เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1103

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1103
ลมพัดอย่างรวดเร็วจนเกิดเสียง ลู่ฝานอยู่ด้านหน้าสุด รีบไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

อันที่จริงเขาไม่สามารถอยู่ในสภาพนี้ได้นานเท่าไรนัก แต่ใช้ผ่านเขตสีฟ้าน่าจะไม่มีปัญหาอะไร

เทียนชิงหยางที่อยู่ด้านหลัง ตามมาอย่างรวดเร็ว เทียบกับลู่ฝานที่เงียบสงบ เรียกได้ว่าเทียนชิงหยางมีอานุภาพเกรียงไกร ทุกที่ที่ผ่านไป ลมสีฟ้าเกือบทำให้สะพานสายรุ้งฉีกขาด

แต่เมื่อเป็นเช่นนี้ เทียนชิงหยางก็โดนโจมตีหนักขึ้นมาก ราวกับว่าลมทั้งเขตสีฟ้าพากันโจมตีใส่เขา

ในทางตรงกันข้าม กลับทำให้คนที่เดินอยู่ข้างหน้าอย่างลู่ฝานลดความกดดันไปเยอะ การที่เขาทำแบบนี้ทำให้นายพลสองสามคนส่ายหน้าเบาๆ

“ไม่แข็งแกร่งเลย!”

“เฮ้อ โดนคนยั่วยุนิดหน่อยก็ทำอะไรบุ่มบ่าม จิตใจยังไม่ดีพอ!”

“ส่วนลู่ฝานก็เจ้าเล่ห์ เพียงประโยคเดียวทำให้เทียนชิงหยางช่วยเขาต้านทานแรงกดดันเอาไว้อย่างน้อยสามสิบเปอร์เซ็นต์”

ลู่ฝานหันมามองเทียนชิงหยางแวบหนึ่ง จากนั้นยิ้มบางๆ ออกมา

เดินต่อไปข้างหน้า กำลังจะผ่านเขตสีฟ้าไปแล้ว จู่ๆ ลู่ฝานใจสั่นเล็กน้อย ขนลุกชัน ความรู้สึกอันตรายอย่างรุนแรงปรากฏขึ้น

ลู่ฝานรีบถอยหลังหนึ่งก้าว แต่ขณะที่เขากำลังถอย กระบี่ลมสีฟ้าที่ก่อตัวเป็นรูปร่างปักอยู่ข้างหน้าเขา จากนั้นมีสัตว์อสูรสีฟ้าขนาดใหญ่ปรากฏอยู่บนกระบี่ยาว

ใบหน้าเขียวแสยะเขี้ยว ร้อยตาหกแขน ท่อนล่างเป็นกระบี่ บนหัวมีเขาสองอัน

น่าตกใจมาก มันคือสัตว์อสูรสายลมในตำนาน!

ลู่ฝานเข้าใจมาตลอดว่าสัตว์อสูรที่ก่อตัวจากพลังฟ้าดินเหมือนแบบนี้ มีอยู่แค่ในตำนาน คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะได้เห็นกับตาตัวเอง

สัตว์อสูรสายลมแผดเสียงคำราม ลมรอบๆ แปรเปลี่ยนรุนแรงขึ้นทันที

ในแขนทั้งหก มีกระบี่ยาวหกเล่มปรากฏขึ้นพร้อมกัน บนกระบี่แต่ละเล่ม มีอักษรยันต์สว่างขึ้น เป็นตัวอักษรที่ไขว้กันเหมือนตัว “X” !

ลู่ฝานดึงกระบี่หนักไร้คมออกมาทันที มีสัตว์อสูรสายลมแบบนี้ขวางทางอยู่ ดูเหมือนคงผ่านเขตสีฟ้ายากแล้ว

จู่ๆ เทียนชิงหยางที่อยู่ด้านหลังชะงักฝีเท้าลง

วินาทีที่เห็นสัตว์อสูรสายลมตัวนี้ ประกายนัยน์ตาเทียนชิงหยางเริ่มวูบไหว ราวกับเกิดความหวาดกลัวขึ้นเล็กน้อย!

“ห้ามผ่านทางนี้!”

คิดไม่ถึงว่าสัตว์อสูรสายลมจะพูดภาษาคน กระบี่ขนาดใหญ่หกเล่มชี้หน้าลู่ฝาน

ลู่ฝานมองมันอย่างราบเรียบ แล้วพูดว่า “ทางมีให้คนเดิน ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าห้ามผ่าน!”

ตอนนี้เกราะเกล็ดมังกรปรากฏบนตัวลู่ฝาน ปราณชี่พุ่งขึ้น ร่างผสานฟ้าดินหายไป กระบี่สายลมสีฟ้าอันดุดันร่วงใส่ตัวลู่ฝานไม่หยุด

บนเกราะเกล็ดมังกร มีลายมังกรปรากฏขึ้นช้าๆ พร้อมเสียงมังกรคำรามเบาๆ ปล่อยแสงออกมาต้านทานกระบี่สายลมสีฟ้าเอาไว้

ตัวลู่ฝานถูกปกคลุมด้วยเกราะเกล็ดมังกรทั้งตัว ตอนนี้แม้แต่ด้ามกระบี่หนักไร้คม ก็มีเกล็ดมังกรเล็กละเอียดปรากฏขึ้นด้วย

เมื่อมองดู เหมือนกระบี่งอกอยู่บนมือของลู่ฝาน!

ไม่รอให้สัตว์อสูรสายลมพูดประโยคที่สองออกมา ลู่ฝานพุ่งไปด้านหน้า ยกมือฟันกระบี่ลงไป!

กระบี่ฆ่าพิชิตฟ้า!

ตัวอักษรคำว่าฆ่าขนาดใหญ่ ปกคลุมสัตว์อสูรสายลมเอาไว้ทั้งตัว แสงกระบี่อันน่ากลัวทำลายอากาศข้างหน้าในพริบตา รวมถึงกวาดลมรอบๆ ออกไปด้วย

แต่ปฏิกิริยาของสัตว์อสูรสายลมดุดันขึ้นอีก หมุนกระบี่ยักษ์ทั้งหกเล่ม กระบี่ฆ่าของลู่ฝานโดนทำลายทันที ในเวลาเดียวกัน มีแสงสีฟ้าเข้มปล่อยออกมาจากเขาของสัตว์อสูรสายลม

ลู่ฝานยกกระบี่หนักขึ้นมาต้านทานมันไว้ แต่พลังน่ากลัวที่แฝงอยู่ในนั้น ทำให้ลู่ฝานสีหน้าเปลี่ยนไปทันที

ราวกับลมรุนแรงพัดเข้ามาในเส้นลมปราณของเขา พัดเข้าสู่อวัยวะภายในของเขา

พัดจนเส้นลมปราณของเขาสั่นอย่างรุนแรง จนเกือบจะแตกหัก พัดจนอวัยวะภายในของเขาเคลื่อนตัวปั่นป่วนไปหมด