เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1384
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1384
ธิดาเทพยังไม่ทันได้ดีใจ อยู่ดีๆ ตัวหมากในมือเธอก็ลุกไหม้เหมือนกัน
กระดานหมากรุกลอยขึ้นมา แล้วหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง
การเคลื่อนไหวของธิดาเทพเร็วขึ้นเรื่อยๆ เป็นลู่ฝานที่การเคลื่อนไหวช้าลง
พลังที่แบ่งขั้วด้านล่างเท้าดันเข้ามาใกล้ลู่ฝาน
แต่สีหน้าลู่ฝานยังปกติเหมือนเดิม เหมือนไม่เห็นอย่างไรอย่างนั้น
ตึง!
ในที่สุดกระดานหมากรุกก็หล่นลงมา
ธิดาเทพกดมือลงบนกระดานหมากรุก กระดานหมากรุกกลายเป็นน้ำแข็งอีกครั้ง
ตัวหมากที่ลู่ฝานกำอยู่ในมือ เกิดเสียงดังกรอบแกรบ หลังจากนั้นสายลมพัดมาวูบหนึ่ง ตัวหมากแตกกลายเป็นน้ำแข็งกระจายไปทั่ว
ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “วิชาดีมาก ทักษะวิชาบู๊ดีมาก น้ำแข็งขั้นสุดยอด นี่คือวิถีบู๊ของเธอสินะ!”
ประกายนัยน์ตาธิดาเทพค่อยๆ หายไป ชี้ไปที่กระดานหมากรุกแล้วพูดว่า “นายแพ้แล้ว!”
ตอนนี้ตัวหมากบนกระดานหมากรุกฝั่งลู่ฝาน เหลือเพียงตัวเดียวเท่านั้น
ส่วนฝั่งธิดาเทพกลับมีอีกตั้ง 7-8 ตัว
ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันว่าอาจไม่ใช่อย่างนั้นนะ ธิดาเทพดูกระดานหมากรุกดีๆ สิ”
ธิดาเทพขมวดคิ้วแล้วเพ่งมอง
ทันใดนั้นธิดาเทพตกใจมาก ไม่รู้ฝั่งตัวเองกลายเป็นรุกฆาตตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้
แม้ลู่ฝานมีหมากเพียงตัวเดียว แต่เดินหมากเพียงครั้งเดียวก็สามารถฆ่าเธอได้
ลู่ฝานยื่นมือหยิบหมากตัวสุดท้ายขึ้นมา ดูเหมือนตัวหมากที่โดนพลังของเธอแช่แข็งอยู่บนกระดานหมากรุก ทว่าลู่ฝานกลับหยิบมันขึ้นอย่างง่ายดาย
ทันใดนั้น ธิดาเทพเห็นว่าเธอไม่ได้แช่แข็งหมากตัวนี้
แต่เป็นลู่ฝานที่แช่แข็งมัน เธอไม่คิดไม่ฝันว่าลู่ฝานรู้พลังน้ำแข็งด้วย
ลู่ฝานวางหมากเบาๆ ลงตรงหน้าธิดาเทพ “ขอโทษด้วย ฟลุกชนะซะอย่างนั้น!”
ธิดาเทพกำมือสองข้างแน่น นัยน์ตาเต็มไปด้วยความดุดัน
ลู่ฝานดึงมือกลับมาแล้วพูดว่า “เล่นหมากรุกกับธิดาเทพสนุกจริงๆ แต่เปลืองตัวหมากไปหน่อย ตาหน้าต้องเสียหมากไปตั้งชุดหนึ่ง”
ธิดาเทพสูดหายใจลึก จากนั้นปล่อยมือทั้งสองข้าง ประกายนัยน์ตาหายไป
ใบหน้ามีรอยยิ้มสดใสอีกครั้ง “ท่านลู่จะถือสาหาความฉันกับหมากแค่ชุดเดียวเนี่ยนะ เดี๋ยวฉันจะให้คนส่งกระดานหมากรุกชั้นดีมาให้ท่านลู่สักสิบชุดเลย”
ในน้ำเสียงของธิดาเทพแฝงด้วยความดูหมิ่น เห็นได้ชัดว่ากำลังประชดว่าลู่ฝานขี้เหนียว
แต่ลู่ฝานกลับยิ้มแล้วตอบว่า “งั้นก็ขอบคุณธิดาเทพมาก คนอย่างฉันไม่ชอบอะไรที่เป็นเงินเป็นทอง ขอเป็นไม้กฤษณาแล้วกัน ธิดาเทพมีเงินมีอำนาจ ฉันก็พลอยได้ผลบุญไปด้วย”
ธิดาเทพเกือบกระอักเลือดออกมา ตัวหมากไม้กฤษณา ช่างคิดได้นะลู่ฝาน นี่แพงกว่าเงินหรือทองซะอีก!
จู่ๆ ธิดาเทพมีความคิดอยากสู้กับลู่ฝานซะตอนนี้เลย แต่เธอพยายามสะกดกลั้นเอาไว้
ลู่ฝานมองธิดาเทพด้วยรอยยิ้ม การสำรวจลองเชิงครั้งนี้ อันที่จริงธิดาเทพสำรวจอะไรไม่ค่อยได้ว่าเขาแอบซ่อนอะไรไว้บ้าง แต่กลับเป็นลู่ฝานที่สำรวจได้ว่าธิดาเทพซ่อนอะไรไว้บ้าง
อย่างน้อยตอนนี้ลู่ฝานก็รู้ว่าธิดาเทพไม่ได้รู้แค่วิถีน้ำแข็งขั้นสุดยอดอย่างที่เห็นภายนอก ตอนสู้กับเธอเมื่อกี้ ลู่ฝานสัมผัสถึงพลังที่มีแรงทำลายและแข็งแกร่งยิ่งกว่า
แม้ธิดาเทพควบคุมไว้เป็นอย่างดี ไม่ได้เผยช่องโหว่อะไรออกมา
แต่ระดับความว่องไวของลู่ฝานที่มีต่อพลัง เหนือกว่านักบู๊คนอื่นมาก นักบู๊แดนปราณฟ้าทั่วไป อาจความรู้สึกไม่ไวเท่าเขาก็ได้
อย่างน้อยตอนนี้ลู่ฝานก็พอเดาได้ว่าธิดาเทพใช้พลังอะไร
มีรอยยิ้มตรงมุมปาก ลู่ฝานมองมือธิดาเทพด้วยรอยยิ้ม นั่นเป็นมือที่งดงามไร้ที่ติ แต่แอบเห็นพลังลมเคลื่อนไหวอยู่ตรงง่ามนิ้วของเธอ
ธิดาเทพปรับอารมณ์ตัวเองอย่างรวดเร็ว เธอหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “ท่านลู่แข็งแกร่งกว่าในตำนานเสียอีก ครั้งก่อนฉันดูการต่อสู้ของท่านลู่กับเทียนชิงหยาง นึกว่านั่นคือพลังทั้งหมดของท่านลู่ ดูเหมือนตอนนี้ฉันยังอ่อนประสบการณ์ เป็นกบในกะลา! ท่านลู่พอบอกฉันได้ไหมว่าเมื่อกี้ใช้พลังไปกี่เปอร์เซ็นต์”
ลู่ฝานตอบว่า “ได้อยู่แล้ว แต่ฉันถามธิดาเทพได้ไหมว่าเมื่อกี้ใช้พลังกี่เปอร์เซ็นต์”
ธิดาเทพไม่ตอบ มองลู่ฝานด้วยรอยยิ้ม หลังจากนั้นทั้งสองคนหัวเราะออกมาอย่างรู้ใจกัน
ธิดาเทพลุกขึ้นพูดว่า “ท่านลู่ หลังจากนี้อีกไม่กี่วัน เจอกันที่สนามต่อสู้!”
ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “ฉันไม่ส่งนะ!”
ธิดาเทพลุกขึ้นเดินออกไป ลู่ฝานเคาะลงบนกระดานหมากรุกเบาๆ
จู่ๆ กระดานหมากรุกที่ดูสมบูรณ์ดี กลายเป็นเศษน้ำแข็งในพริบตา
ลู่ฝานส่ายหน้าหัวเราะเบาๆ ธิดาเทพคนนี้ช่างวุ่นวายจริงๆ
จัดการคนแบบนี้ ต้องใช้พลังสายฟ้ามหาศาลเอาชนะเธอ
ลู่ฝานมีแผนในใจแล้ว
ธิดาเทพเดินลงจากเขาหลังตระกูลหาน ผู้อาวุโสยืนรอเธออยู่นานแล้ว
เห็นธิดาเทพท่าทางโมโหเล็กน้อย ผู้อาวุโสพูดว่า “คุณหนู เหมือนลู่ฝานแข็งแกร่งกว่าที่เราจินตนาการไว้”
ธิดาเทพพูดว่า “เรื่องนี้ต้องให้นายบอกอีกเหรอ เรื่องที่ให้นายไปสอบถาม สอบถามมาได้หรือยัง”
ผู้อาวุโสคำนับแล้วตอบว่า “เมื่อกี้ไปสอบถามลูกหลานตระกูลหานมาสองสามคน เป็นเรื่องจริงครับ ลู่ฝานเอาชนะจ้าวหมิงหยู่ด้วยกระบวนท่าเดียว ถึงกระทั่งที่ว่าไม่ต้องใช้กระบี่เลย!”
ธิดาเทพแสยะยิ้มเย็นชา “ถ้าเป็นแบบนี้ การต่อสู้ระหว่างเราสองคน ยังไม่แน่ว่าใครจะชนะ ดีมาก การต่อสู้แบบนี้สิถึงจะสนุก!”
ตาเป็นประกายแวววาว ธิดาเทพสวมผ้าปิดหน้าอีกครั้ง จากนั้นเดินออกไป