เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1398

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1398

ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจ ถ้าไม่ออกมาก็ไม่รู้จริงๆ ว่าที่แท้สำนักเงินปาฟางสุดยอดถึงขนาดนี้

มีธุรกิจทั่วใต้หล้า งั้นมันรวยขนาดไหนกันนะ ลู่ฝานจินตนาการไม่ออกเลย

เหมือนหลิงเหยาไม่สนใจสำนักเงินปาฟาง เธอสนใจรถม้ามากกว่า จึงถามออกมาว่า “พี่ธิดาเทพ รถม้าที่เคลื่อนตัวในอุโมงค์ข้ามมิติได้ราคาประมาณเท่าไรเหรอ บอกราคาหน่อยได้ไหม”

ธิดาเทพพูดว่า “ถ้าใช้เหรียญทองก็ไม่รู้ว่าเท่าไรเหมือนกัน ถึงเธอเอาเหมืองทองมาสักสองสามเหมือง ก็ไม่แน่ว่าจะซื้อได้ แต่ถ้าเอายามาแลก น่าจะเป็นยาเซียนประมาณสองสามขวด”

หลิงเหยาแอบแลบลิ้น พูดเสียงเบาว่า “แพงมาก! ลู่ฝาน ฉันว่าเราซื้อไม่ไหวหรอก”

ธิดาเทพยกยิ้มมุมปาก เหมือนดูหมิ่นเล็กน้อย “ซื้อไม่ไหวเป็นเรื่องปกติ ประมุขประเทศเล็กๆ จำนวนมากยังไม่มีเลย ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้แค่อยู่ที่ประเทศตัวเองไปตลอดชีวิต ของยิ่งหายากยิ่งแพง ถ้าไม่ใช่เพราะของที่เคลื่อนตัวในอุโมงค์ข้ามมิติราคาแพง คนทั่วไปซื้อไม่ไหว ใต้หล้าคงเต็มไปด้วยสงครามนานแล้ว มีหรือที่จะสงบแบบนี้ เป็นเพราะหน่วยใหญ่ๆ ไม่สามารถเดินทางในอุโมงค์ข้ามมิติได้ ดังนั้นเมืองเล็กๆ จึงอยู่อย่างสงบ คนที่สามารถเดินทางท่องโลกในอุโมงค์ข้ามมิติ ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งทั้งนั้น นี่คือโลกของผู้แข็งแกร่ง”

ลู่ฝานพยักหน้าเบาๆ เห็นด้วยเป็นอย่างมาก

ลู่ฝานเลิกคิ้วขึ้น ส่งกระแสจิตไปข้างหูหลิงเหยา “ไม่แน่ว่าจะซื้อไม่ไหว ก่อนมาฝ่าบาทให้รางวัลฉันเป็นยาสิบคันรถ ในนั้นมียาเซียนตั้งหลายขวด อีกเดี๋ยวฉันจะให้เธอหนึ่งขวด!”

หลิงเหยาได้ยินแล้วตาเป็นประกาย ใบหน้าซาบซึ้ง จับเสื้อลู่ฝานแล้วแกว่งไปมาอย่างแรง

เห็นท่าทางโลภของเธอ ลู่ฝานอดขำไม่ได้

ธิดาเทพเห็นท่าทางของหลิงเหยา เธอขมวดคิ้วเบาๆ แล้วพูดในใจ “ตามคาด ลู่ฝานมีของล้ำค่าบนตัว ยาเซียนยังทำให้เขาหวั่นไหวไม่ได้ งั้นสมบัติที่ลู่ฝานมีอยู่ ต้องเหนือกว่าจินตนาการแน่ๆ”

ธิดาเทพละสายตาออกมา ถามผู้อาวุโสด้านหน้าว่า “อีกนานแค่ไหนกว่าจะถึงประเทศต่อไป”

ผู้อาวุโสหันมาตอบว่า “คุณหนู อีกสามวันก็ถึงแล้ว”

ลู่ฝานถามว่า “ประเทศตันเซิ่งเหรอ”

ธิดาเทพส่ายหน้าพูดว่า “เปล่า ไม่ใช่ประเทศตันเซิ่ง ไม่เร็วขนาดนั้นหรอก เราต้องผ่านอีกสองประเทศ แล้วจะถึงประเทศตันเซิ่ง นายวางใจเถอะคุณชายลู่ฝาน ฉันจะจัดการอย่างรวดเร็ว อย่างมากหยุดพักประเทศละหนึ่งเดือน ไม่อ้อยอิ่งแน่นอน สองประเทศนี้ค่อนข้างอ่อนแอ น่าจะเคลียร์ได้อย่างรวดเร็ว อีกทั้งมีคุณชายลู่ฝานอยู่ ถึงเกิดอะไรขึ้น คุณชายลู่ฝานก็จะช่วยฉันใช่ไหม”

ลู่ฝานยิ้มอย่างราบเรียบ รู้อยู่แล้วว่ามากับธิดาเทพคงไม่ง่ายแน่ๆ

แต่ตอนนี้เขาต้องพึ่งพาการช่วยเหลือของธิดาเทพ แน่นอนว่าปฏิเสธไม่ได้

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “ธิดาเทพบอกมาได้เลย ฉันทำตามแน่นอน”

ธิดาเทพยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันจะกล้าสั่งคุณชายลู่ฝานได้ยังไง ถ้าฉันทำแบบนั้น น้องหลิงเหยาไม่เกลียดฉันคงแปลก วางใจเถอะ ไม่เกิดเรื่องอะไรหรอก สองประเทศนี้คงไม่มี……อัจฉริยะเหมือนคุณชายลู่ฝานหรอก!”

ธิดาเทพไม่อยากพูดคำว่าอัจฉริยะออกมาจริงๆ

ลู่ฝานไม่สนใจความไม่พอใจในน้ำเสียงธิดาเทพ เขาหัวเราะแล้วถามว่า “แล้วประเทศนี้ชื่อว่าอะไรล่ะ”

ผู้อาวุโสหันมาตอบว่า “ประเทศหลิง!”