เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1721

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1721

เวลาสองสามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว ลู่ฝานอาศัยอยู่ในหมู่บ้านปีศาจสาว เพื่อฟื้นฟูพลังชั่วคราว

ยาที่คุณย่าเฉียนให้ไม่เลวจริงๆ ดีกว่าที่เขากลั่นเองเยอะมาก แต่อาการที่ตามมาภายหลังทำให้ลู่ฝานไม่รู้จะพูดยังไงจริงๆ

ที่คุณย่าเฉียนบอกว่าจะเกิดกามตัณหาจนทนไม่ไหว เหมือนเปลวไฟแผดเผาร่างกาย ยังเบาเกินไปจริงๆ

ในความคิดลู่ฝาน มันเหมือนพ่นไฟออกมาทั้งตัวชัดๆ

สีหน้าแดงเถือก ความอยากพลุ่งพล่าน นี่ยังไม่เท่าไร สิ่งสำคัญคือไอ้ท่อนล่างที่ไม่ยอมเชื่อฟัง เอาแต่แข็งตัวตลอดเวลา ช่างเป็นอุปสรรคจริงๆ ดังนั้นลู่ฝานจึงทำได้แค่เอาเกราะเกล็ดมังกรมาปกคลุมร่างกาย บวกกับเสื้อผ้า อย่างน้อยก็ปิดบังจนดูไม่ออก

แต่ถ้าเป็นเพียงปัญหาเล็กน้อยเหล่านี้ ลู่ฝานคงกัดฟันอดทนผ่านไปได้ ปัญหาคือเขาอยู่ที่หมู่บ้านปีศาจสาว ผู้หญิงไม่สวมเสื้อผ้า งดงามบริสุทธิ์พวกนี้ เป็นบททดสอบใหญ่สำหรับเขาจริงๆ

ไม่ต้องพูดเรื่องอื่น แค่พวกฟู่ชีที่เดินไปเดินมาต่อหน้าเขาทั้งวัน แค่นี้ก็ทำให้ลู่ฝานทรมานแทบแย่แล้ว

ดูได้แต่ห้ามแตะ เลือดพลุ่งพล่านทั้งตัว ลู่ฝานรู้สึกว่าสติตัวเองจะแตกแล้ว

“ตั้งสมาธิ ใจเย็น บำเพ็ญตนฝึกฝนจิตใจ!”

สองสามวันนี้ลู่ฝานเอาแต่พูดประโยคนี้ ท่าทางผิดปกติของเขา ทำให้พวกผู้หญิงในหมู่บ้านปีศาจสาวแน่ใจแล้วว่าเขาเพี้ยน

อยู่ในหมู่บ้านปีศาจสาวสองสามวัน ลู่ฝานเข้าใจที่มาของหมู่บ้านนี้แล้ว

ถ้าพูดให้ถูก ที่นี่คือที่พักธรรมดาทั่วไปของเขตปีศาจ ผู้หญิงของหมู่บ้านปีศาจสาวแต่ละรุ่น ไม่เคยออกจากเขตปีศาจเลย

พวกเธอไม่รู้ว่าโลกภายนอกหน้าตาเป็นยังไง แม้แต่ผู้ชายก็ไม่เคยเห็นเท่าไร

พวกเธอดำรงชีวิตด้วยการล่าสัตว์อสูรขนาดใหญ่ วิชาที่ฝึกฝนทั้งหมดถูกเรียกว่าวิชาปีศาจศักดิ์สิทธิ์ ว่ากันว่าเป็นวิชาที่เทพปีศาจเป็นผู้มอบให้ ส่วนเทพปีศาจอาศัยอยู่ในดินแดนเทพปีศาจสีเลือดบนท้องฟ้าไม่ไกล

ใช่แล้ว พวกเธอเรียกเมืองในลูกบอลสีเลือดว่าดินแดนเทพปีศาจ

แม้พวกเธอรู้จักคำว่าปีศาจ แต่ไม่เคยเข้าใจเลยว่าปีศาจหมายถึงอะไร

นั่นหมายความว่านอกจากพวกเธอฝึกวิชาชั่วร้ายแล้ว เรื่องอื่นก็ไม่ต่างจากคนปกติทั่วไป

เหมือนหมู่บ้านแบบพวกเธอมีอยู่ทั่วเขตปีศาจ

แค่แต่ละหมู่บ้านอยู่ห่างจากกันมาก จากที่ฟู่สืออู่พูด ในหมู่บ้านปีศาจสาวของพวกเธอ มีผู้แข็งแกร่งที่หนีฝูงสัตว์อสูรออกไปข้างนอกแค่ไม่กี่คน ถึงจะได้ไปหมู่บ้านอื่นโดยบังเอิญ ฟู่ชีคือหนึ่งในนั้น ดังนั้นเธอจึงเคยเห็นว่าผู้ชายหน้าตาเป็นยังไง

นั่นหมายความว่าในเขตปีศาจ นอกจากหมู่บ้านปีศาจสาวของพวกเธอแล้ว ที่อื่นยังมีผู้ชายอยู่

นี่ทำให้ลู่ฝานโล่งอกขึ้นเยอะ อย่างน้อยเขาก็ไม่ใช่ “คนอีกประเภทหนึ่ง” เพียงคนเดียวในเขตปีศาจ ถ้าเป็นเช่นนั้นคงสะดุดตามาก ถ้าเจอผู้ฝึกชั่วร้ายที่เก่งกาจ เขาต้องซวยแน่นอน

ตอนนี้อย่างน้อยเขาก็ปลอมเป็นผู้ฝึกชั่วร้ายคนอื่นได้

โกหกหลอกลวงในประเทศตันเซิ่งมาระยะหนึ่ง ตอนนี้ลู่ฝานโกหกหลอกลวง……ไม่ใช่สิ ควรเรียกว่ามีไหวพริบในการหลบซ่อนได้ดีเยี่ยม

บวกกับคุณย่าเฉียนก็อยู่ที่นี่ด้วย ว่างๆ ลู่ฝานก็ไปสอบถามสถานการณ์ได้ ยิ่งมีความมั่นใจขึ้นอีก

“ไอ้หนุ่มหน้าขาว รีบมาสิ อืดอาดยืดยาดอยู่ได้ นายวิ่งช้ามากเลย!”

ฟู่สืออู่เอามือเท้าเอว ชี้ลู่ฝานที่อยู่ด้านหลังแล้วเอ่ยขึ้น

ลู่ฝานไม่เข้าใจจริงๆ เขาก็ไม่ได้ผิวขาวนะ ทำไมผู้หญิงพวกนี้ชอบเรียกว่าไอ้หนุ่มหน้าขาว อย่าบอกนะว่าหน้าขาวเหมือนคนปัญญาอ่อน

ลู่ฝานขี้เกียจบอกชื่อพวกเธอ อยากเรียกอะไรก็เรียกไปเถอะ

สองสามปีมานี้เขามีฉายาเยอะมาก มีทั้งดีและไม่ดี ส่วนคำว่าไอ้หน้าขาว อืม ดูเหมือนน่าจะเป็นครั้งแรก

ลู่ฝานเดินช้าๆ ตามฟู่สืออู่ออกไปเก็บสมุนไพร

ผู้หญิงในหมู่บ้านแบ่งออกเป็นสองประเภท ประเภทแรกคือเก็บสมุนไพร ส่วนอีกประเภทคือล่าสัตว์

โดยทั่วไปแล้วคนที่วิทยายุทธแข็งแกร่งจะเข้าร่วมทีมล่าสัตว์ จับและล่าสัตว์อสูร เพื่อช่วยเหลือหมู่บ้าน!

ส่วนคนที่วิทยายุทธแย่หน่อยก็ทำได้แค่ไปเก็บสมุนไพร ดังนั้นผู้หญิงในหมู่บ้านที่สามารถล่าสัตว์ได้จึงได้รับความเคารพจากผู้คนมาก ส่วนคนที่เก็บสมุนไพรก็ฐานะต่ำลงมาหน่อย นักล่าหญิงคนอื่นจึงไม่ยอมทำงานแบบนี้

แต่มีเพียงฟู่สืออู่ที่ต่างจากพวก เธอชอบเก็บสมุนไพรมาก โดยเฉพาะสมุนไพรหลากหลายสีสัน

ลู่ฝานเดินตามหลังฟู่สืออู่ ช่วยเธอเก็บสมุนไพรที่เธอโยนไปทั่ว ใช่ ผู้หญิงคนนี้ชอบเก็บสมุนไพร แต่ไม่ชอบเอาสมุนไพรกลับไป เล่นเสร็จก็โยนทิ้ง ลู่ฝานโดนฟู่สืออู่เรียกออกมาให้ตามเก็บสมุนไพร

แน่นอนว่าลู่ฝานก็ปรารถนาสิ่งนี้เช่นกัน

ช่วงนี้สายตาที่ผู้หญิงคนอื่นมองเขาประหลาดขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะเมื่อถึงตอนกลางคืน มีผู้หญิงสองสามคนแอบเข้ามาในบ้านไม้ จะทำมิดีมิร้ายเขา