เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1687

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1687

หน้าน้ำตกทะเลเมฆที่สวรรค์ชั้นหก กลุ่มผู้ฝึกชี่ยืนตระหง่าน ล้อมน้ำตกทะเลเมฆเอาไว้อย่างแน่นหนา

ผู้อาวุโสสามของตระกูลหั่วก็อยู่ในกลุ่มคน ผู้อาวุโสข้างๆ ถามว่า “ผู้อาวุโสหั่ว เรามารออยู่ตรงนี้จะดีเหรอ”

ผู้อาวุโสสามเลิกคิ้วมองคนคนนี้แล้วพูดว่า “ถ้านายคิดว่าไม่เหมาะสมก็บุกเข้าไปเองได้นะ ดูว่าฝ่าบาทจะลงโทษที่นายบุกรุกเข้าไปหรือไม่!”

ผู้อาวุโสหดคอลงทันที “ฉันแค่พูดเท่านั้น สวรรค์ชั้นเจ็ดคือสถานที่ต้องห้ามของประเทศตันเซิ่ง ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากฝ่าบาท ใครก็เข้าไปไม่ได้ทั้งนั้น ฉันเข้าใจดี”

ผู้อาวุโสสามยิ้มแล้วส่ายหน้า คนพวกนี้ไม่เชื่อแม้แต่ประมุขประเทศตันเซิ่ง ไม่รู้ว่าคือไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งโง่กันแน่

พละกำลังของประมุขประเทศตันเซิ่งบรรลุถึงขั้นสูงสุดแล้ว ในบรรดาขุนพลังสุดเหนือฟ้า ก็มีแค่ไม่กี่คนที่เทียบกับประมุขได้ เรียกได้ว่าเป็นขั้นสูงสุดในบรรดาคน

ถ้าเรื่องที่ประมุขประเทศตันเซิ่งยังจัดการไม่ได้ แล้วคนพวกนี้จะจัดการได้ยังไง

ในความคิดของผู้อาวุโสสาม สิ่งเดียวที่พวกเขายืนอยู่ตรงนี้คือรอประมุขประเทศตันเซิ่งกลับมา จากนั้นพูดอย่างพร้อมเพรียงว่าฝ่าบาทสติปัญญาหลักแหลม ไร้เทียมทานตลอดกาล!

ดังนั้นผู้อาวุโสสามจึงนิ่งและผ่อนคลายมาก

แค่ประมุขประเทศตันเซิ่งยังอยู่ ไม่มีทางเกิดเรื่องใหญ่ในประเทศตันเซิ่ง

สิ่งเดียวที่ผู้อาวุโสสามแอบกังวลคือลู่ฝานพัวพันกับเรื่องนี้หรือเปล่า

กว่าไอ้เด็กนี่จะได้ไปสวรรค์ชั้นเจ็ดไม่ง่ายเลย เดิมทีควรเก็บสมุนไพรแล้วรีบกลับมา แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่กลับ อดรู้สึกประหลาดไม่ได้ ถ้าเขาตายอยู่ในสวรรค์ชั้นเจ็ดคงน่าเสียดายแย่

มีความเป็นไปได้ว่าถ้าลู่ฝานเป็นคนก่อเรื่องในสวรรค์ชั้นเจ็ด ต้องซวยแน่นอน

แม้ความเป็นไปได้น้อยมาก แต่ผู้อาวุโสสามยังไม่เชื่อเลยมาเอง

เขาเป็นผู้อาวุโสของตระกูลหั่ว ไม่เคยดำรงตำแหน่งข้าราชการเลย มีทุกวันนี้ได้ก็เพราะข้าราชการคนอื่นไว้หน้าตระกูลหั่ว

เขาจะรอดูที่นี่ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ขณะทุกคนกำลังพูดคุยและรอคอยอย่างอดทนกันอยู่

แสงหนึ่งสว่างขึ้นจากหลุมดำตรงท้ายน้ำตกทะเลเมฆ

ทุกคนหยุดคุยแล้วเงยหน้ามอง ใครจะออกมาล่ะเนี่ย

ต่อจากนั้นเงาใครคนหนึ่งลอยอยู่บนน้ำตกทะเลเมฆ

เงาของลู่ฝานปรากฏในสายตาทุกคน

“ออกมาแล้ว! เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่คำนวณได้แม่นจริงๆ เจ้านายรู้ได้ไงว่าน้ำตกทะเลเมฆจะเปิดตอนนี้!”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดในตัวลู่ฝานอย่างตื่นเต้นดีใจ

ลู่ฝานตอบในใจว่า “ไร้สาระ ประมุขประเทศตันเซิ่งเข้ามาแล้ว มีโอกาสเป็นไปได้สูงว่าน้ำตกทะเลเมฆเปิดออกแล้ว”

ยกยิ้มมุมปาก จู่ๆ ลู่ฝานเห็นนอกน้ำตกทะเลเมฆมีเงาผู้ฝึกชี่เต็มไปหมด

ผู้คนมากมายต่างมองลู่ฝานด้วยสายตาประหลาด

ผู้อาวุโสสามเห็นลู่ฝานปรากฏตัวออกมา เขาหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “ไอ้เด็กนี่หนีออกมาได้แล้ว ถือว่าเขาโชคดี เรื่องด้านในน่าจะไม่เกี่ยวกับเขา”

จากความคิดของผู้อาวุโสสาม ประมุขประเทศตันเซิ่งเข้าไปแล้ว ถ้าเรื่องเกี่ยวข้องกับลู่ฝาน ตอนนี้ประมุขประเทศตันเซิ่งคงจับตัวเขาออกมาแล้ว แต่ลู่ฝานออกมาเอง งั้นก็มีโอกาสเป็นไปได้เพียงสองอย่าง ถ้าเขาไม่หนีออกมาอย่างทุลักทุเล ก็โดนประมุขประเทศตันเซิ่งไล่ออกมา ไม่ว่าอย่างไหนก็ไม่ส่งผลกระทบกับลู่ฝานมากนัก

แน่นอนว่าผู้อาวุโสสามคงคิดไม่ถึงว่าลู่ฝานสร้างเรื่องข้างในจนวุ่นวายขนาดไหน อีกทั้งยังหนีมาจากประมุขประเทศตันเซิ่งอีกด้วย

เรื่องนี้พูดออกไปคงไม่มีใครเชื่อ

เห็นคนมากมายขนาดนี้ ความคิดแรกของลู่ฝานคือคนพวกนี้มาจับเขา