เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1221

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1221

การแข่งขันหนึ่งวันสิ้นสุดลง รายชื่อ 16 อันดับแรกออกมาแล้ว

ลู่ฝานพาเจ้าดำกับสิบสามเดินอยู่บนถนน ได้ยินเสียงพูดคุยไปทั่วทุกที่ คำพูดที่ออกจากปากคนมากที่สุด คิดไม่ถึงว่าจะมีลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวา

ไม่ต้องสงสัยเลย การแสดงออกของลู่ฝานในวันนี้สะดุดตาเป็นอย่างมาก ลบความคิดเห็นไม่ดีเมื่อสองสามวันก่อนไปจนหมด

ตอนนี้บนท้องถนน แค่พูดถึงชื่อลู่ฝาน ใครบ้างที่ไม่พูดว่า “แข็งแกร่ง!”

แม้แต่อัตราต่อรองในบ่อนพนัน ตอนนี้ลู่ฝานได้ลดลงสู่ระดับที่ต่ำมาก

เดิมทีลู่ฝานจะไปพนันว่าตัวเองชนะสักหน่อย แต่เมื่อเห็นอัตราต่อรองต่ำขนาดนี้ เขาจึงไม่อยากพนันแล้ว

ท้องถนนที่เต็มไปด้วยผู้คนแน่นขนัด คนนับไม่ถ้วนเดินไปมา จู่ๆ มีเสียงตะโกนดังขึ้นตรงมุมถนนไกลๆ

ผู้อาวุโสคนหนึ่งเลื่อนหินก้อนหนึ่งมา แล้วยืนด้านบนหิน พูดเสียงดังว่า “วันนี้จะมาพูดกับทุกคนว่าทำไมลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวาถึงแข็งแกร่งขนาดนั้น! แม้ฉันเป็นแค่คนที่ท่องไปทั่วยุทธจักรเพื่อเล่าเรื่องต่างๆ แต่บังเอิญรู้เรื่องราวก่อนหน้านี้ของลู่ฝานพอดี ถ้าใครรวยก็สนับสนุนฉันสักเล็กน้อย ส่วนใครไม่มีเงินก็มาปรบมือเป็นกำลังใจและนั่งฟังได้ ฉันจะเริ่มเล่าแล้ว!”

กลุ่มคนล้อมรอบผู้อาวุโส แล้วส่งเสียงดัง

“เล่าสิ! ถ้าเล่าได้ดีมีรางวัลนะ!”

ลู่ฝานก็ขยับเข้ามาใกล้ ตอนเด็กเขาชอบคนที่ท่องไปทั่วยุทธจักรเพื่อเล่าเรื่องต่างๆมาก เพราะพวกเขามักรู้เรื่องราวของบุคคลในตำนาน เล่าแล้วสนุกมีชีวิตชีวา ดึงดูดให้เกิดความเพลิดเพลิน

แต่ลู่ฝานคิดไม่ถึงว่าวันหนึ่งตัวเองจะเป็นบุคคลที่คนเล่าเรื่องเป็นคนเล่าออกมา

“ว่ากันว่าลู่ฝานเขตตงหวา เป็นลูกหลานตระกูลลู่แห่งเมืองเจียงหลิน ซึ่งตอนนี้ก็คือเมืองลู่! เมืองเจียงหลินเป็นเมืองเล็กๆ ในเมืองมีสามตระกูลใหญ่ ลู่ฝานเป็นลูกหลานตระกูลลู่ ที่แข็งแกร่งสุดในนั้น เหมือนตระกูลนักบู๊จำนวนมาก ตระกูลลู่มีลูกหลานมากมาย แม้นักบู๊อายุน้อยมีไม่มาก แต่เมื่อเทียบกับตระกูลอื่นก็ไม่น้อย

ลู่ฝานเป็นหนึ่งในลูกหลานตระกูลลู่ที่มีความสามารถที่สุด สามขวบสามารถฝึกหมัดได้ ห้าขวบก็เชี่ยวชาญจนเป็นที่เลื่อมใสของทุกคน เมื่อสิบขวบก็สู้กับ 75 คนด้วยตัวคนเดียว จนเมื่ออายุสิบแปดปี ในเมืองเจียงหลินไม่มีใครสู้เขาได้อีกแล้ว เป็นนักบู๊ที่มีพรสวรรค์และเป็นอัจฉริยะอายุน้อย สาวๆ มากมายในเมืองเจียงหลินแอบชอบอยู่เงียบๆ นักบู๊อายุน้อยมากมาย ยกลู่ฝานเป็นแบบอย่าง ฝึกฝนบู๊อย่างขยันขันแข็ง!

ว่ากันว่าตอนลู่ฝานอายุสิบแปดปี สถาบันสอนวิชาบู๊เขตตงหวามารับนักเรียนใหม่ ครูที่เป็นหัวหน้ามองเพียงแวบเดียวก็เห็นคุณสมบัติยอดเยี่ยมในตัวลู่ฝาน อยากให้เขาเข้ามาในสถาบันสอนวิชาบู๊ จึงไปหาถึงที่ แต่ใครจะไปรู้ว่าครูเพิ่งเข้าไปบอกเหตุผล ลู่ฝานกลับพูดเสียงดังว่าสถาบันสอนวิชาบู๊มีเคล็ดวิชาบู๊อะไรที่ฉันจำเป็นต้องเรียน

ครูชี้หน้าลู่ฝานแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม นายนี่เป็นเด็กที่หยิ่งผยองจริงๆ ในเมื่อนายดูถูกสถาบันสอนวิชาบู๊ขนาดนี้ มาสู้กับฉันสักรอบดีกว่าไหม ฉันจะทำให้นายได้เห็นเคล็ดวิชาบู๊ของสถาบันสอนวิชาบู๊! พูดจบ ทั้งสองก็สู้กันต่อหน้าทุกคน ใครจะไปรู้ว่าหลังจากสามกระบวนท่า ลู่ฝานใช้หมัดอันน่ากลัวดุดันต่อยครูจนล้มคว่ำลงบนพื้น กระอักเลือดออกมาอย่างรุนแรง

ทุกคนอุทานออกมาด้วยความตกใจ ครูโบกมือพัลวันแล้วพูดว่า เป็นอัจฉริยะของวิถีบู๊จริงๆ! ฉันยอมแล้ว! ตอนนี้ลู่ฝานรู้สึกว่าสิ่งที่ตัวเองทำไม่ถูกต้อง จึงเข้าไปประคองครูให้ลุกขึ้นมาทันที และได้รับอนุญาตให้เข้ามาในสถาบันสอนวิชาบู๊……”

ผู้อาวุโสที่เล่าเรื่องพูดเก่งเป็นน้ำไหลไฟดับ ทำท่าทำทางประกอบ

กลุ่มคนที่ฟังอยู่ด้านล่างส่งเสียงอุทานอย่างตกใจเป็นระยะ สีหน้าเปลี่ยนไปตามเรื่องราวที่ผู้อาวุโสเล่า

ลู่ฝานฟังได้ท่อนหนึ่งแล้วยิ้มแหยออกมา

ลู่ฝานค่อยๆ ถอยออกมา

เหมือนสิบสามยังไม่หนำใจ เห็นลู่ฝานกำลังจะหายลับไปจากสายตา จึงรีบตามไปอย่างรวดเร็ว