เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 270 อัจฉริยะที่เก่งกาจที่สุดของตระกูลซือ

บทที่ 270 อัจฉริยะที่เก่งกาจที่สุดของตระกูลซือ

ซูอันเกือบจะหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น

นางเป็นภรรยาของข้า…ข้าจะจับมือนางทุกครั้งที่ข้าต้องการ มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเจ้าสักหน่อย? เจ้าไม่หลงตัวเองเกินไปหน่อยเหรอ? เจ้าคาดหวังให้ภรรยาของข้าเก็บความบริสุทธิ์ให้เจ้าจริง ๆ งั้นเหรอ?!

เจ้าต้องมีอาการป่วยทางจิตแน่ ๆ! อาการหนักขนาดนี้เจ้าควรถูกจับไปขังอยู่ในโรงพยาบาลบ้าแล้วบำบัดรักษา!!

สีหน้าของฉู่ชูเหยียนเปลี่ยนเป็นเย็นชา “ท่านไม่ควรเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของข้าและสามีของข้า!”

แม้แต่คนที่ไม่เย่อหยิ่งเช่นนางก็ยังโกรธกับสิ่งที่ได้ยิน เกิดอะไรขึ้นกับคน ๆ นี้กัน? แม้แต่ซูอันยังดูมีสภาพทางจิตปกติกว่าเขามาก!

ซือคุนสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ก่อนจะพูดว่า “ข้าคิดว่าเจ้าเป็นเทพธิดาลงมาจากสวรรค์ และข้าก็ตั้งใจจะไล่ตามพิชิตหัวใจเจ้าอย่างช้า ๆ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าแผนของข้าคงจะไม่มีทางสำเร็จ ถ้าข้าขืนรอเวลาต่อไปเจ้าคงถูกผู้ชายคนอื่นทำให้แปดเปื้อนไปก่อนแน่นอน!”

เฉียวเสวี่ยอิงที่อยู่ข้าง ๆ รู้สึกลังเลเล็กน้อย นางอยากจะบอกกับนายน้อยของนางจริง ๆ ว่า ท่านไม่จำเป็นต้องกังวล ซูอันเป็น…แต่เมื่อคิดอีกทีนางพบว่าตัวเองไม่สามารถพูดออกไปได้เพราะนางไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมนางถึงปิดเรื่องนี้จากเขาตั้งแต่แรก

ซูอันและฉู่ชูเหยียนประหลาดใจในท่าทีของเฉียวเสวี่ยอิง พวกเขาไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะซ่อนความจริงที่ว่า ซูอันนั้นเสื่อมสมรรถภาพทางเพศจากซือคุน

ซูอันสะกิดภรรยาของเขาและกระซิบเบา ๆ “เห็นไหม? แม้ว่าเสวี่ยเอ๋อร์จะเยาะเย้ยข้าต่าง ๆ นานา แต่นางก็ยังใส่ใจชื่อเสียงของข้า”

ฉู่ชูเหยียนงุนงงเกี่ยวกับสถานการณ์เช่นกัน สองคนนี้หรือว่า ‘คู่รักที่ชอบทะเลาะวิวาท’ ที่ซูอันพูดถึงก่อนหน้านี้จะเป็นเรื่องจริง?

อย่างไรก็ตามท่าทีที่สนิทสนมของพวกเขายิ่งทำให้ไฟนรกแผดเผาหัวใจของซือคุน “ข้าจะไม่เสียเวลาทำอะไรยุ่งยากอีกแล้ว ตอนนี้ข้าจะฆ่าซูอันทิ้งซะ!”

—

ท่านยั่วยุซือคุนสำเร็จ

ได้รับคะแนนความโกรธแค้น +678!

—

“เหตุผลที่ท่านส่งเสวี่ยเอ๋อร์เข้ามาในตระกูลฉู่ และส่งลูกน้องของท่านจำนวนมากเข้าสู่สถาบันจันทร์กระจ่าง ทั้งหมดเพื่อให้ข้าเป็นของท่านงั้นเหรอ?” ฉู่ชูเหยียนเอ่ยถามด้วยสีหน้าเย็นชา

“เป็นเช่นนั้น! ข้าหลงใหลเจ้าตั้งแต่แรกเห็น ดังนั้นข้าจึงเตรียมการหลายอย่างสำหรับเรื่องนี้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผู้หญิงหลายคนเสนอตัวให้ข้า แต่ข้าไม่ได้ชายตามองพวกนางเลย ความสัมพันธ์ของเราจะสมบูรณ์แบบแน่นอนเพราะข้าจริงใจกับเจ้าจริง ๆ นี่เจ้าไม่ประทับใจกับความทุ่มเทที่ข้ามีให้เจ้าบ้างเลยงั้นเหรอ?” ซือคุนมองไปที่ฉู่ชูเหยียนด้วยความคาดหวัง

ในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้สึกลังเลอย่างมากเช่นกัน เทพธิดาของเขาถูกมือของชายอื่นแตะต้องแล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าทั้งสองมีความสนิทสนมกันมากขึ้นเพียงไหนในช่วงหลายวันที่ผ่านมา เพียงแค่คิดถึงมันก็เพียงพอที่จะทำให้เขาวุ่นวายใจจนแทบเป็นบ้า…

เขาพยายามมามากกว่าหนึ่งทศวรรษในเรื่องนี้เพื่อที่เขาจะได้ครอบครองผู้หญิงในฝันของเขา แต่ก่อนที่จะได้ดำเนินแผนการกลับมีชายอีกคนหนึ่งมาตัดหน้าเขาไปเสียก่อน! แล้วแบบนี้เขาจะไม่โกรธได้ยังไง?

—

ท่านยั่วยุซือคุนสำเร็จ

ได้รับคะแนนความโกรธแค้น +785!

—

“ต้องขออภัยด้วย…แต่ข้ารังเกียจท่าน” ฉู่ชูเหยียนพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว

“เจ้า!!!”

ซือคุนไม่เคยคิดเลยว่าความทุ่มเททั้งหมดที่เขาทำจะนำมาสู่ผลลัพธ์เช่นนี้…ใบหน้าของเขาซีดราวกับกระดาษ

“ดีมาก! ได้! ในเมื่อเจ้าไม่มีความรู้สึกใด ๆ ต่อข้า งั้นข้าคงต้องใช้กำลังบังคับ เจ้าอาจเกลียดข้าในตอนแรก แต่เมื่อร่างกายเจ้าเป็นของข้า เจ้าจะยอมรับและรักข้าในท้ายที่สุด ฮ่า ๆ!!”

“ไร้ยางอาย!” ฉู่ชูเหยียนไม่สามารถรับได้อีกต่อไป นางชักกระบี่แล้วพุ่งไปหาซือคุน

อย่างไรก็ตาม ซือคุนเตรียมพร้อมอยู่แล้ว เขาโคจรพลังธาตุแล้วสร้างพายุหมุนสี่ลูกมาวนรอบตัวในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อรับการโจมตีของฉู่ชูเหยียน

ว่ากันว่าผู้บ่มเพาะธาตุลมที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลซือสามารถสร้างพายุได้ถึงเก้าลูกพร้อม ๆ กัน!

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าซือคุนจะสามารถสร้างได้เพียงสี่ลูกในขณะนี้ แต่เมื่อเทียบกับอายุของเขาแล้ว ความสามารถระดับนี้นับได้ว่าเขาเป็นหนึ่งในสามผู้บ่มเพาะที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในประวัติศาสตร์ของตระกูลซือได้เลยทีเดียว

ในไม่ช้าทั้งสองคนก็เริ่มต่อสู้กัน ส่งผลให้พื้นที่โดยรอบไม่ต่างอะไรกับกำลังโดนพายุหิมะโหมกระหน่ำ หญ้ารอบ ๆ ถูกปกคลุมด้วยน้ำค้างแข็ง ต้นไม้หลายต้นในพื้นที่ถูกลมแรงพัดถล่ม

ซูอันแอบพุ่งตามหลังของฉู่ชูเหยียนไปอย่างเงียบ ๆ ด้วยแท่งพิษและกระบี่ในมือทั้งสอง เขาพร้อมที่จะโจมตีซือคุนทันทีที่อีกฝ่ายเปิดช่องโหว่ เขาจะทนเห็นชายอื่นที่โลภในตัวภรรยาของเขาได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตาม…แผนของเขาถูกกำหนดให้ไม่มีวันสำเร็จ เพราะลูกน้องของซือคุนไม่ใช่คนโง่ ผู้บ่มเพาะระดับสี่สองคนและผู้บ่มเพาะระดับสามห้าคนพุ่งเข้าหาซูอันทันที

พวกเขาเพิ่งเห็นด้วยตาตัวเองว่าซือคุนเกลียดซูอันมากแค่ไหน ดังนั้นพวกเขาจึงเข้าใจโดยปริยายว่าพวกเขาจะได้รับรางวัลอย่างงามหากพวกเขาจบชีวิตของซูอันด้วยมือของพวกเขา

เมื่อเห็นเช่นนี้ ซูอันที่หงุดหงิดอยู่แล้วยิ่งหงุดหงิดมากกว่าเดิม ไอ้พวกลิ่วล้อเหล่านี้กล้าขวางทางเขาในช่วงเวลานี้ได้ยังไง? น่ารำคาญ!

จากนั้นแค่เพียงชั่วพริบตา ซูอันก็สำแดง ‘เพลงกระบี่ปราบมาร’ จบชีวิตหนึ่งในผู้บ่มเพาะระดับสามอย่างไร้ความปราณี!

ลูกน้องหกคนที่เหลือของซือคุนเมื่อเห็นภาพนี้ พวกเขาทั้งหมดต่างหยุดนิ่งและกลืนน้ำลายดังเอื้อกด้วยความสยดสยอง

พวกเขาไม่มีใครมองออกเลยว่าซูอันทำเรื่องนี้ได้ยังไง เมื่อครู่กระบี่ของซูอันมุ่งเป้าไปที่ซือคุนอย่างชัดเจน แต่ด้วยเหตุผลที่อธิบายไม่ได้ จู่ ๆ กระบี่ของซูอันกลับเปลี่ยนทิศได้อย่างที่มันไม่ควรจะเป็นได้และก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัว สหายคนหนึ่งของพวกเขาก็ล้มลงแล้ว เหตุการณ์ที่น่าขนลุกนี้ทำลายความมั่นใจของพวกเขาไปมาก ทำให้พวกเขาลังเล

เฉียวเสวี่ยอิงผู้ซึ่งเฝ้าดูซูอันอยู่ตลอดเวลาก็ตื่นตระหนกเช่นกัน นางรู้ว่า ซูอันแสร้งทำตัวเป็นคนโง่ในตระกูลฉู่มาโดยตลอด แต่นางไม่คาดว่าเขาจะสามารถใช้กระบี่ได้อย่างช่ำชองมากขนาดนี้…

ทันใดนั้นนางก็คิดย้อนไปถึงเรื่องที่ซูอันลากนางลงไปในทะเลสาบ ในตอนนั้นนางคิดแค่ว่ามันคงเป็นเพราะนางเองที่กลัวน้ำจนทำให้เขาทำสำเร็จ แต่ตอนนี้เมื่อคิดย้อนกลับไปแล้ว มันน่าจะเป็นเพราะความแข็งแกร่งของซูอันมากกว่าที่ทำให้นางตกลงไปทะเลสาบได้แบบนั้น

แค่คิดถึงมือและแขนของอีกฝ่ายที่กอดรัดที่หน้าอกของนาง มันก็ทำให้ใบหน้าของนางแดงขึ้นด้วยความอับอายและเดือดดาล

ไอ้คน ๆ นี้เป็นวายร้ายที่น่ารังเกียจจริงๆ!

—

ท่านยั่วยุเฉียวเสวี่ยอิงสำเร็จ

ได้รับคะแนนความโกรธแค้น +128!

—

หลังจากตกตะลึงกับการโจมตีของซูอันได้สักพัก ลูกน้องของซือคุนทั้งหกคนก็ตั้งสติได้และเปลี่ยนแผนของพวกเขาจากในตอนแรกคือการเผชิญหน้ากับซูอันแบบตัวต่อตัว แต่ตอนนี้พวกเขาเลือกที่จะล้อมรอบซูอันและโจมตีพร้อมกันแทน

การถูกล้อมโจมตีพร้อม ๆ กันแบบนี้ส่งผลให้ซูอันเกิดปัญหา ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งเพียงใดก็ยังมีข้อจำกัด ชายหนุ่มทำได้แต่เพียงพยายามหลบการโจมตีโดยใช้วิชาร่างก้าวทานตะวัน โชคดีที่ผู้บ่มเพาะเหล่านี้อ่อนแอกว่าและมีทักษะน้อยกว่าเจียเจิ้งจิ่งและพวกนักฆ่าที่เขาเพิ่งสังหารไปก่อนหน้านี้ ไม่เช่นนั้นซูอันอาจจะตายไปได้สักพักแล้ว…