เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 291 เงินในโทรศัพท์เพิ่มขึ้น

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 291 เงินในโทรศัพท์เพิ่มขึ้น

คำถามของเธอทำให้แจ็คสันหัวเราะขึ้นเบา ๆ “หยุดเลย เรียกผมว่าแด๊ดดี้”

ทิฟฟานี่กลอกตาของเธอมองไปที่เขา “ฝันไปเถอะ! พูดมาถ้าคุณมีเรื่องสำคัญจะพูด อย่ามากวนฉันขณะที่ฉันกำลังทำงาน”

แจ็คสันใช้นิ้วของเขาเคาะโต๊ะกับโต๊ะเป็นจังหวะ เขาหยุดคิดและพูดขึ้น “ส่งข้อความหาแอเรียนและชวนเธอออกไปรับประทานอาหารหลังเลิกงานที่ร้านอาหารของผม ผมเลี้ยงเอง”

ทิฟฟานี่รู้สึกสงสัยขึ้นมาในทันที “ทำไมล่ะ? ทำไมคุณถึงเลี้ยงอาหารพวกเราโดยไม่มีเหตุผลที่ดี? คนที่ใจดีโดยไม่มีเหตุผลที่ดีปกติมักจะซ่อนเจตนาที่ชั่วร้ายเอาไว้ คุณพูดตรง ๆ มาเลยดีกว่าไม่งั้นฉันจะไม่ขยับเลยสักนิด!” ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เธอก็กลืนน้ำลายโดยที่ไม่รู้ตัวขณะที่เธอพูด เธอเคยฝันถึงอาหารจานพิเศษที่ไวท์ วอเตอร์ส

เบย์ คาเฟ่ หลายครั้ง เธอคงจะกำลังโกหกอยู่ถ้าเธอพูดว่าเธอไม่ได้ต้องการไปรับประทานอาหารที่นั่น

แจ็คสันเห็นว่าเธอกลืนน้ำลายอย่างชัดเจน และเขาก็ยิ้มกว้างขึ้น “ผมจะบอกคุณเมื่อพวกเราไปถึงที่นั่น โทรหาเธอเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

ทิฟฟานี่ลดเสียงของเธอลงและพูดขึ้น “ขอฉันใช้โทรศัพท์ของคุณได้ไหม? โทรศัพท์ของฉันเงินหมดแล้ว…”

แจ็คสันถึงกับผงะ เขาไม่สามารถเข้าใจความคิดของการใช้เงินในโทรศัพท์จนหมดได้ เขาได้สติในที่สุดและหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา เขาปัดหน้าจอมันไปมาอยู่สักพักหนึ่งก่อนที่เขาจะพูดขึ้น “ผมเติมเงินให้คุณแล้ว โทรหาเธอเลย ผมจะกลับไปทำงาน”

ทิฟฟานี่สาปแช่งเขาในใจว่าเขาเป็นคนขี้งกและหยาบคาย เธอแค่ต้องการใช้โทรศัพท์ของเขาแค่ครู่เดียว และยิ่งไปกว่านี้ เขากลับเติมเงินให้เธอแทนที่จะให้เธอยืม หรือว่าเขาจะกลัวว่าเธอจะพบสิ่งที่ลามกอนาจารของเขาในโทรศัพท์ของเขา? เธอถอนหายใจออกมา เธอคงต้องตอบแทนเขาสำหรับสิ่งนี้ด้วยเช่นกัน ความคิดนี้ทำให้เธอกลุ้มใจ โดยเฉพาะหลังจากที่เธอได้รับการแจ้งเตือนข้อความสำหรับใบเสร็จ เธอก็เกือบถูกบังคับให้เป็นบ้า หนึ่งพันดอลล่าร์เหรอ? เขาบ้าไปแล้วหรือเปล่า? เธอยังลังเลอยู่ครึ่งวันสำหรับการจ่ายเงินหนึ่งพันดอลล่าร์ที่ให้ยืม! เธอสูดลมหายใจเขาลึก ๆ ขณะที่โทรหาแอเรียน เมื่อโทรติดแล้ว เธอก็ถามออกไปอย่างไม่อ้อมค้อม “แอริ ทำไมเธอถึงไม่ตอบข้อความของฉัน?”

“ฉันไม่เห็น… มีอะไรเหรอ?” น้ำเสียงของแอเรียนฟังดูเศร้าซึมดังขึ้งจากที่รับสาย

ทิฟฟานี่ไม่สามารถปกปิดความตื่นเต้นของเธอ “มาหาฉันที่ไวท์ เบย์ วอเตอร์คาเฟ่ เพื่อรับประทานอาหารหลังเลิกงาน แจ็คสันเลี้ยง ฉันไม่รู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ แต่เราปล่อยให้มื้ออาหารฟรี ๆ ผ่านไปไม่ได้”

“โอ้… เข้าใจแล้ว” แอเรียนตอบด้วยเสียงเรียบนิ่ง “ฉันจะนั่งแท็กซี่ไปที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่ทันทีหลังจากเลิกงาน พบกันที่นั่นนะ”

ทิฟฟานี่ไม่ได้สังเกตว่าแอเรียนอารมณ์ไม่ดีและวางสายไปอย่างมีความสุข อย่างไรก็ตามเมื่อเธอนึกถึงเงินที่เติมให้หนึ่งพันดอลล่าร์หัวใจของเธอก็ปวดร้าวอีกครั้ง

หลังเลิกงาน แจ็คสัน ทิฟฟานี่และแอเรียนพบกันที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่ แจ็คสันได้จัดเตรียมห้องส่วนตัวเองไว้ให้พวกเขาโดยเฉพาะ มีเพียงพวกเขาสามคนเท่านั้น มันทำให้ห้องส่วนตัวขนาดใหญ่ว่างเปล่ามาก มันยังฟุ่มเฟือยอีกด้วย

ทิฟฟานี่สั่งอาหารที่เธอชอบสองจานและส่งเมนูไปให้แอเรียน “แอริ เลือกอาหารของเธอ”

แอเรียนส่ายหัว “ฉันทานอะไรก็ได้ คุณสองคนเลือกเลย”

ในที่สุดทิฟฟานี่ก็สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ “เกิดอะไรขึ้นแอริ? ทำไมถึงถึงดูหดหู่จัง ทำไมเธอถึงดูผอมลงเมื่อเทียบกับครั้งล่าสุดที่เราเจอกัน?”

แอเรียนชำเลืองมองไปที่แจ็คสัน

เขาเม้นริมฝีปาก “ผมแค่ขอให้คุณออกมารับประทานอาหารเพื่อที่คุณจะได้ผ่อนคลายกับเพื่อนสนิทของคุณและได้คุยกับเธอ ไม่ต้องคิดมาก”

…