เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 242

ลู่ฝานเอาสูตรการกลั่นยาเป็นกองมาได้อย่างง่ายดาย

ด้านบนมีแสงห้าสีไหลวนอยู่ สูตรการกลั่นยาพวกนี้ไม่ธรรมดาอย่างเห็นได้ชัด

แม้เป็นสูตรการกลั่นยาที่วางไว้ด้านนอกสุด แต่เซียนบำเพ็ญชี่เก็บเอาไว้ แสดงว่ามีส่วนที่ไม่ธรรมดา

ลู่ฝานหยิบขึ้นมาดู พลังของห้าธาตุพาดผ่าน วิธีกลั่นยาเม็ดแต่ละชนิดเข้ามาในหัวลู่ฝาน

ดูออกเลยว่าคนที่เขียนสูตรการกลั่นยา ไม่ได้ร่ายมนตร์อะไรใส่สูตรการกลั่นยาเพื่อป้องกัน แค่ใส่พลังของห้าธาตุเข้าไป เพื่อรับรองว่าคนที่ฝึกสูตรการกลั่นยา คือระดับผู้ฝึกชี่ขึ้นไป

ตอนนี้พละกำลังของลู่ฝานเพียงพอแล้ว ลู่ฝานหลับตาลง อ่านสูตรการกลั่นยาใหม่ที่เพิ่งเข้ามาในหัว ลู่ฝานยิ้มออกมา

สูตรการกลั่นยาพวกนี้ ล้วนเป็นการกลั่นยาเม็ดที่ยกระดับพละกำลังของนักบู๊ มิน่าล่ะถึงวางไว้ด้านนอกสุด

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรถามไม่หยุด “มีสูตรการกลั่นยาดีๆ ไหม ใช้ได้ไหม”

ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบว่า “ยาพละกำลังดุร้าย ยาเลือด ยากระดูก เหอะๆ ยาเม็ดแบบนี้ทั้งนั้น แกว่าไงล่ะ”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดอย่างโมโห “ไม่มีสูตรการกลั่นยาของผู้บำเพ็ญชี่เหรอ ได้สูตรการกลั่นยาพวกนี้มา ก็ไม่มีประโยชน์ มิน่าล่ะถึงไม่ได้ร่ายมนตร์ไว้”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ สูตรการกลั่นยาพวกนี้ดีมาก อย่างน้อยมีประโยชน์กับฉันมาก ไปดูตำหนักยาดีกว่า จะรวบรวมสมุนไพรได้หรือเปล่า”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “มีประโยชน์เหรอ จะเอาออกไปขายเหรอ สูตรการกลั่นยาพวกนี้ เอาไปแลกอะไรกับผู้ฝึกชี่ไม่ได้เลย ถ้าแลกกับนักบู๊ คงแลกได้แค่เงินหรือสมุนไพร มีประโยชน์อะไร”

ลู่ฝานขี้เกียจพูด ตรงไปที่ตำหนักยาทันที

หาอยู่ครู่หนึ่ง จึงรวบรวมสมุนไพรในสูตรการกลั่นยาอย่างดี ได้สองสามสูตร

ลู่ฝานตัดสินใจกลั่นยาที่นี่

ลู่ฝานสะบัดเอาหม้อไฟบุ๋นออกมา

เมื่อเห็นหม้อไฟบุ๋น เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะออกมา “ทำไมเจ้านายยังใช้หม้อยาพื้นฐานแบบนี้อีก เจ้านายมีหม้อสือฟางไม่ใช่เหรอ ใช้มันสิ กลั่นยาเร็วกว่าหม้อใบนี้เยอะเลยนะ”

ลู่ฝานถามอย่างตกใจ “เร็วกว่าเยอะเหรอ หมายความว่าไง”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูด “ประสิทธิภาพใหญ่สุดของหม้อสือฟาง คือทำให้การกลั่นยาเร็วขึ้น เจ้านายลองดูก็รู้เอง ในบรรดาหม้อยา หม้อสือฟางมีชื่อเสียงด้านความเร็ว”

ลู่ฝานเก็บหม้อไฟบุ๋น แล้วเอาหม้อสือฟางออกมา

ใส่ปราณชี่เข้าไป หม้อสือฟางสีใส มีหมอกควันหลากหลายสีพุ่งขึ้นมา

ลู่ฝานเอาสมุนไพรออกมา เรียงลำดับตามสูตรยา มือซ้ายเป็นไฟ มือขวารวมตัวเป็นน้ำ เมื่อพละกำลังก้าวหน้าขึ้น ทำให้เขาควบคุมพลังฟ้าดินได้ตามใจต้องการด้วย

เดิมทีต้องใช้เวลาหนึ่งก้านธูป ถึงครึ่งชั่วยาม จึงจะกลั่นสมุนไพรเสร็จ

แต่ตอนนี้เพียงแค่ไม่นาน ก็สามารถกลั่นจนเสร็จ

ใส่สมุนไพรเข้าไปในหม้อสือฟาง ต่อมาลู่ฝานเห็นฤทธิ์ยากลายเป็นรูปร่างอย่างรวดเร็ว ภายใต้การกระตุ้นของหม้อสือฟาง

ไม่ได้เร็วธรรมดาๆ พลังที่หมุนเวียนในหม้อสือฟาง เหมือนมือใหญ่ที่มองไม่เห็น ปั้นยาออกมา

ไม่กี่อึดใจ ยาเม็ดแรกเด้งออกมาจากหม้อ

ยาเม็ดกลม กลิ่นยารุนแรง มีแสงกะพริบและพลังฟ้าดินห้าธาตุที่ผ่านการกลั่นแล้ว

ยานี้มีชื่อว่ายาขยายเส้นลมปราณ เป็นยาชีวิต น่าจะเป็นยาชีวิตระดับ 2-3

ยาชนิดนี้ แม้เป็นนักบู๊แดนปราณชีวิต ก็ยังต้องการ

ลู่ฝานกินลงไปอย่างไม่ลังเล ฤทธิ์ยาแผ่ซ่านในร่างกาย