เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่228 กลุ่มสาวเท่ห์

จากประสบการณ์ก่อนหน้า พวกสาวๆต่างก็รู้ว่าเฉินห้าวไม่ใช่เถ้าแก่ที่ขาดเงิน เขาให้ความสำคัญกับหน้าตามากกว่า พวกหล่อนจะต้องแต่งหน้าให้สวยเนี๊ยบทีเดียว ทำให้ทุกคนที่พบเห็นหลงเสน่ห์ไปเลย เพื่อตอบแทนบุญคุณเถ้าแก่ของพวกเขา

ดังนั้นทุกคนจึงพุ่งไปที่เคาน์เตอร์แบรนด์ที่ตนเองชอบ เช่นLV ชาแนล，Sk-II，ลังโคมเป็นต้น เนื่องจากเวลามีจำกัด พวกสาวๆที่พุ่งไปที่เคาน์เตอร์แบรนด์ต่างก็ตะโกนโหวกเหวก ให้พวกพนักงานหยิบเครื่องสำอางต่างๆนานาออกมา ดุเดือดราวกับหมาป่าและเสือก็ไม่ปาน พนักงานขายตกใจจนแทบจะเรียกตำรวจ คิดว่าพวกหล่อนจะมาปล้น

“ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว เวลาชอปปิ้งที่เถ้าแก่ให้มีจำกัด ช่วยเร็วๆหน่อย！”พวกสาวๆอธิบาย

แบบนี้ พนักงานขายถึงได้วางใจ หยิบเครื่องสำอางออกมาจัดชุดให้

ในฐานะนางแบบ อาศัยรูปร่างหน้าตาเป็นเครื่องทำมาหากิน เลยต้องพิถีพิถันกับเครื่องสำอางเป็นพิเศษ ตั้งแต่เครื่องสำอางไปถึงสกินแคร์ โทนเนอร์เช็ดผิว ซื้อไว้เป็นเซ็ต น้ำหอมซื้อกันไว้เป็นชุด ไว้ใช้สำหรับโอกาสต่างๆ ไม่นานเคาน์เตอร์ของแต่ละแบรนด์จึงวางกองไปด้วยเครื่องสำอาง

เฉินห้าวค่อยๆเดินเนิบนาบเข้ามา เขาไม่ได้สนใจในเครื่องสำอางเคาน์เตอร์เหล่านี้หรอก เวลาเขาจะซื้อเครื่องสำอางให้คนอื่น ก็จะไปเอาที่แอปอุดหนุนเงินหมื่นล้าน ที่เคาน์เตอร์แบรนด์ ราคาแพงไม่ว่า ยังต้องหิ้วกลับบ้านเองอีก สู้แอปอุดหนุนเงินหมื่นล้านไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

“เอาล่ะ ได้เวลาแล้ว ฉันจะจ่ายเงินแล้วนะ”

เฉินห้าวเดินไปหาอู๋ตันที่อยู่ใกล้ที่สุด เธอซื้อเครื่องสำอางราวๆหมื่นอยู่ที่เคาน์เตอร์ลังโคม เธอค่อนข้างเก้อกระดาก บอกให้พนักงานเก็บอันที่แพงๆกลับคืนไป

“ไม่ต้องคืนกลับไป เอาหมดนั่นแหละ”

เฉินห้าวหยิบบัตรออกมารูด รูดคล่องแค่ไหนไม่ต้องบอก พนักงานขายตกตะลึง ก่อนหน้าเวลาขายเครื่องสำอาง ต้องมาคอยนั่งพูดราคาโปรโมชั่นกับลูกค้าที่เลือกไปเลือกมาอยู่นานสองนาน จนปากแทบฉีก กว่าจะได้มาหนึ่งบิล แต่ลูกค้าสุดเท่ห์คนนี้ไม่แม้แต่จะถามราคา ชำระเงินอย่างเดียว ถ้าในวันนึงได้เจอลูกค้าแบบนี้สักสองสามราย ต่อให้นอนฝันก็ยังคงยิ้ม

แต่ว่าก็เป็นเพียงความคิดลมๆแล้งๆเท่านั้นแหละ เพราะทั้งประเทศก็มีแต่เฉินห้าวเท่านั้นแหละที่ใช้ แอปเงินอุดหนุนหมื่นล้าน คนอื่นๆไม่ได้ใจป้ำขนาดนี้หรอก

เฉินห้าวยังคงตามจ่ายเงินให้พวกสาวๆทีละคน โดยมากแต่ละคนตกอยู่ราวๆหนึ่งหมื่นถึงสามหมื่น เฉินห้าวไม่ถามราคาแม้แต่น้อย ไปถึงก็รูดบัตรอย่างเดียว ดังนั้นการซื้อเครื่องสำอางในรอบนี้เบ็ดเสร็จใช้เวลาไป15นาที สำหรับสาวๆที่ชอบเลือกของ ถือว่าเป็นสถิติเลยทีเดียว

เห็นได้ชัดว่า ถ้าต้องการย่นเวลาการชอปปิ้งกับเพื่อนสาว แค่พูดกับหล่อนออกไปคำเดียวว่า“ให้เวลา3นาที ถ้าจะซื้อผมรูดบัตร” รับรองว่าแฟนสาวชอปไวปานจรวดเหาะ อาจจะภายในครึ่งชั่วโมงก็สามารถชอปได้หมดห้างแล้ว เพียงแต่ว่าบัตรแครดิตอาจจะถูกรูดจนระเบิดแค่นั้นเอง

พอซื้อเครื่องสำอางเสร็จ ก็มีแรงกับเวลาชอปเสื้อผ้าต่อ

พวกสาวๆบอบบางราวนกนางแอ่น อีกอย่างเสื้อผ้าผู้หญิงเขาก็ไม่เหมาะที่จะตามไปดู เฉินห้าวเลยจำกัดเวลาพวกสาวๆอีก30นาที ไม่จำกัดจำนวนเงิน ให้พวกหล่อนไปเลือกเสื้อผ้าตามใจชอบ และเฉินห้าวก็ได้มอบบัตรเครดิตให้กับอู๋ตันผู้ที่ดูซื่อสัตย์ที่สุด บอกรหัสให้กับหล่อน เวลาพวกหล่อนซื้อก็จ่ายเงินไปเลย แค่มาเจอกันที่นี่หลังจากนี้30นาทีก็พอ

“ตกลง เถ้าแก่ พวกเราจะจำกัดเวลาให้ดี ไม่ให้เถ้าแก่เสียเวลาทำงานแน่นอน！”

อู๋ตันรู้สึกเป็นภาระหนักอึ้ง หยิบบัตรที่เฉินห้าวให้มา ไปคุมสาวๆเลือกเสื้อผ้า และก็คอยย้ำเตือนพวกสาวๆว่า อย่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือยจนเกินไป ถ้าทำอย่างกับว่าเงินของเถ้าแก่ไม่ใช่เงิน

“สบายใจเถอะจ๊ะพี่อู๋ พวกเราชั่งใจไหว เถ้าแก่ดีๆแบบนี้ พวกเราจะไม่ทำให้เขาต้องรังเกียจพวกเราแน่”

รอบนี้พวกสาวๆจะไปซื้อพวกเสื้อผ้าแพงๆอย่างดิออร์ไม่ได้แล้วล่ะ ได้แต่เลือกเสื้อผ้ายี่ห้อธรรมดาๆ ซึ่งเสื้อผ้าเหล่านี้ไม่ได้มีแบรนด์หรือราคาอะไรมากมายนัก คงจะไม่ใช่ชุดละเป็นพันเป็นหมื่นแน่นอน พวกหล่อนเลือกเสื้อผ้าราคหลักร้อย แบบดูดี ไม่ทำให้เฉินห้าวขายหน้าแน่นอน

“เอาล่ะ แม้ว่าเถ้าแก่จะใจกว้าง แต่พวกเราจะเรียกร้องอย่างไม่มีที่สิ้นสุดไม่ได้นะ แต่ละคนให้ห้าชุดพอ ต่อไปถ้าขาดเหลืออะไร พวกเราใช้เงินตัวเองซื้อ”อู๋ตันพี่ใหญ่ประกาศ

“รู้แล้วล่ะน่า！”

มีการตกปากรับคำจากพวกสาวๆ ทุกคนต่างก็หัวเราะคิกคักเดินไปลองชุดที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ทุกคนต่างเลือกขนาดเสื้อผ้าที่เหมาะสมกับตัวเองที่สุด

หลังจากนี้อีกครึ่งชั่วโมง ในที่สุดพวกหล่อนก็เลือกเสร็จ พวกหล่อนเปลี่ยนชุดใหม่ที่พวกหล่อนคิดว่าสวยที่สุด จากนั้นสวมแว่นกันแดดสุดเท่ห์ ยืนเรียงเป็นระเบียบ เดินก้าวขาเยี่ยงนางแบบไปหยุดตรงหน้าเฉินห้าว

เฉินห้าวกำลังก้มหน้าส่งข้อความวีแชทให้โจวซีถง จู่ๆก็ได้ยินเสียง“กึก”ของรองเท้าส้นสูง น้ำเสียงนั้นเป็นระเบียบ จึงต่างเงยหน้าขึ้นมองด้วยความประหลาดใจ ไม่ช้าแววตาก็จับจ้องไป ณ ที่นั้น

เห็นเพียงด้านหน้าตนเองนั้นมีสาวเท่ห์มากลุ่มหนึ่ง เดินมาราวกับเดินแคทวอล์กบนเวที เดินมาหยุดตรงหน้าเฉินห้าวแล้วโพสต์ท่า ถอดแว่นกันแดดลง แต่ละคนยักคิ้วทำท่าทำทางให้กับเฉินห้าว ด้วยท่าทางที่พร้อมเพรียงกัน เท่ห์ระเบิดไปเลย

คนรอบตัวมองกันตาค้าง คิดว่าเน็ตไอดอลทะลุออกมาจากMV ต่างหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายภาพกันใหญ่ ภาพลักษณ์แบบนี้ ไม่ต้องแต่งรูปก็สวยเจิดจรัสแล้ว

“ไม่เลว”

เฉินห้าวปรบมือขึ้นมาอย่างพอใจ ชื่นชมสาวๆทั้งหก ว่าไม่ได้เสียเงินฟรีเลยจริงๆ

สาวสวยต้องผ่านการแต่งออกมา ลองให้ดาราสาวสักคนไม่ต้องแต่งตัว ไม่ต้องแต่งหน้า คาดว่าก็ไม่น่าจะแตกต่างอะไรจากสาวบ้านนอกเท่าไหร่นัก และนางแบบสาวๆระดับกลางพวกนี้ หลังจากที่ผ่านการแต่งตัวกันมาอย่างหนัก ก็กลายเป็นสุดยอดสาวงาม ราวกับผีเสื้อที่โผปีกบิน