เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 269

บทที่ 269
สีหน้าของซิงยวนกับจ้าวซวี่อึมครึมทันที

สถานการณ์ไม่ควรเป็นแบบนี้! จู่ๆ เรื่องก็เริ่มผิดปกติขึ้นมา

เดิมทีซิงยวนแน่ใจว่าในสถาบันสอนวิชาบู๊ เหลือจ้าวซวี่เป็นผู้ฝึกชี่คนเดียว นอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครปลุกภูติอาวุธได้อีก แต่จากพละกำลังของจ้าวซวี่ ไม่น่าปลุกภูติอาวุธออกมาได้ แต่ตอนนี้ดวงแสงที่ออกมาจากหม้อสือฟาง ถ้าไม่ใช่ภูติอาวุธแล้วจะเป็นอะไรได้อีก

ซิงยวนจ้องจ้าวซวี่อย่างโหดเหี้ยม จ้าวซวี่ก็ทำอะไรไม่ถูก

ลู่ฝานสีหน้าอึมครึม พูดในใจว่า “เจดีย์เสวียนเก้ามังกร ใช่แกหรือเปล่า ให้ตายเถอะ น้ำเสียงโทนนี้ เป็นแกแน่นอน แกจะทำอะไร”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะประหลาดขึ้นมา

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่เดาถูกแล้ว เป็นฉันเอง หม้อสือฟางอ่อนแอมาก มันยังไม่มีความสามารถพูดออกมาได้ ตอนนี้ฉันพูดแทนมัน วางใจเถอะ เราทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ดี มันไม่ถือสาเอาความฉันหรอก”

ลู่ฝานกลอกตามองบน โอเค ตอนนี้คงทำได้เพียงปล่อยเจดีย์เสวียนเก้ามังกรทำตามใจชอบ

เพราะเจดีย์เสวียนเก้ามังกรยอมรับเขาเป็นเจ้านายแล้ว ต้องไม่ทำเรื่องที่ไม่ดีต่อเขาแน่นอน ลู่ฝานจึงปล่อยมันไป

ท่านผอ.ก็ตกใจ

เป็นภูติอาวุธจริงเหรอ เหลือเชื่อ ผู้ฝึกชี่ธรรมดาๆ จะสื่อสารกับภูติอาวุธได้เหรอ

แต่ท่านผอ.เก็บงำแววตาเอาไว้อย่างรวดเร็ว ทำเหมือนไม่รู้อะไร “อืม แกคือภูติอาวุธของหม้อสือฟาง แกบอกฉันได้ไหม ใครเป็นคนฆ่าอาจารย์ของจ้าวซวี่ รวมถึงศิษย์พี่ศิษย์น้องของเขาด้วย”

“หม้อสือฟาง” พูดเสียงดังว่า “นายพูดถึงพวกไร้สติ ที่ไม่เข้าใจแม้กระทั่งค่ายกลพวกนั้นเหรอ ตาเฒ่าพร้อมกับลูกศิษย์ห้าคนใช่ไหม”

เมื่อได้ยิน หานเฟิงหัวเราะออกมา

แม้ฉู่สิงขยับไม่ได้ แต่ก็ยกยิ้มมุมปาก

จ้าวซวี่สีหน้าอึมครึม ตอนนี้เขาปล่อยหม้อสือฟางแล้ว เขารู้สึกว่าควบคุมสถานการณ์ไม่ได้แล้ว

ท่านผอ.พยักหน้า “ใช่ ตาเฒ่าพร้อมลูกศิษย์ห้าคน ตาเฒ่าคนนั้นชื่อเฟิงหลิง”

“หม้อสือฟาง” ส่ายดวงแสงไปมา “ตายแล้ว ตายหมดแล้ว พวกโง่โดนค่ายกลฆ่าตายหมดแล้ว ตาเฒ่าโดนศิษย์ตัวเองลอบฆ่า ไอ้เด็กที่ชื่อจ้าวซวี่ หน้าตาร้ายกาจ”

“อะไรนะ”

จ้าวซวี่พูดออกมาอย่างตกใจ เข้ามาจะคว้าหม้อสือฟาง “แก แก อย่ากล่าวหาคนอื่น”

หม้อสือฟางสาดแสงสีแดงออกมา ทำให้จ้าวซวี่กระเด็นออกไป

อาจารย์ซิงยวนหน้าอึมครึม แววตาที่มองลู่ฝานเหมือนงูพิษ

ลู่ฝานมองเขาอย่างราบเรียบ อาจารย์ใช้วิธีสกปรกแบบนี้ทำร้ายนักเรียน จิตใจคับแคบเช่นนี้ ไม่มีค่าให้ลู่ฝานเคารพเลยสักนิด

ไม่ต้องคิดก็รู้ จากไหวพริบของคนอย่างจ้าวซวี่ ไม่มีทางคิดแผนแบบนี้ ลู่ฝานยังจำได้ว่าครั้งแรกตอนเจอจ้าวซวี่ที่เมืองเจียงหลิน จ้าวซวี่ยังเป็นคนมีหลักการ แพ้แล้วยังยอมรับ ไม่ใช่คนเจ้าเล่ห์แบบนี้

ตอนนี้ต้องมีคนยุยงอยู่เบื้องหลังแน่นอน จึงทำแบบนี้ได้ และคนที่มีความคิดแบบนี้ ก็คือซิงยวนที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่หรือไง ไม่งั้นเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับเขา ทำไมเขาถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ล่ะ

ท่านผอ.มองจ้าวซวี่อย่างเย็นชา “จ้าวซวี่ ภูติอาวุธพูดจริงหรือเปล่า”

จ้าวซวี่พูดอย่างตกใจว่า “ไม่จริง ไม่จริงครับ ผมจะฆ่าอาจารย์ตัวเองได้ยังไง”