เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1184
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1184
“เร็วขนาดนี้เลยเหรอ”
ลู่ฝานพูดอย่างประหลาดใจเล็กน้อย
การเซ่นไหว้บรรพบุรุษบนเวทีบวกกับการจับฉลาก ดูเร็วเกินไปหน่อย เหมือนเตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้วอย่างไรอย่างนั้น หรือว่าพวกเขาอยู่ในจุดวาร์ปค่ายกลเคลื่อนฟ้านานเกินไป จึงทำให้ตัวเลขไม่สอดคล้องกับเวลาภายนอก
ขณะที่ลู่ฝานกำลังประหลาดใจ เจดีย์ที่พวกเขาอยู่ เกิดเสียงกึกก้องดังขึ้น คิดไม่ถึงว่ายอดเจดีย์จะเปิดออก
หลังจากนั้น ตัวเจดีย์ค่อยๆ ทรุดลงไปข้างล่าง ลู่ฝานและคนอื่นปรากฏตัวกลางอากาศ เสื้อผ้าสะบัดปลิวไปตามสายลม
ไม่ใช่แค่เจดีย์ของพวกเขา เจดีย์อื่นก็เป็นเหมือนกัน
นักบู๊ทุกคนที่เข้าร่วมการคัดเลือกรอบสาม ล้วนร่วงลงมาด้านล่างพร้อมกับเจดีย์ ปรากฏอยู่ในสายตาของผู้ชมทุกคน
“เจดีย์ที่สามทางตะวันออก คือคุณชายเทียนชิงหยาง! คุณชายเทียนชิงหยาง ฉันรักนาย!”
“ไอ้หวาง นายดูเจดีย์ที่สี่ทางซ้ายมือสิ นั่นคือเฟิงเสี่ยวชี่ คุณชายเฟิง อันดับหนึ่งในรายชื่อประเทศคนก่อนหน้านี้ ฉันทุ่มเงินกับเขาเยอะมากเลยนะ”
“จริงเหรอ ไอ้โหว นายนี่กล้าพนันจริงๆ แต่ทุกคนพากันสนับสนุนคุณชายเทียนชิงหยาง ถ้าลงพนันกับเขา ถึงชนะก็ได้เงินไม่มากเท่าไร ฉันพนันคุณชายลู่ ลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวา ฉันเห็นเขาแล้ว เจดีย์แรกทางตะวันออก โอ๊ย คุณชายลู่ฝานมีชีวิตชีวามากเลย!”
“ทางตะวันตก คุณชายหลิ่วเจินแห่งตระกูลหลิ่ว คุณชายสือเฉินแห่งตระกูลสือ แล้วก็คุณชายสุ่ยสือฉวนแห่งตระกูลสุ่ยด้วย ว้าว หล่อๆ ทั้งนั้นเลย!”
วินาทีที่ลู่ฝานและคนอื่นปรากฏตัวออกมา เรียกอารมณ์ความรู้สึกของผู้ชมทุกคนได้ทันที
คนที่อยู่ในงานวันนี้ ไม่ได้เยอะธรรมดาๆ แต่แน่นขนัด ผู้คนมากมาย จำนวนเกินล้านแน่นอน เมื่อมองออกไปไม่มีที่สิ้นสุด!
พูดตามตรง เมื่ออยู่ใกล้ๆ สนามต่อสู้แปดทิศแห่งนี้ใหญ่จริงๆ ใหญ่จนน่าตกใจ!
ในที่สุด เจดีย์ด้านล่างเท้าของลู่ฝานและคนอื่น หดจนลงมาถึงบนศีรษะของทุกคน จากนั้นจึงหยุดลง
ผู้ชมนับไม่ถ้วนบริเวณรอบๆ ตะโกนใส่ลู่ฝานแทบขาดใจ ถ้าไม่ใช่เพราะองครักษ์เกราะเงินในงานคอยรักษาความเป็นระเบียบอยู่ คงไม่รู้ว่าจะมีคนพุ่งขึ้นไปตั้งเท่าไร
ตอนนี้ปราณเกราะโปร่งใส ปกคลุมลู่ฝานและคนอื่นอยู่ในเจดีย์
ชั้นปราณเกราะโปร่งใส คือค่ายกลยอดเยี่ยมป้องกันการลอบโจมตี สามารถออกได้ แต่ไม่สามารถเข้าได้! คนด้านนอกจะโจมตีเข้ามา ถึงเป็นผู้แข็งแกร่งเซียนบู๊ ก็ต้องสูญเสียมือเท้า
แค่ปราณเกราะธรรมดาๆ สะท้อนให้เห็นถึงพลังอำนาจแห่งชาติ และระดับค่ายกลของประเทศอู่อาน
ในกลุ่มคน ผู้หญิงสวมเสื้อสีฟ้าคนหนึ่ง กำลังมองภาพนี้แล้วยกยิ้มมุมปาก
บนท้องฟ้า มีแสงต่างๆ นานาทับซ้อนกันไปมา
หลังจากนั้นเงาของฉินซางต้าตี้และข้าราชการใหญ่ทุกคน ปรากฏขึ้นกลางท้องฟ้า พวกเขานั่งอยู่บนยอดเมฆ ก้มมองดูประชาชน
ผู้ชมทุกคนตะโกนไม่หยุด “อู่อานยิ่งใหญ่งดงาม!”
ฉินซางต้าตี้เห็นบรรยากาศคึกคักขนาดนี้ เขาพูดด้วยรอยยิ้ม “วันนี้มีผู้ชมมาดูเท่าไรเหรอ”
หลู่เฉิงเซี่ยงที่อยู่ข้างหลังกวาดตามอง จากนั้นพูดด้วยรอยยิ้ม “เกินล้านครับ คนใช้กระจกจำภาพดูจากด้านนอกเยอะกว่านี้อีกครับ”
ฉินซางต้าตี้พูดว่า “นี่คือเรื่องใหญ่ของอู่อาน หลู่เฉิงเซี่ยง นายมาประกาศผลการจับฉลากสิ!”
หลู่เฉิงเซี่ยงโค้งคำนับและส่งเสียงตอบรับ จากนั้นค่อยๆ เดินออกมา
“ได้รับคำสั่งจากฝ่าบาท ประกาศผลการจับฉลาก”
พูดจบ หลู่เฉิงเซี่ยงเอากระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากอก แล้วโยนขึ้นไปกลางอากาศ
ทันใดนั้น กระดาษกลายเป็นแสง รวมตัวกันกลางท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว! ไม่นานก็เริ่มเป็นรูปร่างของตัวเลข!
“หมายเลข 1 สู้กับหมายเลข 34 นักบู๊เข้าสู่สนาม!”
หลู่เฉิงเซี่ยงมองตัวเลข แล้วอ่านออกมาเสียงดัง
วินาทีต่อมา เทียนชิงหยางเลิกคิ้วขึ้นเบาๆ หลังจากนั้นเด้งตัวเข้ามาในสนาม!