เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 373 ความจริงเกี่ยวกับเอธาน

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 373 ความจริงเกี่ยวกับเอธาน

แอเรียนตกตะลึง “คุณพูดว่าไงนะ?”

เขาเงียบไปชั่วขณะก่อนจะอธิบายอย่างใจเย็น “จำสิ่งที่ ชาร์ลส์ มอร์แรน พูดถึงได้ไหม? เธอได้ยินฉันกับจู๊ดคุยกันในห้องทำงานวันนั้นด้วย ลูกนอกสมรสคนนั้นก็คืออีธาน เขาอันตรายมาก เธอและทิฟฟานี่ควรอยู่ห่าง ๆ เขา จำเหตุการณ์ตอนที่เธอยังอยู่ในมหาวิทยาลัยได้ไหม? ที่ลูกชายที่เป็นบ้าของคนทำงานในโรงอาหารจะแทงฉันแต่เธอเข้ามารับแทน? อีธานเป็นคนไปใส่ไฟเขา ที่สำคัญที่สุดเขาเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังการหายไปของทรัพย์สินส่วนใหญ่ของตระกูลเลน คนที่ตายในไฟเป็นเพียงลูกแกะรับบาป หลังจากที่เลิกกับทิฟฟานี่ จู่ ๆ อีธานก็เริ่มก่อตั้งบริษัทและซื้ออาคารที่ยังสร้างไม่เสร็จด้วย เธอคิดว่าเงินนั้นมาจากไหน? เธอรู้แค่นี้พอ ฉันบอกเธอมากกว่านี้ไม่ได้ เขาทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาถึงตัวฉัน แต่เธอต้องรู้ว่าเขามีเจตนาอยู่เบื้องหลังทุกสิ่งที่เขาทำ เขาไม่ใช่คนธรรมดา”

แอเรยนประสบปัญหาในการรับข้อมูลพวกนี้ “คุณจะบอกว่า… อีธานมีเจตนาที่แอบแฝงอยู่ตั้งแต่เมื่อเขาเริ่มเข้าหากับทิฟฟ์อย่างนั้นหรอ? เขาไม่เพียงแต่ปฏิบัติต่อเธอราวกับเป็นของตายมาสามปี แต่เขาเองยังเป็นคนทำให้ครอบครัวเลน… เป็นไปได้ไง… นี่มันมากเกินไปแล้ว ทิฟฟ์รักเขามาก ; เธอดีกับเขามาก เขาทำเช่นนี้ได้อย่างไร? เขาทำทั้งหมดนั้นเพื่อดึงคุณลงงั้นเหรอ? ถึงแม้ว่าเขาต้องการส่วนแบ่งจากสมบัติของครอบครัวเทรมอนต์ในฐานะลูกนอกสมรส แต่มันก็มีวิธีอื่น ๆ อีกมากมายที่จะทำเช่นนั้น แม้แต่การประกาศตัวตนที่แท้จริงของเขาต่อสาธารณชนก็ยังจะดีกว่าสิ่งที่น่ากลัวทั้งหมดที่เขาทำ! นอกจากนี้… การพบกันครั้งนั้นเมื่อสามปีที่แล้ว ภาพของฉันกับวิล เขาอยู่เบื้องหลังด้วยไหม? เหตุการณ์นั้นระหว่างฉันกับวิลล์ในโรงแรมเขามีส่วนเกี่ยวข้องด้วยรึเปล่า? ฉันคิดไม่ออกว่าใครจะทำเช่นนั้นได้ ฉันสงสัยว่าแอรี่อยู่ช่วงหนึ่ง แต่มันดูจะไม่ลงรอยเท่าไหร่”

เธอเชื่อมโยงประเด็นต่าง ๆ กับเหตุการณ์เหล่านั้นเพราะมันจะมีผลต่อมาร์คอย่างแน่นอนเมื่อเรื่องมันแดงขึ้นมา ทิฟฟานี่ไม่ได้เป็นเพียงเครื่องมือคนเดียวของเอธานในเกมส์ระหว่างเขากับมาร์ค เพราะเขาได้หลอกใช้เธอด้วยเช่นกัน เธอไม่เคยคาดหวังสิ่งนี้ แต่การนึกถึงความทรงจำเหล่านี้ทำให้เธอกลัวไปหมด

มาร์คไม่อยากคุยหัวข้อนี้ให้ลึกกว่านี้ “งั้นเธอก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้นนิ เขาไม่ได้ต้องการเงินหรือสมบัติของครอบครัวเทรมอนต์ เขาแค่ต้องการความยุติธรรมให้กับแม่เขาและตัวเขาเอง เมียน้อยคนหนึ่งและลูกนอกสมรสในความลับ เขาจะอยากได้ความยุติธรรมแบบไหนกัน? ช่างเป็นเรื่องตลก ฉันจะจัดการกับมันเอง เธอไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย แค่จำสิ่งที่ฉันพูดไว้ อยู่ให้ห่างจากเขา”

แอเรียนไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้หลังจากรับรู้ทั้งหมดนี้ เธอได้พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่มาร์คจะเข้าใจผิดเพราะแบบนี่มันไม่ยุติธรรมต่อทิฟฟานี่มากเกินไป อย่างไรก็ตาม อีธานได้ควักเงินหลายแสนหลายล้านดอลลาร์เพื่อใช้คืนทิฟฟานี่หลังจากที่พวกเขาเลิกกันไปและจู่ ๆ เขาก็ร่ำรวยขึ้นอย่างแปลกประหลาด เรื่องนี้จะมีคำอธิบายอื่นได้อย่างไร?

เธออดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็นมากกว่านี้ “ฉัน… ฉันไม่ได้มีเจตนาอื่นใด ฉันแค่อยากรู้ แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับอีธานและแม่ของเขา? ถ้าสมองเขากระทบกระเทือนขนาดนี้ เขาคงจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปง่าย ๆ อย่างแน่นอน และแน่นอนว่ามันจะดีที่สุดถ้าหากสามารถแก้ไขปัญหานี้ได้เพราะจะไม่มีใครได้รับประโยชน์จากสิ่งนี้หากเรื่องราวยังคงเป็นแบบนี้ต่อไป ที่สาขาในต่างประเทศของคุณต้องปิดลงมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาด้วยใช่มั้ย?”

มาร์คเงียบลง เขาจำความซื่อสัตย์ของพ่อเขาในคืนก่อนเที่ยวบินนั้นและใบหน้าที่ซีดและสิ้นหวังบนใบหน้าของแม่เขาได้ ผู้หญิงที่มอบทุกอย่างให้กับครอบครัวเทรมอนต์คนนั้น…ในสุดท้ายก็เดินตามชายอกตัญญูคนนั้นขึ้นเครื่องบินไปและไม่ได้ลงมาอีกเลย…

อีธานและแม่ของเขาเป็นสองคนที่มาร์คไม่ยอมแตะต้อง พวกเขาเป็นความลับที่ลึกที่สุดและมืดมนที่สุดของครอบครัวเทรมอนต์ เขาค่อย ๆ จับพวงมาลัยแน่นขึ้นพร้อมกับการสูญเสียการควบคุมอารมณ์ของตนเอง เขาหักเลี้ยวรถเข้าจอดที่ข้างทางอย่างไม่มีทางเลือก “ความสัมพันธ์ในครอบครัวเทรมอนต์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเธอ ฉันพูดไปมากพอแล้ว อย่าถามอีก!”

แอเรียนหวาดกลัวกับท่าทางที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของเขาจนไม่กล้าพูดอะไรอีก ทันใดนั้น เธอก็รับรู้ได้ว่าเขาอาจดูสงบเมื่อพูดถึงลูกนอกสมรส แต่ในความเป็นจริงเขาไม่สามารถผชิญหน้ากับอดีตของครอบครัวเทรมอนต์ได้เลย เขาต้องรวบรวมความกล้ามากมายเพื่อที่จะบอกเรื่องเหล่านี้กับเธอ เธอไม่ควรไปจี้ถามเขาตั้งแต่แรก

“ขอ-ขอโทษ ฉันไม่ควรถาม ขอบคุณที่บอกฉัน ฉันจะบอกให้ทิฟฟ์ยุติการติดต่อกับเขาทุกรูปแบบ กลับบ้านกัน ดีไหม?” ทันใดนั้น เธอก็ตระหนักว่าเขาเองก็มีด้านที่เปราะบางเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงไม่โทษเขาที่ระเบิดออกมา

รถที่หยุดนิ่งแล่นต่อเพื่อกลับไปที่คฤหาสน์ เทรมอนต์ ทั้งคู่ไม่พูดอะไรกันอีกเลย

ขณะที่พวกเขาเดินผ่านประตูเมื่อกลับไปถึงที่คฤหาสน์ เทรมอนต์ เขาก็เตือนเธออย่างเย็นชาว่า “ช่วงนี้อย่าเพิ่งออกไปข้างนอกล่ะ มันร้อนเกินไปและไม่ดีต่อสุขภาพของเธอ รออีกสัก 1 เดือนแล้วเธอจะไปไหนก็ไปเลย”

คำพูดแสดงความห่วงใยเหล่านี้ถูกพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาและห่างเหินที่สุด ไม่มีใครในโลกนี้ที่สามารถถ่ายทอดคำพูดเหล่านี้ได้อย่างไร้เหยื่อใยขนาดนี้ได้ยกเว้นเขา

เธอไม่ได้ต่อว่าเขาเรื่องน้ำเสียงของเขา ท้ายที่สุดเธอเองที่เป็นคนทำให้เขาไม่พอใจด้วยการถามคำถามที่เธอไม่ควรถาม

พอเธอกลับไปถึงที่ห้องนอนแขกเธอก็พบว่าแมรี่ได้เก็บทุกอย่างในนั้นออกไปหมดแล้ว เธอไปหาแมรี่และถามว่า “คุณเก็บทุกอย่างออกจากห้องพักแขกทำไม?”

แมรี่ดูงงงวย “ก่อนหน้านี้เธอนอนในห้องพักแขกเนื่องจากความไม่สะดวก ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว เพราะฉะนั้นเธอจะนอนแยกห้องต่อไปทำไม? เธอยังเด็ก ความรู้สึกต้องการความใกล้ชิดเพื่อที่จะคงอยู่ หนุ่มสาวคู่ไหนจะนอนแยกกัน? เป็นเด็กดีและกลับไปที่ห้องของนายท่านซะ”

แอเรียนรู้สึกหมดหนทาง “แมรี่! หนูพอใจที่จะนอนในห้องนอนแขก เอาของไปจัดให้หนูใหม่เลย”