เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ / เจ้าสาวมือสองของคุณชายพิก… - ตอนที่ 1423

บทที่1423 ออกไปนอนที่พื้นข้างนอกเลย

“รีบนอนได้แล้ว นอนไม่หลับก็พยายามสร้างความง่วงนอนหน่อย ถ้าเกิดว่าคุยไปเรื่อยๆ มีแต่จะทำให้ลูกคึกยิ่งขึ้น แล้วจะนอนไม่หลับนะ”

พอหลัวหุ้ยเหม่ยพูดแบบนี้ จู่ๆ เสี่ยวเหยียนก็รู้สึกว่าก็มีเหตุผลเหมือนกัน เมื่อก่อนตอนที่เธอนอนกับมู่จื่อถ้าเกิดว่าคุยกันล่ะก็ สามารถคุยกันได้ทั้งคืน และเช้าวันรุ่งขึ้นทั้งคู่ก็จะมีรอยคล้ำขนาดใหญ่ใต้ตา

ถ้าเกิดว่าไม่คุยกันล่ะก็ ถึงแม้ว่าตอนแรกจะรู้สึกเบื่อ แต่ว่านอนไปนอนมาความง่วงก็จะเริ่มมา แล้วก็จะนอนได้

“ก็ได้ เพื่อที่พรุ่งนี้จะไม่ขี้เหร่ วันนี้หนูรีบนอนดีกว่า

“อืม รีบนอนเถอะ”

พอเห็นว่าในที่สุดเสี่ยวเหยียนก็ยอมหลับตาแล้ว หลัวหุ้ยเหม่ยก็รู้สึกโล่งใจ พรุ่งนี้เช้าตื่นมายังมีเรื่องให้ต้องยุ่งอีกมากมาย ถ้าเกิดว่าเด็กนี่ไม่นอน แล้วเอาแต่คุยกับเธอทั้งคืนล่ะก็ ถ้ายังงั้นคาดว่าพรุ่งนี้ต้องเป็นเจ้าสาวที่มีหมีแพนด้าใต้ตาแน่นอน

และอีกฝั่งหนึ่งในตอนนี้

คืนนี้เจียงเสี่ยวไป๋ก็นอนไม่ค่อยหลับเหมือนกัน

เพราะว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันแต่งงานของคนที่เซียวซู่ชอบ ตอนแรกเธอบอกว่าจะไป แต่ว่าวันนี้เริ่มรู้สึกเสียใจแล้ว ทำไมต้องพาผู้ชายคนนี้ไปร่วมงานแต่งด้วยกันนะ

เจ้าสาวเป็นสิ่งมีชีวิตที่งดงามที่สุดในโลก ผู้หญิงคนนั้นจะต้องสวยมากในงานแต่งวันพรุ่งนี้ ถ้าเกิดว่าให้เซียวซู่ไปด้วยล่ะก็ เขาจะละสายตาจากผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เลยรึเปล่า?

เชอะ เจียงเสี่ยวไป๋ยิ่งคิดยิ่งโกรธ ในใจเธอเต็มไปด้วยกองไฟ เธอพลิกตัว ทำเป็นเหมือนว่าตัวเองกำลังฝันอยู่ และก็เตะไปที่เข่าของเซียวซู่

เซียวซู่ที่กำลังหลับฝันอยู่นั้นจู่ๆ ก็โดนเตะ ก็ตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด พอลืมตาขึ้นมากลับเห็นเจียงเสี่ยวไป๋ดูท่าทางเหมือนหลับสนิท ก็เลยนึกว่าเธอเผลอเตะเขาตอนนอนหลับ

เขาถอนหายใจในใจอย่างไม่มีทางเลี่ยง หลังจากนั้นก็หลับตาลงแล้วหลับต่อ

ผู้ชายหมาคนนี้ ไม่ตอบสนองยังงั้นเหรอ? แม้แต่ยังอยากนอนต่ออยู่อีกงั้นเหรอ? นายคิดว่าฉันจะปล่อยนายไปง่ายๆ แบบนี้เหรอ?

เจียงเสี่ยวไป๋หัวเราะหึหึในใจ แล้วก็เตะออกไปอีกครั้ง

ตอนที่เซียวซู่กำลังจะหลับนั้นก็ถูกเตะอีกครั้ง แถมยังโดนที่เดิมอีก เขาลืมตาขึ้นมาพร้อมความเจ็บปวด แล้วก็พบว่าเจียงเสี่ยวไป๋ยังคงอยู่ท่าเดิมไม่ได้ขยับอะไรเลย

เซียวซู่มองเธอ แม้แต่สงสัยอยู่ในใจว่าเธอจงใจ แต่ว่าจุดนี้เธอน่าจะหลับอยู่สิถึงจะถูก

ดังนั้นเซียวซู่ก็เลยละทิ้งความคิดที่ว่าเธอจงใจไปอย่างรวดเร็ว ในใจคาดหวังไม่ให้เสี่ยวไป๋เตะเขาอีก ถ้าเกิดว่าเป็นแบบนี้ทั้งคืนเขาจะทนได้ยังไงกัน?

เขาหลับตาลงอีกครั้งอย่างรวดเร็ว แล้วก็หลับไป

พอผ่านไปสักพักไม่มีการเคลื่อนไหวอะไร เจียงเสี่ยวไป๋ก็ลืมตาขึ้นมองหน้าเขา ก็พบว่าไอ้นี่หลับตาลงแล้วหลับไปอีกครั้งแล้ว หึ เขาหลับอย่างมั่นคง เขาไม่รู้หรือยังไงว่าพรุ่งนี้ผู้หญิงที่ตัวเองรักตัวเองหลงจะแต่งงานแล้วน่ะ? กลับมาหลับลึกขนาดนี้ สรุปแล้วมีใจรึเปล่า?

เจียงเสี่ยวไป๋โกรธ เมื่อกี้ที่เตะไปสองครั้งเธอยังรู้สึกไม่พอใจ เพราะว่าพอเตะไปแล้วเซียวซู่ก็หลับต่อทันที เธออยากให้เขาเป็นทุกข์จนไม่สามารถหลับได้ แล้วตอนนี้เขาหลับไปแล้วจะทำยังไงล่ะ?

ดังนั้นเธอก็เลยยกเท้าขึ้นอีกครั้ง วางแผนจะเตะเซียวซู่อีกแล้วก็แกล้งหลับ

แต่ว่าครั้งนี้ไม่ได้ราบรื่น ตอนที่เจียงเสี่ยวไป๋ยกเท้าขึ้นเตรียมจะเตะเซียวซู่นั้น เท้าของเธอก็ถูกจับไว้

เจียงเสี่ยวไป๋ตะลึง เงยหน้าขึ้นมาก็สบตากับเซียวซู่พอดี สายตาของเขาเฉียบคม ตาสว่างอย่างมาก เหมือนกับว่าที่นอนหลับไปเมื่อกี้เป็นเรื่องไม่จริงยังงั้นแหละ

“เตะติดต่อกันสองครั้งยังระบายความโกรธไม่พอ ยังจะมีครั้งที่สามอีกเหรอ? ”

พอได้ยินดังนั้น เจียงเสี่ยวไป๋ก็ถือว่าเข้าใจทันที เธอขบฟันของตัวเองแน่น “ในเมื่อนายรู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แล้วจะแกล้งหลับทำไม? ”

“ไม่แกล้งหลับแล้วจะรู้ทันเธอได้ยังไงกันล่ะ? ” เซียวซู่ปล่อยมือที่จับเธอไว้ น้ำเสียงดูจำใจเล็กน้อย “ดึกขนาดนี้ไม่หลับไม่นอน วุ่นวายอะไรกัน? ”

พอฟังไปฟังมา คำพูดนี้พอพูดออกมาเหมือนกับว่าตัวเองกำลังก่อเรื่องโดยที่ไม่มีเหตุผลยังไงยังงั้น เจียงเสี่ยวไป๋หัวเราะเยาะเย้ยในใจ หลังจากนั้นก็ลุกขึ้นมา

“ใครบอกว่าฉันวุ่นวาย? ฉันไม่ได้ตั้งใจต่างหาก เมื่อกี้ตอนที่ฉันกำลังฝันอยู่ ฉันฝันว่าฉันเตะหมูอยู่ตัวหนึ่ง เซียวซู่ นายคงไม่ได้จะยุ่งแม้แต่เรื่องที่ฉันจะเตะหมูหรอกนะ? ”

“ทำไมฉันถึงรู้สึกว่า เธอกำลังด่าใครอยู่? ” เซียวซู่หรี่ตามองเจียงเสี่ยวไป๋ที่กำลังเผชิญหน้าอยู่ตรงหน้าเขา เธอนี่ช่างเจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว ตอนกลางดึกไม่หลับไม่นอนแถมยังคิดจะเตะเขา แถมตอนนี้ยังปฏิเสธอย่างรวดเร็วอีก แถมยังบอกว่าฝันว่าเตะหมูอะไรนั่น นี่เป็นการด่าเขาไม่ใช่เหรอ?

เฮ้อ ผู้หญิงคนนี้ต้องรังแกเขาตลอดเวลาถึงจะสบายใจ

“ด่าคนยังงั้นเหรอ? ” เจียงเสี่ยวไป๋หัวเราะเยาะเย้ย กะพริบตาพร้อมกับมองเขาและค่อยๆ พูดเน้นทีละคำ “นายฟังผิดไปแล้วรึเปล่า? ฉันด่าใครที่ไหนกัน ฉันด่าหมูอยู่ต่างหาก”

เซียวซู่：“……”

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ คิดไปคิดมาก็คิดว่าไม่ควรจะไปถือสาอะไรเธอ ดังนั้นเขาก็เลยเม้มปาก และหลับตาลงไปอีกครั้ง

“ด่าเสร็จแล้วก็นอนเถอะ”

ไอ้ผู้ชายหลายใจคนนี้ เขาจะหลับอีกแล้วเหรอ? ฉันด่าเขาอยู่เขาไม่เจ็บไม่คันเลยรึไง? เจียงเสี่ยวไป๋ยื่นมือไปผลักเขาด้วยความโกรธ “ห้ามนอน นอนอะไรกัน? ”

พอได้ยินดังนั้น เซียวซู่ก็ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับมองเธอด้วยสายตาไม่มีทางเลี่ยง

“คืนนี้เธอเป็นอะไรกันแน่? ”

“สรุปแล้วนายรู้ไหมว่าพรุ่งนี้คือวันอะไร? ”

พรุ่งนี้คือวันอะไรงั้นเหรอ? หลังจากสายตาของเซียวซู่มีความสับสนนั้น ก็ได้ยินเสียงคำรามเบาๆ ของเจียงเสี่ยวไป๋ “ไอ้ผู้ชายหมาๆ ไร้คุณธรรม พรุ่งนี้เป็นวันแต่งงานของผู้หญิงที่นายวางไว้บนสุดของหัวใจไง แต่นายกลับหลับเป็นตายได้ขนาดนี้ สรุปแล้วนายมีใจรึเปล่า? ”

เจียงเสี่ยวไป๋พูดไปด้วยพร้อมกับยื่นมือไปจิ้มที่หัวใจของเขาด้วย

เซียวซู่ถูกจิ้มจนอึ้งไป หรืออาจจะอึ้งไปเพราะได้ยินว่าพรุ่งนี้เป็นวันแต่งงานของเสี่ยวเหยียน เดิมทีช่วงนี้เขาไม่ได้นึกถึงเรื่องนี้เลย เพราะว่ามันมักจะมีเรื่องอื่นมาแย่งความสนใจของเขาไป สำหรับเซียวซู่แล้วมันเป็นแบบนั้น

เขารู้ว่าระหว่างตัวเองกับเสี่ยวเหยียนนั้นไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว เพราะฉะนั้นหลังจากถอยออกมานอกสนามแล้ว เขาก็แทบจะไม่ได้คิดถึงเธออีกต่อไป

ช่วงนี้เรื่องที่บริษัทก็เยอะ บวกกับต้องจัดการกับเจียงเสี่ยวไป๋ทุกวัน เขาก็ไม่มีพลังงานพิเศษที่จะไปนึกถึงเรื่องอื่นๆ อีกแล้ว

“ทำไมนายไม่พูดอะไรล่ะ? หรือว่าฉันพูดเรื่องที่ปวดใจยังงั้นเหรอ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋เองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ ในฐานะที่ตัวเองเป็นแฟนของเซียวซู่ เธอไม่สามารถทนเห็นเซียวซู่ต้องทุกข์เพราะผู้หญิงคนอื่นนอกจากตัวเองได้หรอก อารมณ์เชิงลบแม้แต่นิดเดียวก็ห้ามมี แต่ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่สามารถรับได้ ก็ยังจงใจออกปากเตือนเขา

นี่เธอกำลังทำอะไรกัน?

“ดีนิเซียวซู่ ที่แท้นายก็ถูกฉันพูดแทงใจเข้าสินะ ตอนนี้รู้สึกทุกข์ใจมากเลยสิ? ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถึงแม้ว่าห้องนี้จะเป็นของนาย แต่ว่าตอนนี้ฉันคือแฟนของนาย ฉันตัดสินใจว่าจะไม่อนุญาตให้นายนอนกับฉันในขณะที่ในหัวของนายกำลังคิดถึงผู้หญิงคนอื่น! ”

“ดังนั้น นายรีบเก็บข้าวของตอนนี้ ออกไปนอนที่พื้นข้างนอกเลย”

หลังจากผ่านไปหลายนาที เซียวซู่ก็ถูกผลักออกมาจากห้อง ในมือของเขาถือผ้าห่มกับหมอนที่เจียงเสี่ยวไป๋เตรียมไว้ให้ เขายืนบื้ออยู่กับที่

เขาทำผิดอะไรกันถึงต้องมาโดนลงโทษแบบนี้?

ทั้งๆ ที่นอนอยู่ดีๆ แท้ๆ กลางดึกก็ถูกเตะ หลังจากนั้นก็ถูกไล่ออกมาอีก?