เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 905 รูปลักษณ์และน้ำเสียงที่คุ้นเคย

บทที่ 905 รูปลักษณ์และน้ำเสียงที่คุ้นเคย

จักรพรรดินีขุ่นเคืองอย่างยิ่ง นางได้เตรียมที่จะใช้การดูหมิ่นของซูอันเป็นเครื่องต่อรองเพื่อข่มขู่เขาต่อไป ซึ่งท้ายที่สุดจะทำให้นางควบคุมเขาได้อย่างสมบูรณ์

ทว่าตอนนี้ซูอันเพิ่งเปลี่ยน ‘ความผิด’ ปลอมนี้ให้กลายเป็นเรื่องจริง สิ่งนี้ทำให้เรื่องยุ่งยากขึ้นมาก

การกระทำก่อนหน้านี้ของเขาถือเป็นความผิดหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของนาง ทำให้นางมีอำนาจในการตัดสินใจทั้งหมด

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาล่วงเกินนางเข้าจริง ๆ แล้ว ดังนั้นหากเรื่องนี้แดงออกไป มันจะกลายเป็นประเด็นที่องค์จักรพรรดิคือผู้ตัดสินใจทุกอย่างแทน ซึ่งหากจักรพรรดิพิจารณาเรื่องนี้จริง ๆ ซูอันจะต้องตายอย่างแน่นอนและจักรพรรดิจะรังเกียจนางตลอดไป

นางวางแผนที่จะใช้ความลับเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้เพื่อใส่สายจูงให้ซูอัน แต่ตอนนี้มันกลายเป็นความลับที่ทั้งสองคนถูกบังคับให้ต้องเก็บไว้

ถ้านางมีห่วงแค่ตัวนางคนเดียว นางอาจเสี่ยงพยายามกำจัดซูอันให้แล้วไป

อย่างไรก็ตาม นางมีตระกูลหลิวอยู่บนบ่าจึงไม่กล้าเสี่ยง หากมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้น ตระกูลหลิวทั้งหมดก็จะถูกลากลงนรกไปกับนาง

ทว่านางควรจะกลืนความลับนี้ลงคออย่างนั้นเหรอ?

นางเป็นจักรพรรดินีของอาณาจักรนี้ แต่นางต้องปล่อยให้ผู้ชายคนนี้ล่วงเกินแล้วลอยนวลเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น?

ในที่สุดก็รู้ว่าไม่มีอะไรที่นางสามารถทำได้จริง ๆ

ยิ่งคิดนางก็ยิ่งโกรธ

—

ท่านยั่วยุหลิวหนิงสำเร็จ

ได้รับคะแนนความโกรธแค้น +1024…1024…1024…

—

คะแนนความโกรธแค้นที่หลั่งไหลเข้ามามากมายขนาดนี้คือสิ่งบ่งชี้อย่างชัดเจนว่าเขาได้ยั่วยุจักรพรรดินีอย่างแท้จริงแล้ว อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรที่ชายหนุ่มสามารถทำได้ ไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่าที่เขาคิดได้นอกจากการฆ่านาง

แต่แล้วขณะที่จักรพรรดินีกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง นางก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงหัวเราะเย้ยหยัน “ช่างเป็นคู่ชู้ที่หวานชื่นจริง ๆ!”

ทั้งสองหันกลับไปและเห็นนักฆ่าชุดดำจ้องมองมาที่พวกเขาอยู่ไม่ไกล

จักรพรรดินีรู้สึกราวกับวิญญาณแทบจะหลุดออกจากร่าง ปัญหากับซูอันยังไม่คลี่คลาย แต่ตอนนี้กลับมีปัญหาที่ไม่ด้อยกว่าเพิ่มเข้ามา! “เร็วเข้า… รีบไปฆ่ามัน!” นางรีบพูดตามสัญชาตญาณ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีเพียงนางและซูอันเท่านั้นที่สมควรรู้ หลังจากนี้หากพวกเขาตกลงกันได้ เรื่องทุกอย่างจะถูกปกปิดได้อย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม สิ่งต่าง ๆ จะยุ่งเหยิงถ้ามีบุคคลที่สามรู้เรื่องนี้เข้า

นางได้ให้ซูอันเป็นพวกเดียวกันโดยไม่รู้ตัว เพราะพวกเขาติดอยู่ในเรือลำเดียวกันเมื่อพูดถึงเรื่องนี้

ซูอันรู้สึกจนใจเช่นกัน ไม่มีทางที่เขาจะหนีโทษประหารชีวิตได้หากเรื่องนี้รั่วไหลออกไปว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องนี้

เขาพุ่งไปที่นักฆ่าโดยไม่ลังเล

นักฆ่าตอบสนองด้วยการถอยหนีทันที

ซูอันชะงัก นักฆ่าคนนี้ไม่ได้มาเพื่อสังหารจักรพรรดินีเหรอ? ทำไมมันถึงหนี?

จักรพรรดินีใกล้จะน้ำตาไหลแล้ว นางตะโกนเสียงดังอีกรอบ “ตามมันไป! หากมันหนีไปได้พวกเราจะตายกันหมด!”

ซูอันสะบัดหัวไล่ความงุนงงแล้ววิ่งตามนักฆ่า

สถานการณ์ภายนอกแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ทหารจากพื้นที่อื่น ๆ ของพระราชวังได้เร่งรัดเข้ามา และจำนวนของนักฆ่าที่ล้มตายก็มีมากขึ้นเรื่อย ๆ เหล่านักฆ่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของราชองค์รักษ์ชั้นยอด

หนึ่งในนักฆ่ากลุ่มเงาสังหารผิวปากเสียงดัง และนักฆ่าที่เหลือก็เริ่มถอนตัว

คนที่เผชิญหน้ากับขันทีลู่นั้นชัดเจนว่าเป็นผู้นำปฏิบัติการกลุ่มเงาสังหารนี้ เขายืมแรงปะทะกับขันทีลู่เพื่อดีดตัวถอยกลับไป

ขันทีลู่ไม่ได้ไล่ตาม เนื่องจากนักฆ่ามีระดับเดียวกับเขา เขายังได้รับบาดเจ็บ และไม่ต้องการต่อสู้กับใครบางคนในระดับเดียวกันด้วยข้อเสียเปรียบเช่นนี้

สิ่งสำคัญที่สุด เขาเป็นห่วงความปลอดภัยของจักรพรรดินี เขาเห็นนักฆ่าที่สวมชุดดำและซูอันวิ่งตามกันออกมา เขาพุ่งเข้าไปด้านในห้องทันทีด้วยสีหน้าตื่นตระหนก หวังว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับองค์จักรพรรดินี!

ซูอันถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นขันทีลู่วิ่งเข้าไปข้างใน ความกังวลที่ใหญ่ที่สุดของเขาคือนักฆ่าอีกคนจะแอบเข้าไปและฆ่าจักรพรรดินีในขณะที่ชายหนุ่มกำลังยุ่งอยู่กับการไล่ตามอีกคนหนึ่ง นั่นจะเป็นสถานการณ์ที่แย่ที่สุดอย่างแน่นอน

เมื่อพิจารณาจากน้ำเสียงของจักรพรรดินีแล้ว ก็ถือเป็นการตกลงเก็บความลับร่วมกันโดยปริยาย ตราบใดที่พวกเขาสามารถรักษาความลับได้ คงไม่มีใครกล้าพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

สิ่งเดียวที่เขาต้องทำตอนนี้คือปิดปากนักฆ่ากลุ่มเงาสังหารผู้นี้

หลังจากไล่ตามนักฆ่าไปซักพัก ซูอันก็เริ่มขมวดคิ้ว ทำไมคน ๆ นี้ดูคุ้นเคย แต่เขามั่นใจว่าเขาไม่เคยได้ยินเสียงของบุคคลนี้มาก่อน นี่เป็นเหตุผลที่เขายังคงไล่ตาม

เมื่อตามไปได้อักพักหนึ่ง ซูอันเริ่มหมดความอดทนเพราะเขาไม่อาจปิดระยะได้สักที ทว่าก่อนที่เขาจะใช้ไพ่ลับของตนเอง ทหารองค์รักษ์สองคนโผล่พรวดออกมาดักหน้านักฆ่า

ทหารทั้งสองชักดาบเข้าหานักฆ่าทันที “หยุด!”

ทั้งสองโจมตีนักฆ่าชุดดำจากสองทิศทาง นักฆ่าชุดดำพยายามจะหลบหลีกแต่ไม่สามารถหาทางหนีได้ เขาถูกกดดันให้ตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย

ซูอันรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ตามที่คาดไว้มีผู้บ่มเพาะที่ซ่อนอยู่มากมายในวัง!

ทหารองครักษ์ที่ดูธรรมดาเหล่านี้จริง ๆ แล้วทั้งคู่อยู่ในระดับที่ห้า ทั้งสองฝึกฝนการต่อสู้ร่วมกันมาอย่างชัดเจน เมื่อโจมตีประสานกันพวกเขาแข็งแกร่งขึ้นมาก

นักฆ่าชุดดำในไม่ช้าก็เข้าตาจนและถูกซัดฝ่ามือใส่ที่ไหล่จนกรีดร้องอย่างลืมตัว

หืม?

เสียงนี้ฟังดูคุ้นเคยสุด ๆ! เสียงที่เขาได้ยินในห้องนั้นเป็นเสียงของผู้ชาย แต่ตอนนี้ เสียงของนักฆ่ากลับฟังดูเป็นเสียงของผู้หญิงอย่างชัดเจน

ทหารองครักษ์ทั้งสองไม่ได้แสดงความเมตตาเพียงเพราะนางเป็นผู้หญิง

นักฆ่าชุดดำได้ปลดปล่อยพลังที่แท้จริงของนางออกมา ทันใดนั้นนางก็ยกมือขึ้นและมีเถาวัลย์นับไม่ถ้วนพันรอบตัวองครักษ์ทั้งสอง

“ธาตุไม้?” ทหารองครักษ์ทั้งสองตื่นตระหนก กระบี่ของพวกเขาล้อมรอบไปด้วยเปลวเพลิงลุกโชติช่วง

ตามปกติแล้ว มันไม่ยากเลยที่นักฆ่าชุดดำผู้นี้จะจัดการกับทหารองครักษ์ระดับห้า แต่น่าเสียดายที่วันนี้นางโชคร้ายบังเอิญเจอเข้ากับทหารองค์รักษ์ธาตุไฟ ซึ่งเป็นธาตุที่ข่มธาตุไม้อยู่แล้วโดยธรรมชาติ