เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1161
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1161
ลู่ฝานขมวดคิ้วมองออร่าปีศาจค่อยๆ หายไปจากตัวปีศาจเฒ่ากลืนจิต ทั้งตัวทรุดลงกับพื้น เลือดไหลออกมาไม่หยุด
“นี่มันกระบวนท่าอะไร น่าสนใจมาก!”
ลู่ฝานถามออกมา เขาไม่เข้าใจจริงๆ มีอย่างที่ไหนเมื่อปล่อยกระบวนท่าไม้ตายออกมา จะทำให้ตัวเองกลายเป็นแบบนี้ ผู้ฝึกชั่วร้ายชอบเล่นตลกแบบนี้เหรอ งั้นงานกำจัดปีศาจก็ง่ายขึ้นน่ะสิ
“ช่วย……ฉันด้วย!”
ปีศาจเฒ่ากลืนจิตเบิกตาโตมองลู่ฝานแล้วเอ่ยขึ้น
ตอนนี้ท่อนล่างของเขากลายเป็นเลือดไปหมดแล้ว ไม่เหลือแม้แต่เนื้อหนังจริงๆ
ลู่ฝานลากเก้าอี้มานั่งมองเขาแล้วพูดว่า “ช่วยนายเหรอ ปีศาจเฒ่ากลืนจิต นายไม่โดนแว้งกัดใช่ไหม!”
ลู่ฝานแสยะยิ้มมุมปาก จากนั้นเอาแผนที่ออกมา มองปีศาจเฒ่ากลืนจิตกลายเป็นเลือดไปพลางหาตำแหน่งของแม่น้ำหย่งอานในแผนที่ เขาได้ยินทุกคำพูดของปีศาจเฒ่ากลืนจิตอย่างชัดเจน ถ้าเขาเอาอู่คงหลิงให้เทียนชิงหยางเหมือนที่เขาพูดจริง และเทียนชิงหยางจะจัดงานเลี้ยงเหล้าที่นั่น ถ้าอย่างนั้นลู่ฝานต้องไปสั่งสอนเทียนชิงหยางที่แม่น้ำหย่งอานแล้วล่ะ
ร่างกายของปีศาจเฒ่ากลืนจิตกลายเป็นเลือดหมดแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงหัวเท่านั้น
เขายังเบิกตาโตมองลู่ฝาน แต่กลับพูดอะไรไม่ได้สักคำ
ผู้แข็งแกร่งแดนปราณฟ้าที่ฝึกฝนชั่วร้ายผู้ยิ่งใหญ่ ตายอย่างอนาถขนาดนี้ ถือว่าเขาก่อกรรมเอง ไม่สมควรมีชีวิตอยู่
ลู่ฝานเห็นปีศาจเฒ่ากลืนจิตตายแล้วจริงๆ จึงเหยียบหัวของเขาจนเละ ถือว่าเป็นการส่งเขาครั้งสุดท้าย
บนพื้นเหลือเพียงเสื้อผ้าและเครื่องประดับต่างๆ รวมถึงแหวนของปีศาจเฒ่ากลืนจิตด้วย
ลู่ฝานไม่มีเวลาดูอย่างละเอียด เขาโยนของเข้าไปในเข็มขัดทันที
เลือดหยดสุดท้ายของปีศาจเฒ่ากลืนจิต ซึมลงไปบนพื้นอย่างรวดเร็ว หายไปเหมือนคนคนนี้ไม่เคยอยู่บนโลกนี้
ดีเหมือนกัน ตายอย่างสะอาดหมดจด ลดความวุ่นวายไปได้เยอะ
ลู่ฝานก้าวเท้าออกจากห้อง จากนั้นเท้าย่ำก้าวยอดเมฆาฟ้า ออกไปอย่างรวดเร็ว
อู่คงหลิง ฉันมาแล้ว!
เธอห้ามตายเด็ดขาดนะ!
……
แม่น้ำหย่งอาน
ร้องเล่นเต้นระบำ คนดื่มเหล้าด้วยกันอย่างคึกคัก
แม่น้ำกว้างใหญ่ แต่กลับสงบนิ่งมาก บนแม่น้ำมีเรืองดงามอยู่มากมาย ล้วนเป็นสถานที่หาความสุขทั้งนั้น
เวลาปกติจะมีเสียงเครื่องดนตรีประเภทสายและปี่ดังขึ้นต่อเนื่อง สาวงามก็มีอย่างต่อเนื่องเช่นกัน
วันนี้เป็นวันที่เทียนชิงหยางแห่งตระกูลเทียนจัดงานเลี้ยงแขก ยิ่งทำให้คึกคักขึ้นไปอีก
เรืองดงามเกือบร้อยเรียงต่อกัน ไหลไปตามสายน้ำ แต่กลับนิ่งเหมือนอยู่บนฝั่ง นักร้องสาวมากมายเดินขวักไขว่ในนั้น มีเสียงหัวเราะดังเป็นระยะ โถมเข้าไปในอ้อมอกของคุณชายคนใดคนหนึ่ง แล้วพูดว่า “คุณชายร้ายมาก!”
เรือลำตรงกลางสุด ดอกไม้สีสันสดใส เหมือนดอกไม้สดงอกเป็นเรือทั้งลำ
โต๊ะดอกไม้นานาชนิด เก้าอี้หวาย ล้วนเป็นของมีค่าทั้งนั้น
บนโต๊ะมีอาหารแสนแพงและรสชาติอร่อย ด้านล่างมีสาวงามเต้นระบำ คนใช้ชีวิตบนโลก ก็เพื่อความเพลิดเพลิน
พวกคุณชายหลับตาส่ายหัวไปมาอย่างมีความสุข ฟังเสียงเครื่องดนตรีประเภทสายและปี่ จิตวิญญาณล่องลอย
บนโต๊ะหลัก เทียนชิงหยางเคาะโต๊ะเบาๆ รอยยิ้มเต็มใบหน้า
สองสามวันมานี้ เป็นช่วงเวลาที่เขาพอใจที่สุดในรอบหลายปีที่ผ่านมา
เข้าจวนเซียนบู๊เทียนซ่วน ทำลายตันเถียนของหานหยวนหนิง
สองเรื่องนี้ ไม่ว่าเป็นเรื่องไหน ล้วนเป็นเรื่องที่สั่นสะเทือนไปทั้งเมืองหลวง รวมถึงทั้งประเทศอู่อานด้วย
วันนี้ใครไม่รู้จักชื่อเสียงอันโด่งดังของเทียนชิงหยางแห่งตระกูลเทียนบ้าง
ตอนนี้ไม่รู้บ่อนพนันตั้งเท่าไร ปรับอัตราต่อรองที่เทียนชิงหยางจะได้ที่หนึ่งในการคัดเลือกครั้งนี้ลงไปต่ำสุด
“ฮ่าๆ สหายชิงหยาง ยินดีด้วยๆ ตอนนี้นายขึ้นเป็นที่หนึ่งในรายชื่อประเทศแล้ว!”
หลิ่วเจินแห่งตระกูลหลิ่วเดินเข้ามาช้าๆ