เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - ตอนที่ 215
“นี่มัน…”
ขณะที่มองไปยังการโจมตีเธอบนหน้าเว็บ ตัวของหลินชิงเสว่สั่นขึ้นมาเล็กน้อย เล็บของเธอฝังลึกลงไปที่ใจกลางฝ่ามือ
ดวงตาของถังเฉาเองก็จมลงไป : “แขกนับพันได้หนุนนอนหมอนหยกคู่ แขกนับพันลิ้มรสริมฝีปากแดง”
“ถังเฉา ฉันไม่ได้…”
หลินชิงเสว่มองไปทางถังเฉาทันทีแล้วกัดฟันแน่น ใบหน้าซีดเผือด
ถังเฉารีบกอดหลินชิงเสว่ทันทีแล้วพูดปลอบใจว่า ： “ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณไม่ได้ทำ ก่อนอื่นเปิดวิดีโอนี้ก่อนเถอะ”
อารมณ์ของหลินชิงเสว่จึงได้สงบลงเล็กน้อย แล้วเปิดวิดีโอนั้น
เมื่อมองดูวิดีโอนี้ สีหน้าของถังเฉาและหลินชิงเสว่เปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นดวงตาของทั้งคู่จมลึกลงไป
วิดีโอนี้ เป็นวิดีโอที่ต่งอี้สิงเอามาข่มขู่เธอก่อนหน้านี้นั่นเอง
“ตระกูลต่งเป็นคนทำ”
ถังเฉามองดูหน้าเว็บนี้แล้วพูดกับตัวเองก่อนจะพูดปลอบใจเสียงเบาอีกว่า ：”ชิงเสว่ คุณไม่ต้องกังวลนะ กระแสแบบนี้มันจะผ่านไปอย่างรวดเร็วเอง”
หลินชิงเสว่กัดริมฝีปากแน่นไม่พูดอะไร
สิ่งที่เธอกังวลมากที่สุดได้เกิดขึ้นแล้ว ตอนนี้เธอถูกตระกูลต่งผลักดันไปสู่การวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คนในสังคมที่โหดร้ายซึ่งมีผลกระทบอย่างมากต่อลี่จิงกรุ๊ป
กริ๊งๆๆ —-
ในเวลานี้ โทรศัพท์ของหลินชิงเสว่ดังขึ้น แล้วเสียงตื่นตระหนกตกใจจนทำอะไรไม่ถูกของหลี่ถาวดังขึ้น
“ประธานหลินคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว คุณรีบดูข่าวเร็วค่ะ！”
“ฉันรู้แล้ว” หลินชิงเสว่ยังตอบกลับอย่างสงบนิ่ง
หลี่ถาวติดตามเธอเข้าออกทุกที่จนชินกับทุกอย่างและพัฒนาเป็นความกล้าในการเผชิญหน้ากับความยากลำบากและอันตราย และยังมีนิสัยสงบนิ่งจิตใจมั่นคง ถ้าสามารถทำให้หลี่ถาวตกใจทำอะไรไม่ถูก แสดงว่าเกิดเรื่องขึ้นแล้วจริงๆ
“กระแสข่าวที่กุขึ้นมาแบบนี้จะอยู่ไม่นานหรอก บริษัทของเราจะต้องได้รับผลกระทบในช่วงระยะเวลาสั้นๆอย่างแน่นอน รอให้กระแสนี้ผ่านไปก็พอ”
หลินชิงเสว่กล่าว
“ไม่ใช่เลยนะคะ ประธานหลิน หลังจากที่มีข่าวออกมา บริษัทที่ร่วมมือกับพวกเราจำนวนมากได้ออกประกาศฝ่ายเดียวว่าได้ยกเลิกสัญญากับทางเราแล้ว”
หลี่ถาวกล่าวอย่างร้อนใจว่า ： “ตอนนี้พวกเรากำลังถูกบังคับให้ลงนามยกเลิกสัญญาอยู่ในห้องประชุม ประธานหลินคะ คุณรีบกลับมาเถอะค่ะ”
ได้ยินหลี่ถาวพูดแล้ว หลินชิงเสว่จึงตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของสถานการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วพูดทันทีว่า “ฉันจะรีบไป”
พูดจบแล้วเธอก็เดินออกไปจากประตูทันทีแต่กลับถูกมือหนึ่งรั้งเอาไว้
หลินชิงเสว่หันหน้ากลับไปแล้วเหลือบมองถังเฉาด้วยความประหลาดใจ
และได้เห็นว่าเขามองเธออย่างจริงจังพร้อมกับพูดว่า : “ผมจะไปด้วย”
“ขอบคุณค่ะ”
เมื่อมองไปที่ดวงตาของถังเฉา หลินชิงเสว่ได้แสดงคำขอบคุณจากใจ
พูดจบก็เริ่มที่ลี่จิงกรุ๊ปก่อน
ถังเฉาไม่ได้รีบตามไปในทันที แต่เขาอ่านข่าวนั้นใหม่อีกรอบหนึ่ และมองไปที่ลายเซ็นที่มุมข่าว : บริษัทสื่อบันเทิงเฉาหวา เขาควักโทรศัพท์ออกมาอย่างรวดเร็ว : “ช่วยตรวจสอบบริษัทที่ชื่อว่าบริษัทสื่อบันเทิงเฉาหวา ให้ที นอกจากนี้ ออกคำสั่งแทนฉันลงไปว่า…”
หลังจากออกคำสั่งแล้ว ถังเฉาก็วางสายและรีบตามมาอย่างรวดเร็วที่ห้องประชุมของลี่จิงกรุ๊ป
ในขณะนี้ ห้องประชุมเต็มไปด้วยผู้คน สมาชิกของแผนกประชาสัมพันธ์และฟางหย่าหัวหน้าแผนกกำลังโต้เถียงหน้าดำหน้าแดงกับคนกลุ่มหนึ่ง
“โวยวายอะไรกัน?”
หลินชิงเสว่เดินเข้ามาด้วยใบหน้าเย็นชาและตะโกนเสียงดัง
ต้องบอกว่า หลินชิงเสว่ยังคงเต็มไปด้วยบารมี เสียงตะโกนนี้ทำให้ทั้งห้องประชุมเงียบสงบลง
ฟางหย่าพูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความฉุนเฉียว ： “พวกเขาไม่สนใจเงื่อนไขในสัญญาเลยค่ะ บอกว่าข่าวอื้อฉาวทางเพศของประธานหลินจะส่งผลกระทบต่อโอกาสของลี่จิงกรุ๊ปอย่างแน่นอน จึงต้องการยุติความร่วมมือกับพวกเราค่ะ”
ความวัวยังไม่หาย ความควายเข้ามาแทรกจริงๆ หลินชิงเสว่เลิกคิ้วทันที แล้วมองไปที่ตัวแทนของบริษัทเหล่านี้และกล่าวว่า ： “ ความร่วมมือระหว่างลี่จิงกรุ๊ปของดิฉันกับบริษัททั้งหมดของพวกคุณเป็นไปอย่างซื่อสัตย์สุจริตเสมอมา ไม่เคยสร้างความเสียหายใดๆต่อพวกคุณ หากพวกคุณไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขของสัญญา ถอนตัวโดยไม่ได้รับอนุญาต ฉันสามารถฟ้องร้องพวกคุณได้”
ตัวแทนของบริษัทที่ให้ความร่วมมือจำนวนมากต่างผงะไปเล็กน้อย แต่ไม่นานก็หัวเราะอย่างดูถูกเหยียดหยาม : “ประธานหลิน ตัวคุณยังแทบจะเอาตัวไม่รอดเลย แล้วยังจะมีเวลาว่างมาฟ้องร้องดำเนินคดีกับพวกเรางั้นเหรอ?”
ใบหน้าของหลินชิงเสว่หม่นหมองลงไปทันที : “หมายความว่ายังไง?
“หมายความว่ายังไง ฮึๆ……”
เถ้าแก่บริษัทคนหนึ่งหัวเราะเยาะพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วชี้ไปข่าวและพูดกับหลินชิงเสว่ว่า : “คิดไม่ถึงจริงๆว่าประธานหลินที่แสดงสีหน้าเย็นชาและเย่อหยิ่ง ไม่เข้าใกล้คนแปลกหน้า ลับหลังกลับเป็นนังโสเภณีอย่างแท้จริง วันนี้ถือว่าทำให้พวกเราได้รู้อะไรมากขึ้น”
เถ้าแก่บริษัทอีกคนหนึ่งพูดอย่างคล้อยตามด้วยว่า ： “ใช่เลย ในระหว่างเจรจาสัญญา ให้คุณดื่มแค่ไม่กี่อึกก็ยังไม่ยอม เสแสร้งราวกับเป็นหญิงสูงศักดิ์ ตอนนี้ยังไงล่ะ หางจิ้งจอกโผล่ออกมาแล้วใช่ไหมล่ะ?”
“ประธานหลิน จะให้พวกเราร่วมมือกับคุณต่อไปก็ได้นะ ถึงยังไงเราก็รู้อยู่แล้วว่าคุณเป็นคนแบบไหน คุณเสนอราคามาเลย อยู่กับพวกเราหนึ่งคืนมีราคาเท่าไหร่ เรื่องทุกอย่างพูดกันได้ง่ายๆ”
เมื่อคำพูดนี้จบลง เถ้าแก่บริษัททุกคนต่างพากันหัวเราะชอบใจ
“พวกคุณ ……ใส่ร้ายชื่อเสียงของประธานหลินขนาดนี้ได้ยังไง?”
ใบหน้าของฟางหย่าเต็มไปด้วยความโกรธ : “หรือว่าพวกคุณเชื่อว่าข่าวปลอมนั่นเป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?”
“ไม่สำคัญหรอกนะว่าคนในวิดีโอคือประธานหลินหรือเปล่า วิดีโอนี้ส่งผลกระทบอย่างมากต่อชื่อเสียงลี่จิงกรุ๊ปของพวกคุณ มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้”
“มีสองทางวางไว้ตรงหน้าพวกคุณ หากไม่ใช่ พวกเรายกเลิกสัญญา ลี่จิงกรุ๊ปของพวกคุณก็ตายไปเอง หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับประธานหลินของพวกคุณนอนกับพวกเราทีละคน ทางน่ะ ได้ชี้ให้กับพวกคุณแล้ว เลือกสิ”
ชายหัวล้านวัยสี่สิบกว่าหลายคนนั่งไขว่ห้างและมองไปที่เรือนร่างของหลินชิงเสว่อย่างกำเริบเสิบสาน ทำท่าทางสงบนิ่งและมั่นอกมั่นใจในตัวเอง
หลินชิงเสว่สูดหายใจเข้าลึก มองไปทางพวกเขาแล้วพูดว่า ： “พวกคุณต้องการทำแบบนี้จริงๆเหรอ?”
“ประธานหลิน โทษพวกเราไม่ไหรอกนะ ใครใช้ให้หนังสือของคุณมันหลุดออกมาแล้วยังไม่อนุญาตให้พวกเราอ่านงั้นเหรอ?”
ชายหัวล้านคนหนึ่งเปิดวิดีโอนั้นแล้วเปิดเสียงดังที่สุด ทันใดนั้นห้องประชุมก็ดังก้องไปด้วยเสียงกรีดร้องที่ทำให้ผู้คนหน้าแดงก่ำและใจเต้นแรง
“พวกคุณออกไปก่อน” หลินชิงเสว่พูดกับฟางหย่าและหลี่ถาวอย่างราบเรียบ
“ประธานหลินคะ……”
ฟางหย่าและหลี่ถาวมองหลินชิงเสว่อย่างเป็นห่วง
“ออกไป”
อย่างไม่มีทางเลือก ฟางหย่าและหลี่ถาวทำได้เพียงออกจากห้องประชุมเท่านั้น
ชายเจ้าของหัวล้านหัวเราะชอบใจเสียงดังลั่น : “อยู่กับพวกเราไวหน่อยไม่ดีกว่าเหรอ ผมน่ะอยากจะนอนกอดประธานหลินมานานแล้ว……”
หลินชิงเสว่กวาดสายตามองจนทั่วอย่างเย็นชา : “เพราะว่าพวกคุณรนหาที่ตายเองก็อย่าโทษว่าฉันไร้ความเมตตา”
พูดจบแล้วก็หันกลับมามองถังเฉา
ถังเฉาเข้าใจอย่างชัดเจนแล้วเดินมาอยู่ตรงหน้าเถ้าแก่เหล่านั้น แล้วยิ้มอย่างไร้ความรู้สึก : “พวกคุณทุกคนอยากจะนอนกับเธอใช่ไหม?”
“แล้วแกเป็นใคร?”
บรรดาเถ้าแก่เอียงหน้าเหลือบมองถังเฉาแล้วนึกว่าเขาเป็นบอดี้การ์ดของหลินชิงเสว่จึงออกคำสั่งว่า : “บอดี้การ์ดทำหน้าที่คุ้มกันก็พอแล้ว ออกไปเฝ้าข้างนอก……”
ปัง —-
ยังพูดไม่ทันจบ ศีรษะของเขาก็กระแทกเข้ากับโต๊ะประชุมที่แข็งทื่ออย่างรุนแรงทำให้เกิดเสียงอันหนักอึ้ง
“แกเป็นใครกัน！”
เถ้าแก่คนอื่นๆพากันลุกขึ้นยืนทันที ตะโกนด้วยความโกรธอย่างคาดไม่ถึงไปทางถังเฉา
ฝ่ามือของถังเฉาเต็มไปด้วยเลือดสดๆ ลืมตาขึ้นเล็กน้อย กวาดตามองจนทั่วแสดงออกถึงความเป็นเครื่องจักรสังหาร
“ผมเป็นสามีของเธอ”