เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1038
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1038
เซิ่งฉิวมองลู่ฝานที่มีแสงทะลุขึ้นไปบนฟ้า จู่ๆ เขารู้สึกถึงอันตรายที่กำลังโถมเข้ามา
เขารีบถอยไปด้านหลังสองสามก้าว เซิ่งฉิวเต็มไปด้วยความหวาดระแวง จ้องลู่ฝานเขม็ง
“นายทำร้ายเจ้าดำ!”
สีหน้าของลู่ฝานอึมครึมลง ความอาฆาตในแววตาน่ากลัว เศษหินรอบตัวนับไม่ถ้วนเริ่มสั่นสะเทือน
ตอนนี้กระบี่หนักไร้คมในมือเขาก็สว่างขึ้น
อักษรยันต์ค่อยๆ ปรากฏขึ้นมาเองบนกระบี่หนักไร้คม
ใส่ปราณชี่เข้าไป เขตวิถีเปิดออก
ทันใดนั้นตัวหายไป เหลือเพียงรอยเท้าสองรอยชัดเจนท่ามกลางเศษหิน!
เซิ่งฉิวตั้งตัวอย่างรวดเร็ว รีบเอาตัวเข้าไปในอากาศเวิ้งว้าง
แค่ไม่สามารถทำลายอากาศเวิ้งว้างได้ ก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ นี่คือจุดแข็งแกร่งของเคล็ดวิชาบู๊มิติของเขา
แต่วินาทีต่อมา แสงกระบี่แสงหนึ่งพาดผ่านมา ตบลงบนตัวของเซิ่งฉิวอย่างแรง
พลั่ก!
เสียงอึกทึกดังขึ้น ทุกคนมองด้วยความตะลึง ลู่ฝานใช้กระบี่ตบเซิ่งฉิวออกมา!
รอบกระบี่หนักไร้คมหนึ่งฟุต ล้วนเป็นเขตวิถีทั้งหมด
แค่สัมผัสโดนเขตวิถี อากาศเวิ้งว้างธรรมดาๆ จะนับประสาอะไร!
เซิ่งฉิวโดนตบจนกระเด็นออกมาทันที กลางอากาศ เลือดสดสาดออกมาจากปากและจมูกโดยอัตโนมัติ
แต่นี่ยังไม่จบ เซิ่งฉิวที่อยู่กลางอากาศ เห็นเงาของลู่ฝานปรากฏตัวข้างเขาอีกครั้ง
ความเร็วของลู่ฝานเร็วจนยากที่จะจินตนาการจริงๆ!
หมัดซ้ายกระแทกลงบนหน้าเซิ่งฉิว เปลวไฟที่น่ากลัว ปกคลุมทั้งตัวเซิ่งฉิวอย่างรวดเร็ว
เสียงร้องโอดครวญดังขึ้น ช่วงเวลาอันตราย เซิ่งฉิวพลิกมือตบลงบนตัวลู่ฝาน
พลังโต้กลับมิติที่แปลกประหลาด ทะลุเข้ามาในเกราะเกล็ดมังกรของลู่ฝาน ทำลายปราณชี่เข้ามาในตัว
แต่หลังจากนั้นแสงสีดำกะพริบในดวงตาลู่ฝาน ปราณชี่ในตัวเหมือนหลุมดำกลืนกินสรรพสิ่ง กลืนพลังโต้กลับจนไม่เหลือแม้แต่ซากทันที
หมุนตัวเตะโจมตีไปที่หัวของเซิ่งฉิวทันที
เสียงแตกหักดังขึ้น เซิ่งฉิวกระแทกเข้าไปในพื้นอย่างแรง
ลู่ฝานสะบัดมือตั้งกระบี่หนักไร้คม!
พายุไซโคลนเก้าลูกบนตัวสว่างขึ้น!
ครั้งที่หนึ่ง ฟ้าดินสะเทือน!
พลังของพายุไซโคลนทั้งเก้ารวมอยู่ที่เดียวกัน เสื้อผ้าบนตัวลู่ฝานขาดวิ่น เผยให้เห็นกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ และร่างกายอันแข็งแรงของเขา
กระบี่หนักไร้คมใหญ่ขึ้นเป็นอย่างมาก พลังแข็งแกร่งก่อตัวเป็นเงาของกระบี่หนักไร้คม
ระหว่างฟ้าดิน เห็นเพียงกระบี่ยักษ์ขนาดใหญ่ ร่วงลงมาอย่างน่ากลัว!
ตู้ม!
กระบี่หนักไร้คมจมลึกลงไปในพื้นดิน แรงกระเพื่อมของพลังแผ่ขยายออกมา พื้นดินเหมือนกับระลอกคลื่น สะเทือนจนดินยกตัวสูงเป็นคลื่น กระจายวงกว้างออกไป
ทุกคนถอยหลังด้วยความตกใจ มีเพียงจางกวัง ที่สะบัดกระบี่ทำลายการโจมตีของดินที่เป็นคลื่น!
ความโกลาหลกินเวลาอยู่นาน ในที่สุดคลื่นดินก็หายไปและสงบลง
ทุกคนปัดเศษดินบนตัวอย่างแรง จากนั้นมองไปข้างหน้า
ในเศษหิน ลู่ฝานอุ้มเจ้าดำที่หดตัวจนเล็กด้วยมือข้างเดียว ส่วนอีกมือประคองกระบี่หนักไร้คมที่ปักอยู่บนพื้น
และด้านล่างกระบี่คือเซิ่งฉิว
กระบี่หนักไร้คมแทงทะลุอก เซิ่งฉิวเบิกตาโตทั้งสองข้าง เห็นได้ชัดว่าเขาตายตาไม่หลับ
“ตายแล้ว!”
“ตายอีกหนึ่งคน!”
“ขนาดแปดผู้โดดเด่นยังสู้ไม่ได้ ลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวา แข็งแกร่งจริงๆ!”
ท่ามกลางผู้คน มีคนจำนวนไม่น้อยถึงกับร้องเสียงหลง คนจำนวนมากแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง
เทียบกับลู่ฝาน เซิ่งฉิวเป็นนักบู๊อัจฉริยะที่มีชื่อเสียงมานานหลายปี
ลู่ฝานเพิ่งมีชื่อเสียงมาไม่นาน นับรวมตั้งแต่เริ่มเข้าสู่รายชื่อประเทศ เป็นระยะเวลาแค่ครึ่งปีเท่านั้น
แต่คนรุ่นใหม่ที่ความสามารถมากกว่า เข้ามาแทนที่คนรุ่นเก่าจริงๆ เซิ่งฉิวตายคามือลู่ฝาน
เหรินเจียงและคนอื่นเห็นภาพนี้ ถึงกับหน้าเปลี่ยนสี แต่ละคนหน้าซีดเผือด
พลังบนตัวหายไป ลู่ฝานดึงกระบี่หนักไร้คมออกมา เสียบกลับไปที่ด้านหลัง จากนั้นป้อนยาสองสามเม็ดให้เจ้าดำอย่างรวดเร็ว