เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1611
เปลวเพลิงพลุ่งพล่าน จานค่ายกลเปลวไฟลวงตาที่ลู่ฝานโยนออกมา ปล่อยค่ายกลเผาสวรรค์ระดับสิบออกมาทันที หุ่นเชิดร้อนระอุสองตัวส่งเสียงคำรามพร้อมกับพุ่งเข้าไปฆ่าพวกจินอีหมิง
เมื่อเห็นลู่ฝานใช้วิธีไร้ยางอายแบบนี้ นัยน์ตาพวกจินอีหมิงฉายแววประหลาดทันที
มู่จึฉีกัดฟันพูดว่า “ในมือไอ้หมอนี่ยังมีของดีอีกไม่น้อย!”
มือบีบวิชา ทั้งสามคนเปลี่ยนพลังฟ้าดินเป็นรูปสัตว์อสูรทันที
แรดทลายฟ้าปรากฏอยู่ข้างหน้าจินอีหมิง บนเขาข้างเดียวมีสายฟ้ากะพริบอยู่ ลำตัวเต็มไปด้วยแสงสีทอง
ดอกไม้เจ็ดสีปรากฏตรงหน้ามู่จึฉี กลิ่นหอมฟุ้งกระจายไปทั่ว ทุกที่ที่ผ่านไปอากาศว่างเปล่าพังทลาย
มังกรบินเกล็ดหินขนาดใหญ่ปรากฏตรงหน้าถู่ห่วง เงยหน้าคำรามขึ้นฟ้า บนตัวมีวงแสงหนาสีเหมือนดิน แฝงไปด้วยพลังแห่งผืนดินทั่วทุกตารางนิ้ว!
สัตว์อสูรฟ้าดินลวงตาทั้งสามตัวไม่กลัวค่ายกลเผาสวรรค์ กระโจนเข้าไปหาหุ่นเชิดร้อนระอุทั้งสองตัวอย่างดุดัน
เงาขนาดใหญ่มืดฟ้ามัวดินเต็มสองตาทุกคน
ลู่ฝาน สุ่ยหมิงคง รวมถึงสุ่ยโม่หรานเริ่มบีบวิชา รวบรวมพลังฟ้าดิน
วิชาสัตว์เทพปราบมาร เสือขาวจุติ!
ลู่ฝานแผดเสียงเบาๆ พลังชี่ทั้งตัวกลายเป็นรูปร่างเสือขาวอย่างรวดเร็ว
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาลองใช้วิชาสัตว์เทพปราบมาร นัยน์ตามีไฟลุกโชน เขาอยากรู้ว่าผลเป็นยังไง!
การกระทำของสุ่ยหมิงคงกับสุ่ยโม่หรานเหมือนกัน
“วิชารวมทะเลลวงตา คลื่นโหมซัดอย่างบ้าคลั่ง!”
ทันใดนั้นมีคลื่นกระเพื่อมออกมาจากรอบตัวทั้งสองคน
น้ำกระเพื่อมท่ามกลางพลังฟ้าดิน ไม่นานก็ทำให้พลังฟ้าดินเกิดการกระเพื่อมตามไปด้วย
เมื่อคลื่นกระเพื่อมเป็นวงกว้างไกลออกไปเรื่อยๆ การเคลื่อนไหวของพลังฟ้าดินก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อคลื่นกระเพื่อมมาข้างหุ่นเชิดร้อนระอุที่กำลังต่อสู้อยู่ ก็กลายเป็นคลื่นยักษ์ที่เห็นได้อย่างชัดเจน คลื่นระเบิดพลังฟ้าดิน
เมื่อลู่ฝานพลิกฝ่ามือ เสือขาวเงยหน้าคำรามขึ้นฟ้า เสียงดังสนั่นหวั่นไหว!
แค่ดูเหมือนตัวยังเลือนรางเล็กน้อย แต่ครั้งแรกก็สามารถรวมได้ถึงขั้นนี้ ลู่ฝานรู้สึกพอใจมากแล้ว
ในเวลาเดียวกัน ลู่ฝานแยกสมาธิเป็นสองส่วน ใช้ฝ่ามือบังคับให้จานค่ายกลเปลวไฟลวงตาเคลื่อนไหว ทันใดนั้นเปลวไฟย้อนกลับ ค่ายกลเผาสวรรค์ระดับสิบปกคลุมตัวหุ่นเชิดร้อนระอุ
เปลวเพลิงบนตัวหุ่นเชิดร้อนระอุเพิ่มขึ้นอีกเท่าหนึ่ง เมื่อหั่วหลงจู้เห็นภาพนี้ก็พูดอย่างตกใจว่า “คิดไม่ถึงว่าทักษะระดับนี้เขาก็ทำได้ด้วย เขาเคยใช้จานค่ายกลเปลวไฟลวงตาเหรอ”
หั่วหลงชิ่งขมวดคิ้วไม่พูดอะไรสักคำ!
จู่ๆ เขารู้สึกว่าไม่ว่าฝ่ายไหนปล่อยวิชาออกมา ก็สามารถทำให้เขาพ่ายแพ้ได้ในพริบตา!
ในที่สุดวิชาของทั้งสองฝ่ายปะทะกัน เสือขาวของลู่ฝานพุ่งไปข้างหน้าสัตว์อสูรฟ้าดินลวงตาทั้งสามตัว
“ระเบิด!”
จินอีหมิงบีบวิชาอย่างแรงจนเกือบทำให้นิ้วตัวเองเลือดออก
มู่จึฉีกับถู่ห่วงสะบัดมือ สัตว์อสูรฟ้าดินลวงตาของทั้งสองคนพุ่งไปบนฟ้า หลังจากนั้นพุ่งไปหาคลื่นยักษ์กับเสือขาวของลู่ฝาน รวมถึงหุ่นเชิดสองตัวที่พ่นพลังน่ากลัวออกมา แต่นี่ไม่สามารถหยุดยั้งการเคลื่อนไหวของคลื่นยักษ์ฟ้าดินกับพลานุภาพของเสือขาวได้แม้แต่น้อย
ตูม!
ทั่วทั้งฟ้าดินเงียบลงทันที
เมื่อเสียงระเบิดทะลุขีดจำกัดที่ร่างกายคนสามารถรับได้ ข้างหูหลงเหลือเพียงความเงียบจนผิดปกติ
ฟ้าดินสั่นสะเทือน เห็นด้วยตาเปล่าว่าความมืดมิดที่เวิ้งว้างกำลังกลืนกินความว่างเปล่าทั้งหมด
จินอีหมิง มู่จึฉีและถู่ห่วงตัวสั่นอย่างแรง กล้ามเนื้อทุกตารางนิ้วกำลังสั่นสะเทือน เลือดไหลออกมาตรงมุมปาก ร่วงเข้าไปในอากาศเวิ้งว้าง
สุ่ยหมิงคงกับสุ่ยโม่หรานกำลังกัดฟันฝืนไว้
ทันใดนั้นสุ่ยโม่หรานถอนหายใจออกมาเบาๆ จู่ๆ เธอผ่อนแรงแล้วร่วงลงมา
ด้านล่างตัวเธอคือหลุมลึกมืดสนิท