เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 152 สุดยอดสาวงามอันดับ 8

เมื่อได้ยินเสียงโวยวายทุกคนหันกลับไปมองทันที ซึ่งภาพที่พวกเขาเห็นก็คือรถม้าคันหนึ่งกำลังแล่นบนถนนอย่างรวดเร็วโดยที่คนขับรถม้าก็พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อที่จะหยุดม้า แต่ม้าผยศก็วิ่งอาละวาดและควบคุมไม่ได้

“นายน้อย ระวัง!”

ทหารของตระกูลฉู่ ก้าวออกมาข้างหน้าอย่างรวดเร็วเพื่อปกป้อง ซูอัน และ ฉู่ฮวนเจา ที่อยู่ตรงกลางส่วน เฉิงโซวผิง ก็รีบวิ่งเข้ามาซ่อนอยู่ข้างหลังพวกเขาสองคนอย่างรวดเร็ว

จากนั้นก่อนที่รถม้ากำลังจะชนพวกเขา ทหารคุ้มกันของ ซูอัน ก็พุ่งสวนไปที่รถม้าและคว้าบังเหียนของม้าเอาไว้อย่างแน่นหนา จนกล้ามเนื้อบนแขนปูดโปนจากการเกร็งแรงจนถึงขีดสุดซึ่งในพริบตาต่อมาม้าทั้งสองตัวที่กำลังตื่นตระหนกก็หยุดลง

เสียงปรบมือดังขึ้นจากฝูงชนที่อยู่รอบ ๆ ซึ่งประทับใจกับความกล้าหาญของทหารคุ้มกัน ผู้นั้นเป็นอย่างมาก

“ว๊าย~”

แต่แล้วหลังจากที่ทุกคนคิดว่าเหตุการณ์มันน่าจะจบลงแล้ว จู่ ๆ เสียงร้องของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างอันบอบบางร่างหนึ่งก็พุ่งออกมาจากรถม้าราวกับว่าการหยุดของรถม้าอย่างกะทันหันทำให้นางหลุดจากที่นั่งด้านในออกมาเพราะแรงกระชาก

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากและกว่าที่ทหารคุ้มกันของตระกูลฉู่จะตอบสนองได้ทัน ร่างร่างนั้น ก็พุ่งเข้าชนกับ ซูอัน ไปเรียบร้อยแล้ว

ในช่วงเวลาแห่งความงุนงง ซูอัน อ้าแขนร่างที่กำลังพุ่งเข้ามาโดยไม่รู้ตัว แรงกระแทกทำให้เขาเซถอยหลังไปสองสามก้าว และนับว่าโชคดีที่ ฉู่ฮวนเจา เอื้อมมือออกมาช่วยพยุงเขาในจังหวะ ที่พอดิบพอดี ไม่อย่างนั้นเขาคงจะล้มลงกับพื้นไปแล้ว

“คุณชาย ขอบคุณท่านมากจริง ๆ สำหรับความช่วยเหลือของท่าน…” เสียงที่เขินอายปนตกใจเล็กน้อยดังออกมาจากอ้อมแขนของ ซูอัน เสียงที่เปล่งออกมานั้นทั้งไพเราะและอ่อนโยน ราวกับเสียงกระทบของไข่มุกคุณภาพเยี่ยมนับร้อย

ซูอัน ก้มลงมองร่างในอ้อมแขนและเห็นว่าแท้จริงแล้วร่างที่พุ่งมาหาเขานั้นคือหญิงสาวที่งดงามจนน่าตื่นตะลึง แก้มขาว ๆ ของนางแดงระเรื่อขึ้นจากเลือดฝาด และดวงตาของนางก็ เปล่งประกายเจิดจ้า ชุดสวยของนางปักลายสายน้ำไหลและเมฆที่กำลังล่องลอย ด้ายทุกเส้นที่ใช้ในเสื้อผ้าของนางทำจากวัสดุคุณภาพสูง ทั้งหทดนี้รวมกันทำให้ซูอันรู้ได้ทันทีว่านางเป็นคุณหนูจากตระกูลร่ำรวยแน่นอน

ที่ด้านข้างของ ซูอัน ในที่สุด เฉิงโซวผิง ก็มองเห็นรูปร่างหน้าตาของนางได้อย่างชัดเจนและมันราวกับว่าสายฟ้าฟาดใส่เขา เด็กหนุ่มตัวสั่นด้วยความตกใจสุดขีดและอุทานขึ้นว่า “นี่มันแย่ นี่มันแย่แล้วจริง ๆ ! มันมีผู้หญิงที่งดงามเช่นนี้อยู่ในโลกได้อย่างไร? ขะ ขะ ข้าทนไม่ไหวแล้ว ข้าคิดว่าข้ารักนางเข้าให้แล้ว!”

“เจิ้งตาน เจ้าทำบ้าอะไรอยู่!?” ฉู่ฮวนเจา ตวาดขึ้นทันทีด้วยสีหน้าเดือดดาล

เจิ้งตาน?

ซูอัน นึกชื่อนี้อีกทันที เพราะเขาจำได้ว่าไม่กี่วันก่อน เว่ยสั่ว พูดถึงสิบอันดับสุดยอดสาวงามของเมืองจันทร์กระจ่าง ซึ่ง เจิ้งตาน อยู่ในอันดับที่แปด และเนื่องจากพวกเขาเรียนในสถาบันเดียวกัน มันจึงไม่น่าแปลกใจที่ ฉู่ฮวนเจา จะรู้จักนางเช่นกัน

“เฮ้ ท่านจะกอดนางต่อไปอีกนานแค่ไหน!?” เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนยังคงกอดกันกลมและ ส่งสายตาให้กันอย่างหวานซึ้ง ฉู่ฮวนเจา ก็หมดความอดทนในทันที

แน่นอนว่าคำพูดของ ฉู่ฮวนเจา ทำให้ ซูอัน หลุดจากภวังค์ทันทีและรีบปล่อยมือจาก เจิ้งตาน “แม่นาง ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

นางมีร่างกายที่อ่อนนุ่มจริง ๆ มันเกือบจะเหมือนกับว่านางไม่มีกระดูกเลยด้วยซ้ำ!

“ขะ ขอบคุณคุณชายที่ช่วยข้าไว้” ผู้หญิงคนนั้นจัดผมยุ่งเล็กน้อยของนางอย่างรวดเร็วก่อน ที่จะตอบ ซูอัน ด้วยรอยยิ้ม

“เฮ้! ทำไมเจ้าไม่ขอบคุณข้าบ้างล่ะ หากไม่ใช่ข้าป่านนี้ทั้งคู่ก็คงล้มลงไปนอนกับพื้นไปแล้ว!” ฉู่ฮวนเจา ตวาดขึ้นเสียงดังอย่างฉุนเฉียว

เจิ้งตานโค้งคำนับ ฉู่ฮวนเจา เล็กน้อยและพูดด้วยรอยยิ้ม “ขออภัยด้วยที่ข้าเสียมารยาท ข้าขอบคุณ คุณหนูรองฉู่เช่นกันที่ช่วยข้าเอาไว้”

“ชิ ข้าไม่รู้สึกถึงความจริงใจในประโยคขอบคุณของเจ้าเลยสักนิด!” ฉู่ฮวนเจา เบือนหน้าหนีราวกับว่าไม่ยอมรับคำขอบคุณของ เจิ้งตาน

ในทางกลับกัน เจิ้งตาน ดูไม่เสียอารมณ์แม้แต่น้อยกับท่าทีที่หยาบคายของ ฉู่ฮวนเจา นางหันกลับมาหา ซูอัน และพูดว่า “เมื่อครู่จู่ ๆ ม้าของข้าก็ตกใจอะไรไม่รู้ นับได้ว่าข้าโชคดีมาก ๆ ที่ท่านสามารถรับตัวของข้าเอาไว้ได้ ไม่เช่นนั้นผลที่ตามมาคงเลวร้ายมากหากข้าล้มลงไปถึงพื้น”

“แม่นาง ข้ารับประกันได้เลยว่าไม่ว่าชายคนใดหากได้มาอยู่ตรงจุดเดียวกับข้า ชายผู้นั้นจะต้องเต็มใจรับร่างของแม่นางมาไว้ในอ้อมกอ….แค่ก ๆ จะต้องให้ความช่วยเหลือแม่นางอย่างแน่นอน มันจะเป็นการสูญเสียอย่างใหญ่หลวงสำหรับผู้ชายทุกคนในโลกหากใบหน้าอันงดงามของแม่นางมีรอยแผลเป็น…” ซูอัน ตอบด้วยรอยยิ้ม

เจิ้งตาน หัวเราะเบา ๆ กับคำชมของเขา “คุณชาย ท่านชมข้าเกินไปแล้ว”

ฉู่ฮวนเจา ไม่สามารถทนดูเรื่องตลกนี้ได้อีกต่อไป “เฮ้เฮ้เฮ้! ทำไมเจ้าสองคนถึงจีบกันต่อหน้าข้าแบบนี้ พวกเจ้ามียางอายกันหน่อยจะได้ไหม!”

เจิ้งตานหันไปหา ฉู่ฮวนเจา ด้วยสีหน้าประหลาดใจพร้อมกับถามขึ้นว่า “คุณหนูรอง เขาเป็นคนรักของเจ้างั้นเหรอ? ถ้าเป็นเช่นนั้นข้าต้องขออภัยท่านด้วยจริง ๆ ”

สีหน้าของ ฉู่ฮวนเจา แดงขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเช่นนี้ “ไม่ใช่สักหน่อย! เขาเป็นพี่เขยของข้าต่างหาก เจ้าหยุดแสร้งทำเป็นไม่รู้ได้แล้ว! ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร!”

เจิ้งตานเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจและอุทานว่า “อ้า! ที่แท้ท่านคือสามีที่ คุณหนูใหญ่ฉู่ เลือกงั้นเหรอ! ข้าได้ยินหลายเรื่องเกี่ยวกับท่านมานานแล้วข้ารู้สึกยินดีจริง ๆ ที่ได้พบกับท่านในวันนี้”

“สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็นจริงไหม?” ซูอัน อดไม่ได้ที่จะถามกลับ

เจิ้งตานส่ายหัวและยิ้มอย่างนุ่มนวล “นายน้อย ท่านเป็นคนที่กล้าหาญ ข่าวลือเหล่านั้น ไม่ยุติธรรมกับท่านจริง ๆ ”

หัวใจของ ซูอัน บานสะพรั่งด้วยความสุข เขารู้ว่าเจิ้งตานตอบกลับเพื่อรักษามารยาท แต่นั่นไม่ได้ลดทอนความสุขจากการได้รับคำชมจากผู้หญิงสวย ๆ คนนี้ลงเลย

นับตั้งแต่เขามาถึงโลกนี้ สิ่งที่เขาได้ยินก็คือ ‘ขยะ’ และ ‘ขยะ’ มันหาโอกาสยากมากที่จะมี คนชมเขาบ้าง และมันยิ่งหาโอกาสยากยิ่งกว่าที่คนชมจะเป็นผู้หญิงที่สวยขนาดนี้

ดูเหมือนว่าข้าจะโชคดีกับผู้หญิงจริง ๆ !

“นายน้อย บังเอิญว่าข้ายังมีธุระต้องไปจัดการ ข้าคงต้องขอตัวก่อน..” เจิ้งตานโค้งคำนับเล็กน้อยก่อนจะจากไปด้วยรอยยิ้มและทิ้งกลิ่นหอมจาง ๆ เอาไว้เบื้องหลังนาง

ฉู่ฮวนเจา สังเกตว่า ซูอัน และ เฉิงโซวผิง ยังคงจ้องมอง เจิ้งตาน ที่กำลังจากไปด้วยสายตาเหม่อลอย ซึ่งมันทำให้นางรู้สึกโกรธอย่างไม่น่าเชื่อ “มองอะไรกัน? นางไปแล้ว!”

ท่านยั่วยุ ฉู่ฮวนเจา สำเร็จ

ได้รับคะแนนความโกรธแค้น +100!

ซูอัน อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “น้องภรรยา ไม่ใช่ว่าข้าอยากจู้จี้ใส่เจ้า แต่ข้าอยากแนะนำให้เจ้า ทำตัวแบบนางบ้างก็ดี เจ้าดูสิ กิริยาอันอ่อนช้อยและงดงามของนางมันทำให้นางช่างเป็นคนที่ น่าทนุถนอมจนแม้แต่ข้ายังชื่นชมนางเลย!”

เฉิงโซวผิง พยักหน้าเห็นด้วยอย่างจริงจัง

ทำเอาฉู่ฮวนเจา เกือบจะระเบิดอารมณ์ออกมา “พี่เขย! นี่ท่านพูดบ้าอะไรของท่าน ท่านอยากให้ข้าทำตัวน่าขยะแขยงอย่างที่นางทำอย่างนั้นเหรอ? เหอะ! แค่เห็นข้าก็สะอิดสะเอียนจนแทบจะอ้วกแล้ว!”

ท่านยั่วยุ ฉู่ฮวนเจา สำเร็จ

ได้รับคะแนนความโกรธแค้น +348!

ซูอันขมวดคิ้ว “เจ้าไม่ควรเอากิริยาที่เรียบร้อยของนางมาโจมตีนางแบบนั้น!”

“มีแต่ผู้ชายเจ้าชู้อย่างท่านเท่านั้นแหละที่มองไม่ออกว่านางกำลังล่อลวงท่าน! ท่านรู้หรือเปล่าว่าผู้หญิงคนนั้นหมั้นหมายแล้ว? นางเป็นผู้หญิงที่มีคู่หมั้นแล้วแต่นางยังกล้าที่จะมาเล่นหูเล่นตากับท่านแบบนี้ ท่านจะให้ข้าคิดว่านางเป็นคนดีอีกเหรอไง ท่านนี่มันโง่จริง ๆ เลยท่านรู้ตัวหรือเปล่า!” ฉู่ฮวนเจา ตวาดขึ้นเสียงดังอย่างฉุนเฉียว

“นางหมั้นแล้วเหรอ!?”

ซูอัน รู้สึกว่างเปล่าในใจทันที แม้ว่าเขาจะไม่มีความรู้สึกใด ๆ ต่อ เจิ้งตาน แต่เขาก็ยังหวังว่าความงามทั้งหมดในโลกจะหมุนรอบตัวเขา ไม่ใช่ไปหมุนรอบตัวของชายอื่น!

เฉิงโซวผิง ก็ตกใจเช่นกัน ความรักที่กำลังเบ่งบานของข้า… มันจบลงตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม อีกแล้วงั้นเหรอ?