เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1299

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1299

“ผู้ฝึกชั่วร้าย!”

“ผู้ฝึกชั่วร้ายจริงด้วย!”

ออร่าปีศาจลอยไปทั่วทุกที่

ออร่าปีศาจน่ากลัวแทบจะทำให้สนามบู๊กลายเป็นสีดำทั้งสนาม

พลังด้านลบต่างๆ ในออร่าปีศาจ ทำให้ผู้ชมจำนวนไม่น้อยพากันถอยหลังสุดชีวิต

คนโง่ก็ดูออกว่าเสอหลิงที่อยู่ในสนามบู๊ไม่ใช่แค่ผู้ฝึกชั่วร้าย แต่เป็นมารด้วย!

เทียนชิงหยาง หลินหย่า รวมถึงพวกหานเฟิงบนที่นั่งผู้ชม ต่างมีสีหน้าประหลาดใจ

กลุ่มองครักษ์เกราะทองปรากฏตัวออกมาทันที ยืนล้อมเสอหลิงอยู่ในสนามบู๊!

ฉินซางต้าตี้ลุกขึ้นพูดว่า “ห้ามลงมือเด็ดขาด!”

ในสนามบู๊ จู่ๆ หยกชิ้นหนึ่งลอยออกมาจากเข็มขัดของลู่ฝาน ดีดมือเสอหลิงออกจากในตัวลู่ฝานทันที อีกทั้งยังก่อตัวเป็นปราณเกราะโปร่งใส ปกคลุมลู่ฝานเอาไว้ด้านใน

ลู่ฝานมองหยกชิ้นนี้แวบหนึ่ง จู่ๆ นึกขึ้นได้ว่านี่คือหยกป้องกันตัวที่ฝ่าบาทให้เขา เขาไม่เคยใช้จึงใส่ไว้ในเข็มขัด คิดไม่ถึงว่าตอนนี้หยกชิ้นนี้จะเด้งออกมาเอง ไหนบอกว่าอักษรยันต์จะหายไปหลังเจ็ดวันไม่ใช่เหรอ

เหมือนยืนยันความคิดของลู่ฝาน อักษรยันต์ในหยกไร้แสง หลังจากปราณเกราะดีดเสอหลิงออกไป ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

ลู่ฝานหอบหายใจ จับหน้าอกแล้วมองเสอหลิงที่อยู่ตรงหน้า

ตอนนี้รูปร่างของเสอหลิงเปลี่ยนไปแล้ว

เมื่อลู่ฝานทำลายอักษรยันต์บนตัวเขาจนหมด ในที่สุดเขาก็เผยร่างแท้จริงออกมา

ลู่ฝานพูดช้าๆ ว่า “เป็นนายจริงด้วย ฉางเจี๋ยหน้าผี!”

เขาคือคนที่แย่งหัวใจแห่งความมืดที่เมืองหยุนไห่ ฉางเจี๋ยหน้าผีที่เคยเจอลู่ฝานหลายครั้ง

และก็คือหัวหน้ามารทั้งสี่ที่โดนฟันจนร่วงจากฟ้าที่เมืองหยุนไห่

มิน่าล่ะเขาถึงพูดเรื่องชื่อเสียง เรื่องแก้แค้นต่อหน้าลู่ฝานตลอด

เขาคงคิดว่าลู่ฝานเป็นคนฟันพวกเขาทั้งสี่จริงๆ ครั้งนี้ฉางเจี๋ยหน้าผีจะเอาชื่อเสียงคืนจากลู่ฝาน ให้คนรู้ว่าชื่อเสียงของลู่ฝานเป็นแค่สิ่งจอมปลอม ฟันสี่มารด้วยกระบี่เดียวอะไรนั่นก็แค่เรื่องโกหกเท่านั้น

แน่นอนว่าลู่ฝานไม่รู้ว่าหลังจากเรื่องนั้น

ฉางเจี๋ยหน้าผีและคนอื่น โดนเหล่าผู้ฝึกชั่วร้ายเยาะเย้ยขนาดไหน แค่พูดถึงเรื่องที่เมืองหยุนไห่ ทุกคนก็จะคิดถึงลู่ฝานที่ได้อยู่ในรายชื่อประเทศเพราะเรื่องนี้

ไม่กี่ปีมานี้ ฉางเจี๋ยหน้าผีและคนอื่น ไม่มีตอนไหนเลยที่พวกเขาไม่อยากฆ่าลู่ฝาน พวกเขาเสียทั้งกำลังคนและสิ่งของ สืบทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับลู่ฝาน รู้ว่าตอนนั้นหลิงเหยากับหานเฟิงอยู่กับลู่ฝาน แต่เมื่อก่อนลู่ฝานอยู่แต่ในสถาบันสอนวิชาบู๊ พวกเขาจึงไม่มีโอกาสลงมือ

ครั้งนี้ฉางเจี๋ยหน้าผีมาจัดการเรื่องแทนสำนักวิญญาณม่วงที่เมืองหลวง แป๊บเดียวก็ได้ยินชื่อลู่ฝาน โอกาสแบบนี้ถ้าไม่แก้แค้นอีกคงไร้เหตุผลสิ้นดี

แต่วันนี้ดูเหมือนว่าการแก้แค้นไม่เพียงแต่จะไม่ราบรื่น หนำซ้ำยังเปิดโปงตัวตนที่แท้จริงของเขาออกมาด้วย

ฉางเจี๋ยหน้าผีไม่คิดไม่ฝันเลยว่านักบู๊แดนปราณดินธรรมดาๆ อย่างลู่ฝาน จะทำลายผนึกออร่าปีศาจที่เขาตั้งใจทำจนหมด

จากพละกำลังแดนปราณฟ้าของเขา คิดไม่ถึงว่าจะสู้กับลู่ฝานจนอยู่ในสภาพนี้!

ตามแผนเดิม เขาต้องกวาดจนเรียบเป็นหน้ากลองไม่ใช่เหรอ ฆ่าอัจฉริยะประเทศอู่อานที่เป็นคู่แข่งของเขาทุกคน หลังจากนั้นได้ที่หนึ่งในการคัดเลือก

เมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่ว่าจะเข้าสู่ราชสำนักหรือหน่วยองครักษ์เสิ่นหวา ต่างเป็นเรื่องดีที่สุดทั้งนั้น

ถึงคนอื่นจับได้ว่าเขาเป็นผู้ฝึกชั่วร้าย ก็หักหน้าทั้งประเทศอู่อานได้

ไม่ว่าแบบไหน สำนักวิญญาณม่วงของพวกเขาจะมีชื่อเสียงโด่งดัง ตัวเขาก็จะมีชื่อเสียงโด่งดัง เรื่องที่ควรจะเป็นเรื่องง่าย นักบู๊แดนปราณฟ้าสู้กับแดนปราณดิน ถึงผนึกทักษะผู้ฝึกชั่วร้ายและพลังส่วนหนึ่ง ก็น่าจะเป็นเรื่องง่ายๆ