เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่243 ผู้สื่อข่าวมาเยี่ยม

งานเลี้ยงฉลองจบลงแล้วและทุกคนก็มีความสุขมาก พนักงานทุกคนต่างก็แยกย้ายไปทำงาน และในห้องจัดงานเลี้ยงก็เหลือแค่เฉินห้าวกับโจวซีถงสองคน

“ถงถง…”เฉินห้าวเรียกชื่อเล่นเธอแล้วเดินเข้าไปหาเธอ

“คุณกำลังจะทำอะไรนะ?” โจวซีถงมีลางสังหรณ์บางอย่างและแก้มขาวๆ ของเธอก็แดงขึ้นมาทันที

“คุณก็รู้ว่าช่วงนี้ผมมีปัญหาเรื่องเงินอยู่ใช่ไหม อุดหนุนฉันหน่อยสิเพื่อที่ฉันจะได้มีรายได้เสริมบ้าง?” เฉินห้าวเดินเข้าไปโอบเอวเธอพร้อมกับยิ้มเยาะบนใบหน้า นี่เป็นสัญญาณลับเมื่อทั้งคู่อยากมี “ความใกล้ชิด”กัน

โจวซีถงเป็นผู้หญิงจึงรู้สึกอายที่จะพูดเรื่องแบบนี้ออกมา เธอมองผู้ชายที่เธอรักหมดใจคนนี้ด้วยรอยยิ้มบางเบา

และเฉินห้าวก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเขาล้มเธอลงบนโซฟาแล้วมือเขาก็ลูบไล้ไปมาบนตัวเธอ

“อย่าเลย ที่นี่คนเยอะ” โจวซีถงพึมพำ เธอดึงกระโปรงที่ถูกเปิดออกกลับเข้าที่ อย่างไรก็ตามเธอคือประธานของกลุ่มและเธอควรรักษาภาพลักษณ์ส่วนตัวของเธอไว้ด้วย

“หรือไม่ก็เราไปที่ห้องทำงานของฉันกันไหม” แต่เธอก็ประนีประนอมและช่วยกันหาทางแก้ไขเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วย

“โอเคตามที่คุณต้องการ” เฉินห้าวยิ้มและดึงโจวซีถงลุกขึ้นจากโซฟา

หลังจากแต่งตัวเสร็จแล้ว ทั้งสองก็ออกมาจากห้องจัดเลี้ยงขึ้นลิฟต์และมาถึงห้องทำงานของประธานโจวซีถง

หลังจากทั้งสองเข้ามาในห้องโจวซีถงก็ล็อกประตูจากด้านในทันที และแขวนป้ายที่มีตัวหนังสือว่า”ห้ามรบกวน”ไว้ที่ประตูด้วย จากนั้นจึงพาเฉินห้าวเข้าไปในห้องรับรองของกุฏิ

ฉนวนกันเสียงของห้องรับรองนี้ดีมาก ปกติโจวซีถงมักจะเข้ามาพักผ่อนในช่วงพักกลางวันหรือวันที่ทำงานนอกเวลา มีเตียงและตู้เสื้อผ้าและเฟอร์นิเจอร์ที่เรียบง่ายอื่นๆ ถูกจัดวางไว้ในห้องด้วย อยู่ที่นี่จะไม่มีใครมารบกวนพวกเขาอย่างแน่นอน

เมื่อเข้ามาในพื้นที่แออัดแบบนี้ พวกเขาสองคนก็ไม่เก็บมันไว้อีกต่อไป ไม่นานเสื้อผ้าของพวกเขาก็หลุดออกและรวมตัวกันเป็นหนึ่งเดียว …

หลังจากที่ทั้งสองเสร็จธุระ โจวซีถงก็นอนอยู่ในอ้อมแขนของเฉินห้าวอย่างเกียจคร้าน ใบหน้าของเธอแดงไปหมด ชายหนุ่มหญิงสาวที่เพิ่งจะได้ลิ้มรสแห่งความรักได้ไม่นาน พวกเขาจึงดื่มด่ำกับมันอย่างไม่รู้เหนื่อยล้า และตอนนี้ก็เป็นเวลาที่จะเพลิดเพลินไปกับรสชาติที่ค้างอยู่ในคอ

“ผมได้เช่าพระหยกไว้แล้วเพื่อที่จะมอบกับคุณแม่ เมื่อถึงเวลาอันควรแล้วผมจะส่งไปให้เธอ” เฉินห้าวพูดหยอกล้อกับโจวซีถงที่กำลังเขินอายอยู่ในอ้อมแขนของเขา

“อืม ฉันต้องกลับไปถามความคิดเห็นของท่านก่อน”

โจวซีถงกล่าวต่อว่า: “แม้ว่าหลังจากงานกินเจเมื่อครั้งก่อนแม่ฉันจะไม่เห็นด้วยกับฉันอย่างชัดเจน แต่เธอก็ไม่คัดค้านที่ฉันจะคบกับคุณ อีกอย่าง … ”

โจวซีถงรู้สึกละอายใจเล็กน้อยที่จะพูดคำต่อไปนี้ ออกมา

“อีกอย่างอะไร?” เฉินห้าวถาม

“ฉันจะไม่บอกคุณ” โจวซีถงต้องการปิดบังมัน

อย่างไรก็ตามความอยากรู้อยากเห็นของเฉินห้าวถูกกระตุ้นซะแล้ว ดังนั้นเขาจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่เขาเริ่มจั๊กจี้เธอ โจวซีถงกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สุดท้ายก็ถูกทรมานจนทนไม่ไหวจึงต้องสารภาพออกมาโดยดี

“ตกลง ตกลง ฉันยอมแล้ว แม่ฉันบอกว่าให้เราใส่ใจกับมาตรการป้องกันด้วย อย่าท้องก่อนแต่งเพราะมันจะดูไม่ดี” โจวซีถงพูดอย่างเขินอาย

จู่ๆ เฉินห้าวก็แปลกใจและถามว่า: “ผมได้ใช้มาตรการเหล่านี้ในทุกๆ ครั้งยกเว้นครั้งแรก คุณคงไม่ท้องใช่มั้ย?”

“คุณวางใจได้เลยครั้งนั้นฉันได้ทานยาไว้แล้ว” โจวซีถงเริ่มลุกขึ้นและใส่เสื้อผ้าส่วนเฉินห้าวก็นอนอยู่บนเตียง และดูคนสวยใส่เสื้อผ้าด้วยความชื่นชม เขาหลงใหลกับรูปร่างที่งดงามของเธออย่างมาก

“คุณยังดูไม่พออีกเหรอ?”

โจวซีถงหันหลังให้เขาเธอสวมถุงน่องไว้ที่ขาของเธอ และผิวของเธอก็ดูขาวเนียนอย่างมาก เธอสวมใส่ถุงน่องอย่างง่ายดายราวกับว่าไม่มีแรงเสียดทานเลยแม้แต่นิดเดียว

“ไม่พอ และจะไม่มีวันพอด้วย” เฉินห้าวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

โจวซีถงยิ้มอย่างแผ่วเบาจากนั้นก็นำเสื้อผ้าที่ขาดโดยฝีมือของเฉินห้าวโยนใส่เขา และสวมเสื้อคลุมจากนั้นก็ผลักประตูและเดินออกจากห้อง เสียงรองเท้าส้นสูงที่ดัง “คลิกๆ ” ไกลออกไปเรื่อยๆ และเฉินห้าวได้ยินเธอคุยกับพนักงานที่ทางเดินดูเหมือนจะถามถึงความคืบหน้าของงาน

เฉินห้าวอดไม่ได้ที่จะชื่นชมว่าผู้หญิงของเขาทุ่มเทกับงานจริงๆ เธอกลับไปทำงานอีกครั้งโดยที่เพิ่งผ่านการต่อสู้แบบดุเดือดมาแท้ๆ เธอไม่เป็นห่วงว่าตัวเองจะเหนื่อยล้าจนเกินไปเลยเหรอ

เฉินห้าวก็ลุกขึ้นจากเตียงและแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เนื่องจากว่าโจวซีถงทุ่มเทกับงานมากเพื่อมิให้เธอดูถูกตัวเองเขาจึงไม่ควรด้อยไปกว่าเธอ

เฉินห้าวเดินลงไปชั้นล่างไปที่บริษัทการค้าห้าวหรานของตัวเอง วันนี้เขามีนัดเป็นนักข่าวจูหมิ่นที่เขาพบเมื่อไม่นานมานี้ เธอเคยรายงานเกี่ยวกับวิดีโอการเผาไหม้ที่เกิดขึ้นเองของกลุ่มเฟยเซี่ยงในงานเวิลด์เอ็กซ์โป ไม่เพียงแต่ได้รับการตอบรับที่ดีเท่านั้น แต่ยังทำให้คนที่แซ่เว่ยนั้นหน้าแตกต่อหน้าผู้คนมากมายอีกด้วย เฉินห้าวมีความประทับใจที่ดีต่อเธอและความร่วมมือระหว่างทั้งสองก็เริ่มขึ้น

อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าจูหมิ่นจะรู้สึกซาบซึ้งต่อเฉินห้าวมากกว่า เพราะเฉินห้าวได้แจ้งข่าวดีๆ แก่เธอ และยังเคยเชิญเธอไปร่วมงานเลี้ยงอยู่หลายครั้งด้วย

จูหมิ่นรู้จากตอบแทนบุญคุณของคนอื่น เธอเลยสัญญาว่าจะโฆษณาให้กับ บริษัทของเฉินห้าว ทันทีที่ได้รับการอนุมัติจากทีมโปรแกรมในสถานีเธอก็นำทีมงานกล้องมาหาเขาถึงที่ และวางแผนที่จะโฆษณาอย่างไม่เป็นทางการให้กับบริษัทการค้าห้าวหรานในระหว่างที่สัมภาษณ์เขาอีกด้วย

“สวัสดีครับผู้สื่อข่าวจู!”

เฉินห้าวจับมือกับจูหมิ่นอย่างกระตือรือร้นที่ชั้นล่างของตึกบริษัทโจวซื่อ และมีช่างกล้องกำลังถือกล้องเพื่อถ่ายภาพอยู่ข้างหลังเธอ

“สวัสดีค่ะประธานเฉินวันนี้เราจะมาสัมภาษณ์อย่างสบายๆ ดังนั้นคุณไม่ต้องตื่นเต้นนะคะ วิดีโอจะได้รับการประมวลผลในภายหลังอีกครั้ง หากมีเนื้อหาที่คุณไม่ต้องการออกอากาศก็สามารถตัดมันออกได้” จูหมิ่นกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ผมเงาดำของนักข่าวหญิงปลิวไปตามสายลมกลางแจ้ง ดูสวยสง่าชวนให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่รอบๆ ทุกคนจับตามองไปที่เธอโดยไม่รู้ตัว

เฉินห้าวพยักหน้าอย่างลับๆ จูหมิ่นมีศักยภาพที่จะเป็นนักข่าวหลัก ด้วยภาพลักษณ์ที่ดีนี้ก็สามารถดึงดูดแฟนๆ ที่เป็นผู้ชายได้มากมายแล้ว

จากนั้นเฉินห้าวพาเขาเข้าไปในตึกบริษัทโจวซื่อและทุกคนก็ขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนด้วยกัน

ตึกบริษัทโจวซื่อได้รับการตกแต่งอย่างหรูหรา และมีอุปกรณ์เทคโนโลยีสีดำมากมาย เช่นหุ่นยนต์บริการอัตโนมัติเมื่อพนักงานสั่งอาหารและเครื่องดื่มในอาคาร ก็จะถูกส่งไปยังตำแหน่งของคนงานโดยตรง

ขนาดผู้มีความรู้มากมายอย่างจูหมิ่นยังรู้สึกทึ่งกับสิ่งอำนวยความสะดวกเหล่านี้เลย และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นอาคารของบริษัทที่หรูหราเช่นนี้ด้วยตาของเธอเอง