เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1663

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1663

ตัวเหมือนเปลวเพลิง วิถีแห่งฟ้าดินปกคลุมทั้งตัว

ลู่ฝานรู้สึกว่าร่างกายตัวเองจมไปในวิถีแห่งฟ้าดินอย่างรวดเร็ว พลังแห่งกฎรอบตัวเริ่มเปลี่ยนแปลงร่างกายเขา

สิ่งที่เรียกว่าเข้าใจวิถี พูดให้ชัดเจนก็คือรู้แจ้ง

เมื่อดูรู้และเข้าใจแล้ว ในใจเข้าใจชัดเจน จะเรียกมันว่ารู้แจ้ง

เรื่องแบบนี้คนอื่นพูดจะได้ผลน้อยมาก

จำเป็นต้องรู้ด้วยตัวเอง!

ตั้งแต่ลู่ฝานฝึกฝนจนถึงตอนนี้ ทำความเข้าใจวิถีแค่สองสามครั้งเท่านั้น

แต่ผลที่ได้แต่ละครั้งน่าตกใจเป็นอย่างมาก

สิ่งที่เรียกว่าทำความเข้าใจวิถีเพียงวันเดียว เหนือกว่าฝึกฝนเป็นสิบปีก็คือสิ่งนี้แหละ

ตั้งแต่เขาเข้าสู่ระดับเซียนบำเพ็ญชี่ เส้นทางการฝึกฝนต่อจากนี้คือการค้นหาความรู้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า การรู้แจ้งซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่เหมือนการฝึกฝนสะสมพลังแล้วยกระดับได้เหมือนก่อนหน้านี้

สัมผัสถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวร่างกายอย่างรุนแรง ตอนนี้ลู่ฝานรู้แล้วว่าร่างแห่งน้ำของสุ่ยหมิงคงคืออะไร

พูดขึ้นมาก็ง่ายมาก ไม่มีอะไรมากไปกว่าการเอาวิถีที่ตัวเองทำความเข้าใจได้ รวมเป็นร่างของตัวเอง ให้พลังแห่งกฎแทรกซึมเข้าไปในทุกตารางนิ้วของร่างกายและผิวหนังตัวเอง

เมื่อเป็นเช่นนี้ แค่พลังของร่างกายตัวเองไม่โดนเผาผลาญไปจนหมด ร่างกายของเขาก็สามารถรักษาผ่านวิถีแห่งฟ้าดินได้อย่างต่อเนื่อง

ทำความเข้าใจวิถีอะไรก็จะเป็นร่างนั้น อย่างเช่นลู่ฝานในตอนนี้ เพียงแค่เขาใช้ความคิด วิถีแห่งธาตุไฟจะเข้าไปในทุกส่วนของร่างกายเขา ช่วยให้เขารวมเป็นร่างแห่งไฟ

แต่ลู่ฝานไม่ได้ทำเช่นนี้ เพราะจู่ๆ เขาพบว่าตัวเองยังมีอีกทางเลือกหนึ่ง

วินาทีที่เขารู้แจ้ง วินาทีที่พลังกฎแห่งฟ้าดินจะเข้ามาในตัวเขา

ลู่ฝานรู้สึกว่าร่างกายตัวเองปั่นป่วน ปราณชี่ของเขา พลังแห่งโลกในตัวเขา ทั้งร่างกายเขา เลือดเนื้อทุกตารางนิ้วส่งเสียงคำรามเบาๆ

เหมือนสัตว์ป่าคำราม แล้วก็เหมือนมังกรยักษ์คำรามอยู่ในตัวลู่ฝานไม่หยุด

เหมือนตัวเขาจะกลืนวิถีแห่งฟ้าดิน ไม่ใช่โดนวิถีแห่งฟ้าดินกลืนกิน

นี่คือสองทางเลือกที่แตกต่างกัน แต่ลู่ฝานเข้าใจแล้ว

ตัวโดนวิถีแห่งฟ้าดินกลืนกิน คือร่างแห่งวิถีของผู้ฝึกชี่

ตัวกลืนกินวิถีแห่งฟ้าดิน คือร่างกายอมตะของนักบู๊

เดิมทีลู่ฝานไม่รู้เลยว่าร่างกายอมตะคืออะไร

ตอนนี้เขารู้แล้ว มันคือร่างกายที่สามารถกลืนกินวิถีแห่งฟ้าดินได้ แค่ปราณชี่ของเขาเพียงพอให้เลือดเนื้อของร่างกายเขาพลุ่งพล่าน ก็สามารถฟื้นฟูได้ด้วยการกลืนกินวิถีแห่งฟ้าดิน อีกทั้งยังสามารถทำให้วิถีแห่งฟ้าดินกลายเป็นเกราะปราณของเขาได้ด้วย

คนอื่นฝึกอะไรก็รวมตัวสิ่งนั้น ไม่มีทางเลือกอะไร

แต่ตอนนี้ลู่ฝานสามารถเลือกได้!

ในสมองลู่ฝานครุ่นคิดไม่หยุด สองทางเลือกนี้ ทางเลือกไหนดีกว่ากัน

ยึดตามความชอบของเขา เขาชอบร่างกายอมตะของนักบู๊มากกว่า นั่นหมายความว่าพลังป้องกันจะแข็งแกร่งขึ้น ร่างกายที่ทำลายได้ยากเกือบเป็นอมตะ

แต่ร่างแห่งวิถีของผู้ฝึกชี่ก็มีข้อดีเหมือนกัน นั่นคือสอดคล้องกับวิถีแห่งฟ้าดินได้ดีกว่า

นั่นหมายความว่าปราณชี่ในตัวเขาจะยกระดับขึ้นอีกครั้ง ไม่แน่อาจยกระดับขึ้นเป็นเท่าตัว

ลู่ฝานกำลังชั่งน้ำหนักว่าอะไรดีกว่ากัน แต่ขณะนั้นแหวนในมือเขาสว่างขึ้นอีกครั้ง

แหวนเจ้าบ้านตระกูลลู่ที่ถูกสลักด้วยดาบนิรนาม ขัดขวางไม่ให้เขาได้ตราประทับฟ้าดิน ตอนนี้มันปล่อยพลังประหลาดออกมาอีกแล้ว

วินาทีต่อมา วิถีแห่งฟ้าดินที่กำลังจะเข้ามาในตัวลู่ฝานพังทลายลงทันที

ตอนนี้วิถีแห่งฟ้าดินรอบๆ หนีหัวซุกหัวซุนเหมือนหนูเจอแมว ไม่กล้าเข้าใกล้ลู่ฝานแม้แต่น้อย