เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1331

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1331

สายตาทั้งหมด เวลานี้ ก็พลันจับจ้องมาที่ร่างของลู่ฝานแล้ว

ลู่ฝานท่าทางสงบนิ่ง สีหน้าเป็นปกติ มองไปที่ธิดาเทพ แต่กลับไม่มีท่าทีว่าจะลุกขึ้นแต่อย่างใด

ในที่สุดเขาก็เข้าใจได้แล้วว่าสิ่งที่ธิดาเทพพูดขอร้องกับเขานั้นคืออะไร โดยฝ่ายตรงข้ามพุ่งเป้ามาที่เขาอย่างชัดเจน

คิดว่าน่าจะเป็นตอนที่พบเจอหน้ากันครั้งที่สองที่บริเวณที่นั่งผู้ชม ธิดาเทพปล่อยพลังฝ่ามือใส่ฉัน แต่กลับไม่เกิดผลอะไรเลย ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เธอเกิดความสนใจขึ้น

“ลู่ฝาน ลู่ฝานอีกแล้ว ทำไมจะต้องมีเขา อยู่แทบทุกครั้งเลย ธิดาเทพทำไมถึงต้องเรียกชื่อเขาขึ้นโดยเฉพาะด้วย! ”

“เมื่อครู่ลู่ฝานก็ยังนั่งรถม้าของธิดาเทพมาด้วย หรือว่า ที่จริงแล้วธิดาเทพชื่นชอบในตัวลู่ฝานแล้ว? ”

“เป็นไปไม่ได้หรอก ฉันว่าลู่ฝานก็ไม่ใช่หนุ่มหล่ออะไรที่ถึงขนาดทำให้ผู้หญิงลุ่มหลงถึงขนาดนั้น ทำไมหญิงสาวในทุกที่ถึงได้ชื่นชอบเขาด้วย อู่คงหลิงแห่งแม่น้ำหย่งอาน คุณถานไถเก๋อแห่งตระกูลถานไถ ตอนนี้ก็คือธิดาเทพอีก ไอ้หนุ่มนี้เกิดมาก็มีเสน่ห์น่าหลงใหลขนาดนั้นเลยเหรอ? ”

……

ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์กันไม่หยุด ส่วนฉินซางต้าตี้ก็หัวเราะปากไม่หุบเลย

เขาหันหน้าไปถามหลู่เฉิงเซี่ยงที่อยู่ทางซ้ายมือคนแรกว่า: “ขุนนางหลู่ นายพอจะทราบถึงความสัมพันธ์ระหว่างลู่ฝานกับธิดาเทพไหม? ”

หลู่เฉิงเซี่ยงส่ายศีรษะและพูดว่า: “ไม่รู้ แต่เมื่อดูจากสถานการณ์นี้แล้ว ธิดาเทพเหมือนจะสนใจลู่ฝาน อย่างมากทีเดียว”

ฉินซางต้าตี้ยิ้มและพูดว่า: “นายว่า หากลู่ฝานขึ้นสังเวียนแล้วเอาชนะเธอได้ อย่างนั้นก็ต้อง……”

หลู่เฉิงเซี่ยงเองก็ยิ้มและพูดขึ้นว่า: “อย่างนั้นก็คงจะดีที่สุดแล้ว”

สายตาของทุกคนในที่แห่งนี้ ต่างจับจ้องไปที่ลู่ฝาน

หากว่าสายตาสามารถฆ่าคนได้ ตอนนี้ลู่ฝานก็คงจะพรุนเหมือนกับรังแตนไปแล้ว

ลู่ฝานท่าทางผ่อนคลาย พร้อมกับลุกยืนขึ้นกำหมัดแสดงความเคารพต่อธิดาเทพและพูดว่า: “ธิดาเทพ ช่วงก่อนหน้านี้ฉันเพิ่งจะได้รับบาดเจ็บสาหัส จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่หายดี และอีกไม่กี่วันจากนี้ ยังมีการต่อสู้ชี้ชะตานัดสุดท้ายด้วย ด้วยเหตุนี้ เกรงว่าวันนี้คงจะไม่สามารถประลองกับธิดาเทพได้แล้ว หวังว่าธิดาเทพจะให้อภัย! ”

ท่าทางของธิดาเทพ เปลี่ยนไปเล็กน้อย

เหมือนเธอจะคิดไม่ถึงว่า ลู่ฝานจะกล้าปฏิเสธตัวเอง สีหน้าท่าทาง เหมือนจะเปลี่ยนไปไม่ค่อยเป็นธรรมชาติแล้ว

ฉินซางต้าตี้เองก็ตกใจ ยิ้มและพูดว่า: “ลู่ฝานคนนี้ แม้แต่ธิดาเทพก็ยังกล้าปฏิเสธ เขามีชื่อเสียงด้านหมกมุ่นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ? ได้ยินว่าข้างกายมีผู้หญิงจำนวนไม่น้อยเลย วันนี้พบเจอกับธิดาเทพที่งดงามไร้ที่ติ ทำไมถึงไม่หวั่นไหวล่ะ? ”

หลู่เฉิงเซี่ยงส่ายศีรษะและพูดว่า: “ฝ่าบาท ข้างกายลู่ฝานมีหญิงสาวก็จริง แต่เขาไม่ใช่คนที่หมกมุ่นในเรื่องผู้หญิง เหอะเหอะ เกรงว่าธิดาเทพเองก็คาดการณ์ผิดในจุดนี้เช่นกัน ตอนนี้คงจะเก้อเขินบ้างแล้ว! ”

ราวกับเป็นการยืนยันในคำพูดของหลู่เฉิงเซี่ยง ธิดาเทพจึงพูดขึ้นด้วยท่าทางที่ไม่เป็นธรรมชาติว่า: “คุณชายลู่ฝาน พวกเราก็แค่ประลองฝีมือกันเท่านั้น ข้อแรกไม่ทำร้ายหนักถึงชีวิต ข้อสองไม่มีอันตรายความเสี่ยง ขึ้นมาประลองกันสักหน่อย จะเป็นอะไรไปล่ะ? ”

ลู่ฝานพูดขึ้นว่า: “ธิดาเทพ ยังไงก็อย่าได้บีบบังคับฉันเลย นักบู๊อู่อานมีนับไม่ถ้วน คืนนี้ภายในบริเวณสระเหยาก็มียอดฝีมือจำนวนมากมาย ต่อให้มีฉันอีกคน หรือว่าไม่มีฉันก็ไม่ต่างอะไร ฉันคิดว่าคนอื่น คงยินดีที่จะประลองฝีมือกับธิดาเทพแน่นอน”

เมื่อพูดจบ ลู่ฝานก็นั่งลงไปอย่างไม่สะทกสะท้าน

คนของตระกูลอื่นเห็นการแสดงออกของลู่ฝานแล้ว ก็พากันหัวเราะ

หลิ่วเจินพูดกับคนด้านข้างว่า: “ลู่ฝานคนนี้ ช่างรู้จักเอาตัวรอดได้อย่างฉลาด รู้ว่าตนเองมีสถานะต่ำต้อย ไม่ควรที่จะไปยุ่มย่ามต่อธิดาเทพ ซึ่งถือว่ารู้ตัวเองเป็นอย่างดี ความรู้สึกที่ฉันมีต่อเขานั้น เริ่มที่จะเปลี่ยนแปลงไปบ้างแล้ว”

ตระกูลสุ่ย สุ่ยสือฉวนพูดขึ้นว่า: “ลู่ฝานคนนี้ แม้แต่ปฏิเสธก็ยังทำตัวโอ้อวดอย่างมาก เห็นแล้วรู้สึกขัดใจยิ่งนัก”

สุ่ยเชียนโหรวพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า: “พี่ชาย หากว่าพี่มีความสามารถ พี่ก็กำเริบเสิบสานออกมาสิ”