เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 16 น้ำยาศรัทธาพี่น้อง (ปลาย)
บทที่ 16 น้ำยาศรัทธาพี่น้อง (ปลาย)
กลับเข้ามาในห้องของซูอัน
ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าตัวเองเพิ่งรอดจากการลอบสังหารมาได้อย่างหวุดหวิดมากเพียงใด ความสนใจของเขาทั้งหมดถูกทุ่มให้กับการสุ่มของ และในที่สุด กับการสุ่มครั้งที่ 10 ของเขา ประกายแสงก็หยุดลงบนแป้นของเลข ‘1’ แทนที่จะหยุดที่สเปซบาร์ ภาพของขวดสีแดงขวดหนึ่งปรากฏขึ้นบนหน้าจอแสดงผลรวมทั้งข้อความประกอบ
———————————————————————————————
น้ำยาศรัทธาพี่น้อง (S):
ในจักรวาลโบราณที่ไม่อาจหยั่งรู้ มีคำพูดหนึ่งที่ถูกส่งต่อกันมาช้านาน
‘จงมีศรัทธาในสายใยแห่งพี่น้องและท่านจะได้รับชีวิตอันเป็นนิรันดร์’!
ยาขวดนี้จะช่วยฟื้นฟูร่างกายของคุณได้อย่างรวดเร็ว ตราบใดที่คุณยังมีชีวิต แม้แต่บาดแผลที่ร้ายแรงที่สุดก็จะถูกทำให้หายไปและคุณจะฟื้นคืนสภาพร่างกายทั้งหมดกลับมาดังเดิม
———————————————————————————————
“น้ำยาศรัทธาพี่น้อง? !” สิ่งที่ปรากฏขึ้นทำให้ซูอันเริ่มคิดอย่างจริงจังว่าผู้สร้างคีย์บอร์ดนี้อาจจะมาจากโลกเดียวกันกับเขา…
แต่นั่นไม่สมเหตุสมผลเลยสักนิด ถึงแม้ว่าโลกจะมีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีสูงมาก แต่มันก็ไม่น่าจะสามารถสร้างของอย่างแป้นคีย์บอร์ดแป้นนี้ได้
ชายหนุ่มรับมันมาถือไว้ภายในมือของตัวเอง ดูจากรูปทรงของมัน มันก็น่าจะคล้ายกับน้ำยาฟื้นฟูร่างกายที่อยู่ในวิดีโอเกม ซูอันตัดสินใจที่จะดื่มมันทันที เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ของเขาในตอนนี้ เขากังวลจริง ๆ ว่าตัวเองจะอ่อนแรงมากจนทำมันตกลงพื้น หากเป็นเช่นนั้นมันคือแย่มาก
เมื่อของเหลวสีแดงในขวดไหลลงสู่ท้อง เขาก็รู้สึกถึงความอุ่นวาบที่แผ่ซ่านไปทั่วแขนขาและกระดูกของตนเอง บาดแผลที่น่ากลัวที่เกิดจากแส้คร่ำครวญเริ่มสมานกันอย่างรวดเร็ว และแม้แต่บริเวณไหม้เกรียมบนร่างที่เกิดขึ้นจากการถูกฟ้าผ่าก่อนหน้านี้เองก็เริ่มฟื้นตัวเช่นกัน
“สุดยอด…มันได้ผลจริง ๆ เหรอเนี่ย? !” ซูอันลุกขึ้นนั่งในทันที ความรู้สึกราวกับกำลังจะใกล้หมดลมหายใจไม่มีอีกต่อไป ตอนนี้ร่างกายของเขากลับสู่สภาพปกติโดยสมบูรณ์ ราวกับว่ามันไม่เคยบาดเจ็บมาก่อน
ไอ้นี่มันเรียกว่ายาวิเศษได้เลยนะ! ถ้าเรามียานี่อยู่กับตัว เราก็จะอยู่ยงคงกระพัน! เดี๋ยวก่อนนะ…
‘น้ำยาศรัทธาพี่น้อง (S)’ ตัว ’S’ มันหมายความว่าอะไรกัน? ซูอันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง มันอาจจะหมายความว่า ‘เล็ก’ ที่คล้ายกับวิธีการทำงานของน้ำยาฟื้นฟูในเกมหรือเปล่า?
มันมักจะมีข้อจำกัดว่าปริมาณยาขนาดเล็กสามารถฟื้นฟูร่างกายได้มากเพียงใด หากเขาเลื่อนระดับขึ้นในอนาคต ยาปริมาณแต่นี้ก็อาจจะไม่สามารถฟื้นฟูร่างกายของเขาได้ทั้งหมด และปัญหาก็คือคำอธิบายโง่ ๆ นั้นไม่ได้บอกรายละเอียดใด ๆ กับเขาเลยว่าปริมาณสูงสุดต่อน้ำยาหนึ่งขวดคือเท่าไหร่
ซูอันลุกขึ้นยืดและบิดเอี้ยวตัวไปมา เขาไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดใด ๆ อีกต่อไป และร่างกายก็ฟื้นฟูขึ้นถึงขนาดที่เขาสามารถรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งและพลังจากแขนขาของตัวเอง ซึ่งส่วนใหญ่ของมันล้วนเกิดจากการที่เขาก้าวสู่ขั้นที่ 3 ของระดับที่ 2 นั่นเอง
หลังจากที่ได้ทำการทดลองอยู่หลายครั้ง เขาก็ค่อนข้างมั่นใจว่าความแข็งแกร่งของเขาในเวลานี้เทียบได้กับผู้ชายปกติสี่คนรวมกัน ทั้ง ๆ ที่ร่างกายของเขาก่อนหน้านี้อ่อนแอมาก มากจนไม่สามารถสู้กับคนธรรมดาได้ด้วยซ้ำ!
ทว่าซูอันก็ยังไม่พอใจเป็นอย่างมาก ระดับพลังของเขาในตอนนี้ไม่ได้ได้กันมาง่าย ๆ และเขาก็ยังไม่รู้สึกว่าตัวเองแข็งแกร่งขนาดนั้น มันยังไม่มีความแตกต่างระหว่างเขากับผู้บ่มเพาะทั่ว ๆ ไป
อันที่จริง ปัญหามันอยู่ที่เขาไม่มีความรู้อะไรเกี่ยวกับโลกทางนี้เลย นี่เป็นดินแดนที่สถานะและความยิ่งใหญ่ของบุคคลจะถูกกำหนดโดยความแข็งแกร่งของระดับการบ่มเพาะ องค์จักรพรรดิที่อยู่ในขั้นเซียนปฐพีคือผู้ที่มีสถานะสูงที่สุดและแทบจะเป็นผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งที่สุดเช่นกัน!
พวกเจ้าสำนักของสำนักใหญ่ ๆ และผู้นำตระกูลใหญ่ ๆ จะอยู่ขั้นปราชญ์ ขณะที่ราชาของเมืองต่าง ๆ องค์ชาย และบรรดาแม่ทัพใหญ่จะอยู่ที่ขั้นปรมาจารย์ แม่ทัพทั่วไปและเสนาบดีทั้ง 9 อยู่ระดับ 9 ของระดับบ่มเพาะ อ๋องรวมถึงจวิ้นอ๋องบางคนอยู่ระดับ 8 ขุนนางจะอยู่ระดับ 7 และลดหลั่นลงไปเรื่อย ๆ
เจ้าหน้าที่ระดับต่ำที่สุดอย่างผู้เป็นครูในหมู่บ้านหรือผู้เก็บภาษีจะต้องอยู่ระดับ 2 เป็นอย่างต่ำ และระดับ 2 ก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขามีคุณสมบัติที่จะเป็นเจ้าหน้าที่ของราชสำนักและได้รับเงินค่าจ้างและทรัพยากรในการฝึนฝนอย่างสมน้ำสมเนื้อ
มีผู้คนอีกจำนวนไม่น้อยที่ใช้เวลาทั้งชีวิตของพวกตนในการกระเสือกกระสนและล้มเหลวในการบรรลุถึงระดับนี้ เพราะอย่างไรแล้ว มีเพียง 10% ของผู้ฝึกตนทั้งหมดเท่านั้นที่จะสามารถก้าวขึ้นเป็นระดับ 1 และรวมเป็นหนึ่งกับธรรมชาติได้ และการก้าวสู่ระดับที่ 2 ก็ต้องใช้หินธาตุจำนวนมาก คนธรรมดาจะสามารถจ่ายได้อย่างไร?
หลังจากที่ใช้เวลาพักหนึ่งในการทำความคุ้นชินกับ ‘ร่างใหม่’ ของตนเอง ซูอันก็เริ่มสุ่มของรางวัลอีกครั้ง และครั้งนี้เขาก็ไม่ได้มีภาพฝันว่าตนจะสุ่มได้ของดี ๆ อะไรทั้งสิ้น ทั้งหมดที่เขาต้องการก็คือสุ่มอะไรสักอย่าง
แม้ว่ามันจะเป็นของที่ไม่มีประโยชน์อย่างเส้นใยสุขสันต์ก็ตาม เขาต้องใช้แต้มความโกรธแค้นไปทั้งสิ้น 1,000 แต้ม กว่าจะสุ่มได้น้ำยาฟื้นฟูมาหนึ่งขวด และเขาก็สามารถสุ่มได้อีกแค่สี่ครั้งเท่านั้น หวังว่าทั้งหมดจะไม่ขึ้นแค่ว่า ‘ขอบคุณที่ร่วมสนุก’ หรอกนะ
หลังจากที่สุ่มไปสามครั้งแรก ทั้งหมดที่เขาได้มีเพียง ‘ขอบคุณที่ร่วมสนุก’ เพียงอย่างเดียว ทว่าในการสุ่มครั้งสุดท้าย ประกายแสงกลับหยุดลงตรงแป้นหมายเลข ‘0’ ซูอันรีบมองจอแสดงผลอย่างตื่นตกใจทันที และเขาก็เห็นเม็ดยาสีแดงเม็ดหนึ่งปรากฏขึ้น
———————————————————————————————
โอสถชะล้างไขกระดูก:
เหตุใดคุณจึงฝึกหนักทุกวัน แต่ผลรับที่ได้มานั้นกลับด้อยกว่าบางคนที่วัน ๆ แทบไม่ทำอะไรเลย?
มีคำกล่าวว่า อัจฉริยะนั้นเกิดขึ้นจากผู้ที่มีพรสวรรค์ 1%
ส่วนที่เหลืออีก 99% ล้วนเกิดขึ้นมาจากหยาดเหงื่อของความพยายาม
แต่แรงบันดาลใจเพียง 1% นั้นกลับมีความสำคัญว่าหยาดเหงื่อความพยายาม 99% มากนัก
หลังจากที่คุณทานโอสถนี้ คุณจะสามารถชำระล้างและปรับไขกระดูกของตัวเอง
ส่งผลให้สมรรถภาพร่างกายของคุณทั้งหมดเพิ่มมากขึ้น
ทำให้คุณสามารถฝึกฝนได้เร็วขึ้นกว่าเก่า
———————————————————————————————
ทันใดนั้น ซูอันก็นึกถึงสิ่งที่ฉู่ชูเหยียนและผู้เฒ่ามี่เคยพูดเอาไว้ ทั้งคู่บอกว่าร่างกายของเขานั้นอ่อนแอและไร้พรสวรรค์เกินกว่าที่จะสามารถฝึกฝนได้ แต่ด้วยเม็ดยานี้ เขามั่นใจแล้วว่าตัวเองจะสามารถเลื่อนระดับได้อย่างรวดเร็ว และรับเงินค่าจ้างที่สูงขึ้น เป็นที่หมายปองของหญิงงามมากมาย และเริ่มมุ่งหน้าสู่จุดสูงสุดในสังคมบ้า ๆ แห่งนี้!