เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1423

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1423

“สวะ! พวกสวะ!”

ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ก่นด่าออกมา นายทหารสองคนด้านหลังก้มหน้าไม่กล้าพูดอะไร

“คนมากมายปิดล้อมใต้ตีนเขาเทพ แต่กลับปล่อยให้นักบู๊ประเทศอื่นหนีออกมาได้ง่ายๆ แบบนี้ ประเทศมีพวกนายไว้ทำไม บอกฉันมาว่าพวกเขาหลุดรอดจากสายตาพวกนายได้ยังไง”

เห็นได้ชัดว่าราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์โมโหมาก

วันนี้เขาไม่ได้แค่เสียหน้า “คนยังหาย” อีกด้วย

ถ้าพวกลู่ฝานแค่หนีไปเฉยๆ เขาคงไม่โมโหขนาดนี้

สิ่งสำคัญคือลู่ฝานเอาตัวฝ่าบาทไปด้วย

แม้ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์อยากให้ฝ่าบาทที่เป็นเด็กหญิงอายุ 15 หายตัวไปจนทนไหวก็เถอะ

แต่การหายตัวไป จำเป็นต้องให้เธอตายเสียก่อน ที่แย่สุดๆ คือตอนเธอหายไปยังมีชีวิตอยู่น่ะสิ ทุกคนเห็นว่าเธอยังมีชีวิตอยู่

จนถึงตอนนี้ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ยังไม่กล้าเชื่อความจริงนี้เลย

เขาใช้พิษหญ้าเย็นขั้วหัวใจที่รุนแรงสุดๆ แล้ว แต่ทำไมเธอยังไม่ตายล่ะ

ลู่ฝานช่วยชีวิตเธอในระยะเวลาสั้นๆ ได้ยังไง ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ไม่เข้าใจ แล้วก็คิดไม่ออกด้วย

เขาคงคิดไม่ถึงว่าในใต้หล้านี้ ยังมีของประหลาดอย่างเจดีย์เสวียนเก้ามังกรอยู่

ตอนนี้แย่แล้ว ฝ่าบาทโดน “ลักพาตัว” ไปแล้ว

พวกธิดาเทพหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย หนึ่งวันนี้ยังหาอะไรไม่เจอเลย

เมืองท้องฟ้าคงปิดตายเพราะเรื่องนี้ ตามหาทีละหลังคาเรือนอย่างละเอียด ทำถึงขนาดนี้ยังไม่ได้อะไรสักอย่าง แสดงว่าอีกฝ่ายต้องใช้ทักษะพิเศษอะไรบางอย่างแน่ๆ

ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์รู้สึกว่าแผนการของตัวเองล้มเหลวแล้ว

แผนยิงปืนนัดเดียวได้นกสามตัวของเขา ตอนนี้นกสองตัวกลายเป็นฟองอากาศไปแล้ว

หนึ่งคือฆ่าหลินรั่วเสวี่ยฝ่าบาทประเทศหลิง เรื่องนี้วุ่นวายมาก ผลปรากฏว่าหลินรั่วเสวี่ยหายตัวไปแบบยังมีชีวิตอยู่ แผนการที่เขาจะเป็นจักรพรรดิจึงล้มเหลว แน่นอนว่าขณะที่หลินรั่วเสวี่ยยังไม่ตาย จะพูดเรื่องนี้ขึ้นมาไม่ได้ ไม่ได้รับการสนับสนุนค้ำจุนจากประชาชนแน่ๆ

รองลงมาคือแผนการจับตัวธิดาเทพ เดิมทีเขาเตรียมการเรื่องนี้อย่างเต็มที่ ไม่เพียงให้องครักษ์เกราะเถาวัลย์ช่วยเหลือ ยังเรียกซงเหวินกลับมาด้วย แต่คนที่เขาไว้ใจมากอย่างซงเหวิน วันนี้ทำให้เขาผิดหวังมากเช่นกัน จากพละกำลังของซงเหวิน คิดไม่ถึงว่าจะจับตัวธิดาเทพไม่ได้ง่ายๆ

แม้แต่ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ยังยอมรับว่าพละกำลังของพวกธิดาเทพ เหนือกว่าที่เขาจินตนาการไว้จริงๆ ไม่เพียงแค่พละกำลังของธิดาเทพแข็งแกร่งจนน่ากลัว วิทยายุทธของผู้อาวุโสข้างกายก็แข็งแกร่งมากด้วย

ขนาดราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ให้ความสำคัญกับพวกลู่ฝาน พละกำลังก็เก่งกาจมากเช่นกัน สองกระบี่ของลู่ฝานทิ้งความทรงจำที่มิอาจลบเลือนให้ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์

เขาเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกว่าวิชากระบี่สามารถดุดันได้ถึงขนาดนี้

กระบี่ไม่ต้องรวดเร็ว ความเร็วไม่ต้องกดขี่ข่มเหงคน แค่กระบี่ฟันลงบนตัวคน ก็สามารถพังทลายทุกอย่างของอีกฝ่ายได้แล้ว

จนถึงตอนนี้ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ยังกลัวไม่หาย เขารู้ดีแก่ใจว่าถ้าวันนี้ไม่มีองครักษ์มากมายคอยช่วยเหลือรอบตัว เขาคงโดนลู่ฝานฟันจนตายไปแล้ว

เขาสัมผัสถึงความอาฆาตสุดสยองบนตัวลู่ฝาน คนคนนี้ต้องเป็นคนโหดที่ฆ่าคนอย่างไม่กะพริบตาแน่นอน

มีเพียงแผนโยนความผิดให้ธิดาเทพที่เป็นไปอย่างราบรื่น แต่ผลดีหรือร้ายยังไม่แน่ใจ

เมื่อด่าลูกน้องจบ ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์พูดกับซงเหวินที่อยู่ข้างๆ ว่า “หาเจอหรือยังซงเหวิน จอมทัพซงของฉัน ฉายานายคือฝ่ามือเดียวลิขิตฟ้าไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้แค่เส้นทางเดินทางของคนไม่กี่คน นายยังหาไม่เจอเลย”