เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 195 การนัดบอดที่ไร้สาระ

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 195 การนัดบอดที่ไร้สาระ

เธอหยิบกระเป๋าสตางค์ของเขาขึ้นมาและเปิดมันออก มีการ์ดหลายสิบใบอยู่ด้านใน เมื่อครั้งที่แล้วเธอจำได้ว่าเขาพูดถึงแบล็คการ์ด เธอมองลงไปที่ตัวหนังสือสีทองที่ประทับอยู่

ทันใดนั้นเองเธอก็เหลือบไปเห็นรูปถ่ายในกระเป๋าสตางค์ มาร์คเก็บรูปของใครไว้ในกระเป๋าสตางค์และพกติดตัวไปด้วย?

ก่อนที่เธอจะทันได้เห็นคนที่อยู่ในรูปนั้น จู่ ๆ มาร์คก็กระชากกระเป๋าสตางค์ออกไปและหยิบแบล็คการ์ดออกมาให้เธอ “ไปนอน”

แอเรียนหยิบการ์ดขึ้นมาและถามขึ้น “คนในรูปคือใครเหรอคะ? รักแรกของคุณเหรอ? ฉันคิดว่าเป็นผู้หญิง… แต่ฉันมองไม่ชัด…” ภาพนี้ถ่ายจากระยะไกลจึงยากที่จะบอกว่าเป็นใครเว้นเสียแต่เธอจะมองใกล้ ๆ

เขามองเธออย่างขบขับและเลิกคิ้วของเขาขึ้น “ใช่ มันเป็นรักแรกของฉัน”

แอเรียนหยุดพูดแต่แอบรู้สึกรำคาญเล็กน้อย รักแรกของเขาเป็นอิสระและสามารถรักใครก็ได้ที่เขาต้องการ ไม่เหมือนเธอ วิลเป็นคนเดียวที่เธอเคยชอบ แต่มาร์คก็ทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขาลงและทำให้เรื่องต้องลงเอยแบบนี้…

เช้าวันต่อมา มาร์คและนีน่าไม่อยู่บ้าน แอเรียนได้รับข้อความจากทิฟฟานี่: ‘แอริ แม่ของฉันจัดการนัดบอดให้กับฉัน ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าเธอไปทำแบบนั้นทั้ง ๆ ที่สถานการณ์ที่บ้านของเรา ฉันไม่อยากไปแต่เพราะแม่ของฉันสัญญากับคนอื่นเอาไว้แล้วฉันจึงไม่อยากทำให้เธอลำบากใจ ฉันกำลังจะไปพบเขาในช่วงเที่ยงตอนพักกลางวัน ฉันหวังว่าเขาจะไม่เป็นผู้ชายแปลก ๆ ฉันจะแอบถ่ายรูปเขาเมื่อฉันเจอเขา ตอบฉันกลับด้วยนะ’

การนัดบอดเป็นเรื่องดี ถ้าทิฟฟานี่ได้เจอคนที่ใช่ เธอก็จะลืมเรื่องราวในอดีตไปได้ ดังนั้นแอเรียนจึงสนับสนุนเป็นอย่างมาก ‘อย่ากังวลไปเลย แค่ไปพบกับเขา ฉันจะช่วยดูเมื่อเธอส่งรูปของเขามาให้ฉัน ใครจะไปรู้เธออาจจะเจอคนที่ใช่ก็ได้’

ในเวลาเที่ยง แอเรียนเฝ้ามองโทรศัพท์ แต่เธอไม่ได้รับรูปใด ๆ จากทิฟฟานี่เลย

ในตอนนั้น ในร้านอาหารชั้นเลิศ

ทิฟฟานี่กำลังพบกับชายหัวโล้นวัยกลางคน เธอไม่คิดว่าแม่ของเธอจะแนะนำคนแบบนี้ให้กับเธอ เขาแก่พอที่จะเป็นพ่อของเธอได้! สิ่งที่เธอคิดได้คือหาวิธีหนีจากสถานการณ์นี้ เธอไม่ต้องรู้ข้อมูลใด ๆ ด้วยซ้ำ!

“คุณยังอายุน้อยจริง ๆ… ผู้หญิงคนนั้นได้บอกหรือเปล่าว่าฉันเคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว? ฉันไม่ได้เป็นหม้าย เราเพิ่งหย่ากันแม้จะช้าไปสักหน่อยเพราะเข้ากันไม่ได้” ชายหัวล้านเกาหัวด้วยความลำบากใจ” ใบหน้าของเขาเป็นสีแดงอย่างมีพิรุธ

“ไม่… ฉันไม่รู้อะไรเลย อืม… คุณลุง เดี๋ยว ไม่… คุณผู้ชาย เกิดอะไรขึ้นกับผมของคุณ?” โลกของทิฟฟานี่แตกสลาย

“โอ้ นี่…ฮ่า ฮ่า สมัยเด็ก ๆ ฉันสนใจแค่เรื่องหาเงินเท่านั้น ดังนั้นตัวฉันเลยเหนื่อย ไม่อย่างนั้นฉันจะมีธุรกิจของครอบครัวในปัจจุบันได้อย่างไร? ฉันเป็นเจ้าของบริษัทที่มีกำไรประมาณ150,000 เหรียญต่อปี มันมากพอที่จะทำให้คุณมีชีวิตที่ดี คุณลองพิจารณาดูไหม?” ชายหัวล้านดูเหมือนจะถูมิใจในความสำเร็จชองตัวเอง

“ฉันคิดว่า ฉันจะผ่าน ฉันคิดว่า…อืม… เราอายุห่างกันมากไปหน่อย ฉันไมได้รังเกียจที่คุณหัวล้านหรือเรื่องที่คุณเคยแต่งงานมาก่อน ฉันแค่ไม่คิดว่าเราจะเหมาะสมกัน…” ทิฟฟานี่เทน้ำใส่ลงไปครึ่งแก้วด้วยความกังวลใจ

ชายหัวล้านคอตกลงทันที “เอาล่ะ จาก…กรณีนี้ คุณต้องจ่ายค่าอาหารมื้อนี้ ฉันเป็นผู้ชายประเภทที่ไม่เคยใช้เงินแม้แต่นิดเดียวกับผู้หญิงที่ไม่ใช่ของฉัน ถ้ามันไม่ใช่ว่าผู้หญิงคนนั้นสัญญากับฉันว่าการนัดครั้งนี้จะไม่สูญเปล่า ฉันก็คงไม่มาเช่นกัน”

ทิฟฟานี่รู้สึกเหมือนม้าหนึ่งหมื่นตัวควบผ่านเธอไป เธอไม่ต้องเดาด้วยซ้ำว่า ‘ผู้หญิงคนนั้น’ คือคนที่เล่นพนันกับแม่ของเธอ พวกเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารำคาญ

เธอเพิ่งจะเริ่มทำงานแล้วจะเอาเงินมาจากที่ไหน? ตาแก่นี่เป็นคนเลือกร้านอาหารแห่งนี้และสั่งอาหาร แต่เขากล้าที่จะให้เธอจ่ายเงิน ตอนนี้เธอโกรธมาก “ตาลุง ฉันคิดว่ามันจะยุติธรรมกว่าที่เราจะแยกบิลกันจ่าย คุณจะให้ฉันจ่ายให้คุณด้วยได้อย่างไร? เพราะว่าคุณไม่เคยใช้เงินกับผู้หญิงที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ ฉันก็ไม่สามารถใช้เงินกับผู้ชายที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉันได้เหมือนกัน ใช่ไหม? ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะพูดอะไรกับคุณ คุณก็มาพบเธอด้วยตัวคุณเอง ฉันจะจ่ายแค่ในส่วนของฉันเท่านั้น”

ชายหัวล้านไม่พอใจที่ได้ยินเช่นนั้น “ฉันสั่งอาหารไปตั้งหลายจานเพราะคิดว่าพวกเราจะได้กินด้วยกัน ทั้งหมดนี้เพื่อคุณดังนั้นมันยุติธรรมแล้วที่คุณจะจ่ายแค่คนเดียว! หรือว่าคุณจะลองรับความเมตตาของฉันดี? ฉันเห็นมาเยอะแล้วเหมือนกันผู้หญิงสาว ๆ เหมือนกับคุณที่มักจะคิดหาวิธีกินอาหารฟรี ๆ แทนการทำงานสุจริต คุณจะกางขาออกถ้าฉันเสนอเงินใช่ไหม? ทำไมคุณไม่เสนอราคาให้ฉันล่ะ? ฉันมีเงินมากมาย ถ้าคุณค้างคืนกับฉัน คุณก็ไม่ต้องจ่ายค่าอาหารมื้อนี้”

ทิฟฟานี่ไม่คิดว่าเจ้านายหัวล้านที่เป็นเข้าของบริษัทเล็ก ๆ ที่มีรายได้ 150,000 ดอลล่าร์ ต่อปี และเคยผ่านการแต่งงานมาแล้วหนึ่งครั้งจะเป็นคนขี้เหนียวและน่ารังเกียจพอ ๆ กับคางคกเน่าที่ขอร้องผู้หญิงที่เพิ่งเคยพบกัน

ทิฟฟานี่ตะลึง ชายหัวล้านที่คิดว่าตัวเองมีรายได้ 150,000 ดอลล่าร์ต่อปี ไม่ได้อยู่ในสายตาของเธอเลย แต่เขากลับกล้าที่จะขอร้องอะไรไร้สาระแบบนั้น