เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่224คู่หูชู้ชื่น
นั่งรถหรูแบบโรลสรอยส์ สำหรับพวกสาวๆแล้ว ถ้าไม่เซลฟีก็ถือว่าเสียชาติเกิด ดังนั้นหลังจากขออนุญาตเฉินห้าวแล้ว สาวๆนางแบบทั้งหลายต่างก็หยิบมือถือออกมาจัดท่าโพสต์เซลฟี่ ตั้งแอปถ่ายรูปสวยๆออกมา แล้วแคปชั่นในไทม์ไลน์ว่า“เจอเถ้าแก่ดี ขับรถพาพวกเราซื้อของ”
“ไม่หรอกมั้ง โรลส์ รอยซ์เชียวนะ เถ้าแก่อะไรรวยขนาดนี้ แนะนำหน่อยสิ！”
“อิจฉาชิปเป๋งเลย ถามหน่อยสิเถ้าแก่ยังรับคนมั้ย”
เพื่อนๆของสาวนางแบบต่างก็อิจฉาระคนชื่นชม ทยอยกันอยากมาทำงานที่นี่
อู๋ตันเป็นพี่ใหญ่ จึงถามเฉินห้าวแบบอ้อมๆ ว่ายังอยากรับพนักงานบริกรมั้ย พวกเธอยังมีเพื่อนร่วมชั้นที่ตกงานอีกมาก
“ตอนนี้ไม่ต้องการแล้ว ถ้าต้องการอีก จะบอกนะ”เฉินห้าวตอบ
อู๋ตันตอบข้อความกลับไป คนพวกนั้นจึงได้อิจฉาแบบ“กินมะนาวเปรี้ยว”
แต่ก็มีเพื่อนที่คอมเมนต์มาว่าอย่าประมาท ระวังสุนัขจิ้งจอกนะ ระวังดึกดื่นจะโดนจับขึ้นเตียง
“ฉันเชื่อว่าเขาไม่”อู๋ตันแอบลอบมองเฉินห้าวที่กำลังขับรถ แววตาของเขาไม่มีการส่อมาดร้ายใดๆเลย เขาจะเป็นเถ้าแก่เจ้าชู้หรือไม่ ดูไม่ออกเลย อู๋ตันเลือกที่จะเชื่อถือเฉินห้าว
ในที่สุดรถก็ขับมาถึงห้างสรรพสินค้า เฉินห้าวจอดรถ พาสาวๆเข้าไปในเขตชอปปิ้งที่ใหญ่ที่สุด เขาโบกมือ ให้สาวๆเลือกตามใจชอบ แล้วเขาจะจ่ายเงินทีเดียว
ไม่มีอะไรที่จะทำให้สาวๆมีความสุขได้มากไปกว่าการชอปปิ้ง หกสาวรื่นเริงราวกับปลากระดี่ได้น้ำ พวกหล่อนเดินกระจัดกระจายไปตามชั้นต่างๆ ไปหาสิ่งของที่ตนเองถูกใจ
ชั้นหนึ่งเป็นเครื่องประดับ นาฬิกา แว่นตามากมาย สาวๆต่างไปกองรวมตัวกันที่ร้านเครื่องประดับตามสัญชาติญาณ ในตู้มีแต่เพชรเม็ดงามทั้งนั้น ทองคำเหลืองอร่ามช่างยั่วยวนสายตายิ่งนัก ราวกับกำลังเรียกร้องพวกสาวๆว่า“ซื้อฉันเถอะ！ซื้อฉันเถอะ！”
สาวๆทั้งหกยืนจ้องอยู่ที่ตู้เครื่องประดับ สิ่งที่กระจกคั่นอยู่เป็นเครื่องประดับต่างๆของยี่ห้อโจวปาฝู
ราคาเครื่องประดับของโจวปาฝูไม่ถูกนัก พวกสร้อยเพชร แหวนมุกก็ราคาหลายพัน หลายหมื่นก็มีไม่น้อย หลายแสนก็มี สำหรับสาวๆพวกนี้แล้วเป็นของราคาสูงมาก
ถ้าพวกหล่อนรู้ว่าเฉินห้าวเคยให้เครื่องประดับหลักสิบล้านกับโจวซีถง ไม่รู้ว่าจะคิดยังไงกัน
แน่นอน เครื่องประดับธรรมดาในตู้โจวปาฝูก็มี เครื่องประดับทุกชนิดแทบจะเห็นได้ที่นี่
“เธอว่าประธานเฉินจะซื้อเครื่องประดับแพงๆพวกนี้ให้เรามั้ย”สาวคนหนึ่งถามขึ้น
“ไม่อยู่แล้ว พวกเราแค่ดูก็พอ เดี๋ยวเดินไปหาซื้อที่ถูกหน่อย ฉันว่า เครื่องประดับราคาหลักร้อยยังพอคุยได้”อู๋ตันกล่าว
สาวๆได้ฟังก็ละเหี่ยใจ เครื่องเพชรที่งดงามประณีตขนาดนี้ กับเครื่องประดับราคาหลักร้อย ใส่แล้วความรู้สึกมันต่างกันลิบลับ
แต่ว่าก็ช่วยไม่ได้ นอกจากว่าต้องเอาอย่างอื่นเข้าแลก ไม่งั้นเถ้าแก่จะซื้ออะไรแพงๆแบบนี้ให้ได้ไงเล่า
“ฉันกลับรู้สึกว่าเถ้าแก่จะซื้อให้แน่！”
เด็กสาวที่ชื่อชิวย่าหนานมั่นใจในตัวเฉินห้าวเหลือเกิน จึงพูดอย่างแน่วแน่
“ฉันไม่เชื่อ ความคิดของพี่ใหญ่น่ะถูกต้องแล้ว”
“ฉันเห็นด้วยกับย่าหนาน”
“งั้นพวกเราคอยดูก็แล้วกัน ถ้าฉันเดาผิด จะให้เอสเต้ขวดนึง”อู๋ตันพี่ใหญ่พนัน
“เอาสิ ถ้าฉันแพ้ ฉันให้ลิปสติกYSLแท่งนึง”ชิวย่าหนานรับคำท้า
พวกสาวๆต่างมีความเห็นที่แตกต่างกันไป ต่างก็ถกกันว่าเฉินห้าวจะซื้อเครื่องประดับราคาแพงแบบนี้ให้มั้ย สาวน้อยสองคนมั่นใจเหลือเกิน อีกคนใช้เซ็นส์ อีกคนใช้ประสบการณ์
เวลานี้เองที่เค้าน์เตอร์โจวปาฝูมีหญิงชายมาคู่หนึ่ง ชายอายุสี่สิบกว่า สวมแบรนด์เนมทั้งตัว ข้อมือสวมนาฬิกาปาเต๊ะ ดูไฮโซมาก มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นเศรษฐี
และคนที่อยู่ในอ้อมกอดเศรษฐีผู้นั้น เป็นสาวรุ่นที่แต่งตัวยั่วยวน ดูท่าน่าจะอายุแค่ยี่สิบ แต่งตัวโป๊ อวดผิวขาวเนียนไปทั่วตัว
คู่หูชู้ชื่นแบบนี้ คือสาวรุ่นกับชายแก่ตามแบบฉบับ
“เฮียเฉียนคะ หนูอยากได้เครื่องประดับ ซื้อให้หน่อยได้มั้ย！”สาวยั่วสวาทออดอ้อน
“ได้สิจ๊ะ หวานใจของพี่อยากได้อะไรได้หมด”
เฮียเฉียนคนนั้นหัวเราะเสียงดังลั่น พร้อมกับจับก้นสาวกลางที่สาธารณะ ท่าทีแบบนี้ ดูก็รู้ว่าความสัมพันธ์ไม่ธรรมดา
“บ้าจริง รอคืนนี้กลับบ้าน เค้าค่อยทำให้น่า”สาวยั่วสวาทออดอ้อน โดยไม่สนใจผู้คนกลางแจ้ง
“ทุเรศ！”
คนดีๆอย่างอู๋ตันรับไม่ได้ จึงสบถเสียงเบาออกมา
คิดไม่ถึงว่าสาวยั่วสวาทจะหูดีเพียงนี้ จึงรีบตวาดแหวขึ้น“แกว่าใคร”
อู๋ตันไม่แสดงความอ่อนแอ“ฉันพูดอะไร แกก็ไปหาเอาเองสิว่าใคร ช่วยไม่ได้！”
“หึ พวกขี้อิจฉา พวกแกอิจฉาล่ะสิ！”สาวยั่วสวาทไม่ลดราวาศอก
“เป็นอะไรจ๊ะ ที่รัก”เฮียเฉียนคนนั้นถามอย่างห่วงใย
“พวกแรดน่ะสิคะ ไม่มีเงินแล้วยังมาวางท่า มาดูเครื่องประดับโจวปาฝู มีปัญญาซื้อหรือเปล่า”สาวยั่วสวาทกลอกตา
เป็นอย่างนั้นจริง ตอนนี้สาวทั้งหก หลังจากถูกโรงเรียนหลอก ก็ไม่มีงานที่มั่นคง พวกเขาระหกระเหินมาจากบ้านนอก พวกหล่อนสวมเสื้อผ้าราคาถูกในวันนี้ เมื่อเทียบกับแบรนด์เนมทั้งตัวของแม่สาวยั่วสวาท เทียบไม่ติดจริงๆ
“เฮ้ย รีบไปสิ อย่ามายืนขวางหูขวางตา！”เฮียเฉียนว่าตามสาวยั่วสวาท พูดออกไปอย่างไม่สบอารมณ์
“เรื่องอะไร พวกเราก็ลูกค้าเหมือนกัน！”อู๋ตันโต้เถียง
“งั้นก็ซื้อสิ ดูหน่อยว่ามีเงินแค่ไหน คงไม่ใช่ไม่มีปัญญาซื้อ แล้วมายืนดูหรอกนะ”สาวยั่วสวาทเย้ยหยัน
อู๋ตันถอดใจ เพราะเธอไม่มีปัญญาซื้อเลยสักชิ้นจริงๆ เงินเก็บก็ใช้หมดแล้ว
ตอนที่อู๋ตันกำลังเจ็บแค้น ร่างกายก็สั่นสะเทิ้ม ดูแล้วมีเสน่ห์ไม่เบา