เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1391

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1391

คลื่นมิติแผ่ออกมาจากกระบี่หนักไร้คมของลู่ฝาน

ทุกที่ที่คลื่นผ่านไป พลังฟ้าดินทั้งหมดเริ่มม้วนตัวขึ้นลงตามความคิดของลู่ฝาน เพียงพริบตาเดียว พลังเกล็ดหิมะรอบตัวธิดาเทพ กลายเป็นเปลวไฟลุกโชนทั้งหมด

อสูรพายุหิมะขนาดใหญ่ที่ก่อตัวออกมา กลายเป็นสัตว์ประหลาดที่มีเปลวเพลิงลุกโชน วิ่งเข้าไปหาธิดาเทพทันที

ธิดาเทพคิดไม่ถึงเลยว่าพลังที่ตัวเองปล่อยออกมา สามารถแว้งกัดตัวเองด้วยวิธีนี้ได้

ไม่ว่าจะเป็นพลังปราณรอบตัวเธอ หรือกระบี่เทพน้ำแข็งหมื่นปีในมือเธอ ไม่สามารถต้านทานพลังเพลิงเหล่านี้ได้เลย

การแว้งกัดมีประสิทธิภาพมากกว่ากระบวนท่าเสมอ

ตอนนี้ธิดาเทพตกอยู่ในสภาวะที่พลังเก่ายังไม่ไป พลังใหม่ยังไม่เกิด

โดนเปลวเพลิงฟ้าดินโจมตี เพียงพริบตาเดียว ธิดาเทพกลายเป็นลูกไฟ กระแทกลงบนพื้นอย่างแรง

ในสนามต่อสู้ กลายเป็นทะเลเพลิงลุกโชน

สิ่งที่โปรยปรายลงจากฟ้า ไม่ใช่เกล็ดหิมะอีกแล้ว แต่เป็นลูกไฟเป็นแถบ

ธิดาเทพส่งเสียงร้องโอดครวญ พยายามสะบัดเปลวเพลิงบนตัวออกสุดชีวิต

แต่ยิ่งเธอดิ้นเท่าไร ยิ่งดูดเปลวเพลิงรอบๆ เข้าไปหาตัวเธอ

ตอนนี้พลังปราณทั้งหมดบนตัวเธอ เหมือนเป้าหมายของเปลวไฟลุกโชน ทุกครั้งที่ปล่อยพลังปราณออกมาเพียงเล็กน้อย จะดึงดูดเปลวเพลิงมาเป็นร้อยเท่า

ลู่ฝานค่อยๆ เก็บกระบี่

ตอนเขานับถึงห้า จู่ๆ เปลวเพลิงหายไปจนหมด

ลู่ฝานเหมือนเพิ่งขึ้นจากน้ำ ตัวเปียกซกไปด้วยเหงื่อ

จากปราณชี่ของเขาในตอนนี้ อยู่ในสภาวะแบบเมื่อครู่ได้เพียงครู่เดียวเท่านั้น

เหตุการณ์แบบนี้ลู่ฝานก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน

แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าประสิทธิภาพของกระบวนท่านี้ดีมาก

บนที่นั่งผู้ชม คราวนี้แม้แต่ไอ้อ้วนตงก็ลุกขึ้นยืนด้วยความตกตะลึง

“เมื่อกี้ฉันเห็นอะไรกัน นักบู๊ธรรมดาที่ไม่ถึงแดนปราณฟ้า ใช้เขตวิถีได้อย่างนั้นเหรอ เขตวิถีที่แผ่ออกจากร่างกายได้หลายเมตร!”

ไอ้อ้วนตงตะโกนเสียงดัง

ไอ้หลิวและคนอื่นตกใจจนพูดอะไรไม่ออก

พวกเขาฝึกฝนอย่างยากลำบากเป็นสิบกว่าปี จนเกือบร้อยปี ถึงจะมองหยินหยางได้ทะลุปรุโปร่ง อาศัยบู๊เข้าสู่วิถี สร้างเป็นเขตวิถีของตัวเอง

แต่เด็กตรงหน้าที่เพิ่งฝึกได้แค่สิบกว่าปี วิทยายุทธไม่ถึงแดนปราณฟ้า กลับสร้างเขตวิถีได้เหมือนพวกเขา พอคาดเดาความตกใจของเซียนบู๊อย่างพวกเขาได้

กระบี่ที่ลู่ฝานใช้เมื่อครู่ ไม่มีอะไรแตกต่างจากเขตวิถีเลย

เมื่อโจมตีกระบี่ออกมา พลังฟ้าดินอยู่ในการควบคุม

พลังฟ้าดินทั้งหมดกลายเป็นเปลวเพลิง เห็นได้ชัดว่าอาศัยไฟเข้าสู่วิถี ปรากฏการณ์ที่ออกมาจากเขตวิถีแห่งไฟ

แม้ลู่ฝานควบคุมเขตวิถีนี้ได้ในระยะเวลาสั้นมาก เพียงไม่กี่อึดใจเท่านั้น

แต่เขาสามารถปล่อยออกมาได้ ก็ทำให้ยอดฝีมือทั้งหมดตกใจจนอ้าปากค้างแล้ว

ยิ่งเป็นผู้แข็งแกร่งยิ่งตกตะลึง!

ตอนนี้ไอ้อ้วนตงอยากกระชากลู่ฝานขึ้นมาถามว่าเขาทำได้ยังไงจนทนไม่ไหวแล้ว!

ทันใดนั้น ไอ้อ้วนตงใจเย็นลงแล้วมองอย่างละเอียด

เขาพบว่ารอบตัวลู่ฝาน ไม่ได้มีการขับไล่พลังฟ้าดินออกไป หลังจากปล่อยเขตวิถีออกมา

ปรากฏการณ์ที่เขาเห็น นักบู๊และเซียนบู๊คนอื่นก็เห็นเหมือนกัน

นักบู๊ที่ฝึกฝนจนถึงแดนปราณฟ้าขึ้นไป ไม่มีใครเป็นคนโง่ ปรากฏการณ์ประหลาดแบบนี้ เหมือนทักษะวิชาบู๊ที่เหลือเชื่อ จู่ๆ ความสงสัยผุดขึ้นในใจพวกเขา อย่าบอกนะว่าที่ลู่ฝานใช้เมื่อกี้ไม่ใช่เขตวิถี

ผู้แข็งแกร่งทุกคนจมอยู่กับความคิด

เขตวิถีที่ลู่ฝานแสดงออกมา เหนือความรู้ของพวกเขา แต่มีหนึ่งอย่างที่แน่ใจได้ ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ถึงเป็นผู้แข็งแกร่งแดนปราณฟ้า ก็ต้องให้ความสำคัญกับความแข็งแกร่งของลู่ฝาน เพราะลู่ฝานมีกระบวนท่านี้อยู่ในมือ ผู้แข็งแกร่งแดนปราณฟ้าทั่วไป อาจไม่กล้าสู้กับเขาก็ได้