เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 206 เปลี่ยนน้ำเสียงของคุณ

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 206 เปลี่ยนน้ำเสียงของคุณ

เมื่อพวกเขาวางสาย แอเรียนก็รู้สึกพอใจอย่างอธิบายไม่ถูก มันแปลก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ชินกับความรู้สึกนี้ได้ ครั้งหนึ่งเธอรู้สึกยินดีที่ได้แก้แค้น เธอเข้าใจได้ว่าทำไมมาร์คถึงชอบทรมานเธอ เขารู้สึกเหมือนเธอตอนที่เห็นเธอถูกทรมานและน่าสังเวชไหม?

“เธอกำลังคิดอะไรอยู่? หิวไหม? อยากลงไปกินอะไรไหม?” มาร์คไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นในหัวของเธอ แต่ความเป็นกันเองของเขาทำให้เธอไม่ทันระวังตัว

“นิดหน่อย แต่ฉันไม่อยากกินข้าวชั้นล่าง ให้แมรี่ส่งมาที่ห้อง…”

มาร์คไม่ได้บังคับให้เธอลงไป “งั้นก็ไปที่เตียงดีกว่า”

อาหารกลางวันถูกส่งไปที่แอเรียนในห้องโดยมาร์คและข้าวปั้นก็เดินตามไปอย่างสบาย ๆ ราวกับว่าเป็นเจ้านายของสถานที่นั้น

แอเรียนเห็นได้ว่ามาร์คกลัวแมว เมื่อข้าวปั้นสัมผัสตัวเขาเขาจะแข็งขึ้น ในขณะที่เธอกินเธอถามว่า “คุณไม่แพ้แมวนี่นา หมายความว่าคุณกลัวพวกมันใช่ไหมล่ะ?”

“กินเถอะ” เขาปฏิเสธที่จะตอบคำถามของเธอ แต่เขาดูสับสนเล็กน้อย

แอเรียนรู้สึกขบขัน เธอไม่ได้คาดหวังว่าผู้ชายที่โตแล้วอย่างเขาจะกลัวสิ่งมีชีวิตที่น่ารักเช่นแมว ถ้าเธอไม่รู้สึกเสียใจเธอคงจะหัวเราะออกมาดัง ๆ หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเธอพยายามชิมน้ำและพูดอย่างไม่แน่ใจว่า “ฉันเบื่อที่บ้านอย่างไม่น่าเชื่อ ฉันต้องการกลับไปที่ทำงาน นี่ไม่ใช่การอธิบาย ฉันแจ้งให้คุณทราบถึงการตัดสินใจของฉันแล้ว ฉันเอาบัตรของคุณไปแล้ว แต่ไม่อยากต้องใช้เงินของคุณไปกับอะไรก็แล้วแต่ ฉันจะใช้ในกรณีฉุกเฉินเท่านั้น ฉันอยากจะดูแลตัวเองได้”

มาร์คทำความสะอาดช้อนส้อมของเธอขณะที่เขาพูด “ฉันจะบอกเธอให้ชัดเจนนะว่า ไม่ สิ่งที่เธอควรทำตอนนี้คือดูแลสุขภาพและมีลูกให้ฉัน”

ถูกต้อง มาร์คต้องการให้เธอคลอดลูก ทารกที่เป็นของทั้งสองคน เมื่อเธอร้องไห้ขณะที่บอกว่า แอรี่ คินซีย์ ฆ่าลูกในครรภ์ของพวกเขา เขารู้สึกผิด มันเป็นลูกของพวกเขา แต่เขาก็ยังสงสัยเธอ

เมื่อมีการพูดถึงหัวข้อของลูก แอเรียนก็ดูซึมเศร้าเสมอ เธอคลุมตัวเองด้วยผ้าห่มและหันหลังให้เขาไม่พูดอะไรอีกต่อไป

สำหรับมาร์ค ปฏิกิริยาของเธอก็เหมือนกับอารมณ์เกรี้ยวกราด เขายิ้ม มุมริมฝีปากของเขาโค้งงอ “เธอสามารถกลับไปที่ทำงานได้หลังจากผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ โอเคไหม? อย่านอนทันทีหลังจากทานอาหารเสร็จ ลุกขึ้นและเคลื่อนไหวไปรอบ ๆ เธออ้วนขึ้นแล้วนะ”

หลังจากที่ แอเรียนได้ยินเสียงคลิกประตูปิด เธอก็รีบลุกขึ้นเพื่อชั่งน้ำหนักตัวเอง เธออ้วนขึ้นได้อย่างไร? เธอผอมลงกว่าตอนก่อนท้องด้วยซ้ำ เธอบอบช้ำทั้งทางร่างกายและอารมณ์ เธอจะน้ำหนักเพิ่มขึ้นได้อย่างไร?

เพื่อที่จะได้กลับไปที่ทำงานได้เร็วขึ้น แอเรียนยังคงทำตามตารางเวลาปกติในหนึ่งสัปดาห์และรู้สึกดีขึ้นมากในแง่ของอารมณ์ของเธอเช่นกัน ไม่ว่าจะใช้วิธีใดเธอก็สามารถกำจัด แอรี่ คินซีย์ ที่น่าสะอิดสะเอียนและสร้างความลำบากให้ ไม่ว่าใครจะมองอย่างไร ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอเป็นผู้ชนะ แอเรียนสัญญากับตัวเองว่าจะไม่จมอยู่กับความทุกข์ ยิ่งคนอื่นอยากเห็นเธอมีชีวิตที่น่าสังเวชมากเท่าไหร่ เธอก็จะยิ่งพยายามมีชีวิตที่ดีขึ้นเท่านั้น!

…

ในที่สุดหนึ่งสัปดาห์ก็ผ่านไป แอเรียนตื่นเต้นมากจนนอนไม่หลับเมื่อคืนก่อน เธอส่งข้อความหาทิฟฟานี่จนดึกและตัดสินใจจ้างคนมาสืบเรื่องคุณสโลน แน่นอนว่าเธอจะต้องใช้บัตรของมาร์คเพื่อชำระเงิน ท้ายที่สุดเธอก็ไม่ได้มีเงินมากมาย

แอเรียนตกลงที่จะอยู่กับเทรมอนต์ไปตลอดชีวิต แต่เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะไม่มองว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น เป็นความรับผิดชอบของเธอที่จะต้องล้างชื่อพ่อของเธอ ที่สำคัญเธอไม่ต้องการให้คนที่ดูแลเธอมานานกว่าสิบปีมองเธอเป็นศัตรูตลอดไป เธอหวังว่าจะมีสักวันที่เธอและมาร์คจะได้เป็นครอบครัวที่แท้จริง

เมื่อมาร์คกลับมาที่ห้องเขาเห็นแอรียนในโทรศัพท์ของเธอ เขาแสร้งทำเป็นเข้มงวดและถามว่า “เธอยังไม่นอนเหรอ? เธอวางแผนที่จะไปทำงานในวันพรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอไง?”

หันเหความสนใจจากการคุยกับทิฟฟานี่ แอเรียนตอบกลับอย่างร่าเริงว่า “เปลี่ยนน้ำเสียงของคุณ คุณไม่ใช่พ่อของฉันนะ”

แอเรียนรู้สึกเสียวที่หนังศีรษะของเธอเมื่อเธอไม่ได้รับคำตอบ เธอคุยกับทิฟฟานี่มากจนไม่รู้ว่าเธอพูดคำเหล่านั้นกับมาร์ค เธอคงบ้าไปแล้วที่พูดคำแบบนี้กับเขา!