เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1531

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1531

ถ้ำไฟเซียน พื้นที่ลับของตระกูลหั่ว

ท่ามกลางเปลวเพลิงที่ไหลเหมือนสายน้ำ มีคนหนึ่งนั่งอยู่ในนั้น ทะเลเพลิงเคลื่อนไหวอยู่ด้านล่างตัวเขา คลื่นความร้อนมากมายล้อมรอบตัวเขา แสงสีเพลิงไหลเวียนอยู่ในตัวเขา

ตัวโปร่งแสงจนเห็นเส้นลมปราณและเส้นเลือดชัดเจนมาก

แสงสีเพลิงไหลตามเส้นลมปราณของเขาไปทั่วร่างกาย ระหว่างหายใจเข้า-ออก มีคลื่นความร้อนทะลักออกมา

ชุดคลุมสีแดงสะบัดเอง เสียงกรอบแกรบดังมาจากในตัวผู้ชาย

หลังจากนั้นผู้ชายลืมตาขึ้นทันที

เพียงพริบตาเดียวทะเลเพลิงด้านล่างตัวเขาพุ่งขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง

พายุเพลิงขนาดใหญ่พุ่งขึ้นไปข้างบนถ้ำ

แสงค่ายกลนับไม่ถ้วนสว่างไสว ต้านทานพายุเพลิงลูกนี้เอาไว้

ตอนนี้บนกำแพงรอบๆ เริ่มมีเงาปรากฏขึ้น

เป็นปีศาจไฟสามเศียรหกกรดูเก่งกาจ สวมเกราะเพลิงบนตัว ในมือมีอาวุธเพลิง ส่งเสียงอึกทึกออกมา

เงารางปรากฏขึ้นเรื่อยๆ ไม่นานก็เต็มถ้ำไปหมด

ในบ่อมังกรเพลิงมีใบหน้าคนลอยขึ้นมา

“ฟ้า ดิน ร้อน เปลวไฟ ไฟ”

หน้าคนพูดห้าคำนี้ออกมาไม่หยุด

ประกายนัยน์ตาผู้ชายสว่างขึ้นเรื่อยๆ

“ย๊าก!”

จู่ๆ ผู้ชายแผดเสียงออกมา

หน้าคนแตกกระจาย พายุเพลิงหยุดลงทันที แล้วกลับลงมาที่เดิม

เงาปีศาจไฟรอบๆ หายไปอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างกลับเป็นปกติ

สูดหายใจลึก ผู้ชายมองมือขวาตัวเอง ตรงฝ่ามือมีสัญลักษณ์ไฟเป็นรูปร่างชัดเจน

เมื่อมองมือซ้ายตัวเอง แสงเพลิงสีฟ้าครามรวมตัวเป็นสัญลักษณ์

ผู้ชายยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันฝึกวิชาไฟถ้ำเซียนถึงระยะรู้ความแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ ดูสิว่าครั้งนี้สุ่ยหมิงคงจะต้านทานฉันยังไง!”

เมื่อสะบัดมือ เปลวเพลิงด้านล่างตัวหายไปทันที

ที่แท้เปลวไฟพวกนี้ไม่ใช่เปลวไฟสว่างไสว ไม่ใช่เพลิงแห่งฟ้าดิน แต่เป็นไฟที่จิตใจของผู้ชาย

ผู้ชายเดินออกไปข้างนอกถ้ำ ใบหน้ามีรอยยิ้ม ชุดคลุมสีแดงเพลิงบนตัวเริ่มส่องแสงสว่างออกมาเบาๆ

คำว่าหั่วตรงหน้าอกสว่างไสวเป็นอย่างมาก เมื่อเดินออกมาจากถ้ำ สิ่งที่ปรากฏในสายตาคือหน้าผาสูงชัน

เต็มไปด้วยเมฆหมอก มากมายจนมองไม่เห็นโลก

ผู้ชายค่อยๆ เหาะขึ้นมา ในทะเลหมอกที่อยู่ไม่ไกล มีประตูสว่างไสวบานหนึ่ง

ผู้ชายเหาะมาถึงหน้าประตู ฝ่าเท้าแตะลงบนพื้น ชั้นเมฆรอบๆ หายไปทันที

แร่หินสีแดงเพลิงปรากฏในสายตา ผู้ชายพูดกับคนเฝ้าประตูสองคนที่อยู่ด้านนอก “ไปแจ้งว่าหั่วหลงชิ่งออกจากการเก็บตัวแล้ว!”

ผู้ฝึกชี่ที่เฝ้าประตูทั้งสองคนรีบคำนับ แล้วพูดพร้อมกันว่า “ยินดีกับคุณชายใหญ่ที่ออกจากการเก็บตัวแล้ว!”

หั่วหลงชิ่งสะบัดมือ ผู้ฝึกชี่คนหนึ่งเหาะออกไปอย่างรวดเร็ว

หั่วหลงชิ่งมองผู้ฝึกชี่อีกคนแล้วถามเสียงเบา “ช่วงนี้เกิดอะไรขึ้นในตระกูลเหรอ เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ”

“ได้ครับคุณชายใหญ่ เมื่อเร็วๆ นี้มีผู้ฝึกชี่ตระกูลจินมาประลองกับตระกูลหั่วของเรา เอาชนะคุณชายรองหั่วหลงจู้!”

ผู้ฝึกชี่คนนี้ตอบอย่างรวดเร็ว

หั่วหลงชิ่งขมวดคิ้วขึ้นแล้วพูดว่า “มีเรื่องแบบนี้ด้วย หึ ลูกหลานตระกูลจินมากลั่นแกล้งถึงตระกูลหั่ว พวกเขายังไม่กลับกันใช่ไหม ฉันจะไปสั่งสอนพวกเขาเอง”

ผู้ฝึกชี่พูดเสียงดังว่า “ยังไม่กลับ พวกเขาต้องสู้กับคุณชายลู่ฝานพรุ่งนี้”

หั่วหลงชิ่งพูดอย่างประหลาดใจว่า “ลู่ฝานเหรอ ใครกัน ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน”

ผู้ฝึกชี่ตอบว่า “ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ได้ยินว่าเป็นคนทำความสะอาดชุดคลุมสีทองของภูเขาเทียนนู่ที่เพิ่งเข้ามาใหม่”