่งขรึม คุยกับเฉินห้าวก็ตรงไปตรงมา เฉินห้าวพบว่าเฉารุ่ยเหมือนพ่อมากกว่านิดหน่อย

ตอนนี้อาหารเสร็จแล้ว เฉินห้าวนั่งกินข้าวอยู่กับครอบครัวเฉา

“ลุงเฉา สถานการณ์ของแอปเปิลปีนี้เป็นยังไงบ้างครับ?”เฉินห้าวถามบ่นโต๊ะอาหาร

“เฮ้อ ถ้าไม่มีน้ำท่วมก็ถือว่าเป็นปีที่ดีมาก แต่ว่าน้ำท่วมทำให้ทางในพื้นที่ติดขัด รถบรรทุกเข้าไม่ได้ จะให้ผู้คนเป็นคนขนก็ยุ่งยากไป อีกอย่างเสียเวลาเสียแรง บวกกับค่าแรงคนขน นายหน้ากดราคา ส่วนมากจะต้องขาดทุน”

คุณพ่อเฉาถอนหายใจ จากนั้นก็พูดถึงราคาขาย ถ้าเป็นพันธุ์ฟูจิอย่างที่เฉินห้าวกิน ปีก่อนๆราคา 6 เหมา ถ้าหากว่าเป็นพันธุ์พิเศษ เช่นแอปเปิลที่มีการสลักตัวอักษร หรือว่าพันธุ์ Red Delicious สามารถขายในราคา 1 หยวนต่อครึ่งกิโล แต่ว่าแบบนี้จำนวนขายไม่เยอะ ราคาปกติของแอปเปิลก็อยู่ที่ประมาณ 6 เหมา

แต่ว่าปีนี้นายหน้ากดราคาผลใหญ่ราคาครึ่งกิโลละ 4 เหมา แอปเปิลธรรมดาได้แค่เพียงราคา ครึ่งกิโลละ 2.5 เหมา ถึง 3 เหมา ยังไม่พอเงินทุนค่าปุ๋ยและค่าจ้างคนงาน นับดูแล้วก็เหมือนทำงานให้นายหน้าฟรีๆ

“ถูกขนาดนี้เลย?”

เฉินห้าวตกใจมาก เขาซื้อแอปเปิลที่ตลาดหรือร้านผลไม้ปกติครึ่งโลราคา 5-6 หยวน มีบ้างที่เป็นแอปเปิลอร่อยๆ ราคา 8-9 หยวน ราคาครึ่งโล 10กว่าบาทก็ปกติ ไม่คิดเลยว่าราคาที่ชาวสวนจะมีค่าเท่ากับแค่ราคาผักกาดขาว หรืออาจจะเทียบกับผักกาดขาวไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

“ราคาแอปเปิลสูง แต่ว่าชาวสวนอย่างเราแค่หาเงินค่าลำบาก ราคาทุกปีจริงๆก็ยังโอเค ก็แค่ดูว่าเป็นปีที่ผลผลิตเยอะมั้ย ปีที่ผลผลิตเยอะราคาก็ต่ำ ผลผลิตน้อยราคาก็สูง แต่ว่าปีนี้ทุกๆอย่างมารวมกัน ยากมาก!”คุณพ่อเฉาพูดแล้วถอนหายใจ

“ถ้าอย่างนั้นแอปเปิลที่บ้านนี้มีที่ขายรึยังครับ?”เฉินห้าวถาม

คุณพ่อเฉาพูด “ตอนนี้มีใครรับที่ไหนกัน นายหน้าที่รู้จักก็เจ๊งเพราะไวรัส เหลือแต่พวกนายหน้าหน้าเลือดที่กดราคา รับซื้อก็น้อย ส่วนมากผลไม้ของคนในหมู่บ้านก็ถูกทิ้งไว้ในบ้าน ถ้ายังขายไม่ออกก็คงต้องปล่อยให้เสีย”

อยู่ๆเฉารุ่ยก็พูด “พ่อคะ ในหมู่บ้านมีโรงเหล้าไม่ใช่หรอ?ทุกๆปีก็ดองเหล้าผลไม้มากมาย ไปลองถามที่นั่นดูว่าพวกเขารับมั้ย”

คุณพ่อเฉาถอนหายใจพูดว่า “วันนี้ฉันก็ไปถามที่นั่นมาแล้ว ราคาของโรงเหล้ายิ่งแย่ ครึ่งโลละ 2.5 เหมา แล้วยังต้องขนส่งไปถึงโรงเหล้าให้ด้วย นี่มันธุรกิจขาดทุนชัดๆ”

“ช่วยไม่ได้ ปีนี้มันปีภัยพิบัติ ทนไปได้ก็ดีแล้ว”คุณแม่เฉาก็ปลอบใจ แต่ว่าความรู้สึกของทั้งบ้านนั้นหดหู่มาก

“บางที ผมอาจจะช่วยจัดการแอปเปิลพวกนี้ได้”อยู่ๆเฉินห้าวก็พูด

“หืม?จริงหรอ?”คุณพ่อคุณแม่เฉามีความหวังขึ้น

“จริงครับ อีกอย่างผมจะให้ราคาตามปีที่ผ่านๆมาแต่มีข้อแม้อย่างเดียว เตรียมการขนส่งให้พร้อม ผมจะจ้างรถบรรทุกคันใหญ่มาขนออกไปในทีเดียว”เฉินห้าวพูด

ความคิดเฉินห้าวก็คือใช้รายการขายของแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้านมาช่วยขายแอปเปิลพวกนี้ออกไป แต่ว่าการขนในพริบตาอย่างมหัศจรรย์อย่างนั้นมันน่าตะลึงเกินไป ดังนั้นเฉินห้าวจึงคิดวิธีนี้ได้ ถึงแม้ว่าจะเสียแรงขนออกจากหมู่บ้าน แต่ก็เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกจับได้ของตัวเอง มีความจำเป็นมาก

“ได้ครับๆ ขอบคุณประธานเฉินมาก มา ผมดื่มเคารพคุณหนึ่งแก้ว!”

คุณพ่อเฉาดีใจใหญ่ และไม่ได้สนใจความต่างของวัย เสนอตัวทำความเคารพเฉินห้าว

“ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ พวกคุณเป็นครอบครัวของเฉารุ่ย เธอก็เป็นพนักงานมือดีของผม ดังนั้นผมก็ช่วยเท่าที่ผมช่วยได้เท่านั้น”เฉินห้าวพูดอย่างเกรงใจ

คุณพ่อคุณแม่เฉาดีใจแน่นอนอยู่แล้ว ไปทำกับข้าวเพิ่มอีกสองอย่างเพื่อมาต้อนรับแขกพิเศษ

เฉารุ่ยก็รู้สึกขอบคุณมาก ผู้ช่วยสาวหน้าตาดีคนนี้แอบมองเฉินห้าว สายตาไม่เหมือนเดิมแล้ว แล้วก็ดื่มเคารพเฉินห้าวตามพ่อแม่