เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - ตอนที่ 193
ขณะที่หัวของชายหน้ากากค้างคาวมีความคิดนี้ขึ้นมา เขาเหมือนคนที่ถูกสาปให้เป็นหิน ไม่กระดุกกระดิกเลย
ไม่ใช่เขาไม่อยากขยับตัว แต่เขาขยับตัวไม่ได้
ขมับศีรษะด้านซ้ายของเขา เหมือนการเล่น มายากลทำให้ขมับด้านซ้ายของเขามีรูโหว่ที่มีเลือดเพิ่มเติมเข้ามา
หลังจากนี้ รูโหว่นั้นใหญ่ขึ้น และเลือดสีแสงสด ได้พุ่งออกมาและไหลไปเต็มพื้น
เขามองถังเฉาที่อยู่ตรงหน้าด้ายสีหน้าที่ตะลึง และแววตาของเขาปรากฏความเกรงกลัวออกมา และมีความไม่เต็มใจที่จะยอมรับแอบแฝงอยู่ด้วย
มุมปากถังเฉาปรากฏความเย็นชา และมองชายหน้ากากค้างคาวด้วยแววตาที่เยือกเย็นและพูดว่า: “ลูกสาวฉันอยู่ในมือนาย เธอมีโอกาสถูกนายทำร้ายได้ทุกเวลา ฉันเลยต้องเตรียมแผนไว้ล้างหน้าเสมอ”
แผนนี้ก็คือเฟิ่งหวง
ถังเฉาและเฟิ่งหวงไปเขาหู่กวยด้วยกัน แต่คนที่ขึ้นไปบนยอดเขามีแค่ถังเฉาคนเดียว
เฟิ่งหวงอยู่ไหนหรือ?
ถังเฉาสั่งให้เธอ ไปซุ่มโจมตีอยู่อีกด้านหนึ่งหน้าผาด้วยความเร็วที่สุด
เธอได้พกปืนสไนเปอร์98kที่สั่งทำพิเศษไปด้วย และติดตั้งกล้องคูณแปดแล้วหมอบอยู่บนหินที่เรียบ และ เล็งปืนไปที่ศีรษะของชายหน้ากากค้างคาวคนนี้
ก่อนที่เฟิ่งหวงจะละเลิกเป็นนักฆ่า เธอเคยเป็นนักฆ่าที่ทั่วโลกต้องเกรงกลัว แค่การซุ่มยิงเป็นเรื่องที่ง่ายมาก
สุดท้ายผลที่ออกมาก็คือ แค่กระสุนนัดเดียว ก็ทำให้ศีรษะของชายหน้ากากค้างคาวทะลุแล้ว
เลือดยิ่งไหลยิ่งเยอะ ชายหน้ากากค้างคาวคนนี้ตาถลน เสียงตุ๊บดังขึ้น ล้มลงไปกับพื้น แต่ยังมีลมหายใจอยู่
ก่อนที่จะถึงวินาทีสุดท้ายของชีวิต ขายค้างคาวได้ใช่แรงที่มีอยู่ โยนเสี่ยวลี้ที่อยู่ในอ้อมกอดตัวเขาลงไปที่หน้าผา
เขาตายได้ แต่ก่อนที่จะตาย ต้องฆ่าถังเสี่ยวลี้ก่อน!
แต่ขณะนี้ที่ถังเสี่ยวลี้ตกลงไปที่หน้าผา มีเงาดำ กระโดดลงไปที่หน้าผาอย่างไม่ลังเล
แววตาที่เย็นชา สีหน้าที่แน่วแน่
ถังเฉาเดาออกว่าหลังจากที่ชายหน้ากากค้างคาวคนนี้ถูกยิงเขาจะทำอะไรต่อ และถังเฉาก็ได้กระโดดตามลงไป
“รองหัวหน้า”
อีกฝั่งของหน้าผา เฟิ่งหวงโยนปืนสไนเปอร์ทิ้งไป และตะโกนออกมาด้วยความสิ้นหวัง
เห็นภาพนี้แล้ว ชายหน้ากากค้างคาวคนนี้ก็มั่นใจได้ว่าถังเฉาจะไม่มีชีวิตรอดแน่ๆ เขาเลยหลับตาและจากไปอย่างสงบ
ปัง
หลังจากที่เขาตายไปไม่กี่วินาที มีแขนๆหนึ่งจับหินที่อยู่ตรงหน้าผาไว้แน่น
ถังเฉามือหนึ่งจับหินที่หน้าผาไว้แน่นแล้วลอยตัวอยู่ที่หน้าผาและอีกมือหนึ่งกำลังอุ้มถังเสี่ยวลี้ที่กำลังนอนหลับอยู่ แขนของเขากำลังรับน้ำหนักของคนสองคนอยู่
ต่อมา เขาได้ใช้แรงของแขนซ้าย และเหวี่ยงตัวขึ้นไปที่บนหน้าผา
เมื่อถึงบนหน้าผา ถังเฉาหายใจถี่และนอนราบไปกับพื้น แต่เมื่อเห็นเสี่ยวลี้ที่นอนอยู่อย่างสบายใจ เขาก็ได้ปรากฏรอยยิ้มที่เหมือนหมดภาระที่หนักหนาไป
และเฟิ่งหวงที่อยู่อีกฝั่งเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ดีใจจนร้องออกมา ร่างกายเธอเหมือนคนที่ไม่มีเรี่ยวแรงทรุดล้มลงไปกับพื้น
เมื่อกี้ที่เห็นรองหัวหน้ากระโดดลงไปที่หน้าผา ทำให้ตัวของเธอหมดเรี่ยวแรงไปหมด
แต่โชคดีที่ทั้งพ่อและลูกปลอดภัย
ตอนนี้เฟิ่งหวงกลับไปหาถังเฉา ขณะนี้ แรงของถังเฉากลับมาแล้ว เขามองไปที่ศพของชายหน้ากากค้างคาวคนนี้ แววตาที่เยือกเย็นและน่ากลัวปรากฏอีกครั้ง
“ฉันอยากที่จะเห็น ว่าใบหน้าภายใต้หน้ากากนี้จะเป็นอย่างไง”
ระหว่างที่พูดถังเฉาเดินไปหาศพของชายหน้ากากค้างคาวนี้ และเอามือไปถอดหน้ากากออก
ทันใดที่ถอดหน้ากากออกมา เมื่อเห็นใบหน้านั้นแล้ว สีหน้าของถังเฉาถอดสี แววตาเริ่มมืดนมนขึ้นมา： “เขาเองหรือ?”
ใบหน้าที่อยู่ใต้หน้ากาก เป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยบาดแผล แต่ใบหย้ายังมีคล้าวโครงหน้าที่ทำให้สังเกตได้
วันที่หลินชิงเสว่และถังเฉาแต่งงานกัน เคยมีร.อ.เซียที่ชื่อเซียกางเคยไปออกหน้าให้ซ่งเทียนซาน และสุดท้ายก็โดนหลี่เถ่ถอดยศทางทหารและถูกไล่ออกไป
หลังจากนั้น ก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย เวลาผ่านไป ถังเฉาก็ลืมคนนี้ไป ไม่คิดเลยว่า เขาจะเป็นชายหน้ากากค้างคาว
“เขาเป็นชายหน้ากากค้างคาวหรือ? คนที่ถ่ายคลิปเมื่อห้าปีก่อน?”
แววตาของถังเฉาส่องประกายและพูดอยู่คนเดียว
ไม่นาน เขาก็ปฏิเสธการเดาครั้งนี้
เขาเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งจะเป็นคนขององค์กรหว่างเหลี่ยงได้อย่างไร?
“รองหัวหน้า ท่านดูนี้สิ！”
เฟิ่งหวงเพ่งมองดูและใช้มือไปฉีกเสื้อของชายหน้ากากค้างคาวคนนี้
สิ่งที่เห็นก็คือ ค้างคาวที่ตัวใหญ่และดำ
หน้าอกมีเนื้อที่มีรอยไหม้อยู่ เดาไม่ยากว่า ถูกคนเอาหัวแร้งไปทำเครื่องหมายบนตัวเขา
“รองหัวหน้า ดูแล้วค้างคาวคงเป็นสัญลักษณ์ขององค์กรหว่างเหลี่ยง” เฟิ่งหวงพูดเบาๆ
ถังเฉาพยักหน้า แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
เขาเคยประชันฝีมือกับนักฆ่าขององค์กรหว่างเหลี่ยงมาแล้วหลายรอบ คนขององค์กรหว่างเหลี่ยงจะมีเครื่องหมายทุกคน
แต่เมื่อไม่กี่ปีก่อนที่เผชิญกับนักฆ่าขององค์กรหว่างเหลี่ยงเครื่องหมายนั้นเป็นรูปแมงป่องแต่ครั้งนี้กลับเป็นรูปค้างคาว
“ดูแล้วองก์กรหว่างเหลี้ยงชอบใช้ ศิษย์บ้านห้าพิษเป็นสัญลักษณ์” ถังเฉาพูดคนเดียว
แต่ถึงตัวของ เซียกางจะมีเครื่องหมายค้างคาวและใส่หน้ากากค้างคาวถังเฉายังไม่ได้คิดว่า เซียกางกับองค์กรหว่างเหลี่ยงมีส่วนเกี่ยวข้องกัน
จากคำพูดเมื่อกี้ของ เซียกางก็สามารถดูออกว่า เขาโชคไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขาถูกคนขององค์กรหว่างเหลี่ยงจับตัวไป และทรมานอย่างไร้มนุษยธรรม จนทำให้เขาเสียโฉมและสายเสียงเสีย
ที่เขาใส่หน้ากากค้างคาว เขาเป็นแค่ตัวหลอก เพื่อที่จะทำให้เราสับสน
“รองหัวหน้า ตอนนี้เราควรทำอย่างไรต่อ?” เฟิ่งหวงลุกขึ้นและถามไป
“ไม่รีบ ถึงตอนนี้ยังไม่รู้ว่าองค์กรของหว่างเหลี่ยงกำลังจำทำอะไร แต่สิ่งที่เดาได้ก็คือคนขององค์กรหว่างเหลี่ยงยังอยู่ในหมิงจู และถ้าพวกเขายังอยู่ในหมิงจู จะหาตัวพวกเขาเป็นเรื่องไม่ยาก!” แววตาของถังเฉาส่องประกายความเย็นออกมา
เฟิ่งหวงพยักหน้า และไปฝังศพเซียกาง และกลับไปกับถังเฉา
สิบนาทีผ่านไป ถังเสี่ยวลี้ค่อยๆ ลืมตา
เจ้าเด็กน้อยคนนี้ไม่รู้เลยว่าตัวเองถูกลักพาตัวไป และเกือบที่จะไม่รอด เมื่อตื่นมาได้ขยี้ตาที่ง่วงนอน: “หนูอยู่ไหนเนี่ย……”
แต่ไม่นาน เธอได้สังเกตเห็นถึงถังเฉาและเฟิ่งหวง เธอได้พูดออกมาด้วยความตกใจ: “คุณพ่อกับคุณน้าเฟิ่งหวง คุณพ่อกับคุณน้าเฟิ่งหวงอยู่ที่นี้ได้อย่างไร! ”
สีหน้าที่ตึงเครียดของถังเฉาได้หายไป และยิ้มให้กับถังเสี่ยวลี้: “เสี่ยวลี้เล่นทั้งวันแล้วลูกเหนื่อยและนอนหลับไป พ่อมารับลูกกลับบ้าน”
“จริงหรือ?”
ถังเสี่ยวลี้ไม่ได้สงสัยเลย แถมยังยิ้มอย่างเบิกบาน: “งั้นเรารีบกลับบ้านกันเถอะ”
“ได้เลย”
ถังเฉาลูบหัวของถังเสี่ยวลี้ อารมณ์ที่ตึงเครียดก็ได้ผ่อนคลายลง
เขาหู่กวยกลับสู่สภาพสงบอีกครั้ง และนกฮูกในยามค่ำคืน ส่งเสียงร้องเป็นระยะๆ
ซ่าๆ
ถังเฉาและเฟิ่งหวง เดินไปได้ไม่นาน ทางพุ่มไม้มีการสั่นไหวขึ้น และมีคนที่ใส่ชุดดำทั้งตัวเดินออกมา
เขามองไปที่ศพของเซียกางในดวงตาที่เย็นชาของเขาเหมือนคนที่ไม่มีความรู้สึกอะไรเลย และเหมือนจะไม่ได้ใส่ใจการตายครั้งนี้เท่าไหร่
กำลังที่จะกลับ แต่เหมือนรู้สึกได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง และค่อยๆ เงยหน้า
ภูเขาสูงและดวงจันทร์ที่กลมใหญ่ มีผู้หญิงที่ใส่รัดสีดำเดินมา
ผมสีดำ ดวงตาสีดำได้จ้องมาที่เขาอย่างนิ่งเฉย
ผู้ชายที่ใส่เสื้อสีดำขมวดคิ้ว เขารู้สึกถึงผู้หญิงคนนี้ มีกลิ่นอายของความอาฆาตที่รุนแรง
ทั้งสองคนจ้องหน้ากัน และไม่ได้พูดอะไรมาก ก็เริ่มที่จะโจมตีอีกฝ่าย
เคร้ง
ทั้งสองคนถือมีดสั้นที่แหลมคมคนละหนึ่งด้าม และกระโดดไปกลางแสนจันทร์ และเริ่มฆ่าฟันกัน
พุ๊บ
เลือดสดๆ พุ่งออกมา เลือดเนื้อกระจัดกระจายไปทั่ว