เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - ตอนที่ 348
เราจะทยอยไล่แก้ให้ยามว่างอยากให้แก้เรื่องไหนคอมเมนต์ไว้นะคะ
แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
เมื่อมองไปที่บ้านของบรรพบุรุษที่กลายเป็นซากปรักหักพัง ทุกคนในตระกูลหูเบิกตากว้างอย่างคาดไม่ถึง และพวกเขาตกใจมากจนพูดอะไรไม่ออก
หลังจากที่รถขุดรื้อถอนเสร็จแล้ว มันก็ขับออกไป เหลือเพียงซากกำแพงบางส่วนเท่านั้น
หูเซียวมองเป็นเวลานาน และในที่สุดก็ได้สติคืนมา ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความโกรธ และเขาก็ร้องขึ้นไปบนฟ้า
“อ๊ากๆๆๆ–”
“ถังเฉา แกทำกันเกินไปแล้ว!”
“แค่นี้ก็โกรธแล้วเหรอ? งั้นจะทำให้ยิ่งโกรธ”
ถังเฉายิ้มอย่างเย็นชาแล้วโบกมือ:”เอาหลานชายสุดที่รักของผู้นำตระกูลหูคืนให้เขา!”
มีการเยาะเย้ยที่มุมปากของเฟิ่งหวงด้วย เหลือบมองทุกคนในตระกูลหูอย่างเฉยเมย จากนั้นจึงหันหลังและเดินไปที่ท้ายรถของเมอร์เซเดส-เบนซ์
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของหูเซียวก็เปียกโชก ดวงตาที่แดงก่ำ จ้องไปที่ถังเฉา:”แกทำอะไรกับหูเย่าหยาง?”
เขามีหลานชายทั้งหมดสามคน และหูเค่อเฟิงเป็นเพียงหลานชายของเขา ไม่ใช่สายตรง
ในทางกลับกัน หูเย่าหยางเป็นหลานชายแท้ๆของเขา หลานชายอีก 2 คนกำลังศึกษาอยู่ที่ต่างประเทศและยังไม่กลับบ้าน
ตอนนี้มีหลานชายคนเดียว แต่วันนี้ไม่กลับบ้านสักที คิดว่าเกิดอุบัติเหตุอะไรแล้ว
ถังเฉาเยาะเย้ย:”เดี๋ยวคุณก็รู้”
ในเวลานี้ เฟิ่งหวงปิดท้ายรถแล้วลากคนเปื้อนเลือดมาเหมือนสุนัขตาย
ชายคนนั้นมีเลือดไหลหยด ลากลงไปที่พื้น และคราบเลือดที่น่าตกใจก็ปรากฏขึ้น
ทันใดนั้น ดวงตาแห่งความตกใจหรือความกลัวก็ตกลงมาที่เฟิ่งหวง
ปัง!
เฟิ่งหวงสะบัดมือ โยนชายเปื้อนเลือดในมือไปตรงหน้าหูเซียว
“เย่าหยาง!”
เมื่อมองไปที่คนที่เท้าของเขา หูเซียวอุทาน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
หลานชายที่ดีของเขา ได้อยู่ในสภาพที่แย่แบบนี้!
“เย่าหยาง นายเป็นอะไร!”
หญิงวัยกลางคนถึงกับกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ดวงตาของเธอแดงก่ำ และเธอก็ล้มลงที่ด้านข้างของหูเย่าหยาง จับใบหน้าเปื้อนเลือดของเขาแน่น น้ำตาของเธอไหลลงมา
สมาชิกในตระกูลหูคนอื่นๆ ก็จ้องมองด้วยความโกรธเช่นกัน ผ่านไปหลายปี ในที่สุด ก็มีบางคนกล้าทำอะไรบางอย่างกับตระกูลหู!
มีเพียงหูเข่อเฟิงเท่านั้นที่กลัวจนขาของเขาอ่อนแรงและเขาเกือบจะนั่งลงกับพื้น
เขาไม่นึกเลยว่า หูเย่าหยางจะจบลงในสถานการณ์ที่น่าสังเวชเช่นนี้เมื่อตกอยู่ในมือของถังเฉา!
“ถังเฉา! ยุ่งกับหลานชายของฉัน นี่แกกำลังมองหาความตายอยู่!”
เจตนาฆ่าของหูเซียวเกิดขึ้นในคราวเดียว และดวงตาของเขาฉายแววอาฆาต
“ผู้นำ ฉันขอร้อง คุณต้องล้างแค้นให้เย่าหยางด้วย ฉันมีเขาแค่ลูกชายคนเดียวนะ!”
หญิงงามร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง คุกเข่าลงต่อหน้าหูเซียว แทบจะก้มหัวให้หูเซียวแล้ว
“ไม่ต้องห่วง เขาเป็นหลานชายของฉันด้วย และฉันจะไม่ทำให้ฆาตกรอยู่ดีหรอก!”
หูเซียวตอบ จากนั้นจ้องไปที่ถังเฉาด้วยดวงตาสีแดง น้ำเสียงของเขาแหบห้าว:”มีความแค้นอะไร มาลงที่ฉัน ทำไมต้องลงมือกับหลายชายของฉัน!”
ถังเฉาไม่ได้แสดงสีหน้าใด ๆ การปรากฏตัวของหญิงสาวสวยคนนั้นมันน่าสงสารจริง ๆ แต่เขารู้สาเหตุและผลที่ตามมา และจะไม่เมตตาเลยเพราะเรื่องเล็กน้อยนี้
แม้ว่าหงโฝจะเอาตัวอ่อนของด้วงสีแดงออกมาแล้ว แต่เขาก็ยังคงไม่พ้นโทษ เฟิ่งหวงหักแขนขาของเขาอีกครั้งและพิการไปตลอดชีวิต
และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น!
ถังเฉาเยาะเย้ย:”โกรธไหม แค้นไหม? ตอนที่หูอีซานประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ฉันก็รู้สึกแบบเดียวกัน คุณคงไม่รู้ว่าเพื่อปกป้องลูกสาวของเขา เขาได้เพิ่มน้ำหนักการถูกชนทั้งหมดให้กับตัวเขาเอง!”
“ลูกสาว?”
ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ สีหน้าของทุกคนในตระกูลหูก็เปลี่ยนไป และตาของหูเซียวก็กระตุกอย่างรุนแรง
นึกถึงอดีตอีกครั้งและดวงตาของเขามืดมนจนสามารถบีบน้ำออกมาได้:”เป็นไปไม่ได้ ภรรยาและลูกสาวของเขาเสียชีวิตเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว!”
“ใช่ เพราะคำสั่งของคุณ ให้เขาไม่มีความรู้สึกกับครอบครัวอีกต่อไป มีเพียงความเกลียดชังเท่านั้น เพราะคุณ ที่ฆ่าภรรยาของเขา!”
เสียงของถังเฉาเพิ่มขึ้นเล็กน้อย บางทีอาจเป็นเพราะเขามีภรรยาและลูกสาวด้วย เขาเข้าใจความเศร้าโศกของหูอีซานในเวลานั้น: “แต่คุณต้องไม่รู้ว่าลูกสาวของเขายังมีชีวิตอยู่ ไม่เพียงแต่มีชีวิตอยู่ แต่ยังเป็นเพื่อนเล่นในวัยเด็กของฉันด้วย!”
“คุณกล้าโจมตีพวกมัน มันเหมือนกับว่าคุณแสวงหาความตาย!”
เมื่อพูดถึงตอนหลังๆ น้ำเสียงของถังเฉานั้นรุนแรงมาก และรัศมีการสังหารอันมหึมาก็ปรากฏขึ้นบนร่างกายของเขา กวาดล้างรอบๆ
ในเวลานี้ วิญญาณของทุกคนสั่นสะท้าน
หูเซียวรู้สึกกดดันอย่างมาก แต่เขายังคงยืดลำตัวของเขาและมองไปที่ถังเฉาตรงๆ:”ดังนั้น เขาขอให้แกมาแก้แค้นตระกูลหูใช่ไหม?”
“คุณคิดผิด เขาไม่เคยคิดอย่างนั้นเลย!”
สายตาถังเฉาแหลมคม และพูดด้วยน้ำเสียงที่หนัก:”เขาแค่อยากจะออกจากตระกูลหู ทีละก้าว พึ่งพากำลังของเขาเองที่จะกลายเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองหมิงจู เพื่อตามหาลูกสาวของเขาให้ง่ายขึ้นเท่านั้นเอง เพราะพวกคุณ ที่ไม่ปล่อยเขาไป!”
ดวงตาของหูเซียวไม่เป็นธรรมชาติครู่หนึ่งทันที และจากนั้นก็เย็นชาอีกครั้ง:”ฉันทำอะไรผิดเหรอ? ปลาใหญ่กินปลาเล็ก ในฐานะลูกชายของตระกูลที่ร่ำรวย แต่ไม่มีความกล้าหาญและความสามารถที่สอดคล้องกัน ถูกพี่น้องรังแกก็ไม่ผิดอะไร”
“ฉันสอนพวกเขาตั้งแต่เด็ก ว่าพวกเขาจะถูกทุบตีหากพวกเขาอยู่ข้างหลัง มีเพียงการแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เท่านั้นที่พวกเขาจะมีอนาคตที่สดใส และสิ่งนี้สามารถสะท้อนให้เห็นในการต่อสู้อย่างต่อเนื่องระหว่างพี่น้องเท่านั้น”
“ดูตระกูลหูของฉันตอนนี้สิ!”
หูเซียวหันกลับมาและยกแขนขึ้น ตะโกนว่า:”ตระกูลหูของฉันในเมืองเจียงเฉิงสามารถค่อยๆเปลี่ยนจากตระกูล เล็กๆไปยังคนรวยที่ยืนอยู่ด้านบนได้ มันขึ้นอยู่กับวิธีการสั่งสอนที่เป็นเอกลักษณ์ของฉัน แกมีสิทธิ์อะไร มาหาว่าฉันผิด?”
เขาตื่นเต้นมากจนไม่รู้ว่าตัวเองผิดเลย
สายตาของถังเฉาก็เย็นชาเช่นกัน:”คุณคิดอย่างนั้นจริงๆเหรอ?”
“แน่นอน!”
หูเซียวทำท่าทางไม่แยแส:”หูอีซานเป็นภาระตลอดก็ช่าง แถมยังกล้าที่จะต่อต้านการแต่งงานที่เราจัดเตรียมไว้ให้เขา และหลบหนีโดยไม่ได้รับอนุญาต ถือว่าทรยศอย่างยิ่ง!”
คำพูดของหูเซียวกระตุ้นเจตนาฆ่าของถังเฉาอย่างสมบูรณ์:”ปลาใหญ่กินปลาเล็กสินะ ทรยศอย่างยิ่งงั้นเหรอ ถ้าอย่างงั้น ฉันจะทำตามความคิดของคุณ และจะให้คุณได้รู้ว่าอะไรคือความแข็งแกร่งที่แท้จริง!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หัวใจของหูเซียวก็สั่นสะเทือนชั่วขณะ จากนั้นสิ่งที่ลอยอยู่บนใบหน้าของเขาช่างน่ากลัว
“แค่พวกแกสี่คนเหรอ? ผู้ชายหนึ่งคน คนแก่หนึ่งคน ผู้หญิงสองคน?”
เขามองไปที่ถังเฉาสี่คนอย่างดุเดือด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ ทันใดนั้นเขาก็โบกมือ ก็มีรถยนต์หลายสิบคันปรากฏขึ้นที่ประตูบ้านของตระกูลหูทันที
ผู้คนมากกว่าหนึ่งร้อยคนเดินออกจากรถและล้อมรอบถังเฉาทั้งสี่
แต่ว่า ทั้งสี่คนไม่มีใครกลัวเลย
เฟิ่งหวงและหงโฝไม่พอใจกับคำพูดของหูเซียวมาก ถ้าถังเฉาไม่ได้สั่ง พวกเธอทั้งสองฆ่าพวกเขาตั้งนานแล้ว
สำหรับหลัวปู้ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้วิธีใช้ศิลปะการต่อสู้ แต่เขาก็เป็นคนที่ผ่านอะไรมาเยอะ แค่นี้ ยังไม่สามารถทำให้เขากลัวได้
และถังเฉา เขาครุ่นคิดอย่างหนัก ทันใดนั้น ราวกับว่าคิดอะไรได้ เขาถามว่า:”หลี่หงกังแห่งเมืองเจียงเฉิง เขาอาศัยอยู่ใกล้ ๆใช่ไหม?”
เฟิ่งหวงพยักหน้าทันที
คนอื่นๆ ไม่รู้ว่าหลี่หงกังคนนี้เป็นใคร แต่เฟิ่งหวงรู้ดี ว่าเขาและหลี่เถ่ของเมืองหมิงจูเป็นพี่น้องกัน และทั้งคู่ก็เป็นทหารที่มีชื่อเสียง
ถังเฉาเลิกคิ้ว:”เรียกเขามา อย่าเปิดเผยตัวตนของฉัน!”
“ค่ะ รองหัวหน้า!”
เมื่อเฟิ่งหวงได้ยิน ก็รีบไปโทรตามทันที
มีเพียงหลัวปู้และหงโฝเท่านั้นที่ได้ยินการสนทนาระหว่างทั้งสองอย่างชัดเจน และทั้งคู่ก็งงในขณะนั้น
หูเซียวเห็นแค่เฟิ่งหวงโทรศัพท์ เหมือนกำลังหาคน และทันใดนั้นก็เยาะเย้ย
“ยังกล้าโทรเรียกคนอีก นี่คือเมืองเจียงเฉิง แกจะโทรหาใครได้บ้าง?”
หูเข่อเฟิงยังขู่ว่า:”ถังเฉา แกตายแน่!”
ในความเห็นของพวกเขา มันเป็นไปไม่ได้ที่ถังเฉาจะโทรหาใครก็ได้ เพราะนี่คือเมืองเจียงเฉิง และตระกูลหูเป็นเศรษฐีอันดับต้น ๆ ของเมืองเจียงเฉิง พวกเขารู้ดีว่า มีอำนาจอะไรบ้าง
“ลงมือซะ ฆ่าพวกมัน!”
หูเซียวตะโกนด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความโหด และผู้คนมากกว่าหนึ่งร้อยคนก็วิ่งเข้าหาถังเฉาพวกเขา
โฮ่……
ทันใดนั้น พื้นดินสั่นสะเทือนราวกับมีกระแสเหล็กไหลมาที่นี่