เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1019
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1019
หลังภูเขาตระกูลหาน
หานอู๋ซวงได้รับจดหมายจากสิบสาม
มองสิบสามที่มีแผลเต็มตัวแวบหนึ่ง หานอู๋ซวงพูดว่า “นายบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้ ยังวิ่งไปทั่ว ไม่กลัวตายอยู่ข้างนอกเหรอ”
สิบสามมองหานอู๋ซวงอย่างเฉยเมย ไม่พูดอะไรสักคำ
หานอู๋ซวงอ่านจดหมายแล้วสะดุ้งขึ้นมาทันที
“อะไรนะ ลู่ฝานทำร้ายไท่จื่อเหรอ เรื่องเกิดขึ้นตอนไหน ตอนนี้ลู่ฝานเป็นยังไงบ้าง”
สิบสามพูดอย่างเฉยเมยว่า “วันนี้”
ชะงักไปครู่หนึ่ง สิบสามพูดต่อ “เจ้านาย สลบ”
หานอู๋ซวงกัดฟันอ่านจดหมายจนจบ พยักหน้าแล้วพูดว่า “ลู่ฝานนะลู่ฝาน ไอ้เด็กคนนี้ ก่อเรื่องเก่งจริงๆ เขาทำร้ายไท่จื่อตามใจชอบเลย”
พูดจบ จู่ๆ หานอู๋ซวงหัวเราะออกมาแล้วพูดว่า “แต่นายกลับไปบอกลู่ฝานด้วย เรื่องของตระกูลเขา ฉันจะช่วยเอง”
สิบสามคารวะ แล้วหันหลังเดินออกไป
หานอู๋ซวงอ่านจดหมายอีกครู่หนึ่ง จากนั้นส่ายหน้าพูดว่า “ไอ้เด็กคนนี้ เหมือนคนตระกูลหานของฉันจริงๆ ต่อยไท่จื่อ ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป ลู่ฝานต้องโด่งดังแน่นอน”
หานอู๋ซวงวางจดหมายลง แล้วปล่อยกระบวนท่าออกไปกลางอากาศ
เงาเลือนรางสองสามเงาปรากฏตรงหน้าเขา
เงาเลือนรางแต่ละเงาเป็นตัวแทนของคนหนึ่งคน แม้คนพวกนี้ไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่พวกเขายังได้ยินคำพูดของหานอู๋ซวง
หานอู๋ซวงพูดช้าๆ ว่า “อำนาจตระกูลหานเมืองตงหวา เข้าไปเมืองลู่ จากนั้นไปตระกูลลู่ รักษาความปลอดภัยของจวนลู่”
เงาเลือนรางสองสามเงาพยักหน้าเบาๆ จากนั้นหายไปอย่างไร้ร่องรอย
หานอู๋ซวงพึมพำว่า “ลู่ฝาน สิ่งที่ลุงทำได้ก็มีเท่านี้แหละ”
เมื่อออกจากตระกูลหาน สิบสามมุ่งหน้าไปที่ตระกูลเทียนต่อ
ตอนนี้หิมะปลิวว่อน สิบสามยัดยาใส่ปากตัวเองสองสามเม็ด และเร่งความเร็วถึงระดับสูงสุด เขาไม่กล้าชักช้าแม้แต่วินาทีเดียวเลย
ในหัวของสิบสามนึกย้อนภาพวันนี้ที่ลู่ฝานเตะเขาลงมาจากเรือผ่านมิติ
ลู่ฝานที่เป็นเจ้านาย กลับช่วยเขาก่อน
เรื่องแบบนี้สิบสามไม่เคยเจอมาก่อน และไม่เคยคิดมาก่อนด้วย
ถึงขนาดที่ตอนนี้เขายังรู้สึกตกตะลึงอยู่เลย
เมื่อก่อนตอนเป็นผู้ฝึกชั่วร้าย ไม่ว่าใครอยู่ข้างนอกก็สนแต่ความเป็นตายของตัวเอง ถึงขั้นที่มีคนจำนวนมากดึงคนอื่นมารับบาป มาเป็นโล่กำบังแทนตัวเองตอนช่วงวิกฤต นี่ล้วนเป็นเรื่องปกติ
เสียสละประโยชน์ตนเองเพื่อคนอื่น นั่นเป็นเพียงตำนาน
แต่วันนี้ในที่สุดสิบสามรู้แล้ว ที่แท้ในโลกนี้มีคนดีจริงๆ
มีคนที่ดีกับตัวเองจริงๆ!
เตะของลู่ฝาน ไม่เพียงแต่ช่วยชีวิตเขา ยังเตะเพื่อเปิดใจของเขาด้วย
จนกระทั่งตอนนี้ สิบสามเพิ่งแน่ใจอย่างแท้จริงว่าลู่ฝานเป็นเจ้านายของเขา เป็นเจ้านายของเขาตลอดไป
ไม่มีเสียใจภายหลัง ไม่เปลี่ยนแปลงตราบเท่าชีวาวาย!
ทันใดนั้น เลือดสดพุ่งออกมาจากด้านหลังเขา นั่นเป็นเพราะแผลฉีกขาด
สิบสามมองอย่างไม่ใส่ใจแวบหนึ่ง จากนั้นก็หันหน้ากลับมา
เลือดแค่นี้ไม่นับประสาอะไรสำหรับเขา ในหัวสิบสามกำลังคำนวณ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เขาจะทนได้นานแค่ไหน
เลี้ยวผ่านถนนสองสามเส้น เดินออกมาจากจุดมาร์คของค่ายกลเคลื่อนฟ้าหลายจุด ในที่สุดสิบสามก็มาจากตระกูลหานจนถึงตระกูลเทียน
เขาคลำดูตรงกระเป๋า เดิมทีเขาไม่ได้มีเงินติดตัวเยอะ โดนทหารเก็บภาษีค่ายกลทุเรศพวกนั้นเอาไปจนหมดแล้ว
อีกเดี๋ยวถ้ากลับไป ต้องเป็นเรื่องวุ่นวายแน่นอน แต่สิบสามก็กัดฟันจนมาถึงตระกูลเทียน เคาะประตูบานใหญ่ของตระกูลเทียน
บอกเจตนาที่มากับผู้อาวุโส เมื่อได้พบกับเทียนหยาจื่อตามที่ต้องการ จู่ๆ สิบสามพบว่าที่พักของเทียนหยาจื่อ ยังมีคนอยู่อีกสองคน
เป็นอาจารย์เหลยกับอาจารย์ถิงยวน
เมื่อได้ยินว่าลู่ฝานให้คนมาส่งจดหมาย สองคนนี้ดูตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด