เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 304

บทที่ 304
“หานเฟิงคณะหนึ่งเดียวชนะรอบแรก!”

ครูประกาศว่าคณะหนึ่งเดียวชนะรอบแรก การแสดงออกของหานเฟิงไม่เพียงแต่ทำให้ทุกคนตะลึง ขนาดลู่ฝานยังอดถามไม่ได้

“ศิษย์พี่หานเฟิง กระบวนท่าสุดท้ายคืออะไร เป็นวิชากระบี่ที่เท่มาก”

ลู่ฝานเป็นคนไม่กี่คนที่เห็นการเคลื่อนไหวของหานเฟิงชัดเจน นี่อาศัยความไวต่อการสังเกตที่เขามีต่อพลังฟ้าดินรอบๆ จึงทำให้เขาเห็นทิศทางกระบี่ของศิษย์พี่หานเฟิง

ช่วงเวลานั้น ศิษย์พี่หานเฟิงแทงกระบี่ออกมา 108 กระบี่

แต่ละกระบี่เร็วเหมือนสายฟ้า ฟาดฟันฟ้าดินบริเวณรอบๆ

108 กระบี่นี้ ทำให้ลู่ฝานรู้สึกว่ายอดเยี่ยมเหมือนกับกระบี่มังกรเหินที่เขาสร้างออกมา

แต่วิชากระบี่ของศิษย์พี่หานเฟิง ล้ำลึกและกระชับกว่า ทำให้ลู่ฝานทำความเข้าใจได้มาก

หานเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า “วิชากระบี่ชิงสวรรค์ไง กระบวนท่าที่สองเท่านั้น ไม่ต้องเลื่อมใสฉันเกินไป แค่เก่งขนาดนี้เอง ศิษย์น้องลู่ฝาน ต่อไปถ้าเจอคนที่จัดการไม่ได้ บอกศิษย์พี่มาเลย ศิษย์พี่ช่วยจัดการให้”

อาจารย์อี้ชิงดึงปกเสื้อหานเฟิงให้เขานั่งลง

“นั่งลงดีๆ ไหลตามน้ำไปเรื่อย พื้นฐานแค่นั้นของนาย ก็แค่กระบี่แรกโจมตีโดนจุดสำคัญของอีกฝ่าย นายก็เลยทำลายรางปราณเคลือบทองของอีกฝ่ายได้”

หานเฟิงก้มหน้าลง ความสามารถแค่นั้นของเขา ปิดบังคนอื่นได้ แต่ไม่สามารถปิดบังอาจารย์อี้ชิงได้

ด่าหานเฟิงจนน้ำลายเต็มหน้า อาจารย์อี้ชิงพูดว่า “วิชากระบี่กระบวนท่าที่สอง ยังฝึกไม่ถึงขั้นสมบูรณ์ ยังมีหน้าโม้ไปทั่ว ฉันจะกลับไปฝึกฝนพิเศษให้นายอีกครั้ง ฉู่เทียนนายไปสู้รอบสอง ถ้าเดาไม่ผิด อีกฝ่ายน่าจะเป็นหนึ่งในสองพี่น้องผางไห่ หรือไม่ก็ผางเทา จัดการให้รวดเร็ว อย่าเผยอะไรออกมาเยอะเหมือนหานเฟิง”
ฉู่เทียนพยักหน้า ลุกขึ้นไปบนเวทีประลอง แล้วพูดว่า “ฉู่เทียนคณะหนึ่งเดียว!”

อาจารย์เซินถูมองฉู่เทียน บนเวทีประลองจากไกลๆ หัวเราะพูดว่า “ตอใหญ่มาอีกแล้ว ผางไห่ ผางเทา พวกนายใครจะขึ้นไป”

ผางไห่ยิ้มแล้วพูดว่า “ผมเอง”

พูดจบ ผางไห่ลุกขึ้น เดินไปบนเวทีประลอง

พุงกับไขมันบนหน้าที่ส่ายไปมา ทำให้ผางไห่ดูเป็นมิตรมาก ดูท่าทางไม่เป็นพิษเป็นภัย

“ผางไห่คณะกำแหง!”

ทั้งสองฝ่ายประสานมือคำนับกัน

ครูรีบประกาศว่า “ฉู่เทียนคณะหนึ่งเดียวกับผางไห่คณะกำแหง เริ่มต่อสู้รอบสองได้”

เสียงของครูยังไม่ทันหายไป ผางไห่รีบปล่อยพลังปราณของตัวเองออกมา

เป็นผลการฝึกตนแดนปราณนอกเหมือนกัน พลังปราณบนตัวผางไห่ แปรเปลี่ยนจากเสื้อปราณ เป็นอากาศรูปทรงกลม ปกคลุมตัวผางไห่เอาไว้

ขณะเดียวกัน ผางไห่ชนหมัดทั้งสองข้าง ไขมันบนตัวส่วนหนึ่ง กลายเป็นกล้ามเนื้อ

หานเฟิงที่ดูอยู่ด้านล่าง พูดอย่างตกใจ “ผมนึกออกแล้ว ผางไห่ 20 อันดับแรกในรายชื่อบู๊ นี่คือร่างมารร้ายเคล็ดวิชาที่สามารถเก็บพลังเอาไว้ได้”

ฉู่สิงยิ้มแล้วพูดว่า “ศิษย์น้องหานเฟิงความรู้กว้างขวาง รู้จักร่างมารร้ายด้วย แต่ครั้งนี้นายพูดผิดแล้ว เขาไม่ได้ใช้ร่างมารร้าย แต่เป็นเคล็ดวิชาบู๊ร่างเงี่ยมล่อที่อาจารย์คณะกำแหงทำให้ง่ายขึ้น ร่างมารร้ายที่แท้จริง เป็นเคล็ดวิชาบู๊ระดับฟ้า คิดว่าทั้งสถาบันสอนวิชาบู๊ คงไม่มีใครฝึกสำเร็จ แต่ร่างเงี่ยมล่อฉบับง่าย ก็ลดเงื่อนไขไปมากมายแล้ว แต่พลังการกักเก็บมีขีดจำกัด ดูไขมันบนตัวเขาสิ ห่างชั้นกับศิษย์พี่ใหญ่ตั้งเยอะ”

ลู่ฝานหัวเราะขึ้นมาเช่นกัน

ใช่ พูดเรื่องอ้วน เขายังไม่เคยเจอคนที่สูสีกับศิษย์พี่ใหญ่เลย

ร่างเงี่ยมล่อฟังดูชื่อมีพลังมาก ไม่รู้ว่าเก่งกาจแค่ไหน