เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - บทที่ 1006 ราชวงศ์มาถึงแล้ว
พอคำพูดนี้ออกมา ในที่สุดถังเฉาก็ตอบสนองกลับมา ถังเย่ไม่รู้ความจริง แค่ฟังมาจากลูกน้องของตัวเองเท่านั้น
ถังเฉาก็พูดกับถังเย่อย่างยิ้มๆ“ครูถัง คุณเข้าใจผิดแล้ว เมื่อตะกี้เชียนเชียนแค่อยากจะหลีกเลี่ยงจ้าวไท่ ก็เลยพูดออกไปมั่วซั่ว จริงๆแล้วเธอไม่ได้มีอะไรกับผมเลยสักนิด เมื่อวานแค่ทะเลาะมีปากเสียงกับน้องน้อยโจวก็เท่านั้นครับ”
ตอนนี้ ถังเย่เพิ่งจะรู้ว่าที่แท้ในใจของตัวเองก็หวังจะให้ถังเฉาอยู่ด้วยกันกับถังเชียนเชียน ไม่ใช่ให้ไอ้จ้าวไท่นั่นมาเอารัดเอาเปรียบ
หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของถังเฉา ถังเย่ก็ตกใจขึ้นมาอีกครั้ง
“แล้วจะทำยังไง? ไปพูดแบบนี้กับคนมากมายขนาดนั้น ต่อไปใครยังจะเชื่อว่าเธอกับนายไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน！”
“ตอนนี้จะไปยุ่งอะไรมากไม่ได้แล้ว นายรีบแต่งงานกับเชียนเชียนซะ ไม่อย่างนั้นถ้าไอ้จ้าวไท่นั่นกลับมาล่ะก็ เรื่องใหญ่แน่ๆ”
ถังเฉาสามารถแสร้งทำเป็นคู่รักของถังเชียนเชียนได้ แต่ไม่มีทางแต่งงานกับถังเชียนเชียนแน่นอน ถึงยังไงในใจของเขาก็มีภรรยาของเขาอยู่แล้ว จะไปมีคนอื่นไม่ได้แล้ว
ดังนั้น ถังเฉาจึงปฏิเสธถังเย่ไปอย่างเด็ดขาด“ครูถัง เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้แน่นอน พวกเราสามารถใช้วิธีอื่นในการจัดการแก้ไขได้ แต่ผมไม่มีทางสนับสนุนให้ทำแบบนี้แน่ๆ”
ถังเย่พูดอะไรไม่ออก มองถังเฉา ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร
“เธอเป็นน้องสาวของนาย นายจะยอมให้เธอถูกไอ้สารเลวคนหนึ่งพากลับไปที่ญี่ปุ่นโดยที่ไม่ทำอะไรเลยอย่างนั้นเหรอ?”
ในตอนนี้เองถังโจ่เดินเข้ามา“ครู ถ้าเขาไม่ยอมจริงๆล่ะก็ คุณก็ไม่ต้องไปบีบบังคับเขาแล้ว ให้ผมทำเองเถอะครับ ถึงยังไง ผมก็มีความรู้สึกให้กับเชียนเชียนมานานปลายปีขนาดนี้ คุณเองก็รู้ดี”
ถังเย่รู้ดี ว่าหลายปีมานี้ถังโจ่รักถังเชียนเชียนมาโดยตลอด แต่แค่พลังของถังโจ่มันทำให้ถังเย่ไม่อาจวางใจได้
ตอนที่บรรดาผู้คนกำลังลังเลอยู่นั้น ตรงประตูก็มีเสียงเรียกดังขึ้นมา
“ครู ครู เรื่องใหญ่แล้ว คนของราชวงศ์มาถึงแล้วครับ”
ถังเย่สีหน้าสิ้นหวัง มองลูกศิษย์ที่วิ่งเข้ามาตรงประตู
“หรือว่าไอ้หมอนั่นมันวิ่งแจ้นไปรายงานสถานการณ์กับทางฝั่งของราชวงศ์เร็วขนาดนี้เลยเหรอ?”
“เรื่องใหญ่แล้ว ถ้าให้คนของราชวงศ์ต้าเซี่ยรู้ ว่าในตระกูลของพวกเราเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น พวกเราจะอยู่กันยังไง?”
ถังซานฉ่ายยังไม่ทันได้ตอบสนองกลับมา ก็เห็นว่ามีคนของราชวงศ์มาที่ประตูเรียบร้อยแล้ว
แม้ว่าจะไม่ใช่หัวหน้าของราชวงศ์ต้าเซี่ย แต่ก็เป็นผู้ส่งสารที่มีตำแหน่งสูงคนหนึ่งเหมือนกัน
“คนไหนที่ชื่อว่าถังเชียว กลับไปรับการพิพากษาในราชวงศ์กับฉันเดี๋ยวนี้ ส่วนเรื่องอะไรนั้น นายเองก็น่าจะรู้ว่าการที่มาก่อกวนความสัมพันธ์ระหว่างราชวงศ์ต้าเซี่ยกับญี่ปุ่นนั้น มีโทษฐานที่ร้ายแรงขนาดนี้ เกรงว่านายคงยากที่จะหลบหนีแล้วล่ะ”
เสียงของผู้ส่งสารคนนี้เหมือนกับขันทีในสมัยโบราณ ดูใจแคบสุดๆ ฟังแล้วทำให้คนรู้สึกอึดอัดไม่สบาย
ในเวลานี้นอกจากถังเฉาแล้ว คนอื่นๆก็รู้สึกกังวลหมดกำลังใจไม่น้อยเหมือนกัน
“หมดกัน โดนโทษฐานนี้ ครั้งนี้เกรงว่าตระกูลของพวกเราคงจะไม่รอดแล้ว”
ถังซานฉ่ายสีหน้าท่าทีสิ้นหวัง ถึงยังไงทุกคนก็คิดไม่ถึง แค่เพราะว่าคำพูดโกหกนิดเดียวของถังเชียนเชียน กลับทำให้เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้
ถังซานฉ่ายมองถังเฉาด้วยสีหน้ารู้สึกผิดพร้อมกับพูดขึ้น“แม้ว่าคนที่ราชวงศ์เรียกจะเป็นนาย แต่พวกเราตระกูลถังก็รู้สึกขอโทษมากๆ คิดไม่ถึงว่านายเพิ่งจะกลับมา ตระกูลถังของพวกเราก็เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ทำให้นายต้องถึงแก่ชีวิต”
“แต่นายวางใจได้ หลังจากที่นายจากไปแล้ว พวกเราจะใส่ชื่อของนายไว้ในรายชื่อตระกูล แม้ว่าพวกเราเองจะไม่รู้ว่าถังเฉายังจะยังสามารถมีชีวิตอยู่ที่ราชวงศ์ต้าเซี่ยต่อไปได้หรือไม่”
ถังซานฉ่ายท่าทางเหมือนจะตายพรากจากกัน พูดกับถังเฉา ส่วนถังเฉากลับสีหน้ายิ้มแย้ม
“ผู้นำถัง คุณพูดแบบนี้ทำไม? การที่ผมไปไม่ได้หมายความว่าพวกเราตระกูลถังจะต้องพังทลายลงสักหน่อย ที่ผมไปก็แค่ไปจัดการแก้ไขให้มันจบๆไปเท่านั้น ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไร คุณวางใจเถอะ”
พูดจบถังเฉาก็จากไปพร้อมกับผู้ส่งสารคนนั้น
มองถังเฉาถูกพาตัวไป น้องน้อยโจวก็รีบพุ่งเข้าไปทันที คิดที่จะไปช่วยถังเฉาออกมา ไม่ว่ายังไงหลังจากที่น้องน้อยโจวลงจากภูเขามาแล้ว ถังเฉาเป็น‘คนสนิท’เพียงคนเดียวของเธอ ถ้าถังเฉาตายไป น้องน้อยโจวจะต้องโศกเศร้าสิ้นหวังแน่นอน
“พวกคุณห้ามพาตัวเขาไปนะ”
น้องน้อยโจวมาขวางไว้ตรงหน้าของถังเฉา
“ช่างกล้ายิ่งนัก！คนที่ราชวงศ์เรียกตัว เธอยังกล้ามาขัดขวางอย่างนั้นเหรอ? ฉันว่าเธอคงไม่กลัวตายสินะ?”
น้องน้อยโจวไม่ได้กลัวผู้ส่งสารคนนี้แล้วก็บอดี้การ์ดที่ตามหลังมาเลยแม้แต่น้อย ถึงขนาดที่เตรียมพร้อมที่จะลงมือด้วยซ้ำ
ใครๆก็รู้ว่าพวกบอดี้การ์ดที่ปกป้องคุ้มกันผู้ที่ทรงเกียรติมีชื่อเสียงพวกนี้ แน่นอนว่าไม่ใช่พวกมือสมัครเล่นที่ฝีมือธรรมดาทั่วไปอยู่แล้ว พวกเขาทุกคนล้วนแต่ฝีมือเก่งกาจกว่าน้องน้อยโจวทั้งนั้น
ในตอนนี้เอง ถังเฉาก็พูดรั้งน้องน้อยโจวเอาไว้
“ไม่ต้องเป็นห่วง กลับไปรอฉันเถอะ ฉันจะกลับไปเร็วๆนี้แหละ”
แต่ไหนแต่ไรไม่เคยเห็นคนที่นิ่งสงบขนาดนี้มาก่อน เผชิญกับสถานการณ์แบบนี้ ไม่คิดว่าจะยังพูดคำพูดแบบนี้ออกมาได้ แต่เพราะคำพูดนี้เอง กลับทำให้น้องน้อยโจวรู้สึกสงบจิตสงบใจสุดๆ
“คุณจะต้องไม่เป็นอะไร ฉันจะรอคุณที่ตระกูลถังนะ”
ถังเฉาพยักหน้าเล็กน้อย สีหน้ามั่นใจสุดๆ
หลังจากที่ผู้ส่งสารเห็นภาพตรงหน้าแล้ว ก็ปล่อยน้องน้อยโจวไป แต่หลังจากที่น้องน้อยโจวจากไปแล้ว เขากลับพูดกับถังเฉาด้วยสีหน้าท่าทางเย้ยหยัน
“สภาพจิตใจไม่เลวเลยนี่ จะตายอยู่แล้ว ไม่คิดว่าจะยังยิ้มได้อย่างมีความสุขขนาดนี้อีก ดูท่านายน่าจะเป็นคนที่ไม่กลัวตายสินะ”
พอได้ยินคำพูดเยาะเย้ยของผู้ส่งสาร ถังเฉาก็ไม่ได้แสดงความโกรธออกมาเลยแม้แต่น้อย
“จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง สภาพจิตใจของผมแย่มากๆเลยต่างหาก แต่ที่ไปครั้งนี้ก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ทำไมผมต้องกลัวด้วย?”
ผู้ส่งสารสีหน้าท่าทียิ้มแย้ม
“นายอาจจะไม่รู้ว่าอะไรคือการก่อกวนความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศ โทษฐานนี้มันใหญ่ขนาดไหน? ฉันเดาว่านายจะยังไม่รู้สินะ? ฉันรู้ว่านายเป็นเด็กที่เพิ่งจะกลับมายังตระกูลถัง แต่ฉันจะบอกนายให้ ว่าครั้งนี้นายยากที่จะหลีกเลี่ยงความตายแล้ว เมื่อตะกี้นายไม่ได้ยินเหรอว่าผู้นำตระกูลของนายพูดว่าอะไร?”
ผู้ส่งสารมั่นใจมากว่าถังเฉาจะต้องตายด้วยเหตุนี้แน่นอน แต่พอมองถังเฉา กลับพบว่าถังเฉายังคงนิ่งสงบตามเดิม
หลังจากที่เดินทางไปได้สักพัก ในที่สุดก็มาถึงภายในราชวงศ์
ไม่ว่ายังไงราชวงศ์นี้ก็เป็นที่ที่มีตำแหน่งอำนาจมากที่สุดของทั้งราชวงศ์ต้าเซี่ย แม้ว่าตึกอาคารสิ่งก่อสร้างของราชวงศ์ต้าเซี่ยล้วนแต่เป็นแนวย้อนยุคทั้งหมด แต่มองออกได้ไม่ยากว่าการตกแต่งของราชวงศ์นี้มันห่างชั้นจากตระกูลอื่นๆอย่างเห็นได้ชัด
หลังจากที่เดินมาถึงห้องโถงแล้ว ก็เห็นคนคนหนึ่ง กำลังมองตัวเองอย่างยิ้มแย้ม สีหน้าเต็มไปด้วยความชั่วร้าย
“คนต่ำต้อยแบบแกกล้ามาลงมือกับคนของฉัน ฉันก็จะให้แกต้องชดใช้แน่นอน”
คนคนนี้ก็คือจ้าวไท่นั่นเอง หลังจากที่ได้ยินคนภายในราชวงศ์พูดอธิบายแล้ว ก็รู้ว่าถังเฉาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย ความโกรธที่สุมอยู่ภายในใจก็ค่อยๆจางหายไป
“ฉันก็ยังนึกว่าเกิดอะไรขึ้นอยู่เลย ที่แท้แกก็มาเร็วขนาดนี้เชียว”