เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - บทที่ 961 ความรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่

ถึงแม้ถังเยว่หวาจะรู้ว่านิสัยของถังเฉาว่าจะไม่ออกไปเช่นนี้แน่นอน แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวออกมา

ตอนนี้ลั่วเย่นหัวส่ายศีรษะช้า ๆ

“พี่ ฉันขอโทษ ไม่ว่าจะเป็นการเห็นแก่ตัวหรืออะไรก็ตาม ฉันจะช่วยคุณออกมาแน่นอน และถังเฉาก็มีความสามารถนี้เช่นกัน ลูกชายของคุณนั้นเยี่ยมมาก คุณวางใจเถอะ เขาจะต้องสามารถทำได้แน่นอน คุณแค่รออยู่ที่นี่”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ ถังเยว่หวาไม่รู้ว่าตนเองควรจะดีใจหรือเสียใจดี

ในราชวงศ์ต้าเซี่ย ไม่ใช่สถานที่ที่ขาดคนที่มีความสามารถ แม้ว่าถังเฉาจะมีความสามารถ แต่จะสามารถช่วยชีวิตตนเองจากสถานที่มีแต่คนเก่งที่ไม่เปิดเผยตัวได้หรือไม่?

ถึงแม้ว่าตนเองจะเป็นคนที่อ่อนแอ และอาจมีความเป็นไปได้ถ้าหนีออกไปจากคุกโดยไม่เป็นจุดเด่น แต่ความผิดที่ตนเองได้ก่อไว้นั้น สำหรับราชวงศ์ต้าเซี่ยแล้ว มันไม่ใช่อาชญากรรมเล็ก ๆ

เกือบทุกคนกำลังจ้องมองไปที่การล้มล้างหญิงนักบุญ ขอแค่ถังเยว่หวาออกไปจากถ้ำนี้ คนทั้งหมดของราชวงศ์ต้าเซี่ยจะรู้ข่าวนี้อย่างแน่นอน

เมื่อถึงเวลานั้นคนที่ตามฆ่าตนเอง จะไม่ใช่แค่ตระกูลถัง แต่จะเป็นคนของราชวงศ์ต้าเซี่ยทั้งหมด เมื่อเป็นเช่นนั้น จะทำให้ถังเฉาต้องเดือดร้อนด้วย เว้นเสียแต่ถังเฉาจะสามารถช่วยถังเยว่หวาออกมาได้ตามกฎเกณฑ์

เมื่อเรื่องมาถึงจุดนี้แล้วมีเพียงวิธีเดียวที่จะทำสิ่งนั้นได้ นั่นคือการฟื้นฟูสถานะของถังเยว่หวาในฐานะหญิงนักบุญ เพื่อที่ราชวงศ์ต้าเซี่ยจะไม่สามารถทำอะไรหญิงนักบุญได้

“ทำเช่นนี้มันอันตรายเกินไป คุณทำเช่นนี้มันจะเป็นการทำให้ลูกชายของฉันต้องเดือดร้อน? ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นจริง ๆ ถึงแม้ว่าคุณจะเป็นน้องสาว ฉันก็จะเกลียดคุณไปตลอดชีวิต”

ลั่วเย่นหัวรู้ว่าถังเยว่หวาที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้พูดล้อเล่นแน่นอน แต่จะทำเช่นนั้นจริง ๆ ถึงแม้ว่าถังเยว่หวาจะทำเช่นนั้น แต่ลั่วเย่นหัวก็ไม่สามารถเพิกเฉยได้

เมื่อก่อนตระกูลถังเป็นตระกูลที่แข็งแกร่งมีอำนาจมาก แต่หลังจากที่ถังเยว่หวาจากไป ความแข็งแกร่งของตระกูลถังก็ถดถอยลงเรื่อย ๆ และแม้แต่ตระกูลเล็ก ๆ ก็สามารถบุกมารังแกถึงที่บ้านได้

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม การนำถังเยว่หวาออกมาจากคุกเป็นเรื่องดีต่อตระกูลถัง

“พี่ เรื่องนี้คุยถึงแค่นี้ก่อน ฉันจะกลับไปก่อน ส่วนถังเฉานั้นก็ให้เขาเป็นคนตัดสินใจเอง ยังไงเขาก็เป็นลูกคุณ ถ้าไม่ให้เขามาช่วยคุณออกไป คุณจะให้เขาทรมานเพราะมโนธรรมและใช้ชีวิตที่เหลืออย่างไร”

หลังจากได้ยินประโยคนี้ ถังเยว่หวาก็พูดไม่ออก เธอไม่รู้ว่าควรขัดขวางหรือยอมรับดี

สุดท้ายเธอก็ทำได้เพียงกล่าวออกมาอย่างอ่อนแรง

“น้อง ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม คุณต้องปกป้องคุ้มครองความปลอดภัยของเขา เพราะเขาเป็นความหวังเดียวของตระกูลถังของพวกเรา”

แม้ว่าเธอจะไม่ได้เห็นถังเฉามาเป็นเวลานานแล้ว แต่เธอก็เชื่อว่าลูกชายของตนเองแข็งแกร่งกว่าถังยวนซึ่งเป็นทายาทของตระกูลถังมาก

ลั่วเย่นหัวจะไม่รู้ความจริงนี้ได้อย่างไร หลังจากพยักหน้า ลั่วเย่นหัวก็เดินจากไปอย่างโศกเศร้า

ความจริงแม้แต่ลั่วเย่นหัวเองก็ไม่แน่ใจว่าถังเฉาจะสามารถช่วยพี่สาวของตนเองออกมาได้จริง ตามที่ถังเยว่หวากล่าว ราชวงศ์ต้าเซี่ยไม่ใช่สถานที่ที่คนธรรมดาจะสามารถเข้าไปได้

ถึงแม้ว่าตอนที่อยู่ภายนอก ถังเฉาจะสามารถต่อสู้กับศัตรูมากมาย กอบกู้สถานการณ์ที่อันตรายและพลิกสถานการณ์ได้ แต่สำหรับในราชวงศ์ต้าเซี่ยแล้ว เขาอาจจะเป็นเหมือนมดเท่านั้น เมื่อเขาได้พบกับคนที่แข็งแกร่งกว่า เขาอาจจะถูกทำลายล้างอย่างไร้ความปรานีเหมือนทุกคนก่อนหน้านี้

วันรุ่งขึ้น ลั่วเย่นหัวมาที่ห้องของถังเฉา

เพราะอย่างไรเสียเธอก็เป็นหญิงนักบุญ และการที่หญิงนักบุญมาที่ตระกูลถังคนก็ต้องยินดีต้อนรับเป็นธรรมดา คนที่ติดตามอยู่ข้างหลังหญิงนักบุญ ส่วนมากจะมาเพราะกลัวว่าหญิงนักบุญจะจับจุดอ่อนได้เท่านั้นเอง

ก๊อก ๆ ๆ!

ลั่วเย่นหัวพบว่าถังเฉาไม่ได้ล็อกประตูห้อง จึงผลักประตูแล้วเข้าไปในห้องนอนของถังเฉา

“ถังเฉา ทำไม? คุณกำลังเตรียมตัวแข่งขันหรือ?”

หลังจากที่ถังเฉาได้ยินคำพูดของลั่วเย่นหัว ก็ยิ้มอย่างแผ่วเบา

ไม่รู้ว่าทำไม เดิมตนเองควรจะเริ่มแข่งขันตั้งนานแล้ว แต่ถังซานฉ่ายกลับจัดให้ตนเองอยู่ลำดับท้าย เพื่อให้ตนเองแข่งขันตอนท้าย

ทุกคนรู้ดีว่าคนที่เริ่มแข่งขันก่อนจะเสียเปรียบ เพราะคนที่แข่งขันก่อนแล้วถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด และพอถึงสุดท้ายเนื่องจากใช้พลังไปจนหมด ก็จะพ่ายแพ้ให้กับคนที่อ่อนแอกว่าตนเอง

เดิมถังซานฉ่ายต้องการให้ถังเฉาขึ้นไปแข่งขันก่อน เพื่อให้คนที่แข็งแกร่งเหล่านั้นสามารถฆ่าถังเฉาได้เร็วขึ้น แต่เมื่อถังซานฉ่ายเห็นความแข็งแกร่งของถังเฉาแล้ว ก็เปลี่ยนให้ถังเฉาแข่งขันตอนท้าย

เมื่อมองเช่นนี้ ดูเหมือนว่าถังซานฉ่ายไม่ต้องการให้ถังเฉาแพ้การแข่งขัน แต่ต้องการให้ถังเฉาชนะการแข่งขัน และอยู่ในตระกูลถัง

เมื่อกล่าวเช่นนี้ ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล เพราะทุกคนเห็นความสามารถของถังยวนแล้ว เหตุการณ์ที่เขาถูกหวางหวู่กดขยี้อยู่บนพื้นในตอนนั้นยังคงตรึงตรา แล้วใครยังอยากจะให้คนที่เคยทำให้ตระกูลอับอายขายหน้าออกไปแข่งขันให้เสียหน้าอีก?

มันจะดีกว่าที่จะแพ้ให้กับคู่ต่อสู้คนเดิมสองครั้งมากกว่าที่จะแพ้ให้กับศัตรูอื่น เช่นนี้ก็จะไม่ถูกคนอื่นหัวเราะเยาะ

ถังซานฉ่ายมีความคิดเช่นนี้ และใช้ถังเฉาเป็นไพ่ตายสุดท้ายที่จะชนะการแข่งขัน

ลั่วเย่นหัวรู้ข่าวทั้งหมด และเดาสาเหตุได้ทันที

“ไม่ว่าจะอย่างไร ผมต้องคว้าแชมป์ให้ได้ และผมต้องรักษาระบบของหญิงนักบุญ มิฉะนั้นไม่ว่าผลลัพธ์ของแม่จะเป็นเช่นไร แม้แต่คุณซึ่งเป็นแม่ยาย ก็อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย”

ลั่วเย่นหัวพยักหน้าด้วยท่าทางเคร่งขรึม

เป็นเช่นนั้นจริง หากต้องการรักษาระบบหญิงนักบุญเอาไว้ ก่อนอื่นจะต้องชนะการแข่งขันครั้งนี้ให้ได้ มิเช่นนั้นถังเฉาจะไม่มีสิทธิ์พูดอะไรในตระกูลถังเลย

“เอาล่ะ คุณรู้เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่ดีที่สุดแล้ว ตอนนี้รีบไปเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันเถอะ ราชวงศ์ต้าเซี่ยไม่ใช่สถานที่ที่คนนอกสามารถเข้าไปได้”

“ที่นี่แตกต่างจากภายนอก คนที่นี่ล้วนเป็นคนเก่งที่ไม่เปิดเผยตัว คุณต้องระวังตัวให้ดี”

ถังเฉารู้ความจริงข้อนี้เช่นกัน เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าผู้คนในราชวงศ์ต้าเซี่ยจะแข็งแกร่งเพียงใด

และขณะนี้ถังเชียนเชียนเข้ามาหาถังเฉา

“พี่ถังเฉา ฉันกำลังจะแข่งขันแล้ว คุณไปดูฉันแข่งขันได้ไหม?”

ถังเชียนเชียนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะ

เมื่อสองวันก่อนเธอเพิ่งทะเลาะกับศิษย์พี่ศิษย์น้องทุกคน ตอนนี้คงไม่มีใครจะมาเชียร์ตนเอง และตอนนี้มีเพียงคนเดียวที่จะยืนเคียงข้างตนเองคือถังเฉา

“ได้แน่นอน เด็กโง่ คุณอยู่สายเดียวกับผม ถ้าผมไม่ช่วยคุณแล้วใครจะช่วยคุณล่ะ”

หลังจากฟังคำพูดของถังเฉา ในที่สุดถังเชียนเชียนก็แสดงสีหน้าโล่งใจ

ขณะเดียวกันสีหน้าของเธอก็แดงระรื่น ซึ่งทำให้ถังเฉารู้สึกงงเล็กน้อย

“เอาล่ะ พวกคุณรีบเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันเถอะ เชียนเชียน คุณต้องไม่ทำให้ตระกูลอับอายขายหน้าน่ะ! เพราะคุณจะเป็นลูกศิษย์คนแรกของตระกูลถังในอนาคตน่ะ”

เพียงแค่การพูดเล่นประโยคหนึ่ง ทำให้เกิดคลื่นปั่นป่วนในใจของถังเชียนเชียน