เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก - ตอนที่ 242

เมื่อหลินเช่อกลับมาถึงบ้าน กู้จิ้งเจ๋อก็ยังคงยุ่งกับงานและยังไม่กลับมา

ดูเหมือนว่างานที่บริษัทจะยิ่งยุ่งเมื่อใกล้ช่วงเวลาสิ้นปี

แทบไม่มีเวลาให้ได้หยุดพักเลยทีเดียว

หลินเช่อนั่งดูทีวีอยู่ที่บ้าน แล้วเธอก็ได้ดูการซ้อมใหญ่ของงานคืนฤดูใบไม้ผลิ ภาพของฉินหวานหว่านปรากฏขึ้นบนจอ งานนี้ทำให้ชื่อของฉินหวานหว่านที่เงียบหายไปได้สองสามวัน กลับมาเป็นศูนย์รวมความสนใจได้อีกครั้ง

คลื่นลูกเก่าไป คลื่นลูกใหม่ก็มา

ข่าวนั้น อาจจะเป็นข่าวที่ทางทีมงานของฉินหวานหว่านเป็นคนสร้างขึ้นเองก็เป็นได้ เพราะมีทั้งการโอ้อวยกันยกใหญ่ และบอกว่าหญิงสาวจะต้องได้กลายเป็นดาราแถวหน้าในเร็ววัน

เมื่อการแสดงของฉินหวานหว่านจบลง ก็ถึงรอบของฉินเสี่ยวหยวน ดาราจากบริษัทของหลินเช่อเอง

ระหว่างการให้สัมภาษณ์ นักแสดงสาวรุ่นพี่พร่ำพูดถึงการที่เธอเคยมีโอกาสได้มาร่วมออกรายการคืนฤดูใบไม้ผลินี้มาแล้วสองสามครั้ง แต่ก็ยังรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งในทุกครั้ง และด้วยความที่หล่อนเป็นดาราต้นสังกัดเดียวกันกับหลินเช่อ ผู้สื่อข่าวจึงถามขึ้นว่า เธอคิดว่านักแสดงรุ่นใหม่ของทางบริษัทเป็นอย่างไรบ้าง โดยเฉพาะหลินเช่อ

ฉินเสี่ยวหยวนรีบตะครุบโอกาสทองนี้ไว้ทันควันด้วยการบอกว่า “โอ้ ฉันรู้แต่ว่าเธอค่อนข้างสนิทกับกู้จิ้ิ้งอวี่น่ะค่ะ ทางกู้จิ้ิ้งอวี่เองก็ดูแลพวกเธอเป็นอย่างดี เพราะงั้นเธอก็น่าจะไปได้สวยละมังคะ พวกเขามีความสัมพันธ์ส่วนตัวที่ดีต่อกัน แต่เธอกลับไม่ยอมมาร่วมงานกิจกรรมฤดูใบไม้ผลินี่ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ เธอถึงได้เปลี่ยนใจที่จะไม่มา บางทีอาจจะเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายเธอละมั้งคะ”

เดิมที่ ก็ไม่ได้มีใครคิดอะไรมากกับคำให้สัมภาษณ์นั้น แต่เมื่อการให้สัมภาษณ์จบลงเพียงไม่นาน ผู้คนก็เริ่มพูดถึงเรื่องนี้กันในโลกออนไลน์ให้แซ่ดไปหมด โดยบอกว่าหลินเช่อไม่ได้ออกมาพบหน้าค่าตาใครหลายวันแล้ว พวกเขาสงสัยว่าเธออาจจะตั้งครรภ์และต้องนอนพักอยู่กับบ้านก็เป็นได้

หลินเช่อฟังแล้วอยากจะก่นด่าเป็นกำลัง

ข้อมูลจากบัญชีผู้ใช้รายหนึ่งในเว่ยป๋อบอกว่า มีคนเปิดเผยว่าหลินเช่อกำลังขอพักงานและเลื่อนงานทั้งหมดของเธอออกไป ทางรุ่นพี่ที่บริษัทเองก็คอนเฟิร์มเรื่องที่เธอขอลาพักด้วย

ผู้ใช้เว่ยป๋ออีกรายหนึ่งเริ่มคาดเดาเป็นนัยๆ ถึงข่าวลือว่า แล้วเป็นลูกของใครกัน

ในบรรดาคนที่เธอเคยร่วมงานด้วยทั้งหลาย หนึ่งในนั้นคือกู้จิ้ิ้งอวี่

และคนที่เธอใกล้ชิดสนิทสนมด้วยมากที่สุดก็คือกู้จิ้ิ้งอวี่อีกนั่นแหละ

ด้วยเหตุนี้ ภายในเวลาเพียงครึ่งวัน ทุกคนก็สุมหัววิเคราะห์กันไปใหญ่โตว่าหลินเช่อกำลังอุ้มท้องลูกของกู้จิ้ิ้งอวี่อยู่หรือไม่

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน

คนที่ปล่อยข่าวนี่ ช่วยตั้งสติกันหน่อยได้มั้ย

อวี๋หมินหมิ่นเองก็รีบโทรมาหาหลินเช่อทันที ถึงแม้ว่าจะเป็นช่วงหยุดพักงานของหลินเช่อ แต่อวี๋หมินหมิ่นไม่ได้ลาด้วย เธอยังคงทำงานอยู่ที่บริษัท

หลินเช่อถามว่า “นี่คนพวกนี้กำลังพยายามทำอะไรกันแน่คะ ทำไมอยู่ๆ ฉันเกิดท้องขึ้นมาหน้าตาเฉยแบบนี้ได้”

ผู้จัดการสาวพยายามปลอบ “เราประกาศออกไปแล้วว่าเธอไม่ได้ท้อง ข่าวนี้คงเป็นฝีมือของฉินเสี่ยวหยวนน่ะ หล่อนอยากจะทำลายชื่อเสียงของเธอด้วยการพูดเป็นนัยๆ ว่าเธอกับกู้จิ้ิ้งอวี่มีความสัมพันธ์ลับๆ กัน เรื่องรักๆ ใคร่ๆ ใต้เตียงอะไรทำนองนั้น”

หลินเช่อได้เห็นหลายคนพูดว่า เธอกำลังอุ้มท้องลูกนอกสมรสของกู้จิ้ิ้งอวี่อยู่

ว่าเธออาศัยกู้จิ้ิ้งอวี่เป็นบันไดไต่เต้า และตอนนี้อยากจะจับเขาไว้ให้อยู่เสียจนยอมอุ้มท้องลูกของเขา…

“ตอนนี้กลายเป็นว่าฉันยอมทรยศตัวเองเพื่อชื่อเสียงงั้นเหรอเนี่ย” หลินเช่อพูดอย่างหมดแรง

อวี๋หมินหมิ่นเองก็พูดอะไรไม่ถูก “เอาเถอะ เธอจะไปทำอะไรก็ไปทำซะ ช่วงนี้เธอคงยุ่งๆ เรื่องบ้านตระกูลกู้ละสิ เอาไว้ตอนบ่ายเธอค่อยออกไปข้างนอก แล้วก็แสดงให้ทุกคนเห็นว่าท้องเธอไม่ได้โต จำไว้ว่าอย่าใส่เสื้อคลุมตัวหนาล่ะ ไม่อย่างงั้นคนจะคิดว่าเธอพยายามจะอำพรางรูปร่าง ใส่อะไรที่มันเปิดเผยเนื้อตัวหน่อยนะวันนี้”

หลินเช่อทำได้แค่ทำปากยื่นและรับคำแต่โดยดี

ดังนั้น เมื่อออกไปนอกบ้าน หญิงสาวจึงเลือกสวมชุดรัดรูปอวดทรวดทรงสวยเด่น เดินเฉิดฉายไปทั่วถนนโดยไม่ได้สวมเสื้อกันหนาวทั้งที่อากาศเย็นจัด นี่มันเป็นการทรมานตัวเองชัดๆ

หลินเช่อก่นด่าฉินเสี่ยวหยวนอยู่เงียบๆ ในใจ เธอหวนคิดถึงคำพูดโต้ตอบที่เธอพูดกับฉินเสี่ยวหยวนในงานเลี้ยงประจำปีของบริษัท นั่นคงจะทำให้ฉินเสี่ยวหยวนชังน้ำหน้าเธอละสินะ

เมื่อโชว์โฉมเป็นที่เรียบร้อย กู้จิ้งเจ๋อก็โทรมาหาและบอกว่าเขาพร้อมแล้วที่จะมารับเธอไปยังบ้านตระกูลกู้เพื่อร่วมงานสังสรรค์ปีใหม่

ชายหนุ่มเห็นได้แต่ไกลว่าหลินเช่อสวมเสื้อผ้าเพียงบางเบา เขาตกใจมากเสียจนรีบลงมาจากรถและเดินเข้าไปหาเธอ “นี่เธอทำอะไรอยู่น่ะ”

หลินเช่อตอบ “มีคนในอินเทอร์เน็ตบอกว่าฉันท้องน่ะค่ะ ฉันก็เลยต้องออกมาพิสูจน์ให้เขาเห็นกันว่าไม่ใช่ ฮัดชิ้ว…” ขณะที่พูด เธอก็จามสนั่นใส่หน้าชายหนุ่ม น้ำลายกระจายเต็มทั่วตัวเขา

“…”

กู้จิ้งเจ๋อกัดฟันแน่นแล้วมองหน้าเธอ “หลินเช่อ!”

งี่เง่าที่สุด เธอสวมเสื้อผ้าบางแค่นี้ แถมยังจามออกลั่น

เขารีบถอดเสื้อแจ็กเก็ตของตัวเองออกและสวมให้เธอ “เรื่องท้องเรื่องไส้นี่ยังอีกไกลนี่นะ” เขาก้มลงดูหน้าท้องแบนเรียบของอีกฝ่ายแล้วก็หัวเราะ “แต่คนเริ่มตั้งตารอกันแล้วงั้นเหรอ งั้นก็แปลว่าเราควรจะพยายามกันให้มากขึ้นรึเปล่านะ”

หลินเช่อหน้าตึง “ใครเขาอยากมีลูกกับคุณไม่ทราบคะ”

กู้จิ้งเจ๋อหัวเราะ เขาอยู่ใกล้หลินเช่อ และรู้สึกได้ถึงเส้นผมของเธอที่ปลิวสยายมาโดนใบหน้า เขาหันมายิ้มกับเธอและคิดว่า ผมของหลินเช่อช่างอ่อนนุ่มอะไรอย่างนี้ ปลายนั้นสะบัดมาโดนหน้าแต่กลับไม่ได้สร้างความระคายเคืองเลยแม้แต่น้อย

เมื่อก้าวเข้าไปในบ้านตระกูลกู้ หลินเช่อก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศของการเฉลิมฉลองปีใหม่อยู่ในทุกซอกมุม การตกแต่งประดับประดาตามเทศกาลนั้นทำอย่างเต็มที่ ไม่ว่าใครที่ได้มาเห็นก็คงพลอยรู้สึกมีอารมณ์ร่วมไปด้วย

ในตอนแรกสำหรับหลินเช่อนั้น ยิ่งโตขึ้น เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าเทศกาลปีใหม่เป็นสิ่งไร้ความหมาย แต่เมื่อได้มาเห็นสถานที่แห่งนี้ ก็ทำให้เธอหวนระลึกถึงความรู้สึกในช่วงเวลาปีใหม่ในวัยเยาว์ของตัวเอง

หญิงสาวเอ่ยขึ้นว่า “ฉันไม่ได้เห็นโคมแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะคะ บ้านคุณตกแต่งสวยมากจริงๆ”

กู้จิ้งเจ๋อตอบ “จริงรึ” สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเขา อาจเป็นเพราะที่นี่มีการตกแต่งอย่างเต็มที่เช่นนี้ในทุกปี เขาจึงชินเสียแล้ว

หลินเช่อเอื้อมมือออกไปแตะโคมกระดาษใบน้อย “ตอนฉันเด็กๆ ฉันเคยชอบเทศกาลปีใหม่มาก ทุกปี ฉันจะแขวนโคลงที่เขียนบนกระดาษ ไปซื้อประทัดกับพี่เลี้ยง แล้วก็รอจนถึงกลางคืนที่พ่อฉันจะให้อั่งเปา ตอนนั้นฉันมีความสุขที่สุดเลยละค่ะ หลังจากนั้น…”

หลินเช่อนิ่งไป ใบหน้าเล็กๆ แฝงด้วยแววเกลียดชังตัวเอง

กู้จิ้งเจ๋อก้มลงถามว่า “ทำไมเหรอ”

“พ่อฉันจะให้เงินฉันสิบหยวนเสมอและตอนนั้นฉันก็คิดว่ามันเยอะมากแล้ว พอโตขึ้นมานั่นแหละค่ะ ฉันถึงได้รู้ว่า ท่านให้หลินอวี่เป็นพัน ไอ้ที่ให้ฉันสิบหยวนนี่พอๆ กับซองแดงที่ให้พี่เลี้ยงของฉันพอเป็นพิธีเลยละ หลังจากนั้นฉันก็เลิกสนใจเทศกาลปีใหม่ไปเลย”

กู้จิ้งเจ๋อมองหญิงสาวด้วยสายตาที่หม่นแสงลง

ชายหนุ่มนิ่งเงียบไปเป็นนาน ราวกับจมอยู่ในความคิดของตัวเอง

หลินเช่อว่า “แต่บางทีพ่อฉันอาจจะไม่ได้ใจไม้ไส้ระกำอะไรหรอกค่ะ คงเป็นแม่เลี้ยงของฉันมากกว่าที่ไม่ยอมให้ท่านให้เงินฉัน ถึงยังไงฉันก็เป็นแค่ลูกนอกสมรสนี่นะ”

กู้จิ้งเจ๋อตัดบทว่า “เอาเถอะ เข้าไปข้างในกันดีกว่า โอ้ จริงสิ แล้วทำไมวันนี้ใครๆ ถึงพากันหาว่าเธอตั้งท้องล่ะ”

“แค่พูดก็ชักโมโหแล้วละค่ะ คนงี่เง่าคนนึงที่บริษัทฉันเป็นคนปล่อยข่าวเรื่องนี้เอง ฉันเพิ่งอายุเท่านี้แถมสวยอีกต่างหาก แต่หล่อนกลับบอกว่าฉันท้อง เรามีเรื่องบาดหมางกันนิดหน่อยเมื่อตอนงานเลี้ยงครั้งล่าสุดน่ะค่ะ ให้ตายสิ…”

สายตาของชายหนุ่มเป็นประกายวูบขึ้นมาก่อนจะพยักหน้า

โดยที่ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาก็พาเธอเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่เพิ่งได้รับการตกแต่งใหม่

ข้างในนั้น มู่หว่านฉิงกำลังให้การต้อนรับทุกคนอยู่ พวกเขากำลังพูดคุยและรับประทานอาหารอย่างเพลิดเพลิน ตระกูลกู้เป็นครอบครัวใหญ่ หลินเช่อไม่สามารถจำหน้าพวกเขาได้ทุกคน แต่บางทีอาจเป็นเพราะสถานะและอิทธิพลของกู้จิ้งเจ๋อ ทุกคนจึงพร้อมใจกันลุกขึ้นยืนอย่างสุภาพเมื่อเห็นเธอและเขาก้าวเข้าไป ดวงตาทุกคู่จับจ้องอยู่ที่สองหนุ่มสาว