เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1792

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1792

แต่ขณะนั้นเหมือนลู่ฝานคิดอะไรออก “ในบรรดาคนพวกนี้มีผู้แข็งแกร่งหรือเสด็จพ่อของนายหรือเปล่า”

หนานกงสิงพูดว่า “ไม่มี”

ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจ “ดูเหมือนยังพอมีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้”

ลู่ฝานเพิ่งพูดจบ จู่ๆ ได้ยินผู้ฝึกชั่วร้ายที่พุงโตตบโต๊ะแล้วตะโกนว่า “มีสิทธิ์อะไรให้หน่วยที่ 18 ของเราให้คนตั้งห้าพันคน นั่นมันเนื้อคนสดใหม่เชียวนะ แต่ละคนเป็นร่างหลอมชั้นดีที่ใช้ออร่าปีศาจเร่งให้เติบโต ฉันไม่ยอม ฉันไม่ให้ ผู้อาวุโสซู่มั่นขอหน่วยอื่นเถอะ อย่างเช่นหน่วยที่ 24 พวกเขามีคนเยอะ”

เพิ่งพูดจบ ผู้ฝึกชั่วร้ายอีกคนกระโดดขึ้นบนโต๊ะแล้วพูดว่า “ทำไม การที่หน่วย 24 ของเรามีคนเยอะ เป็นผลจากความพยายามของพวกเรา ทำไมคนเยอะแล้วต้องให้เยอะเหรอ แล้วคนของเราไม่ใช่ร่างหลอมชั้นดีเหรอ? รนหาที่ตายใช่ไหมไอ้อ้วน ฉันจะกลืนนายลงท้อง!”

พูดจบ ตัวของสองคนนี้กลายเป็นหมอก สู้กันเสียงดังตุบตับ ผู้ฝึกชั่วร้ายที่อยู่ข้างๆ ตะโกนเชียร์ด้วย

ในที่สุดลู่ฝานก็เข้าใจแล้วว่าทำไมการรายงานที่เป็นเรื่องง่ายๆ ถึงใช้เวลานานขนาดนี้ คงเป็นเพราะคนบ้าพวกนี้ทะเลาะกัน

ผู้อาวุโสซู่มั่นมองพวกเขาแวบหนึ่ง จากนั้นพูดอย่างราบเรียบว่า “พวกนายสองคน ใครแพ้ต้องส่งคนให้ฉัน”

จากนั้นเธอชี้ผู้ฝึกชั่วร้ายอีกคนแล้วถามขึ้น

ตอนนี้ลู่ฝานขมวดคิ้วแน่นขึ้นอีก ซู่มั่น เขาคุ้นชื่อนี้อีกแล้ว

เคยได้ยินที่ไหนนะ

ลู่ฝานใช้ความคิดอย่างรวดเร็ว

ขณะนั้นประตูหินด้านหลังเปิดออกจนเกิดเสียงดัง

ทุกคนหยุดลงทันที รีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

ลู่ฝานกับหนานกงสิงก็ลุกขึ้นยืน มองไปด้านในประตูหิน

ตอนนี้มีคนสามคนเดินออกมาจากประตูหิน

เป็นชายสองหญิงหนึ่ง ออร่าปีศาจพลุ่งพล่านทุกคน

เสื้อสีเขียว ขาว ดำ แบ่งแยกทั้งสามคนอย่างชัดเจน

ชายคนที่สวมชุดสีเขียว ใบหน้ามีรอยแผลเป็นจากมีด สีหน้าดุดัน ดวงตาแดงก่ำ

มังกรสีดำตัวเล็กๆ เลื้อยอยู่ตรงคอเขา เมื่อเห็นมังกรตัวนี้ ลู่ฝานสัมผัสถึงความหวาดกลัวสุดขีดที่มาจากเจ้าดำทันที

ตามมาด้วยชายสวมชุดขาว หน้าตาหล่อเหลา เหมือนคนมีความรู้ ถือพัดพับในมือ สีหน้าซีด ถ้าไม่เห็นเขี้ยวตรงมุมปากของเขา คงดูไม่ออกเลยว่าเขาเป็นผู้ฝึกชั่วร้าย

สุดท้ายคือผู้หญิงสวมชุดสีดำ นัยน์ตาดำขลับเหมือนหมึก ผมยาวบดบังใบหน้าซีกหนึ่ง ใบหน้าเย็นชา ความมืดปกคลุมทั่วตัวเธอ

ดูเหมือนไม่ใช่ออร่าปีศาจ แต่เหนือกว่าออร่าปีศาจแน่ๆ

ทันใดนั้น ผู้ฝึกชั่วร้ายทั้งหมดคำนับทั้งสามคนแล้วพูดว่า “คารวะราชาปีศาจผู้ปราบมังกร คารวะราชาปีศาจฝันร้าย คารวะธิดาเทพแห่งความมืด”

ลู่ฝานกับหนานกงสิงคำนับเล็กน้อย ดวงตาจ้องทั้งสามคนเขม็ง

หนานกงสิงส่งกระแสจิตพูดเบาๆ เสียงสั่นเครือเล็กน้อย “สหายลู่ฝาน สามปีศาจยิ่งใหญ่ของจิตใจเต๋าสำนักมาร พระเจ้า คิดไม่ถึงว่าพวกเขาอยู่ที่ประเทศฉิงเทียนของฉัน!”

ลู่ฝานสัมผัสถึงความหวาดกลัวจากน้ำเสียงของหนานกงสิง

ราชาปีศาจที่ทำให้องค์ชายหวาดกลัวได้ ต้องเป็นผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานแน่ๆ

สามปีศาจยิ่งใหญ่เดินมาหน้าซู่มั่น ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรพูดเสียงเย็นชาว่า “จัดการเรื่องถึงไหนแล้ว ผู้อาวุโสซู่มั่น เจ้าสำนักคาดหวังในตัวเธอมากนะ!”

ผู้อาวุโสซู่มั่นพูดเสียงเบาว่า “ทุกอย่างกำลังดำเนินการ”

ราชาปีศาจฝันร้ายพูดด้วยรอยยิ้ม “งั้นก็ดี ถ้ามีใครไม่ยอมทำตาม บอกฉันได้เลย ฉันจะฆ่าพวกเขาเอง!”