เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1115
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1115
เพียงพริบตาผ่านไปแล้วห้าวัน ในที่สุดการประกาศเริ่มการแข่งขันรอบสองก็มาถึง
มาที่ตำหนักไท่เหออีกครั้ง ครั้งนี้ทุกคนมีพลังเต็มเปี่ยม จิตใจเร่าร้อนฮึกเหิม ลูบไม้ลูบมือรอการคัดเลือกรอบสองเริ่มต้นขึ้น
ตอนนี้ลู่ฝานยืนอยู่แถวแรกในกลุ่มคน เป็นตำแหน่งที่สะดุดตาที่สุด สายตาคนส่วนใหญ่พากันมองมาที่เขา
ฉินซางต้าตี้โบกมือให้ทุกคนแล้วพูดว่า “วันนี้เป็นด่านที่สองของการคัดเลือก คิดว่าพวกนายคงรู้กันแล้วว่าด่านที่สองคืออะไร บุกเข้าไปในเขาวิถีบู๊ นี่เป็นกฎที่มีมายาวนานของนักบู๊ประเทศอู่อาน ฉันไม่พูดอะไรมาก สรุปว่าผู้ที่อยู่บนเขาวิถีบู๊ได้สิบวันเต็ม ถือว่าผ่านด่าน พวกนายต้องรักษาโอกาสครั้งนี้ไว้ เขาวิถีบู๊อาจเป็นโอกาสและโชคชะตาครั้งใหญ่ที่หายากในชีวิตพวกนาย”
ทุกคนพูดตอบรับเสียงดัง แล้วตะโกนว่า “จะไม่ทำให้ฝ่าบาทผิดหวังครับ!”
ฉินซางต้าตี้สะบัดมือแล้วพูดว่า “ดี ขึ้นเรือมังกร!”
พูดจบ เสียงดังกึกก้องดังมาจากด้านนอก
ทุกคนหันไปมอง เห็นเงาสีดำขนาดใหญ่ ปรากฏขึ้นหน้าประตูตำหนักไท่เหอ
ทุกคนยืดคอมองไปข้างนอก จึงเห็นชัดๆ ว่านั่นคืออะไร
ด้านหนึ่งของเรือยักษ์มังกรทองห้ากรงเล็บ ปรากฏอยู่ในสายตา
ตัวเรือยาวเป็นพันคืบ สูงเป็นร้อยคืบ ราวกับมังกรยักษ์ร่วงลงด้านนอกตำหนักไท่เหอ เสียงมังกรคำรามดังขึ้นหนึ่งครั้ง คิดไม่ถึงว่าเรือลำนี้เป็นสิ่งมีชีวิต!
“ขึ้นเรือมังกร!”
หัวหน้าองครักษ์เกราะทองพูดเสียงดัง
ภายใต้การนำขององครักษ์เกราะทอง นักบู๊ทุกคนเดินออกจากตำหนักไท่เหอ
เรือมังกรทองห้ากรงเล็บลอยลงมาด้านนอกตำหนัก แสงสว่างแสบตา
มังกรทองยื่นฝ่ามือข้างหนึ่งลงมาข้างหน้าตำหนัก ทุกคนเดินขึ้นไปบนกรงเล็บมังกรตามลำดับ หลังจากนั้นถูกมังกรทองห้ากรงเล็บวางไว้บนหลังตัวเอง ซึ่งก็คือภายในเรือที่หลอมจากเกล็ดมังกร
ลู่ฝานยืนอยู่บนตัวเรือ พื้นด้านล่างเป็นเนื้อหนังของมังกรยักษ์ พลังพลุ่งพล่านผ่านไปใต้ฝ่าเท้า ลู่ฝานเห็นแล้วอดทึ่งไม่ได้
ไม่นาน นักบู๊ร้อยกว่าคนขึ้นมาบนเรือมังกรทั้งหมด กลุ่มองครักษ์เกราะทองก็ยืนอยู่ตามที่ต่างๆ บนตัวมังกร หัวหน้าองครักษ์เกราะทองพูดเสียงดัง
“ขึ้นไป!”
ทันใดนั้นมังกรยักษ์บินขึ้นไปบนฟ้า พร้อมเสียงคำราม พุ่งไปนอกพระราชวังทันที!
สายลมรุนแรง พัดจนแขนเสื้อของลู่ฝานและคนอื่นปลิวไปมา
ความเร็วของมังกรยักษ์เร็วสุดขีดจริงๆ คิดไม่ถึงว่าแค่กระโจนทีเดียวก็ออกมาจากเมืองชั้นในแล้ว!
“รีบมาดูเร็ว! มังกรเทพบินออกจากวังแล้ว!”
กลางเมืองชั้นใน คนนับไม่ถ้วนเห็นเงาของมังกรเทพ ต่อจากนั้นคนนับไม่ถ้วนเห็นลู่ฝานและคนอื่น ที่อยู่บนตัวของมังกรยักษ์!
“นั่นพวกลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวา พวกเขาจะไปเขาวิถีบู๊แล้ว!”
“จริงเหรอ รอบสองเริ่มขึ้นแล้ว พวกลู่ฝานออกเดินทางแล้ว!”
ทุกคนพูดอย่างตกใจ เรือมังกรห้ากรงเล็บบินผ่านหัวพวกเขาไปอย่างรวดเร็ว!
ทุกที่ที่ผ่านไป กลุ่มคนราวกับมดเงยหน้ามองลู่ฝานและคนอื่น ถึงตัวอยู่ท่ามกลางเมฆหมอก ลู่ฝานยังได้ยินเสียงตะโกนด้านล่าง
“คุณชายลู่ฝาน ฉันรักนาย ฉันไม่แต่งงานกับคนอื่นถ้าไม่ใช่นาย!”
“เทียนชิงหยาง คุณชายเทียน นายหล่อมาก!”
“พระเจ้า คุณชายลู่ฝานมีเสน่ห์มากเลย ฉันควรชอบใครดี!”
สิ่งที่เรียกว่าโฆษณาโอ้อวดไปตามถนนเพื่อดึงดูดความสนใจจากผู้คน รูปร่างสูงใหญ่ พกดอกไม้สีแดงบนตัว วิธีเหล่านี้ เมื่อเทียบกับตอนนี้ช่างอ่อนแอสิ้นดี
แค่มังกรทองห้ากรงเล็บตัวนี้ ไม่รู้ดึงดูดสายตาผู้คนตั้งเท่าไรแล้ว ทำให้คนตั้งเท่าไรร้องเสียงหลงออกมา
ถึงนายน่าเกลียดจนไม่รู้จะน่าเกลียดยังไงแล้ว ขี้เหร่จนไม่รู้จะขี้เหร่ยังไงแล้ว แค่นั่งบนเรือมังกรทอง ก็จะมีคนส่งเสียงเชียร์นายทันที
เป็นไปตามคาด ผู้ชายต้องอาศัยพาหนะ ลู่ฝานเห็นท่าทางตื่นเต้นของคนนับไม่ถ้วนด้านล่าง แอบคิดในใจว่า เมื่อไรเจ้าดำจะกลายเป็นมังกรยักษ์แบบนี้บ้าง เขาจะได้เท่บ้าง