เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1598
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1598
เมื่อลู่ฝานฟังถึงตรงนี้ เขาเบิกตาโตแล้วยกมือตัวเองขึ้นมา ชี้แหวนจิ่วเซียวแล้วพูดว่า “หินประหลาดที่ผู้อาวุโสพูดถึง ใช่มันหรือเปล่า!”
ลู่ฝานตื่นเต้นขึ้นมาทันที ผู้อาวุโสชุดดำยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ นายคิดเยอะไปแล้ว”
ลู่ฝานสลดไปครู่หนึ่ง เรื่องดีแบบนี้ไม่เกิดขึ้นกับเขาตามคาด
ผู้อาวุโสชุดดำพูดต่อ “พลังของหินประหลาดแข็งแกร่งมาก จะมีใครเอามันมาขัดเป็นแหวนได้ล่ะ เริ่มตั้งแต่เย่เจินเป็นต้นมา เจ้าสำนักจิ่วเซียวแต่ละรุ่นก็อาศัยหินประหลาดก้อนนี้เร่งความเร็วในการฝึกฝน เพิ่มพลัง หลังจากนั้นขยายอำนาจของสำนัก แต่เจ้าสำนักแต่ละรุ่นตายเร็วมาก เพราะยังไงพลังที่ได้รับจากหินประหลาดก็ไม่ใช่ของตัวเอง เจ้าสำนักจิ่วเซียวแต่ละรุ่นจึงตายอย่างน่าเวทนามาก จนกระทั่งเมื่อสองร้อยปีก่อน ตอนสงครามปราบมาร เจ้าสำนักจิ่วเซียวรุ่นที่ 13 สืบทอดตำแหน่ง แต่เขาไม่ได้ใช้หินประหลาด แต่กลับโยนมันเข้าไปในส่วนลึกของหุ้นตุ้นต่อหน้าต่อตาทุกคน”
ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดว่า “เขาทำแบบนี้ไม่ทำให้เกิดการต่อต้านของสำนักเหรอ”
ผู้อาวุโสชุดดำพูดว่า “เกิดสิ เกิดอยู่แล้ว ก่อนเขาจะโยนหินประหลาดทิ้ง มีคนในสำนักคัดค้านเขาเกือบครึ่ง หลังจากเขาโยนหินประหลาดทิ้ง สำนักจิ่วเซียวแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายแรกยังชื่อสำนักจิ่วเซียว ส่วนอีกฝ่ายชื่อว่าเสินหวง”
ลู่ฝานถามว่า “แล้วผู้อาวุโสอยู่ฝ่ายไหน”
ผู้อาวุโสชุดดำหัวเราะแล้วพูดว่า “ก็ต้องสำนักจิ่วเซียวอยู่แล้ว”
ลู่ฝานพูดอย่างไม่เข้าใจ “ทำไมล่ะ”
ผู้อาวุโสชุดดำพูดด้วยตาเป็นประกาย “เพราะเจ้าสำนักรุ่นที่ 13 คืออัจฉริยะตัวจริงที่หายากในโลก เขาเข้าสู่แดนปราณฟ้าตอนอายุ 18 เป็นเซียนบู๊ตอนอายุ 30 เป็นนักบุญระดับสูงสุดตอนอายุ 40 คนเรียกกันว่าเทพบู๊เสินเซียว!”
ลู่ฝานอึ้งไปก่อน หลังจากนั้นรีบมองไปยังป้ายวิญญาณด้านหลังผู้อาวุโสชุดดำ
ผู้อาวุโสชุดดำมองสีหน้าลู่ฝานด้วยรอยยิ้ม “จำได้ไหม ฉันเห็นแหวนจิ่วเซียวสั่นบนนิ้วนายตั้งแต่ตอนที่เข้ามา มันอยู่กับเจ้าสำนักมาหลายสิบปี เปื้อนพลังของเจ้าสำนักไม่รู้ตั้งเท่าไร แค่เจอพลังที่เจ้าสำนักหลงเหลือไว้ มันก็ตื่นเต้นมากแล้ว”
ลู่ฝานกลืนน้ำลายแล้วพูดว่า “เขาตายยังไงเหรอ”
ผู้อาวุโสชุดดำแววตาเศร้า “สงครามปราบมาร ปั่นป่วนทั้งใต้หล้า ตอนนั้นสำนักจิ่วเซียวเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในใต้หล้า แน่นอนว่าเป็นข้อยกเว้นไม่ได้ ต้องนำผู้กล้า 72 ประเทศไปต่อสู้เอาเป็นเอาตายกับผู้ฝึกชั่วร้าย ผลสุดท้ายบอบช้ำทั้งสองฝ่าย ผู้ฝึกชั่วร้ายโดนกำจัด แต่เจ้าสำนักก็ตายในประเทศตันเซิ่งเหมือนกัน”
ลู่ฝานพูดว่า “หลังจากนั้นสำนักจิ่วเซียวก็ล่มสลายเหรอ”
ผู้อาวุโสชุดดำยิ้มแล้วพูดว่า “ประมาณนั้น หลังจากเจ้าสำนักตาย ตำแหน่งเจ้าสำนักเป็นของโอวหยางหยุนลั่วศิษย์ของเขา แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือหลังจากโอวหยางออกคำสั่งไล่ฆ่าผู้ฝึกชั่วร้ายชั่วกัปชั่วกัลป์เพราะความโมโห ก็ถูกโจมตีโดยพลังสุดท้ายของพวกผู้ฝึกชั่วร้ายที่เหลืออยู่ สุดท้ายตายที่เป่ยเจียง หลังจากนั้นสายเลือดจิ่วเซียวกับสายเลือดเสินหวงโดนสำนักใหญ่ๆ ภายในร่วมมือกันทำลาย สุดท้ายก็ตกอยู่ในสภาพแบบนี้”
ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจแล้วพูดว่า “ทำลายจากภายในงั้นเหรอ ดูเหมือนพวกสำนักเล็กๆ ที่เคยอยู่ใต้บังคับบัญชาเป็นคนก่อเรื่อง”
ผู้อาวุโสชุดดำหัวเราะแล้วพูดว่า “นายมองได้ทะลุปรุโปร่งจริงๆ ฉันคิดว่านายจะถามว่าสำนักพวกนั้นคือสำนักอะไร!”
ลู่ฝานส่ายหน้ายิ้มแหย “ถึงฉันถามผู้อาวุโสก็ไม่บอกใช่ไหม”
ผู้อาวุโสชุดดำพูดว่า “ใช่ สำนักจิ่วเซียวของเรากลายเป็นอดีตไปแล้ว ทำไมต้องให้นายไปเจอยักษ์ใหญ่ในตอนนี้อีกล่ะ บางทีรอจนวันหนึ่งนายไร้เทียมทานในใต้หล้า ฉันอาจบอกนายก็ได้”
ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “อืม ฉันคิดว่าแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน”